List do przyszłości Droga, najdroższa przyszłości, Nie żądam od ciebie zbyt wiele, Nie chcę aut ani willi, Bo nie dla mnie z tego wesele. Ja ciebie prozę najbardziej, O zdrowie, o garść radości, O trochę piękna wokół, I trochę chwil spokojności. O ludzi wcale nie proszę, Przynajmniej w dzisiejszej chwili, A wiesz przyszłości dlaczego? Bo oni moje życie podarli i postrzępili. Dlatego chcę iść sama, I tylko własnymi drogami, Tak, jak mądrość – prawdziwa, I na ty kończę. Pozdrawiam ciebie. Iwa. Iwona Iwańska Warszawa 2015-04-06