1.Dlaczego skrobie pod koniec? jod jest mocno kompleksowany przez skrobię, i gdy dodajemy skrobię za wcześnie to pod koniec miareczkowania jod jest już tak mocno

skompleksowany, że dopiero po pewnym czasie (i intensywnym mieszaniu) bądź po dodaniu nadmiaru zobaczymy zmianę barwy. Gdy dodajemy skrobię tuż przed

końcem, jod nie ma wystarczająco czasu by "wniknąć" w strukturę skrobi. aby punkt końcowy był wyraźniejszy, bo jak dodas z na samym początku to masz od razu granat i

koniec, nie ma powolnego przejścia barw, więc łatwo przemiareczkować Odczynnik grupowy Kationy Osady I 3M HCl Ag+ , Hg22+ , Pb2+, Tl+ , W6+ Chlorki II H2S w

środowisku 1M HCl wprowadzany do roztworu jako gazowy H2S lub amin kwasu tiooctowego CH2CSNH4 Hg2+ , Cu2+ , Cd2+ , Bi3+ , AsIII , AsV , SbIII , SbV , SnII ,

SnIV , Mo6+ Pt4+ , Au3+ , Se6+ Siarczki III (NH4)2S w środowisku buforu amonowego (NH3aq + NH4Cl ) wprowadzany do roztworu ja ko roztwór (NH4)2 lub amin

kwasu tiooctowegoCH2CSNH4 Ni2+ , Co2+ , Fe2+ , Fe3+ , Mn2+, Zn2+ , Al3+ , Cr3+ , V4+ , Ti4+ Zr4+ , Ge4+ , Be2+ Siarczki za wyjątkiem Al3+ i Cr3+ , które strącają

się jako wodorotlenki IV (NH4)2CO3 w środowisku buforu amonowego (NH3aq + NH4Cl ) Ca2+ , Sr2+ , Ba2+ węglany V brak Mg2+ , Na+ , K+ , NH4+ , Li+ Reakcja:

2KMnO4 + 5H2O2 + 3H2SO4 2MnSO4 + 5O2 + K2SO4 + 8H2O Do zalet analizy wagowej należy zaliczyć (a) dużą dokładność i precyzję oznaczeń (b) możliwość

zastosowania do mianowania (standaryzacji) roztworów wzorcowych. Podstawową wadą tej metody jest jej czasochłonność i związana z tym niestosowalność np. w

kontroli procesów przemysłowych, gdzie konieczne jest uzyskanie wyników w krótkim czasie od chwili pobrania próbki. Ponadto jest to metoda oceny zawartości

składników występujących zasadniczo w ilości nie mniejszej niż 0,01 g, co wyklucza jej stosowanie w analizie śladowej.

Zad. Obliczyć skok krzywej miareczkowania roztworu NaCl o stęż 0,1mol/l roztworem AgNO

3

o stęż 0,05 mol/l w granicach +/- 0,1 % od punktu równoważnikowego. pIr

AgCl

=9,8. Jeśli miar się v

ml rozt NaCl to do osiąg PR

trzeba dodać 2v ml AgNO

3

: v=Cnacl vnacl/cagno3=0,1mol/l *v/0,05mol/l=2v W PR całkowita objętość będzie 3v. 0,1% przed PR: pCl=-log(0,001*0.1mol/l*v)/3v po

PR: pCl= pIr+ log(0,001*0,05mol/l*2v)/3v. Efekt wspólnego jonu: Jeżeli do roztworu wprowadzimy jony wspólne z daną solą, wówczas rozpuszczalność tej soli ulegnie zmniejszeniu, zgodnie z

równaniami: dla wspólnego kationu (dodano łatwo rozpuszczalną sól zawierającą jony M w ilości odpowiadającej stężeniu w roztworze C

M

) [mR' + C

M

]

m

[xR']

x

= Ir Efekt solny:

Jednym ze

sposobów zwiększenia rozpuszczalności soli trudno rozpuszczalnej jest dodanie soli która nie ma wspólnego jonu z osadem. iloczyn rozpuszczalności jest stały. wraz ze stężeniem roztworu

wzrasta jego siła jonowa – to ma jeszcze swoje dalsze konsekwencje mianowicie wraz ze zwiększeniem siły jonowej- zmniejszają się wartości współczynników aktywności jonów. Jeśli Ir się nie

zmienia to skoro współczynniki się zmniejsza zwiększamy rozpuszczalność. Wtórny efekt solny: Efektem solnym nazywamy zmiany szybkości reakcji jonowych pod wpływem elektrolitu

obojętnego(nie biorącego udziału w reakcjach). Wraz ze stężeniami elektrolitów zmieniają się współczynniki aktywności reagujących jonów (pierwotny efekt solny), co może pociągać za sobą

zmiany stężenia tych jonów(wtórny efekt solny). Rodzaje osadów: Krystaliczne, koloidowe, zol jednorody, żel galareta. Warunki strącania: odczynnik strącający dodaje się powoli, osad strąca

się z rozcieńczonego roztworu, mieszanie, gorący roztwór i gorący odczynnik, przed sączeniem postarza się osady- utrzymywanie roztworu z osadem w wyższej temp, odczynik strącający w

