UKŁAD

TRAWIENY

FIZJOLOGIA

CZŁOWIEKA

BUDOWA UKŁADU
TRAWIENNEGO

•

Układ

trawienny.

ROLA:

•

Dostarczenie organizmowi
materiału do budowy i
odnowy własnych tkanek
oraz substancji
energetycznych służących
do podtrzymania wszelkich
procesów życiowych.

SCHEMAT BUDOWY UKŁADU
POKARMOWEGO

ODŻYWIANIE TO:

•

przyjmowanie pokarmów,

•

trawienie pokarmów,

•

wchłanianie składników

pokarmowych i wody,

•

przyswajanie składników

pokarmowych.

UKŁAD TRAWIENNY:

Substancje doprowadzane w
postaci pokarmu:

•

WĘGLOWODANY,

•

TŁUSZCZE,

•

BIAŁKA,

•

WITAMINY,

•

SOLE MINERALNE,

•

WODA.

Rola substancji
pokarmowych:

•

Węglowodany i tłuszcze-

źródło energii,

•

Białka-źródło

aminokwasów- materiału

niezbędnego do budowy

tkanek i narządów,

Rola substancji
pokarmowych:

Przy nadmiarze pokarmu

białkowego lub przy braku
węglowodanów i tłuszczów
aminokwasy ulegają
dezaminacji i mogą być
zużyte do celów
energetycznych!

TRAWIENIE

•

Zespół procesów zachodzących
w przewodzie pokarmowym ,
którym zostaje poddany
pokarm pobierany przez
człowieka z otoczenia w
postaci pierwotnej nie
pozwalającej na bezpośrednie
wykorzystanie go przez ustrój.

Trawienie składa się z:

•Procesów

mechanicznych

(żucie,

połykanie, ruchy
robaczkowe przełyku,
ruchy żołądka i jelit,
oddawanie stolca).

Trawienie składa się z:

• Procesów chemicznych

polegających na przekształcaniu

dużych cząstek złożonych

substancji organicznych na związki

proste mogące przenikać przez

błony komórkowe i które organizm

może użyć do budowy własnych

tkanek oraz podtrzymania

procesów życiowych związanych z

wydatkowaniem energii.

PRZYJMOWANIE
POKARMÓW:

•

Kontrolę nad

przyjmowaniem pokarmów

tj. nad ilością wprowadzonej

do organizmu energii mają

OŚRODKI

POKARMOWE W

PODWZGÓRZU.

OŚRODKI
POKARMOWE

•

OŚRODEK GŁODU

wyzwala

mechanizm poszukiwania,

zdobywania i przyjmowania

pokarmów,

•

OŚRODEK SYTOŚCI

hamuje

apetyt.

LEPTYNA

•

to hormon białkowy
wydzielany przez komórki
tkanki tłuszczowej działa jak
czynnik sytości – wpływa na
pobudliwość ośrodków
pokarmowych.

NEUROPEPTYD Y

•

( NPY) pobudza

,, OŚRODEK GŁODU,,
i może być
uważany za ,, czynnik
głodu,,

Trawienie pokarmu w
jamie ustnej:

•

Pokarmy o stałej

konsystencji
wprowadzone do jamy
ustnej są rozdrabniane i
mieszane ze śliną w
procesie żucia.

ŻUCIE:

•

Polega na mechanicznym

rozdrabnianiu pokarmu,

mieszaniu go ze śliną i

formowaniu kęsa

pokarmowego który

następnie zostaje połknięty

ŻUCIE:

•

Jest wynikiem skurczu mięśni

szkieletowych, powodujących

naprzemienne otwieranie i

zamykanie szczęk, połączone z

niewielkimi ruchami żuchwy ku

przodowi, do tyłu i boku.

Fazy ,,cyklu żucia’’:

•

przygotowawcza,

•

zetknięcie szczęk z kęsem

pokarmowym,

•

miażdżenie pokarmu,

•

zetknięcie zębów obu szczęk,

•

rozcieranie pokarmu między

szczękami.

