mosty wersja mobilna v2 0

1. Podział ogólny mostów ze względu na :

- przeprowadzony ciąg komunikacyjny:



drogowe

przemysłowe



kolejowe

kładki dla pieszych



kanałowe

tramwajowy



akweduktowe

mieszany

To kryterium klasyfikuje mosty ze względu na funkcję, którą ma pełnić obiekt. Ma to wpływ na
ukształtowanie przekroju poprzecznego, poza rodzajem ruchu, na który przeznaczony jest obiekt i
wpływ mają także wymagania przepustowości, komfortu i bezpieczeństwa ruchu.
- podłużny układ statyczny



belki swobodnie podparte



belki wspornikowe



belki ciągłe



belki ciągłe z przegubami tzw. belki gerberowskie



łuki



ramy



układ belkowo-cięgnowe podwieszane (wiszące, wartowe, kratownicowe, płytowe
podwieszane, wiszące) rodzaje przęseł

Układy o schemacie statycznym belki najpopularniejsze
Układy swobodnie podparte są najczęściej stosowane w obiektach jednoprzęsłowych oraz gdy można
się spodziewać nierównego osiadania podpór.
Belka wspornikowa  w obiektach w których należy unikać budowy przyczółków ( z określonych
względów)
W układach podprzęsłowych  belki ciągłe, statycznie niewyznaczalne
Belki cerberowskie – obecnie nie są prawie stosowane  mała trwałość konstrukcji w pobliżu
przegubu

Mosty tulowe; bezprzegubowe; dwuprzegubowe i trójprzegubowe

Schematy ramowe stosuje się, gdy zachodzi potrzeba dużych rozpiętości przy stosunkowo małej
wysokości konstrukcyjnej przęsła.
Schematy statyczne belkowo – liniowe (mosty wantowe lub wiszące)  duże rozpiętości przęseł

2. Wymienić nazwy poszczególnych euro kodów.

- eurokod 0 Podstawy projektowania konstrukcji
- eurokod 1 Oddziaływanie na konstrukcje
- eurokod 2 projektowanie konstrukcji z betonu
- eurokod 3 projektowanie konstrukcji stalowych
- eurokod 4 projektowanie konstrukcji zespolonych stal-bet
- eurokod 5 projektowanie konstrukcji drewnianych
- eurokod 6 projektowanie konstrukcji murowych
- eurokod 7 projektowanie geotechniczne
- eurokod 8 projektowanie konstrukcji poddanych oddziaływaniom sejsmicznym
- eurokod 9 projektowanie konstrukcji aluminiowych

3. Podstawowe oddziaływania na mosty wg EC 1

(obciążenie ruchome mostów)
Klasyfikacje obciążeń:

Dwa pojęcia obciążeń ruchomych

- obciążenia zmienne

- obciążenia wyjątkowe

Wprowadzono oddzielne modele do obliczeń wytrzymałościowych i do sprawdzania na zmęczenie.
Wartości obciążeń w poszczególnych modelach podzielono na:

- wartości charakterystyczne

- wartości nieczęste

- wartości częste

-wartości quasi-statyczne

Obciążenia zmienne mostów drogowych.
Podane w EC 1 modele dotyczą mostów do rozpiętości 200 oraz jezdnie nie szersze niż 4,2m.

1. Jezdnię w mostach drogowych podzielone na umowne pasy ruchu, Szerokość pasów

umownych oraz ich liczbę przyjmuje się wg tabeli zawartej w EC. Jeżeli jezdnia na moście jest
fizycznie podzielona na 2 części w sposób trwały to liczbę pasów ustala się oddzielnie dla
każdej części w przypadku bariery rozbieralnej jezdnię traktuje się jako całość.

2. Ponumerowanym pasom ruchu przyporządkowano schemat i wartość obciążenia, przy czym

numer pasa nie musi odpowiadać kolejności usytuowania na moście

Model obciążenia 1. – obciążenie skupione i równomiernie rozłożone służące do sprawdzeń ogólnych
Model obciążenia 2. – pojedyncza oś przyłożona na powierzchniach kontaktowych opon, stosowana
przy bardzo krótkich elementach konstrukcyjnych
Model obciążenia 3. – zbór zestawów nacisków osi przedstawiający pojazdy specjalne, które mogą
być włączone do ruchu na specjalne życzenie
Model obciążenia 4. – obciążenie tłumem pieszych. Model stosowany na specjalne życzenie

Model obciążenia 1: Główny model. Składa się z:

a) dwuosiowych obciążeń skupionych (tandem TS)
b) równomiernie rozłożonych obciążeń (układ UDL)

Na moście nie można uwzględnić więcej niż 1 tandem, przy czym powinien to być pełny układ
tandemu. Obciążenie ustawia się zawsze w taki sposób, aby uzyskać ekstremalne wartości
obciążenia, przy czym na każdym pasie może wystąpić tylko jeden tandem, obciążenie
powierzchniowe można przerwać dowolną ilość razy.