nadmiarze. Zanieczyszczenia osadów: współstrącenie: adsorpcja, okluzja, kryształy mieszane, wytrącanie następcze: polega na powolnym strącaniu się na otrzymanym osadzie innego jonu, który

w zasadzie powinien pozostawać w roztw. Wytrącanie osadów z roztworów heterogenicznych: polega na wytwarzaniu czynnika wytrącającego w rozt, w którym znajdują się jony wytrącane za

pomocą powoli przebiegającej hydrolizy. Istnieją wtedy najlepsze warunki wytrącenia, gdyż czynnik wytrącajacy pojawia się wolno w całej masie roztworu. Powstają wtedy kryształy duże i dobrze

uformowane. Osad zawiera mniej zanieczyszczeń, daje się łatwiej przemyć i odsączyć.

Aniony:badane próbki powinny mieć odczyn obojętny(NaOH 2M, HNO

3

1M) grI: Cl

-

, Br, I, CN, SCN,

[Fe(CN)

6

]

4-

, [Fe(CN)

6

]

3-

, ClO, 1 z Ag

+

(AgNO

3

0,1M): osad nierozpuszczalny w HNO

3

(AgBr-żółtawy, AgI-

żółty, Ag

3

[Fe(CN)

6

]- pomarańczowoczerwony, pozostałe białe) 2 z Ba

2+

(BaCl

2

0,3M): brak osadów. GrII: S

2-

,

NO

2-

, CH

3

COO, HCOO, 1 osad rozpuszczalny w k. azotowym, (Ag

2

S-czarny, reszta białe) GrIII: CO

3

2-

, BO

2

(

BO

3

3-

, B

4

O

7

2-

), SO

3

2-

, C

2

O

4

2-

, C

4

H

4

O

6

2-

z1: biały osad rozp w k azotowym, z2 biały osad rozp w k. Azo. GrIV:

S

2

O

3

2-

, CrO

4

2-

, Cr

2

O

7

2-

, PO

4

3-,

,AsO

3

3-

, AsO

4

3-

, z1: osad rozp w k Azo(S

2

O

3

-biały, chrom-brunatnoczerwony,

fosfor-żółty, AsO

3

-żółty, AsO

4

-czekoladowy) z2: biały osad lub żółty(BaCrO

4

) rozp w k Azo, grV: NO

3

-

, ClO

3

,

ClO

4

, MnO

4

, z1: brak osadu, z2: brak osadu. GrVI: SO

4

2 -

, F

-

, SiF

6

2-

, z1: brak osadu, z2: biały osad nierozp w k

Azo. GrVII: SiO

3

2-

, z1: żółty osad rozp w kwasie, z2: biały osad rozp w kwasie. Reakcje z roz kwasami:

powstają gazy: ClO

-

+2H

+

+ Cl

-

 Cl

2

+H

2

O, HCN, H

2

S, octowy, gazowe tlenki azotu, SO

2

, CO

2

, Reakcje z

KMnO

4

0,2M w obecności H

2

SO

4

: jony: Cl, Br, I, SCN, [Fe(CN)

6

]

4-

, S

2 -

, NO

2

-

, HCOO, SO

3

2-

, C

2

O

4

2 -

, C

4

H

4

O

6

2-

, redukują mangan na +2 stopień Mn

2+

. Reakcje z KI 2% i roz HCl: pojawienie się niebieskiego zabarwienia

świadczy o obecności: 2[Fe(CN)

6

]

3-

+2I

-

2[Fe(CN)

6

]

4-

+ I

2

, ClO, NO

2

, Cr

2

O

7

2-

, AsO

4

3-

, ClO

3

-

, MnO

4

-

+ 10I

-

+

16H

+

2Mn

2+

+ 5I

2

+ 8H

2

O, Reakcje charakterystyczne : Ag

+

: AgCl-biały serowaty osad, 2MnO

4

-

+10Cl+ 16

H 5Cl

2

+ 2Mn

2+

+ 8H

2

O, z H

2

SO

4

+NaCl NaHSO

4

+HCl, HCl+ NH

3

NH

4

Cl białe dymy, Br

-

: z wodą

chlorową wydziela się brom, Z KBrO

3

+ 5Br

-

+6H3Br

2

+3H

2

O brom barwi paierek jodkowo skrobiowy na

niebiesko, I

-

:z wodą chlorową wolny jod, PbI

2

-żółty osad, HgI

2

-ceglastoczerwony, CuI-biały, CN

-

: Fe(CN)

2

-

brunatno żółte, z H+ wydziela się HCN o zapachu gorzkich migdałów, Ni(CN)

2

-jasnozielony, SCN-:

Fe

3+

+6SCN[Fe(SCN)

6

] –krwistoczer, Co

2+

+4SCN[Co(SCN)

4

]

2—

niebieska barwa alkoholu amylowego,

[Fe(CN)

6

]

4-

z Fe

3+

-błękit pruski, z Cu

2+

czerwonobrunatne, [Fe(CN)

6

]

