Finanse przedsiębiorstw wykład 24.03.2013r.

Finanse przedsiębiorstw  zjawiska ekonomiczne wyrażone pieniądzu które służą gromadzeniu i
wydatkowaniu środków pieniężnych, aby osiągnąć określony cel.

Proces podejmowania decyzji oznacza ze firma musi podjąć decyzje zarówno co do procesów
wydatkowania, musi dokonać wyboru jaki cel ma być w tej działalności gospodarczej

Najistotniejszym ryzykiem jest to ryzyko operacyjne – firma nie wygeneruje przychodu w
odpowiedniej wysokości lub poniesie za wysokie koszty

Dywersyfikacja 

Ryzyko które firma sama kreuje (ryzyko finansowe)  np. ukierunkowuje się na kapitał obcy –ryzyko
operacyjne

Co to jest cel działalności gospodarczego  maksymalizacja wartości rynkowej przedsiębiorstwa
dalej an maksymalizacje dochodów

Teorie behawioralne  budują cel przedsiębiorstwa w obliczy na odpowiedzialność społeczną
biznesu i zrównoważony rozwoju

Cele działalności przedsiębiorstwa jest zaspokojenie wszystkich interesariuszy przedsiębiorstwa
(wszystkich pracowników i klientów)

Proces gromadzenia środków finansowych czyli pozyskanie kapitałów przez przedsiębiorstwa

Finansowanie zewnętrzne



Własne
- udziały
- dopłaty wspólnotowe



Obce
- przez rynek finansowy (kredyty bankowe i emisja papierów wartościowych (obligacji)
=kredyt krótkoterminowe
=długoterminowe i pożyczki
- przez rynek towarowy
=kredyt odbiorcy
=kredyt dostawcy
- substytuty kredytu
=factoring (odroczone terminy płatności ale sami tez odraczamy)
=leasing (forma rzeczowa)
- szczególne formy finansowania
=środki uzyskiwane z unii europejskiej (najpierw inwestycja żeby zastosować to źródło)

Spółka akcyjna kapitał podstawowy i zakładowy i kapitał zapasowy 8% z czystego zysku o
momentu 1/3 kapitału z zysku

Spółka państwowa – fundusz założycielski pierwotne zasilanie czyli wydzielenie części majątku
państwowego do dyspozycji

Spółdzielnia – obligatoryjny fundusz tworzy go fundusz udziałowy - wniesione udziały przez
czosnków współdzieleni jest on pierwotny i powstaje fundusz zasobowy (wpisowe członków
współdzieleni) wtórne kiedy firma działa i potrzeba więcej środków

Finansowanie wewnętrzne



Z transformacji majątku
- z bieżących wpływów
- z odpisów amortyzacyjnych
- ze sprzedaży zbędnego majątku
- z przyśpieszania obrotu kapitału
-pozostałe



Przez kształtowanie kapitału
-zatrzymanie zysku
-kształtowanie długookresowych rezerw

Kapitał własny  jest w przedsiębiorstwie na najdłuższy czas ma charakter stały i jest kapitałem
stałym i daje stabilność, dawcy kapitału własnego nie mają obowiązku wypłaty udziału w zyskach.
Spełnia funkcje gwarancyjną, jest gwarantem wierzycieli, bez niego nie ma kapitału obcego

Kapitał obcy  jest oddawany do dyspozycji na okres czasu (kr śr dł) jego dyspozycyjność jest
ograniczona. Jest przyznawana gwarancja w warunkach inflacji, dawcy kapitału obcego nie mają
prawa podejmowania decyzji finansowych w firmie.

