„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Barbara Różańska

Ustalanie technik montażu obuwia 744[02].Z5.01

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
mgr inż. Barbara Jaśkiewicz
dr inż. Elżbieta Wiśnios



Opracowanie redakcyjne:
mgr Barbara Różańska



Konsultacja:
dr inż. Jacek Przepiórka











Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 744[02].Z5.01
„Ustalanie technik montażu obuwia”, zawartego w modułowym programie nauczania dla
zawodu obuwnik.





















Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

4

3. Cele kształcenia

5

4. Przykładowe scenariusze zajęć

6

5. Ćwiczenia

11

5.1. Klasyfikacja, charakterystyka i technologia montażu obuwia różnymi

systemami i wielosystemami

11

5.1.1. Ćwiczenia

11

5.2. Parametry technologiczne i błędy produkcyjne charakterystyczne dla

różnych systemów montażu

14

5.2.1. Ćwiczenia

14

5.3. Dobór systemu montażu obuwia według kryteriów technologicznych

i ekonomicznych

16

5.3.1. Ćwiczenia

16

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

18

7. Literatura

32

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie obuwnik.

W poradniku zamieszczono

−

wymagania wstępne

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już

ukształtowane, aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

ćwiczenia

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi

metodami nauczania

−

uczenia się oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia

−

przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem pokazu z instruktażem i ćwiczeń praktycznych.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę
potrzeb dzielonych na 2 ÷ 3 osobowe zespoły

Jednostka modułowa „Ustalanie technik montażu obuwia”, stanowi jeden z elementów

modułu 744[02].Z5 „Technologia montażu i wykończania obuwia”, którego struktura jest
zilustrowana na stronie 4.

Schemat układu jednostek modułowych

744[02].Z5.03

Wykończanie oraz ocena jakości

obuwia gotowego

744[02].Z5.04

Cechowanie, pakowanie,

przechowywanie oraz transport obuwia

744[02].Z5

Technologia montażu

i wykończania obuwia

744[02].Z5.01

Ustalanie technik montażu obuwia

744[02].Z5.02

Łączenie wierzchu ze spodem obuwia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

–

udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

–

charakteryzować składowe części obuwia,

–

charakteryzować podstawowe rodzaje obuwia oraz typy cholewek,

–

klasyfikować obuwie według rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych,

–

sporządzać szkice elementów, półproduktów i typów obuwia,

–

odczytywać rysunki wykonawcze elementów, półproduktów i wyrobów obuwniczych,

–

charakteryzować materiały podstawowe i pomocnicze stosowane w produkcji obuwia,

–

określać wymagania techniczne i przetwórcze dla skór, tworzyw skóropodobnych
i materiałów włókienniczych stosowanych na cholewki,

–

określać wymagania techniczne i przetwórcze dla skór i innych materiałów stosowanych
na spody obuwia,

–

określać parametry techniczne materiałów pomocniczych stosowanych w produkcji
obuwia,

–

kwalifikować wady materiałów jako dopuszczalne i niedopuszczalne,

–

dobierać materiały podstawowe i pomocnicze, półprodukty oraz środki wykończalnicze
odpowiednio do konstrukcji, typu, przeznaczenia i techniki wytwarzania obuwia,

–

określać zasady konstruowania obuwia,

–

posługiwać się dokumentacją oraz normami przedmiotowymi i czynnościowymi
dotyczącymi oceny jakości materiałów, półproduktów i wyrobów,

–

oceniać jakość materiałów obuwniczych,

–

oceniać jakość półproduktów i wyrobów obuwniczych,

–

sporządzać kalkulację kosztów wytwarzania obuwia,

–

dobierać, użytkować i konserwować maszyny i urządzenia obuwnicze we wszystkich
fazach procesu technologicznego,

–

dokonywać rozkroju materiałów obuwniczych,

–

dokonywać obróbki elementów i półproduktów obuwia,

–

charakteryzować i stosować techniki łączenia elementów wierzchu obuwia,

–

przygotowywać elementy do montażu cholewek,

–

dokonywać montażu i wykończenia cholewek,

–

odczytywać oraz sporządzać opisy technologiczne,

–

korzystać z różnych źródeł informacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

3 CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

–

scharakteryzować systemy montażu obuwia,

–

sporządzić rysunki przekrojów poprzecznych obuwia montowanego różnymi systemami,

–

sporządzić wykaz operacji technologicznych montażu obuwia określonymi systemami,

–

określić parametry technologiczne dla danego systemu montażu,

–

określić błędy produkcyjne charakterystyczne dla poszczególnych systemów montażu,

–

dobrać system montażu dla określonego typu obuwia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

...........................................................................