3-

z Fe

2+

błękit Turnbulla, z Cu

2+

zielony

osad. GrII: S

2-

: z H+ wydziela się H

2

S, CdS-żóty osad, NO

2

-

(C

6

H

5

)

2

NH, difenyloamina powstaje niebieskie

zabarwienie. CH

3

COO- z Fe

3+

czerwonobrunatny, z etanolem ester owocowy zapach HCOO- z etanolem

zapach rumu, i z Fe, GrIII: CO

3

2-

z Ba biały osad, z H+ wydziele się CO

2,

BO

2

-

: z Ag biały osad, z Ba biały

osad, zielony kolor płomienia, SO

3

2-

: z Ag biały z Ba biały, z H+ SO

2

C

2

O

4

: zAg biały, zBa b, z Ca b, C

4

H

4

O

6

2-

: zAg b, zBa b, z Ca b rozp occie w odróżnieniu od szczawianów. GrIV: S

2

O

3

2-:]

:z Ag biały zółknie i ciemnieje,

z Fe

3+

fioletowy[Fe(S

2

O

3

)

2

]

-

CrO

4/7

2-

:z Ag czerwonobr, z Ba żółty, z Hg

2

2+

brunatny i czerwony po gotowaniu

PO

4

2-

: z Ag żółty, z Ba b, 12(NH

4

)

2

MoO

4

+ Na

2

HPO

4

+23HNO

3

21NH

4

NO

3

+ (NH

4

)

3

P(Mo

3

O

10

)

4

jasnożóty

osad+ 2NaNO

3

+ 12H

2

O AsO

4

3-

z molibdenianem na gorąco GrV:4NaNO

3

+ 2H

2

SO

4

2Na

2

SO

4

+ 2H

2

O+

4NO

2

brunatny+ O

2

ClO

3

-

z HCl daje chlor ClO

4

-

: z K+ b MnO

4

-

: reakcje kameleonowa: 4MnO

4

-2

fioletowe+

4H2MnO

4

-

zielone +O

2

+ 2H

2

O GrVI: SO

4

2-

: zPb i Sr białe F: z Ca biały szlamowaty osad, reakcja Feigla:

K

2

Cr

2

O

7

i H

2

SO

4

w obecności F wydziela się HF i di chromian przestaje zwilrzać szkło SiF

6

2 -

: z K daje biały

galaretowaty GrVII: SiO

3

2-

+ 2H

+

+H

2

O H

4

SiO

4

żel

Aniony przeszkadzające w analizie kat: PO

4

3-

przeszkadza z 3 gr, usuwa się FePO

4

, F

-

usuwa się HCl odparowując HF, BO

2

-

III i IV HCl metanol i odparowuje się jako ester,

C

2

O

4

iC

4

H

4

O

6

odparowanie nie do sucha z HNO

3

jako CO

2

, Sole: barwy: niebieska-miedz i

bezwodny Co, różowa- uwodnione Co i Mn, fioletowa-KMnO

4

i niektóry Cr, zielona- Ni,

Cr, uwodnione Fe, CuCl

2

, Cu(OH)

2

CO

3

, żółta- chromiany, niektóre Fe, cyjanożelaziany II i

III, pomarańczowa dichromiany, czerwona HgI

2,

Czekoladowa- Ag

3

AsO

4

, Czarna HgS,

PbS, CuS, FeS, CoS. Rozpuszczalność:BaSO

4

stapia się z Na

2

CO

3

otrzymując węglany

rozpuszczalne w Roz kwasach. Roz w H

2

O- azotany V(SbONO

3

, BiONO

3

) azotany III

(AgNO

3

) octany( Ag, Hg

2

) chlorki(Ag, Pb, Tl, Cu, BiClO, Zn

2

Cl

2

O) bromki( Ag, Pb, Cu,

Mg

2

Br

2

O) jodki(Ag, Pb, Tl, Cu, BiIO) siarczanyVI(Ba, Sr, Pb, ) nierozp w H

2

O: siarczany

iv(amonu) tiosiarczany(jw.) węglany, fosforany siarczki, szczawiany, fluorki, borany,

chromiany vi, krzemiany( z wyjątkiem soli metali alkalicznych, amonu) Podział stopów: Ze

względu na skład:1. Aluminium- duraluminium, magnal, silumin, aeral. 2. Magnezu. 3.

Miedzi: brąz, fosfobraz, miedzonikiel, miedź stopowa, mosiądz, spiż, tombak. 4. Stopy

niklu: nikielina, manganin, monel, inwar. 5. Stopy ołowiu. 6. Rtęci: amalgamat. 7. Żelaza:

stal, staliwo, żeliwo. 8. Inne: Wironit-kobaltowo chromowy, inmet. Ze względu na

zastosowanie: Devardy-miedź – 50%, glin – 45%, cynk – 5%. w postaci sproszkowanej jest

stosowany w laboratoriach jako środek redukujący (np. azotany do amoniaku, chlorany do

chlorków) stop drukarski: ołowiu i cyny do odlewania czcionek, łożyskowy- cynowo-

ołowiowe, niskotopliwe- dentystyka modelarstwo odlewnicze, czcionkowe, lutowniczy-

cyny ołowiu i srebra