•

końcowe centralne zamknięcie szczęk.

ŻUCIE

•

Jest regulowane odruchowo,

ośrodek integracyjny

znajduje się w pniu mózgu.

•

Receptory znajdują się w

mięśniach i błonie śluzowej

jamy ustnej.

ŚLINA

•

Wydziela się na drodze odruchu
bezwarunkowego w wyniku zetknięcia
się pokarmu z powierzchnią błony
śluzowej jamy ustnej.

•

Wydziela się na drodze odruchu
warunkowego ( nabytego) w odpowiedzi
na sam widok i zapach pokarmu.

ŚLINA

W ilości 1,5 L\ dobę, pH 7,O jest

wydzielana do jamy ustnej przez

trzy

parzyste gruczoły

unerwiane wydzielniczo

przez włókna przywspółczulne.

Są to:

•

Ślinianka podżuchwowa,

•

Ślinianka przyuszna,

•

Ślinianka podjęzykowa.

ŚLINA

•Ślinianki podżuchwowe

(wydziela ok.60% śliny) w tym najwięcej

śliny surowiczo-śluzowej,

•Ślinianki przyuszne

(wydzielają26%śliny) w tym w

mniejszych ilościach ślinę surowiczą,

•Ślinianki podjęzykowe

(wytwarzają

ok.5%) w tym najmniej śliny śluzowej.

ŚLINA

•

Surowicza

zawiera enzym

trawiący wielocukry –
ALPHA AMYLAZĘ ŚLINOWĄ.

•

Śluzowa

zawiera MUCYNY –

GLIKOPROTEIDY ułatwiające
połykanie uformowanego kęsa.

skład śliny:

Inne składniki

•

Wapń,

•

Magnez,

•

fosfor

SKŁADNIKI

STĘŻENIE

woda

994mL

Pok.suchy

6-7g/L

białko

3000mg/L

mucyna

2000mg/L

mocznik

100mg/L

Kw, mocz.

20mg/L

Cholest.

70mg/L

Sub.nieorg 2800mg/L
sód

600mg/L

potas

400mg/L

chlor

600mg/L

POŁYKANIE dzieli się na
trzy fazy:

•Ustno–gardłowa

( dowolna ), polega na
przesunięciu kęsa z jamy
ustnej do gardła, w czym
uczestniczą mięśnie języka i
policzków.

POŁYKANIE dzieli się na
trzy fazy:

•Gardłowo-przełykowa

(odruchowa): mięsień zwieracz
górny gardła początkowo rozkurcza
się, przepuszczając kęs a
następnie kurczy się i rozpoczyna
falę perystaltyczną przesuwającą
kęs wzdłuż gardła i przełyku.

POŁYKANIE dzieli się na
trzy fazy:

•Przełykowo -żołądkowa

( odruchowa):
kęs przesuwany przez
falę perystaltyczną zbliża
się do jamy żołądka.

Połykanie kęsa pokarmowego
(wg. Vandera)

POŁYKANIE

BUDOWA ŻOŁĄDKA

•

ŻOŁĄDEK

FUNKCJE ŻOŁĄDKA:

•

Gromadzenie i

przechowywanie

pokarmów,

•

Trawienie pokarmów,

•

Wyjaławianie pokarmów.

Trawienie pokarmów w
żołądku:

•

Pokarmy wypełniające część środkową
żołądka, niestykająca się z błoną
śluzową, są początkowo trawione przez

ALPHA AMYLAZĘ ŚLINOWĄ.

•

Właściwe trawienie pokarmów
rozpoczyna się po zmieszaniu
pokarmów z

sokiem żołądkowym.

żołądek

SOK ŻOŁĄDKOWY

Jest mieszaniną 3 wydzielin

wytwarzanych oddzielnie przez różne
komórki gruczołowe błony śluzowej:

• kom. okładzinowe

- HCL, H2O, czynnik

wiążący wit. B12,

• kom. główne

– pepsynogen,

• kom. dodatkowe (odźwiernikowe)

– śluz.