Co to jest struktura kapitałów w przedsiębiorstwie (własny i obcy)  struktura kapitałów to nic
innego jka struktura pasywów (podział na kapitał własne i na zobowiązania)

Kapitał stały  własny + zobowiązania długoterminowe

Struktura pasywów 

Optymalna struktura kapitału



Zapewnia zachowanie płynności finansowej przedsiębiorstwa



Maksymalizacja wartości rynkowe



Minimalizacja kosztów finansowania



Jest to maksymalizacji rentowności kapitału własnego

Warunki graniczne 

Determinanty wyboru struktury finansowania



Forma organizacyjni-prawna przedsiębiorstwa



Efekt dźwignię finansowej – ryzyko finansowe (firma dzięki obcym może korzystać z osłony
podatkowej Ponikwą koszty z obcymi wpadają w koszty z uzyskania przychodów, koszt długu
jest niższy niż opodatkowanie kredytu)



Ryzyko jakim jest obarczana działalność przedsiębiorstwa



Dostępność kapitału i jego koszt



Sytuacja finansowa przedsiębiorstwa



Stan gospodarki



Sytuacja na rynku finansowym jego segmentach

Istnieją 3 rodzaje przedsiębiorstw



Preferują kapitał obcy (działa na granicy wypłacalności, agresywnie zarządza, zagrożenie
płynności finansowej, bardzo wysokie ryzyko finansowe)



Kapitał własny (stabilność finansowe, wysoka płynność finansowa, działanie bezpieczne bez
ryzyka, zabiera ale nam to rentowność)



Pół na pół w zależności od sytuacji (firma tak naprawdę zarządza stara się dopasować
struktura kapitału do struktury majątku. Istnieje świadome zarządzanie i akceptacja kosztu
informacji)

Kapitał włąsny
Kapitmodel dfc
Najczęściej stosowanym modelem wyceny jest model Cordona
Kc = Dt/Pc-F + g
Dt = Dc (1+g)
Ke – wymagana stopa zwrotu
Do – dewideta wypłącona w ostatnimroku
Pe – aktualna ocena rynkowa akcji zwykłej
G – tempo zwrotu dewidenty
F koszty emisji na akcje

Ke = rRF + Beta x (RM-rRF)
rRF – stopa zwrotu wolna od ryzyka
RM – oczekiwana stopa zwrotu na rynku akcji
P! – współczynnik beta i-tej akcji

Koszt kapitału uprzywilejowanego
Ku = Du/Pn
Ku – koszt kapitału uprzywilejowanego
Du – rewidenta uprzywilejowana
Pn – cena netto akcji uprzywilejowanych czyli cena pomniejszona o koszty emisji i sprzedaży cji
uprzywilejowanych

Kapitał obcy
Koszt kapitału obcego
Koszt długu (zaciągnietego kredytu) obciąża koszty działalności przedsiębiorstwa, zmiejszając
jednocześnie podstawę opodatkowani podatkiem dochodowym. W rezultacie faktyczne koszty
kredytu jest niższy od wysokości oprocentowania tzn osłonę podatkową

Rzezywisty oszt kretytu bankowego określa formuła
Kd = r*(1-T)
Kd – rzeczywisty koszt kredytu bankowego
R – roczna nominalna stopa procentowa kredytu bankowego
T – stopa podatku dochodowego

Średni ważony koszt kapitału
WACC używany jest jako stopa graniczna w ocenie projektów o tym samym poziomie ryzyka i tej
samej zdolności zadłużenia się jak cała firma
Średnim kosztem kapitału może być okreslany jako przeciętny dla całego kapitału zainwestowanego
w przedsiębiorstwie, rozumiany jest jako śednia kosztów pozyskana w poszczególnych jego
skłądików, ważona ich udziałęm w całości kapitału

Po wprowadzeniu pojęcia kapitału obcego Kd krańcowej stawki podatku dochodowgo T oraz kapitału
własnego kapitału uprzywilejowanego k w formule WACC ma postać
WACC = WKD+wuku+weke
Wdwuwe – sa to udziały odpowiednio kapitału obego, uprzywilejowanego i własnego w kapitałe
całkowitym
Sredno ważony wrost apitłu jest o koszt jaki firma musiała by ponieść gdyby psiadała kapitał o danej
strukturze pozyskany na warunkach panujących a rynku w momencie doonywania obliczeń

Nazwa kapitału

Kapitał własny

200 000 akcji zwykłych o wartości nominalnej 100zł / akcja

Kapitał własny

200 000 akcji uprzywilejowanych o wartości nom nalej 90 zł / akcja

Kapitał obcy

I kredyt długoterminowy o wartości 2 000 000 zł

Kapitał obcy

II kredyt długoterminowy o wartości 5 000 000 zł

W oparciu o te dane można ustalić wagi kapitałów czyli udział poszczególnego rodzaju kapitału w
całości kapitałów