Modułowy program nauczania: Obuwnik 744[02]
Moduł:

Technologia montażu i wykończania obuwia 744[02].Z5

Jednostka modułowa:

Ustalanie technik montażu obuwia 744[02].Z5.01

Temat: Klasyfikacja i charakterystyka systemów montażu obuwia opartych na

połączeniach szytych.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania technik łączenia elementów

w systemach opartych na połączeniach szytych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozpoznawać i scharakteryzować szwy i ściegi tworzone w procesie przeszywania

elementów

(podpodeszwy,

zaćwiekowany

brzeg

cholewki,

podsuwki

lub

międzypodeszwy, podeszwy),

−

rozpoznawać i scharakteryzować szwy i ściegi w procesie wszywania pasa (łączenie pasa,

zaćwiekowanego brzegu cholewki i wargi podpodeszwy),

−

rozpoznać i scharakteryzować szwy i ściegi w procesie dublowania brzegów elementów

(łączenie ściegiem dwunitkowym brzegów: otoków, otoczków, podsuwek, pasów,
międzypodeszew, podeszew),

−

dobrać nici i igły do procesów: przeszywania, wszywania pasa, dublowania,

−

określić ilość ściegów na 3 cm szwu lub obliczyć ich długość w mm,

−

zastosować impregnację nici.

Metody nauczania–uczenia się:

−

tekst przewodni,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w grupach 2–3-osobowych.

Czas: 90 min.

Uczestnicy: uczniowie zasadniczej szkoły zawodowej.

Środki dydaktyczne:

−

modele różnych typów i rodzajów obuwia,

−

dokumentacje konstrukcyjno-technologiczne podstawowych typów obuwia,

−

plansze poglądowe, ilustrujące typy i odmiany obuwia, systemy montażu oraz ich
przekroje poprzeczne i podłużne,

−

lupa do identyfikacji połączeń, materiałów i nici,

−

schematy szwów i ściegów stosowanych w procesach: przeszywania, wszywania pasów
i dublowania,

−

schematy faz tworzenia ściegów łańcuszkowych jednonitkowych i dublowanych
tworzonych przez 2 nitki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

−

filmy dydaktyczne ilustrujące przebieg procesów: przeszywania, wszywania pasów
i dublowania,

−

zestaw igieł, nakłuwaków i nici stosowanych w procesie szycia,

−

tablice informujące o sposobie doboru nici, igieł i nakłuwaków w zależności od rodzaju
szwu, łączonych materiałów i rodzaju obuwia,

−

papier formatu A–4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Przebieg zajęć:
1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celu zajęć.
3. Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia i dobranie odzieży ochronnej.
4. Podział uczniów na grupy (zespoły) i wybór lidera.
5. Pobranie przez lidera eksponatów do ćwiczeń (obuwie, przekroje poprzeczne, plansze,

materiały podstawowe i pomocnicze itp.).

6. Przeprowadzenie przez nauczyciela pokazu z instruktażem dotyczącego wykonania

ćwiczenia.

7. Realizacja tematu:

−

uczniowie analizują otrzymane przekroje i schematy obuwia zmontowanego
systemami opartymi na szwach nitkowych,

−

każdy uczeń zapisuje rozpoznany system montażu i zastosowane w nim techniki
łączenia,

−

uczniowie określają rozpoznane techniki łączenia,

−

każdy uczeń charakteryzuje rozpoznany system i techniki, przy użyciu których
zmontowano obuwie, określając rodzaje szwów i ściegów,

−

uczniowie w zespole rozpoznają zastosowane nici, charakteryzują je i kontrolują
ilości ściegów przypadających na 3 cm szwu,

−

uczniowie, w oparciu o rozpoznane nici określają rodzaje i numerację igieł jakie
stosowano w procesie przeszywania, wszywania pasa i dublowania.

8. Po wykonaniu zadań wybrany wcześniej lider prezentuje wykonaną pracę uzasadniając

słuszność dokonanych ustaleń i zapisów związanych z rozpoznaniem i charakterystyką
technik łączenia.

9. Nauczyciel sprawdza zgodność wykonanej pracy w kolejnych grupach w oparciu

o przyjęte ustalenia.

10. Uczniowie pozostałych grup oceniają jakość pracy wykonanej przez swoich kolegów.
11. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć

Praca domowa
Odszukaj w czasopismach fachowych i internecie informacje dotyczące podziału obuwia
według systemów montażu. Szczególną uwagę należy zwrócić na systemy montażu oparte na
połączeniach szytych. Analizować technikę połączeń, materiały podstawowe i pomocnicze,
maszyny i wytrzymałość połączeń. Sporządzić krótką notatkę z zebranych informacji.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

–

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

...........................................................................