Trawienie pokarmów w
żołądku:

• Sok żołądkowy

jest wydzielany

przez gruczoły błony śluzowej
żołądka w ilości ok. 3L/ dobę,

•

pH ok. 1,0,

• Sok żołądkowy

zawiera: kwas

solny, enzymy trawienne, śluz, sole
mineralne i wodę.

Trawienie pokarmów w
żołądku:

•Kwas solny

(HCL) powstaje w

kanalikach wewnątrz

KOMÓREK

OKŁADZINOWYCH

-gruczołów

błony śluzowej pod wpływem
histaminy działającej na
receptory H2.

Trawienie pokarmów w
żołądku:

• W komórkach głównych

gruczołów błony

śluzowej żołądka znajdują się w
ziarnistości zawierające

PEPSYNOGEN

(nieczynny enzym proteolityczny).
Wydzielony do światła gruczołów błony
śluzowej zmienia się pod wpływem
kwasu solnego w aktywny enzym –

PEPSYNĘ.

PEPSYNOGEN

Wydziela się stale w

niewielkich ilościach

w warunkach

podstawowych.

PEPSYNOGEN

Wydzielanie nasilone

powoduje

: głód, miejscowe

pobudzanie żołądka

wywołane rozciąganiem

ścian, zakwaszenie błony

śluzowej, hormony jelitowe.

Trawienie pokarmów w
żołądku:

•

Pepsyna rozkłada

duże cząsteczki

białek na mniejsze

cząsteczki

polipeptydów.

WARSTWA

GRUCZOŁOWA

ŻOŁĄDKA ZAWIERA:

gruczoły wpustowe

część wpustowa żołądka,

gruczoły właściwe-

(główne,okładzinowe,

szyjkowe,niezróżnicowane)- dno i

trzon,

gruczoły odźwiernikowe-

odźwiernik

Motoryka żołądka:

Rodzaje aktywności błony
śluzowej żołądka:

• Nasilenie i osłabienie napięcia

mięśniówki żołądka występujące
naprzemiennie z czym wiążą się
wahania RR w jamie żołądka,

• Skurcze perystaltyczne-

rozpoczynające

się w części wpustowej i przesuwające
się wzdłuż ścian żołądka aż do
odźwiernika.

Wypełnianie żołądka

Pompa odźwiernikowa

•

Powtarzające się w ciągu kilku

godzin trawienia w żołądku cofanie

się treści stałej do jamy żołądka

powodujące jej mieszanie,

rozdrabnianie i stopniową zamianę

na treść płynną-

wyciskanie treści

płynnej do dwunastnicy i cofanie

się do żołądka treści stałej.

BER-podstawowy rytm
biologiczny:

•

Regularne występowanie skurczów
perystaltycznych wyzwalane jest
przez rozrusznik utworzony przez
komórki mięśniowe gładkie
warstwy podłużnej błony
mięśniowej żołądka w okolicy
krzywizny większej.

BER-podstawowy rytm
biologiczny:

•

W komórkach rozrusznika regularnie i

spontanicznie występuje stan czynny,

który rozprzestrzenia się na całą

błonę mięśniową.

•

Pokarmy płynne szybko przechodzą

przez żołądek, węglowodany

pozostają w żołądku kilka godzin,

białka –dłużej a tłuszcze- najdłużej.

Działanie pompy
odźwiernikowej.

Kontrola motoryki żołądka:

•Nerw błędny (n.X) i

gastryna-

nasila skurcze i

pobudza perystaltykę.

•Nerwy współczulne i

sekretyna-

zwalniają

perystaltykę.

Kontrola motoryki żołądka:

•

Rozciągnięcie dwunastnicy przez

pokarm, zawartość kwasów

tłuszczowych, częściowo strawionych

białek i węglowodanów w pokarmie,

sekretyna i cholecystokinina powstające

w dwunastnicy oraz wysokie RR

osmotyczne treści dostającej się do

dwunastnicy

to czynniki hamujące na

drodze odruchowej i humoralnej

perystaltykę żołądka

W regulacji wydzielania
żołądkowego wyróżniamy
trzy fazy:

•

Faza psychiczna –

nerwowa-głodowa,

•

Faza żołądkowa,

•

Faza jelitowa.