Spółka akcyjna pozyskując kapitał własny dokonała spredazy akcji uprzywilejowanych po cenie
nominalej. Dywidenta płacona od tych akcji wynosi 10% wartości nominalej wartości
uprzywilejowanej (w oparciu o te dane można ustalić koszt kapitału uprzywilejonwego) obecna cena
kacji zwykłych na giełdzie wynosi 120 zł a ostatnia wypłacona dywidenda dla właicea akcji zwykłych
wyniosła 12 zł. Dywidenda ta wzrasta przeciętnie o 4% rocznie (te dane pozwalają na wyliczenia
kosztów kapitału mdelem gordona) współczynnik beta dla akcji zwykyh wynosi 1.2, stopa zwrotu z
rynku wynosi 12% a stopa zwrotu wolna od ryzyka jest równa 5% (na podstawie tych danych możan
wyxenik koszt kapitału własnego modelem CRUMP) spółka jest podatnikiem podatku dochodewgo od
osób prawnych według 19% skali podatkowej pierwszy kredyt długotemionowy jest padoatkowany
10% w sakli roku natomiast drugi kredyt jest oprocentowany 11% w sklai roku (w oparciu ote dane
można wyliczyk koszty kapitału obcego)

I co liczymy koszty kapitału
Kapitał własny zwykły = 20 000 000
Wartośc kapitału własnego uprzywilejowanego 18 000 000
Wartośc pierwszego kredytu bankowego 2 000 000
Wartośc drugiego kredytu bankowego 5 000 000
Suma kapitaów 45 000 000
Pierwsa
Waga kapitału zwykłe
20/45*100 = 44,44
18/45*100 = 40
2/45*100=4,44
5/45*100==11,11

(1)Ku=du/p*100=9/90*100=10%
(2)P0 = 120
D0 = 12zł
Q = 4%
Model gordona
Di/p+q
D1=D0*1+q
D1=12*(1+0,04)=12,48
Kc = D1/P0+q=(12,48/120+0,04(14,41)
(3)moel CRAMP
Kc cramp = rR7+beta (Rn-Ret)=(0,05+1,2(0,12-0,05)=13,4

Struktura kapitału DŹWIGNIA FINANSOWA

W firmie kosrzytających wyłacznie zkapitalów własnych fluktuacja EPS wynika ze stopnia ryzyka
operacujnego ponoszonego przez to przedsiębiorstwo. Substytucja kapitałów własnych obcymi
powoduje skoncentrowanie tego ryzyka na odpowiednio mniejszej liczbie akcji zwiekszając w ten
spodów ryzyko ponoszone przez akcjonariuszy

Dźwigdnia finansowa wpływa także na oczekiwany poziom EPS i wskaźnik rentowności kapitałów
włanych (ROE)

Stopień do którego przedsiębiorstwo może zwiększać swoje zadłużenie zalezy w dużej mirze od
stabilności zysków. I tak przesięborsywa których wyniki finansowe z okresu na okres niewiele się
różnią, mogą angażować kapitały obce w większym stpniu niż te przedsiębiorstwa których zysk
podlega duzym wahaniom
Wskaźnik stopnia dźwigni finansowej (DFL)można wyznaczyć nasteująco
DFL = %EPS/%EBIT
Lub
DFL = EBIT/EBIT – odseki
Stopień dźwigni finansowej informuje o tym jak zmieni się zysk przypadający na jedna kacje jeżeli zysj
pracyjny wrosnie lub miejszy się o 1%

Metoda EBIT – EPS jest praktycznym narzędziem uzywanym do oceny wpływu alternatywnych
planów finansowania inwestycji na zyski przypadjace na jedna akcje (EPS), [rzy różnych możliwych
dochodach firmy mierzonych za pomocą osiągiecia optymalnej struktury kapitału tj. takiej która
obciąża firme najmiejszym ogólnym kosztem kapitłu

Podejście EBIT- EPS umozliwia wybór struktury kapitłu maksymilizacjnej EPS w danym szeregu EBIT.
Można wykorzystywać EPS dla oszacowania wpływu róznych struktur kapitału na majątek
akcjonariuszy ponieważ zysk jest zasadniczym czynnikiem wpływającym na wartośc runkową akcji
firmy