Modułowy program nauczania: Obuwnik 744[02]
Moduł:

Technologia montażu i wykończania obuwia 744[02].Z5

Jednostka modułowa:

Ustalanie technik montażu obuwia 744[02].Z5.01

Temat: Klasyfikacja i charakterystyka systemów montażu obuwia.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania systemów montażu obuwia

w oparciu o schematy i przekroje poprzeczne obuwia.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozpoznać systemy montażu w oparciu o schematy i przekroje obuwia,

−

scharakteryzować systemy i wielosystemy montażu obuwia,

−

sporządzić schematy lub modele ilustrujące systemy i wielosystemy montażu obuwia,

−

scharakteryzować stosowane techniki połączeń,

−

rozpoznać materiały, z których wykonano przekroje poprzeczne obuwia,

−

rozpoznać elementy obuwia w otrzymanych przekrojach,

−

scharakteryzować operacje i czynności technologiczne wykonane podczas montażu

obuwia różnymi systemami,

−

wskazać materiały pomocnicze niezbędne przy montażu obuwia różnymi systemami.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

modele podstawowych rodzajów i typów obuwia zmontowanego różnymi systemami,

−

dokumentacja techniczno – technologiczna wzorów obuwia montowanych różnymi

technikami i systemami montażu,

−

schematy i przekroje poprzeczne obuwia zmontowanego różnymi systemami,

−

lupa do identyfikacji połączeń i rodzajów zastosowanych materiałów,

−

filmy dydaktyczne ilustrujące technikę montażu obuwia różnymi technikami,

−

papier formatu A–4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2÷3-osobowych.

Czas: 90 min.

Uczestnicy: uczniowie zasadniczej szkoły zawodowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Zadanie dla ucznia:
Rozpoznaj i scharakteryzuj na piśmie systemy montażu obuwia według schematów
i przekrojów poprzecznych obuwia zmontowanego różnymi systemami.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
3. Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodą pokazu z objaśnieniem i ćwiczeń

praktycznych.

4. Podział grupy uczniów na zespoły.

Faza właściwa

Praca metodą pokazu z objaśnieniem i ćwiczeń praktycznych

Faza I. Informacje

Pytania prowadzące:
1. Co rozumiesz pod pojęciem „system montażu obuwia”?
2. Który ze znanych Ci systemów montażu stosuje się najczęściej?
3. Czym różni się obuwie klejone od obuwia przeszywanego?
4. Jakie znasz rodzaje połączeń stosowane w procesie montażu obuwia?
5. Czym charakteryzuje się przeszywanie, wszywanie pasa i dublowanie?
6. Czym charakteryzują się systemy oparte na łącznikach sztywnych?
7. Czym charakteryzują się systemy oparte na procesach klejenia?
8. Czy rozpoznajesz systemy montażu obuwia według schematów i przekrojów

poprzecznych obuwia?

9. W jakich systemach montażu nie ma podpodeszew i nie ćwiekuje się obuwia?
10. Jakie znasz systemy i wielosystemy montażu obuwia?
11. Jakie znasz odmiany klasycznych systemów montażu obuwia?

Faza II. Planowanie
1. Na jakie elementy rozpoznawanych systemów montażu należy zwrócić szczególną

uwagę?

2. Jak zidentyfikować zastosowaną technikę połączeń?
3. Które systemy mają wspólne cechy i w jakich elementach lub technikach łączenia różnią

się?

4. Czy rozpoznanie jednej z technik łączenia wystarczy do rozpoznania właściwego

wielosystemu

5. Jakie zastosować kryteria i zasady przy rozpoznawaniu i dobieraniu materiałów

podstawowych i pomocniczych dla poszczególnych systemów i wielosystemów montażu
obuwia?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Faza III. Ustalenie
1. Uczniowie oglądają filmy dydaktyczne o technikach montażu obuwia i dyskutują

o podstawowych cechach poszczególnych systemów, które ułatwiają weryfikację
rozpoznawanych systemów na podstawie schematów i przekrojów.

2. Uczniowie pracując w zespołach proponują sposoby identyfikacji systemów montażu na

podstawie schematów i przekrojów poprzecznych obuwia wykonanego różnymi
technikami.

3. Uczniowie analizują czy rozpoznanie materiałów zastosowanych w systemie montażu

ułatwi im identyfikację systemu.

4. Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność przyjętych założeń do identyfikacji

systemów na schematach i przekrojach.

Faza IV. Wykonanie
1. Uczniowie analizują schematy i przekroje poprzeczne obuwia.
2. Uczniowie rozpoznają i opisują elementy obuwia na podstawie schematów i przekrojów

obuwia.

3. Uczniowie identyfikują materiały podstawowe i pomocnicze w otrzymanych przekrojach

obuwia i dobierają materiały, z których można wykonać obuwie zamieszczone na
schematach.

4. Uczniowie zgłaszając swoje propozycje rozpoznają i zapisują nazwy zidentyfikowanych

systemów, charakteryzują je i uzasadniają swój wybór.

Faza V. Sprawdzanie
1. Uczniowie sprawdzają w zespołach poprawność wykonanej pracy
2. Uczniowie analizują i oceniają napisane sprawozdanie z pracy, dyskutują, zgłaszają

poprawki do napisanego tekstu.

3. Po uzupełnieniach i korekcie uczniowie przedkładają nauczycielowi skorygowane

sprawozdanie do akceptacji i oceny.