Obciążenia chodników i kładek dla pieszych
Stosuje się obciążenie równomiernie rozłożone 5 kN/m, choć przy zastosowaniu kładek do rozpiętości
pojedynczych przęseł większej niż 10m, stosuje się inne wartości. W przypadku mostów drogowych z
chodnikami lub ścieżkami rowerowymi powinna być uwzględ. tylko 5 kN/m. Obciążenie tłumem
pieszych uwzględnione w kombinacji z innymi obciążeniami przyjmuje się o wartości 2,5 kN/m.

Mosty kolejowe
Norma podaje 2 modele obciążenia. Jeden przedstawia normalny ruch na głównych liniach, a drugi
ciężkie obciążenie nietypowe. Szczególnym przypadkiem jest model obciążenia nazywany „pociągiem
nieobciążonym”. Schematem tego model jest obc. równomiernie rozłożone o wartości 12,5 kN/m.

4. Rozszyfrować oznaczenie stali

1. Klasyfikacja znaków stali:
a) znaki wskazujące na zastosowanie oraz mechaniczne lub fizyczne właściwości stali
b) znaki wskazujące na skład chem. stali
2. Oznakowanie stali wg właściwości mechanicznych i zastosowania

S - stale konstrukcyjne
P – pracujące pod ciśnieniem

liczba,

L – na rury przewodowe

liczba równa min. granicy plastyczności

E – stale maszynowe

[N/mm

] dla najmniejszej grubości wyrobu

B – stale do zbrojenia betonu

Charakterystyczna granica plast.

Y – stale do betonu sprężonego

min. wytrz. na rozciąganie

R- stal na szyny lub w postaci szyn

-----------------„--------------------

H – wyroby płaskie walcowane
na zimno ze stali o podwyższonej

min. granica plastyczności

wytrz. do kształtowania na zimno
T – na rury

min. wytrzymałość na rozciąganie

W – wyroby ze stali miękkich
do kształtowania na zimno
M- stale elektrotechniczne

Udarność dla stali grupy 1.

dla stali grupy 2

Udarność (praca łamana (J))

G – do fonowania na zimno

L0  temp

D – do walcowania na gorąco

E – do emaliowania

F –do kucia

L – do stosowania w niskich temp.

T – na rury w odporne na korozję atmosferyczną

L6 -60

LR +20

M – walcowanych femicznie
N – normalizowanych lub walcowych normalizująco
Q – ulepszonych cieplnie
G – inne cechy

S185 – stal konstrukcyjna o Re = 185 (N/mm

)

S355JR – stal konstrukcyjna o Re = 355 i o udarności w temp +20

C w wysokości min. 27[J]

S355N – stal konstrukcyjna Re = 355 normalizowana

5. Podział mostów stalowych ze względu na:

- podłużny układ statyczny
- mosty belkowe podparte jednoprzęsłowe



swobodnie podparte jednoprzęsłowe



zespół przęseł swobodnie podpartych w moście wieloprzęsłowym



wieloprzęsłowe – ciągłe o stałej wysokości



wieloprzęsłowe – ciągłe o zmiennej wysokości



małoprzęsłowe – przegubowe

- mosty belkowe kratowe  średnie i większe rozpiętości



z jezdnią górną



z jezdnią dolną

- mosty ramowe  średnie rozpiętości szczególnie w wiaduktach
- mosty łukowe  średnie i większe rozpiętości



z jezdnią górą jedno przegubowe



z jezdnią dolną trójprzegubowe  rzadko stosowane



z jezdnią pośrednią bezprzegubowe  przy bardzo korzystnych warunkach

- mosty wiszące – duże rozpiętości
- mosty podwieszane – duże rozpiętości

6. Wymienić wyposażenie stalowych drogowych obiektów
inżynierskich:

W budowli mostowej można wyodrębnić elementy konstrukcyjne oraz wyposażenie. Do elementów
wyposażenia zalicza się:
- nawierzchnię

zapewnienie możliwości kontroli stanu konstrukcji:

- odwodnienie

- krawężniki

-izolację

- elementy oświetlenia

- dylatację

- ekrany przeciwhałasowe

- płyty przejściowe

- tablica informacyjna

- poręcze
- instalacje elektryczne
- izbicę
- oznakowanie
- połączenie mostu z nasypem
- urządzenia rewizyjne

7. Wymienić wyposażenie stalowych kolejowych obiektów:

- nawierzchnia kolejowa
- chodniki
- poręcze
- przewody
- urządzenia do rewizji i wykonanie robót utrzymania konstrukcji

- izolacje
-obojnice
-przylądy wyrównawcze

Do wszystkich części dźwigarów mostowych powinien być możliwy dostęp w celu ich rewizji oraz
wykonanie robót utrzymania
Na mniejszych należy unikać stylów szyn + to co wyżej

8. Wymienić główne elementy mostu stalowego belkowego z
zaznaczeniem ich na rysunku:

11. Podział mostów betonowych ze względu na:

1. Mosty belkowe
2. Mosty rozporowe
3. mosty wiszące
4. mosty belkowe – o przęsłach wolnopodpartych, mogą być jedno lub wieloprzęsłowe

Mosty rozporowe:

a) mosty ramowe – te o sztywnych węzłach i dużej sztywności nóg umożliwiają znaczną

redukcję momentów przęsłowych, a zatem i wysokości ustrojowej Uzyskuje się wtedy smukłą
estetyczną sylwetkę ustroju

b) mosty łukowe – elementem ustroju niosącego może być sklepienie jednokrzywiznowe (o

przekroju poprzecznym płytowym), dźwigar tarczowy, bądź łuk prętowy. Mogą być to mosty
jedno lub wieloprzęsłowe, a łuk jednoprzęsłowy może być też dwu, trój- przegubowy

Mosty wiszące – w klasycznym rozwiązaniu, pasma nośne zawieszone na pylonach są kotwione w
betonowym pomoście. Klasyczne ustroje stosowane są dla niezbyt dużych rozpiętości 50-200 (500m),
ale ich zaletę w porównaniu ze stalowymi jest to że z racji cięższego i bardziej sztywnego pomostu są
mniej wrażliwe na wpływy dynamiczne.

12. Metody montażu konstrukcji mostów z betonu

Metody montażu konstrukcji mostów stalowych:
1.Realizację budowy mostu rozpoczyna się od wykonania fundamentów i podpór po wcześniejszym
zagospodarowaniu terenu bydowy i wytyczeniu obiektu. Fundamenty mogą być bezpośrednie lub
pośrednie. Masywne korpusy buduje się etapami stosując przestawne deskowanie. Wysokie podpory
czy pylonyz betonu  rusztowania wspornikowe; dla niski podpór formy na całej długości. Podpory
prefabrykowane betonowe czy stalowe montowane są przez dźwigi samochodowe, pływające albo
suwnice bramowe.

Przęsła mostów metalowych wykonuje się w min 2 etapach:
- wykonanie elementu konstrukcji stalowej w wytwórni (1 etap)
-składowanie na budowie lub w pobliżu miejsca przeznaczenia i montażu całej konstrukcji stalowej
czy też scalania jej częsci (2 etap)

Wykonywanie konstrukcji stalowej w wytwórni objmuje trasowanie polegające na przeniesieniu
kształtu i wymiarów poszczególnech częsci składowych elementu na materiał z którego będzie
wykonany, a następnie cięcie, wykonanie otworów, obróbka krawędzi, gięcie wykonanie połączeń i
oznakowanie poszczególnych elementów. Na

13. Wymienić obciążenia dla poszczególnych faz pracy konstrukcji
zespolonych.

Faza I – przez zespoleniem - w niej obciążenie (np. ciężar konstrukcji stalowej, podwieszonych
rusztowań, niezwiązanego betonu) przyjmuje ustrój stalowy
Faza II – po zespoleniu w którym obciążenie (n. ciężar nawierzchni, instalacji miejskich, obciążenia
użyteczne) przejmuje dźwigar stalowy trwale połączony z płytą betonową

14. Rozkład naprężeń w przekroju zespolonym w poszczególnych
fazach pracy konstrukcji.