Punkt obojętności finansowej
Jest to taki poziom zysku operacyjnego przy którym zysk przypadający n akcje jest jednakowy la
wariantu Ai B. w punkcie obojętności rentowni kapitału całkowitego i wynosi tyle ile stopa
orocentowania kredytów i pożyczek pomniejszona o podatek dochodowy

Algebraicznie

KwaIb-KwbIa/Kwa-Kwb

Kwa Kwb – kapitał własny w wariancie AiB
Ia Ib – odsetki od kapitału obcego w wariancie Ai B

Plan A

Plan B

Kapitały obce

1 000 000 (14%)

3 000 000 (16%)

Kapitały własne

5 000 000 (50%)

3 000 000 (50%)

= 5 000000*480000-3000000*140000/5000000-3000000=990000
Punkt obojętności finansowej wynosi 990 000

EBIT

990 000

990 000

Odstki

140 000

480 000

Podatek dochodowy

425 000

255 000

Zysk netto

425 000

255 000

EPSa=425 000:100 000 = 4,25
EPSb = 255 000 : 60000 = 4,25

Definicja ryzyka peracyjneo
Niepwenośc co do kształtowania się przyszłych zysków operacyjnych przedsiębiorstw czyli:



Przyszych przychodów



Przyszłych kosztów aeracyjnych

Ryzyko operacyjne to zatem ryzyko nie osiągnięcia zamierzonego poziomu zysku operacyjnego
Czynniki ryzyka operacyjnego:



Wszystko co może spowodować spadek przychodów z sprzedaży

 Np. spadek popytu, spadek wielkości sprzedaży, spaek cen oferowanych wyrobów

Wszystko co może spowodować wzrost kosztów oeracyjnych



Np. wzrost cen czynników produkcji, koniecznośc poniesienia dodatkowych kosztów ,
struktura kosztów oeracyjnych w podziale na sałte i zmienne

Jak obizyć wielkść progu rentowność
Oparta na założeniach liniowych
S=q*p
C=F+q*v
q*v = V

S – przychody ze sprzadzy
p – jednostkowa cena sprzedaży
q – ilośc produktów
v – koszty zmienne przypadające na jenek produkt
C- całkowite koszty operacyjne
F- koszty ałe
V – koszty zmienne (ogóle)


Podstawowe formuły utalania progu rentowności
(w jednostkach w szt) BEP = F/p-v
W wartościach w zł BEP = F/p-v * p

Formuła ustalania mając całkowite koszty zmienn
Wartości w zł
BEP = F/1-(V/S)

Stopień dźwigni operacyjnej



Podiał kosztów na stałe i zmienne pozwa dokonać analizy wrażliwych przychodów ze
sprzedazy na na zmiany tych kosztów



Mówimy że firma ma wysoką dźwignie operacyjną gdy wysoki % jej kosztów całkowitych ma
charakter kosztów stałych



Stopień dźwigni operacyjnej mona obliczyć jako współczybnki który mierzy eefekt wpływu
zmian w osiąganym poziomie [Rzuchowów ze sprzedaży na wilekośc zysku operacyjnego EBIT
przy danej strukturze koztów całkowitych (z podizałem na koszty stałe i zmienne)

Jak obliczyć stiopień DOL formuła 1
DOL = q(p-v)/q(p-v)-F=S-VS-V-F
dynamicznym
DOL = %zmiana EBIT/%zmiana S

120000-95000/5000=5
180000-152000/8000=35

180000-159000/1000=21

Dźwignia całkowita
DCL=DOLxDFL

Kapitał pracujący

Strategie finansowania aktywów

Kapitał obrotowy netto (1)



Należy odróżnić kapitał obrotowy netto od kapitały obrotowego brutto
 Kapitał obrotowy brutto jest równy aktywom obrotowym przedsiębiorstwa (bez względu

na sposób finansowania)

 Definicja kapitału obrotowego netto uwzględniać sposób finansowego aktywów

obrotowych
 Nazywany jest on kapitałem pracującym lub krótko – kapitałem obrotowym
 Przedmiotem dalszym rozważań jest wyłącznie kapitał obrotowy netto, czyli KAPITAŁ