Faza VI. Analiza końcowa

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy rozwiązania zadania sprawiły im

trudności. Nauczyciel powinien podsumować całe ćwiczenie, wskazać jakie umiejętności były
ćwiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

5. ĆWICZENIA

5.1. Klasyfikacja, charakterystyka i technologia montażu

obuwia różnymi systemami i wielosystemami

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj systemy montażu obuwia na podstawie schematów zamieszczonych na

planszy i zapisz ich nazwy.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy schematów zamieszczonych na planszy,
2) rozpoznać systemy montażu obuwia według zamieszczonych schematów,
3) zapisać nazwy rozpoznanych schematów,
4) zaprezentować wykonaną pracę,
5) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

przekroje i modele obuwia zmontowanego różnymi systemami,

−

normy przedmiotowe z opisem systemów montażu: PN-EN ISO 19952 Obuwie.
Terminologia, PN-85/O-9100 Obuwie. Terminologia,

−

przybory do pisania,

−

plansza ze schematami przekrojów poprzecznych obuwia zmontowanego różnymi
systemami do wykonania ćwiczenia,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Rozpoznaj system montażu obuwia w oparciu o schemat

zamieszczony na rysunku i zapisz nazwy elementów oznaczonych
cyframi.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy poleceń zawartych w treści ćwiczenia,
2) rozpoznać i zapisać nazwę systemu montażu,
3) rozpoznać oznaczone i nieoznaczone elementy obuwia,
4) zapisać nazwy oznaczonych elementów,
5) zaprezentować wykonaną pracę,
6) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

modele i przekroje obuwia zmontowanego różnymi systemami,

−

normy przedmiotowe z opisem systemów montażu: PN-EN ISO 19952 Obuwie.
Terminologia, PN-85/O-9100 Obuwie. Terminologia,

−

przybory do pisania

−

papier formatu A–4,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Rozpoznaj system montażu obuwia według modelu lub przekroju poprzecznego obuwia

wskazanego przez nauczyciela. Narysuj i opisz schemat rozpoznanego systemu.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy tekstu ćwiczenia i zawartych w nim poleceń,
2) zanalizować otrzymany model lub obuwie w przekroju poprzecznym,
3) rozpoznać system montażu i łączone elementy obuwia,
4) narysować schemat zmontowanego obuwia w przekroju poprzecznym,
5) opisać wykonany schemat zaznaczając i nazywając jego elementy,
6) zaprezentować wykonaną pracę,
7) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

modele i przekroje obuwia zmontowanego różnymi systemami,

−

dokumentacja technologiczna eksponowanych wzorów obuwia,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

−

normy przedmiotowe z opisem systemów montażu: PNEN ISO 19952 Obuwie.
Terminologia, PN85/O9100 Obuwie. Terminologia,

−

przybory do pisania

−

papier formatu A–4,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 4

Sporządź wykaz czynności technologicznych wykonywanych w procesie montażu

właściwego obuwia systemem wskazanym przez nauczyciela.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy tekstu ćwiczenia i zawartego w nim polecenia,
2) dokonać analizy systemu montażu obuwia wskazanego przez nauczyciela,
3) narysować jego schemat,
4) wyszczególnić nazwy i technikę łączonych elementów,
5) opracować wykaz czynności technologicznych przy montażu właściwym w układzie

chronologicznym,

6) zaprezentować wykonaną pracę,
7) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

dokumentacja technologiczna wzorów obuwia montowanego różnymi systemami,

−

plansze poglądowe ilustrujące schematy przekrojów poprzecznych obuwia montowanego
różnymi technikami,

−

przybory do pisania

−

papier formatu A–4,

−

przekroje poprzeczne i modele przekrojów obuwia zmontowanego różnymi systemami,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

5.2. Parametry

technologiczne

i

błędy

produkcyjne

charakterystyczne dla różnych systemów montażu

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przyporządkuj wyszczególnione na planszy parametry technologiczne procesów łączenia

wierzchów ze spodami obuwia do znanych Ci systemów montażu obuwia.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy polecenia zawartego w tekście ćwiczenia,
2) zanalizować zapisane na planszy parametry technologiczne pod kątem stosowanych

systemów montażu obuwia,

3) przyporządkować parametry technologiczne procesów łączenia do wypisanych przez

Ciebie systemów montażu obuwia,

4) zaprezentować wykonaną pracę,
5) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

plansze z wykazem parametrów technologicznych procesów łączenia wierzchów ze
spodami obuwia,

−

instrukcje technologiczne łączenia wierzchów ze spodami obuwia,

−

papier formatu A – 4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Przyporządkuj wyszczególnione na planszy błędy produkcyjne, popełniane w procesach

łączenia wierzchów ze spodami obuwia, do właściwych systemów montażu i operacji
technologicznych.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy polecenia zawartego w ćwiczeniu,
2) zanalizować wyszczególnione na planszy błędy produkcyjne,
3) przyporządkować błędy produkcyjne do wypisanych przez Ciebie systemów montażu

obuwia,

4) zaprezentować wykonaną pracę,
5) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

plansze z wykazem błędów produkcyjnych występujących w procesie łączenia
elementów różnymi systemami montażu,