Faza psychiczna
wydzielania:

•

Wydzielanie odbywa się na zasadzie

odruchu warunkowego(nabytego)- na

bodźce uwarunkowane spożywaniem

pokarmu oraz odruchu bezwarunkowego

(wrodzonego)- zapach, smak pokarmu.

•

Na zakończeniach nerwu błędnego wydziela

się acetylocholina- pobudza komórki

okładzinowe i główne do wydzielania HCL i

enzymów oraz w mechanizmie humoralnym

wydziela się gastryna i histamina.

Faza żołądkowa wydzielania

Rozpoczyna się, gdy pokarm

znajdzie się w żołądku i może

trwać kilka godzin. Pozostaje pod

kontrolą wielu czynników:

acetylocholina uwalniana z

zakończeń nerwu błędnego, sploty

nerwowe śródścienne reagujące na

rozciąganie ścian żołądka,

histamina, gastryna.

Jelito- schemat budowy

•

Jelito

grube

Faza jelitowa wydzielania

•

Bodźce powstają w dwunastnicy

gdzie dostaje się pokarm nie

nasiąknięty kwasem - w przypadku

pokarmu kwaśnego wydzielanie

żołądkowe zmniejsza się. Powoduje

to sekretyna - antagonista gastryny.

•

Silnie hamuje wydzielanie pokarm

tłuszczowy nadchodzący do

dwunastnicy.

Jelito cienkie- motoryka

•

Przemieszanie miazgi

pokarmowej z sokami

trawiennymi i zetknięcie

strawionego pokarmu z

powierzchnią chłonną jelita.

•

Przesuwanie z odpowiednią

szybkością miazgi pokarmowej

w kierunku odbytu.

Jelito cienkie- motoryka

Czynniki pobudzające błonę

mięśniową:

•

Mechaniczne podrażnienie – rozciąganie

przez pokarm,

•

Podrażnienie chemiczne błony śluzowej

przez soki trawienne i substancje

pokarmowe (słabe kwasy, ługi, sole,

mydła- wzmagają, silne kwasy-

zwalniają i hamują ruchy jelit.

Jelito cienkie- motoryka

• Czynniki pobudzające błonę

mięśniową cd.:

•

Bodźce nerwowe nadchodzące do jelit

drogą n. błędnego( pobudza ruchy jelit i

zwiększa napięcie błony mięśniowej) i
n.współczulnego

(drażnienie

nerwów

trzewnych zwalnia ruchy jelitowe i
zmniejsza napięcie ich ściany.

Trzy rodzaje ruchów jelit:

•Ruchy wahadłowe

(okresowe

zmiany napięcia,

•Ruchy robaczkowe

(perystaltyczne),

•Ruchy rozdzielcze

(segmentacyjne, odcinkowe)

Ruchy wahadłowe

•

Polegają na rytmicznym

wydłużaniu się i kurczeniu lub

skręcaniu odcinka jelita

wskutek przesuwania się

(2,5cm/s) łagodnej fali skurczu

wzdłuż jelita na krótkim

odcinku 10-20 razy na minutę.

Ruch robaczkowy

•

W miejscu położonym za masą
pokarmową, następuje skurcz bł.
mięśniowej podłużnej wywołujący
skrócenie i rozszerzenie danego odcinka
jelita. Natychmiast po tym skurczu w
odcinku przed masą pokarmową
następuje skurcz bł. mięśniowej
okrężnej który wyciska treść w kierunku
odbytu.

Ruchy rozdzielcze

•

Polegają na silnych skurczach
błony mięśniowej okrężnej w
różnych odcinkach jelita przy
biernym rozluźnieniu błony
podłużnej. Następnie skurczone
odcinki ulegają rozluźnieniu a
skurcze pojawiają się w innych
miejscach.