PRACUJĄCY!!!

kapitał obrotowy (2)



Definicje kapitału obrotowego (równoważnie)
 Część aktywów bieżących, która nie jest finansowana zobowiązaniami bieżącymi
 Część aktywów bieżących finansowana długookresowym kapitałem
 Część kapitału długookresowego finansująca aktywa bieżące

 Dla przypomnienia: kapitał długookresowy to kapitał stały, czyli kapitały własne plus

zobowiązania długoterminowe

Obliczenie wartości kapitału obrotowego
Podejście majątkowe

Kapitał obrotowy netto = AB – ZB

Gdzie
AB – aktywa bieżące
ZB – zobowiązania bieżące

Podejście kapitałowe

Kapitał obrotowy netto = KS – AT

Gdzie
KS – kapitał stały (kapitały własne + obce długoterminowe)
AT – aktywa trwałe

Dodatni kapitał obrotowy
70

100

Zerowy kapitał obrotwy
90
110

Ujemny kapitał pracujący
100

70

AT aktywa trwałe

KS Kapitały stałe 100

Kapitał pracujący

AB Aktywa bieżące

ZB zobowiązania biezace 70

AT aktywa trwałe

KS Kapitały stałe 90

AB Aktywa bieżące

ZB zobowiązania biezace 110

AT aktywa trwałe

KS Kapitały stałe 70

Ujemny kapitał pracujący

AB Aktywa bieżące

ZB zobowiązania biezace100

Dlaczego w przedsiębiorstwie potrzebny jest kapitał obrotowy



Wymusza to cykl kapitału obrotowego
 W fazie zaopatrzania następuje wydatkowanie gotówki lub powstają zobowiązania

krótkoterminowe (wb. Dostawców)

 W fazie zbytu następnie pozyskanie gotówki lub powstają zależności (sprzedaż na kredyt)



Terminy płatności zobowiązań nie pokrywają się zazwyczaj z terminami wpływu środków ze
spraż produktów

Rotacja zapasów (ujęcie klasyczne)

Cykl zapasów w dniach =

Średni termin zapasów
Przeciętna dzienna sprzedaż

Cykl zapasów w dniach =

Średni termin zapasów

X Liczba dni w okresie

sprzedaż

Interpretacja:



Liczba dni sprzedaży za którą nie uzyskani jeszcze gotówki



W jakim stopniu przedsiębiorstwo kredytuje odbiorców



Jak długo środki pieniężne są zamrożone w należnościach

Wartości wskaźnika należy porównać z branżowymi



Dłuższy termin branżowy – negatywna ocena polityki kredytowej



Krótszy termin branżowy – zbyt restrykcyjna polityka kredytowa

Rotacja zobowiązań bieżących (ujęcie klasyczne)

Cykl ZB w dniach =

Średni stan ZB
Przeciętna dzienna sprzedaż

Cykl ZB w dniach =

Średni stan ZB

X Liczba dni w okresie

sprzedaż

Interpretacja :



W ciągu ilu dni przeciętnie przedsiębiorstwo reguluje swoje zobowiązania bieżące



Obrazuje czas opóźnienia regulowania zobowiązań bieżących



Informuje przez ile dni przedsiębiorstwo finansuje działalność zobowiązaniami bieżącym

Im dłuższy cykl zobowiązań bieżnych tym mniej kapitału obrotowego przedsiębiorstwo potrzebuje

Obliczenie cyklu konwersji gotówki

Cykl obrotowy brutto

Cykl konwersji gotówki = cykl zapasów + cykl należności – cykl zobowiązań bieżących

Cykl obrotowy netto



Cykl obrotowy brutto to cykl operacyjny przedsiębiorstwa
 Oznacza przeciwny czas w którym środki pieniężne są „zamrożone” w przedsiębiorstwie



Cykl obrotowy netto to cykl konwersji (środków pieniężnych)
 Oznacza przeciętny czas na którym potrzebuje są w przedsiębiorstwie środki pieniężne

pochodzące ze źródeł innych niż zobowiązania bieżące

Strategie finansowania aktywów ogółem



Strategie te postulują dopasowanie kompozycji źródeł finansowania działalności do struktury
aktywów (wynikającej z rodzaju prowadzonej działalności)