−

charakterystyki błędów produkcyjnych, które najczęściej występują przy różnych
systemach montażu,

−

papier formatu A – 4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

5.3. Dobór systemu montażu obuwia według kryteriów

technologicznych i ekonomicznych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Porównaj i dokonaj oceny trzech systemów montażu obuwia wskazanych przez

nauczyciela, w oparciu o udostępnioną dokumentację techniczno – technologiczną.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy poleceń zawartych w tekście ćwiczenia,
2) zaprezentować kryteria oceny systemów wskazanych przez nauczyciela,
3) zanalizować udostępnioną dokumentację techniczno-technologiczną odnoszącą się do

wzorów obuwia wytwarzanych systemami wskazanymi przez nauczyciela,

4) zastosować kryteria oceny systemów montażu,
5) porównać i przeanalizować dane wyszczególnione w oparciu o przyjęte kryteria oceny

i porównywalne wskaźniki zawarte w dokumentacji,

6) sformułować wnioski wynikające z przeprowadzonej analizy,
7) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

systemy montażu obuwia wskazane przez nauczyciela do analizy,

−

dokumentacja techniczno-technologiczna do wzorów obuwia wytwarzanych systemami
montażu wskazanymi przez nauczyciela,

−

schematy i przekroje poprzeczne obuwia montowanego różnymi systemami,

−

papier formatu A–4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Dobierz, uzasadnij i oceń jakość systemu montażu do produkcji letnich czółenek

damskich.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy poleceń zawartych w tekście ćwiczenia,
2) określić kryteria doboru i oceny jakości wybranego systemu,
3) wybrać i uzasadnić wybór systemu,
4) dokonać oceny jakości montażu czółenek letnich wybranym systemem montażu,
5) zaprezentować wykonaną pracę,
6) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

dokumentacja technologiczna produkcji czółenek damskich letnich systemem klejonym,

−

przekroje poprzeczne i podłużne obuwia typu czółenka letnie,

−

papier formatu A–4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Ustalanie technik montażu
obuwia ”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

-

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 są z poziomu podstawowego,

-

zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

-

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

-

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

-

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

-

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. c, 3. b, 4. d, 5. a, 6. c, 7. a, 8. c, 9. b, 10. b, 11. d,
12. a, 13. d, 14. c, 15. c, 16. a, 17. d, 18. b, 19. b, 20. d

Plan testu

Nr

zad

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1. Nazwać sposób połączenia ze spodami obuwia, który

zdominował przemysł obuwniczy.

A

P

d

2. Rozróżnić tradycyjne i nowoczesne systemy

montażu obuwia.

B

P

c

3. Zidentyfikować system montażu obuwia

w zależności od zastosowanych techniki łączenia.

A

P

b

4. Rozpoznać w systemie sposób połączenia wierzchów

ze spodami obuwia.

A

P

d

5. Rozpoznać charakterystyczne cechy obuwia

pasowego.

A

P

a

6. Zidentyfikować element, który nie jest łączony

w procesie wszywania pasa.

A

P

c

7. Rozróżnić typowe cechy systemów montażu obuwia.

B

P

a

8. Nazwać elementy łączone w procesie wszywania

pasa.

A

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

9. Nazwać łączone elementy w procesie montażu

obuwia klasycznym systemem przeszywania.

A

P

b

10. Rozpoznać elementy obuwia oznaczone na

schemacie wyróżnikami liczbowymi.

A

P

b

11. Rozróżnić igły stosowane do szycia elementów

cholewki ze spodami obuwia.

B

P

d

12. Rozróżnić operacje technologiczne typowe dla

różnych systemów montażu obuwia.

B

P

a

13. Rozróżnić kleje stosowane do łączenia wierzchów ze

spodami obuwia.

B

P

d

14. Zidentyfikować parametry określające długość

ściegów łączących elementy spodowe.

A

P

c

15. Scharakteryzować gdynkowy system montażu

obuwia.

C

PP

c

16. Zanalizować system montażu według schematu

zamieszczonego na rysunku.

D

PP

a

17. Zaleźć wspólne cechy systemów zamieszczonych na

schematach.

C

PP

d

18. Zanalizować system montażu obuwia pod kątem

zastosowanych technik montażu.

D

PP

b

19. Zastosować parametry technologiczne w procesie

wszywania pasa skórzanego w obuwiu pasowym.

C

PP

b

20. Zanalizować parametry technologiczne szwu

dublowanego.

D

PP

d

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5. Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt.
6. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla każdego zadania podane

są cztery możliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. Jeżeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz odpowiedź,

otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uważasz za poprawną.

8. Test składa się z 14 zadań z poziomu podstawowego i 6 zadań z poziomu

ponadpodstawowego, które mogą przysporzyć Ci trudności, gdyż są one na poziomie
wyższym niż pozostałe (dotyczy to zadań o numerach od 15 do 20 ).

9. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
10. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

11. Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na KARCIE

ODPOWIEDZI.

12. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. W przemyśle obuwniczym najczęściej stosowanym sposobem łączenia wierzchów ze

spodami obuwia jest
a) szycie.
b) wulkanizacja.
c) dublowanie.
d) klejenie.

2. Do tradycyjnych systemów montażu obuwia zalicza się umownie te, które funkcjonowały

przed wprowadzeniem systemu
a) gdynkowego „California”.
b) wulkanizowanego.
c) klejonego.
d) wytryskowego.

3. Jeżeli wierzchy połączone są ze spodami obuwia techniką dublowania i klejenia to układ

nazywamy systemem (wielosystemem)
a) przeszywano – dublowanym.
b) sandałowo – klejonym.
c) pasowo – fleksiblowym.
d) przeszywano – dublowano – klejonym.

4. System przeszywany oparty jest na połączeniu wierzchu ze spodem obuwia szwem

nitkowym wykonanym ściegiem
a) zwartym.
b) dublowanym.
c) łańcuszkowym dwunitkowym.
d) łańcuszkowym jednonitkowym.

5. Cechą charakterystyczną podpodeszew do obuwia pasowego jest

a) warga.
b) usztywniacz stalowy.
c) usztywniacz drewniany.
d) naklejka.

6. Który element spodu obuwia nie jest łączony w procesie wszywania pasa?

a) Warga podpodeszwy.
b) Zaćwiekowany brzeg cholewki
c) Podeszwa.
d) Pas.

7. W systemie sandałowym brzeg cholewki jest

a) wywinięty na podsuwkę lub podeszwę.
b) przeginany przez grań kopyta.
c) przeszywany do wargi podpodeszwy.
d) zszywany z wyściółką.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

8. W procesie wszywania pasa w obuwiu pasowym łączy się wspólnym szwem następujące

elementy
a) podeszwę, międzypodeszwę, pas.
b) zakładkę, podnosek, wyściółkę.
c) pas, zaćwiekowany brzeg cholewki, wargę podpodeszwy.
d) pas, otoczek, podeszwę.

9. W procesie montażu obuwia klasycznym systemem przeszywanym łączy się ze sobą

następujące elementy
a) zakładkę, wyłożenie, zelówkę.
b) podpodeszwę, zaćwiekowany brzeg cholewki, podeszwę.
c) międzypodeszwę, podeszwę, zakładkę.
d) podsuwkę, otoczek, podeszwę.

10. Co oznaczają w kolejności wyróżniki liczbowe 1,3,5 oznaczone na

schemacie?

a) podszewka, wyściółka, wyłożenie.
b) wierzch, podpodeszwa, podeszwa uformowana metodą wtrysku

bezpośredniego.

c) wierzch, podpodeszwa, podsuwka.
d) cholewka, podsuwka, podeszwa.

11. Igły do przeszywania mają kształt

a) prosty z uszkiem.
b) półokrągły z haczykiem.
c) półokrągły z uszkiem.
d) prosty z haczykiem.

12. Wszywanie pasa jest typową operacją technologiczną występującą w systemie montażu

obuwia
a) pasowego.
b) przeszywanego z otokiem.
c) sanadałowego z otoczkiem.
d) gdynkowego typu „California”.

13. Po raz pierwszy do łączenia wierzchów ze spodami obuwia zastosowano klej

a) poliamidowy stały.
b) polichloroprenowy.
c) poliuretanowy.
d) nitrocelulozowy.

14. Ile wynosi długość odcinka szwu, dla którego określa się ilość ściegów przy doborze

parametrów szycia elementów spodowych?
a) 10 cm.
b) 5 cm.
c) 3 cm.
d) 15 cm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

15. Gdynkowy system montażu, bez względu na jego odmiany charakteryzuje się tym, że

w procesie produkcyjnym nie wykonuje się operacji
a) szycia.
b) klejenia.
c) ćwiekowania.
d) formowania i stabilizacji wierzchów obuwia.

16. Zamieszczony na rysunku schemat ilustruje montaż obuwia systemem

a) wulkanizowanym.
b) gdynkowym.
c) pasowym.
d) przeszywanym.

17. Wspólną cechą zamieszczonych na rysunku schematów montażu jest łączenie wierzchów

ze spodami obuwia szwem wykonanym ściegiem:
a) zwartym.
b) dublowanym.
c) okrętkowym jednonitkowym.
d) łańcuszkowym jednonitkowym.

18. W zamieszczonym na schemacie wielosystemie montażu obuwia zastosowano

następujące techniki łączenia
a) klejenie, kołkowanie, dublowanie.
b) przeszywanie, dublowanie, klejenie.

c) przeszywanie, klejenie, śrubowanie.
d) dublowanie, kołkowanie, śrubowanie.

19. Pasy skórzane przed wszywaniem w obuwiu pasowym należy intensywnie nawilżyć.

Optymalna wilgotność powinna wynosić około
a) 20

÷

25%.

b) 65

÷

70%.

c) 70

÷

75%.

d) 35

÷

45%.