Związane są zatem z poziomem kapitału pracującego w przedsiębiorstwie i dążeniem do
zachowania równowagi finansowej (złotej zasady finansowej) i płynności finansowej



Zazwyczaj za strategie agresywną uważa się strategie zerowego kapitału pracującego przy
niskim poziome płynności



Strategia konserwatywna – preferuje bezpieczeństwo finansowe ponad rentowność

Strategie (filozofie) finansowania aktywów obrotowych (bieżących)



Wyróżnienie trzech strategii opiera się na podziale aktywów obrotowych na:
 Permanentne (tale występujące)

 Przeciętny poziom aktywów bieżących utrzymywany dla potrzeb zwyczajowego

poziomu aktywności

 Tymczasowe (zmienne, cykliczne, sezonowe)

 Zwiększony poziom aktywów bieżących w związku np. z cyklicznymi zmianami popytu

lub podaży surowców

Koszt każdej ze strategii



Strategia konserwatywna daje bezpieczeństwo finansowe ale zazwyczaj pociąga za sobą
wysoki koszt kapitału



* strategia agresywna – przeciwnie (koszt kapitału dodatkowo obniża się, możliwość
korzystania z pozytywnych efektów dźwigni finansowej)
 W strategii agresywnej konieczne jest „czuwanie” nad poziomem płynności oraz nad

innymi parametrami wskazującymi na wiarygodność finansowa przedsiębiorstwa dla
zapewnienia dostępności finansowania bieżącego



Wybranie strategii finansowania poprzedzić należy analizą WACC, płynności, kapitału
pracującego i efektów dźwigni finansowej (pozytywne, negatywne)



Każda ze strategii finansowania jest także związana z decyzjami w zakresie

 Kształtowania wielkości składników aktywów bieżących przedsiębiorstwa (zapasów,

należności, gotówki i środków pieniężnych

Zarządzanie zapasami

Zarządzanie zapasami



Obejmuje system informacji i ogół działań, których celem jest wyznaczenie takiej wielkości i
struktury poszczególnych elementów zapasów (jako składników majątku obrotowego)
 Niezbędnej do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa
 Umożliwiającej zachowanie ciągłości produkcji i sprzedaży
 Pozwalającej na uniknięcie zamrożenia kapitał i powstania strat

Zarządzanie zapasami w istotny sposób wpływa na ogólną efektywność gospodarowania
przedsiębiorstwa



Z jednej strony niedostateczne zapasy materiałów i surowców, produkcji w toku i wyrobów
gotowych, mogą być przyczyną strat przedsiębiorstwa wynikających z przerwania ciągłości
procesu produkcji lub sprzedaży



Z drugiej strony gromadzenie zapasów przekraczających racjonalne potrzeby naraża
przedsiębiorstwo na zbędne koszty co w rezultacie prowadzi do zmniejszenia wielkości
realizowanych zysków

Koszty związane z zapasami



Koszty zamawiania zapasów
 Zamówienia, transportu i odbioru zapasów – koszty składania zamówienia łączenie z

kosztami produkcji i ułożenia



koszty utrzymywania zapasów
 koszty zamrożonego kapitału, koszty magazynowania i obsługi, ubezpieczenie podatek

od nieruchomości amortyzacja i zużycie ekonomiczne



koszty niedoboru zapasów
 zmniejszanie sprzedaży utrata zaufania odbiorców zakłócenia w organizacji produkcji

model optymalnej Patrii dostawy (EOQ, economic ordering quantity) – założenia



model uwzględnia
 koszty utrzymania zapasów

 w modelu przyjmuje się że koszty te są względnie zmienne ich wielkość zależy o

wielkości zapasu

 koszty składania zamówień

 w modelu przyjmuje się że koszty te są względnie stałe w przeliczeniu na jedna partię

dostawy a ich wielkość zależy od częstości składania zamówień



cel modelu: wyznaczenie takich rozmiarów zapasów i strategowi ich uzupełniania przy której
łączne koszty zakupu i utrzymania zapasów są najniższe

całkowite koszty zamówień

K(Z) = F x N



K ( Z ) - koszt całkowity zamówień



F

- koszt stały jednego Zarównia



N

- liczba zamówień w ciągu okresu

Koszty utrzymywania zapsów

K(U) = C x P x A



K(U) - koszt całkowity utrzymania zapasu



C

- wskaźnik udziału rocznych kosztów utrzymania zapsów



P

- centa jednostkowa



A

- przeciętna liczba sztuk



S

- sprzedaż roczna wyrażona w jednostkach produkcji

Studium przypadku – ustalenie EOQ



Dane
 Firma sprzedaje 600 000 szt. Wyrobów
 Cenna jednostkowa wyrobu = zł a szt
 Stałe koszty składania jednego Zarównia wu naszą 1000zł
 Udział kosztów utrzymywania zapasów wynosi 20 %

Ilość zamówień składanych

Przeciętny stan zamówień

Koszty utrzymywania

K(U) = 3 x 10000 = 30000

Koszty zamawiania

K(Z) = 30 x 1000 = 30000

K(U)=K(Z)

Całkowity koszt

KU = 30000+30000 = 60000

Metody oddziaływania na poziom zapasów (1)



Metody czerwonej linii i dwóch skrzyń – metody te wyznaczają limit poziomu zapasu przy
którym należy wznowić zamawianie



Just In time (dokładnie na czas) – metoda uważna za ryzykowną wymaga dużej synchronizacji
procesów technologicznych i logistycznych. Podejście to polega na dostarczaniu do produkcji
komponentów w bardzo krótkim czasie od momentu wystąpienia zapotrzebowania. Metoda
ta minimalizuje koszty utrzymania zapasu lecz rosną w tym przypadku koszty zamówień

Metody oddziaływania na poziom zapasów (2)



Metoda ABC – dzieli zapasy od najdroższych (grupa A), do najmniej cennych z punktu
widzenia przedsiębiorstwa (grupa C). przechodząc z grupy A do grupy C, zmniejsza się ich
udział wartościowy a zwiększa się ilościowy. Metoda ta pozwala skoncentrować się na
działaniach w zakresie oszczędności materiałowych w których spodziewane efekty są
największe



Metoda XYZ – to podział zapasów według regularności zapotrzebowania. Od grupy X o
regularny zapotrzebowaniu poprzez grupę Y o zapotrzebowaniu sezonowym do grupy Z o
nieregularnym zapotrzebowaniu, można oddziaływać na poziom zapasów w tych grupach
eliminując zapasy nadmierne i zbędne

NALEŻNOŚCI



Powstają gdy przedsiębiorstwo dokonuje sprzedaży z odroczonym terminem płatności



Oznacza to że czeka ona na uiszczenie zapłaty przez klienta



Odroczenie zapłaty może mieć charakter
 Manipulacyjny – spłata należności w ciągu kilku dni
 Kredytu kupieckiego - dłuższe odroczenie płatności

Cel zarządzania należnościami



Uwzględniając ustalenie optymalnej kompozycji pomiędzy kosztami i korzyściami udzielania
kredytu handlowego przy uwzględnieniu konieczności zachowania pełności finansowej
 Trzeba tu uwzględnić koszty i korzyści związane ze sprzedażą wyrobów/ towarów z

odroczonym terminem płatności



Zaradzanie należnościami – określenie polityki kredytowej w przedsiębiorstwie

Polityka kredytowa przedsiębiorstwa



Zbiór zasad uwzględniany przy decyzjach o kredytowaniu kontrahentów



W ramach polityki kredytowej przedsiębiorstwo powinno ustalić warunki udzielania
kredytów kupieckich które powinny obejmować
 Terminy płatności (ich długość)
 Formę zapłaty
 Zasady przyznawania ewentualnych upustów cenowych
 Kary za opóźnienia w płatności



Ważnym elementem polityki kredytowej przedsiębiorstwa jest ocena wiarygodności
kontrahentów

Wyróżnia się trzy motywy utrzymywania gotówki w przedsiębiorstwie

1. Transakcyjny
2. Ostrożności owy
3. Spekulacyjny