20. Przy dublowaniu obuwia męskieg liczba ściegów przypadających na odcinek szwu

wynosi
a) 2

÷

3/ 1 cm.

b) 2

÷

5/ 3cm.

c) 7

÷

10/ 2 cm.

d) 6

÷

7/ 3cm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Ustalanie technik montażu obuwia

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

TEST 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Ustalanie technik montażu
obuwia ”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

-

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 są z poziomu podstawowego,

-

zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

-

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

-

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

-

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

-

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. a, 4. d, 5. d, 6. d, 7. c, 8. b, 9. a, 10. d, 11. c,
12. b, 13. d, 14. a, 15. b, 16. d, 17. a, 18. a, 19. c, 20. b

Plan testu

Nr

zadania

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Wymienić najbardziej popularny sposób łączenia
wierzchów ze spodami obuwia przed
zastosowaniem systemu klejonego.

A

P

b

2

Rozróżnić sposoby tworzenia ściegów
w procesie łączenia wierzchów ze spodami
obuwia.

B

P

c

3

Rozróżnić łączniki sztywne stosowane
w procesie łączenia wierzchów ze spodami
obuwia.

B

P

a

4

Wskazać rodzaj ściegu w szwach
przeszywanych.

A

P

d

5

Wskazać rodzaj ściegu przy wszywaniu pasa.

A

P

d

6

Nazwać ścieg stosowany w połączeniu wierzchu
ze spodem obuwia sandałowego.

A

P

d

7

Nazwać rodzaj drewna, z którego wytwarza się
taśmę kołczarską.

A

P

c

8

Rozpoznać system montażu w oparciu o sposób
łączenia wierzchu ze spodami obuwia.

B

P

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

9

Zidentyfikować system montażu obuwia według
schematu zamieszczonego na rysunku.

A

P

a

10

Rozróżnić elementy obuwia zamieszczone na
schemacie.

B

P

d

11

Rozpoznać łączniki sztywne w obuwiu.

A

P

c

12

Rozpoznać typowe operacje technologiczne
w różnych systemach montażu obuwia..

A

P

b

13

Rozróżnić odmiany klasycznych systemów
montażu obuwia.

B

P

d

14

Nazwać maszynę służącą do łączenia wierzchów
ze spodami obuwia ściegiem łańcuszkowym
jednonitkowym.

A

P

a

15

Scharakteryzować cechy obuwia kołkowanego.

C

PP

b

16

Określić kryteria doboru systemów montażu
wierzchów ze spodami obuwia.

C

PP

d

17

Zanalizować system montażu obuwia według
schematu zamieszczonego na rysunku.

D

PP

a

18

Porównać i podać wspólną cechę systemów
montażu według schematów zamieszczonych na
rysunkach.

D

PP

a

19

Obliczyć długość ściegów w mm przy
wszywaniu pasa w obuwiu pasowym.

C

PP

c

20

Zastosować kryterium doboru systemu montażu
obuwia narażonego na duże obciążenie.

C

PP

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5. Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt.
6. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla każdego zadania podane

są cztery możliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. Jeżeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz

odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uważasz za poprawną.

8. Test składa się z zadań z poziomu podstawowego i zadań z poziomu ponadpodstawowego,

które mogą przysporzyć Ci trudności, gdyż są one na poziomie wyższym niż pozostałe
(dotyczy to zadań o numerach od 15 do 20).

9. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
10. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

11. Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na KARCIE

ODPOWIEDZI.

12. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Przed zastosowaniem klejonego systemu montażu obuwia, elementy spodowe obuwia

łączono najczęściej przy użyciu
a) kołków drewnianych.
b) szwów szytych.
c) gwoździ.
d) śrub.

2. W procesie dublowania ścieg tworzony jest z

a) jednej nitki
b) trzech nitek.
c) dwóch nitek.
d) czterech nitek.

3. W montażu obuwia systemem śrubowanym stosuje się łączniki wykonane z

a) drutu gwintowanego.
b) blachy stalowej.
c) tworzyw sztucznych.
d) blachy aluminiowej.

4. Szew przeszywany tworzą ściegi

a) zwarte dwunitkowe.
b) łańcuszkowe dwunitkowe.
c) kratkowane.
d) łańcuszkowe jednonitkowe.

5. Przy wszywaniu pasa w obuwiu pasowym szew łączący jest tworzony przez ściegi

a) zwarte dwunitkowe.
b) okrętkowe.
c) łańcuszkowe dwunitkowe.
d) łańcuszkowe jednonitkowe.

6. Szew wykonywany w procesie montażu obuwia systemem sandałowym jest tworzony

przez ściegi
a) łańcuszkowe dwunitkowe.
b) łańcuszkowe jednonitkowe.
c) typu zyg-zag.
d) dwunitkowe zwane dublowanymi.

7. Do produkcji taśmy kołczarskiej stosuje się drewno

a) akacjowe.
b) sosnowe.
c) brzozowe.
d) świerkowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

8. Jeżeli wierzchy obuwia łączy się ręcznie szwem nitkowym lub przy użyciu specjalnych

rzemyków z podeszwami obuwia z podwyższonym brzegiem i wykonanymi na ich
obrzeżach otworami to system taki nazywamy

a) wywrotkowym.
b) opankowym.
c) gdynkowym.
d) sandałowym.

9. Zamieszczony na rysunku schemat ilustruje przekrój poprzeczny obuwia wykonanego

systemem

a) pasowym.
b) sandałowym.
c) przeszywano-dublowanym.
d) pasowo-klejonym.

10. Element obuwia oznaczony na rysunku liczbą 3 jest nazywany

a) paskiem.
b) otokiem.
c) wzmocnieniem brzegu.
d) otoczkiem.

11. Łącznikiem oznaczonym na rysunku liczbą 5 jest

a) nić ściegu przeszywanego.
b) nić ściegu dublowanego.
c) kołek drewniany.
d) gwóźdź obcasowy.

12. Do typowych operacji technologicznych w pasowym systemie montażu obuwia należy

zaliczyć

a) klejenie, gwoździowanie, przeszywanie.
b) wszywanie pasa, odwijanie pasa, dublowanie.
c) dublowanie, wszywanie pasa, przeszywanie.
d) wszywanie pasa, odwijanie pasa, klejenie.

13. System montażu określany mianem „San Crispino” to odmiana klasycznego systemu

a) przeszywanego.
b) pasowego.
c) klejonego.
d) sandałowego.

14. Do łączenia wierzchów ze spodami obuwia ściegiem łańcuszkowym jednonitkowym

jednoigłowym stosuje się maszynę

a) przeszywarką.
b) dublerką.
c) słupkową jednoigłową.
d) obszywarką.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

15. Cechą charakterystyczną obuwia kołkowanego jest to, że podpodeszwa i podeszwa

wykonane są

a) z poliuretanu.
b) ze skóry twardej garbowania roslinnego.
c) ze skóry bydlęcej garbowania chromowego.
d) z gumy litej lub spienionej.

16. Decydujący wpływ na dobór systemu montażu obuwia mają kryteria

a) konstrukcyjne.
b) technologiczne.
c) ekonomiczne i wytrzymałościowe.
d) technologiczne i ekonomiczne.

17. Zamieszczony na rysunku schemat ilustruje przekrój poprzeczny obuwia zmontowanego

systemem

a) przeszywano-dublowanym.
b) dublowano-kołkowanym.
c) pasowo-przeszywanym.
d) przeszywano-klejonym.

18. Cechą wspólną obydwu systemów montażu zilustrowanych schematycznie na rysunkach

jest ich przynależność do grupy obuwia:

a) gdynkowego
b) opankowego
c) wywrotkowego
d) wulkanizowanego

19. Jeżeli przy wszywaniu pasa będziemy stosować pięć ściegów na 3 cm szwu, to długość

jednego ściegu wyniesie:

a) 5 mm.
b) 7 mm.
c) 6 mm.
d) 4 mm.

20. Podstawowym kryterium przy wyborze systemu montażu do produkcji obuwia

narażonego na duże obciążenia jest:

a) grubość łączonych materiałów.
b) wytrzymałość zastosowanych technik łączenia elementów.
c) wytrzymałość podeszew na ścieranie.
d) wytrzymałość podpodeszew na wielokrotne zginanie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Ustalanie technik montażu obuwia

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

7. LITERATURA

1. Borzeszkowski A., Borzeszkowski W., Persz T.: Obuwnictwo przemysłowe część I.

WSiP, Warszawa 1979

2. Christ J.,W.: Technologia obuwia. Wydanie siódme. WSiP, Warszawa 1986
3. Grabkowski M.: Obuwnictwo. Podręcznik dla ZSZ. WSiP, Warszawa 1992
4. Grabkowski M.: Technika wytwarzania obuwia tom I. Politechnika Radomska,

Radom 2000

5. Liszka R., Rerutkiewicz J., Uliasz H.: Cholewkarstwo. Wydanie pierwsze. PWSZ,

Warszawa 1971

6. Praca zbiorowa: Technologia obuwia maszynowego. WPLiS, Warszawa 1966

Normy przedmiotowe
1. PN-EN ISO 19952 Obuwie. Terminologia
2. PN-85/O-9100 Obuwie. Terminologia
3. PN-77/O-91016 Obuwie. Wady materiałowe i błędy wykonania.

Czasopisma fachowe:
1. Przegląd Skórzany (wydania archiwalne),
2. Świat Butów (wydania archiwalne i bieżące).

Literatura metodyczna:
1. Dretkiewicz-Więch J.: ABC nauczyciela przedmiotów zawodowych. Operacyjne cele

kształcenia. Zeszyt 32. CODN, Warszawa 1994

2. Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom, 2000