Trawienie chemiczne w
jelicie cienkim

•W trawieniu treści jelita

cienkiego biorą udział:

•

Sok jelitowy,

•

Sok trzustkowy,

•

żółć

Sok jelitowy

•

Ma odczyn zasadowy,

•

Wydziela się w ilości ok. 3-6 L/dobę,

•

Zawiera śluz chroniący błonę śluzową

dwunastnicy przed działaniem kwaśnej

treści żołądkowej,

•

Wydziela się pod wpływem

mechanicznego podrażnienia błony

śluzowej przez przesuwającą się treść

jelitową i pośrednio przez pobudzające

działanie hormonów żołądkowo-jelitowych.

Sok jelitowy zawiera:

• Aminopeptydazy

rozkładające peptydy

do aminokwasów,

• Enzymy rozkładające kwasy

nukleinowe

do pentozy, zasad purynowych i

pirymidynowych oraz kwasu fosforowego,

• Enzymy rozkładające wielocukry

dwucukry do jednocukrów,

• Lipaza hydrolizująca tłuszcze

obojętne do

kwasów tłuszczowych i glicerolu.

Sok trzustkowy

•

Dostaje się do dwunastnicy przez
przewód trzustkowy i bańkę
wątrobowo-trzustkową,

•

Wydziela się ok.2L/dobę,

•

pH: 7.1-8.4 –zasadowy,

•

Jest bogaty w wodorowęglany.

Sok trzustkowy zawiera:

•

Trypsynogen i

chymotrypsynogen

nieaktywne

enzymy >

enterokinaza

(wydzielana przez błonę śluzową
dwunastnicy)>

trypsyna i

chymotrypsyna

–trawią białka do

aminokwasów.

Sok trzustkowy zawiera:

•Rybonukleazę i

deoksyrybonukleazę

– enzymy

trawiące kw. rybonukleinowy i

deoksyrybonukleinowy,

•Amylazę i diastazę

rozkładające

wielocukry do dwucukrów,

•Lipazę

– rozkładającą tłuszcze do kw.

tłuszczowych i glicerolu.

Sok trzustkowy

jest

bogaty w

wodorowęglany i dlatego

pod jego wpływem kwaśna

treść żołądka dostająca się

do dwunastnicy zostaje

szybko zobojętniona!

Kontrola

wydzielania

soku

trzustkowego:

Trzustka wydziela sok

pod wpływem
impulsów nerwowych i
czynników
humoralnych.

Fazy wydzielania soku
trzustkowego:

• Głowowa

(droga odruchowa gdy

pokarm znajduje się w jamie

ustnej- n.wydzielniczy to

n. błędny),

• Żołądkowa

(cholecystokinina-

pobudza kom. trzustki do

wydzielania),

• Jelitowa

(sekretyna)

Udział żółci w

trawieniu:

•

Żółć jest wytwarzana przez
komórki wątrobowe i
wydzielana do światła
kanalików.

•

Kanaliki łączą się w
przewody wątrobowe.

Udział żółci w

trawieniu:

•

Żółć jest złocistym płynem, o
odczynie lekko alkalicznym (pH
7,8-8,6) – produkowanym
nieustannie w ilości ok.0,5-
11L/dobę.

•

Pęcherzyk żółciowy może zagęścić
żółć 5-10 krotnie tj. do
ok.50ml.

Schemat budowy dróg
żółciowych

Skład żółci:

•

sole kwasów żółciowych,

•

bilirubina,

•

cholesterol,

•

kwasy tłuszczowe,

•

lecytyna.

Sole kwasów

żółciowych:

To:

cholowy

chenodezoksycholowy.

Są one wydzielane w połączeniu z

glicyną i turyną

jako

glikocholan

sodu i

taurocholan

potasu w

stosunku 3 do1.

Sole kwasów

żółciowych:

•

Około 90-95%kwasów

żółciowych ulega w jelicie

grubym reabsorpcji i powraca

przez naczynia układu

wrotnego do wątroby.

•

Barwnikiem żółci jest

bilirubina.

Kontrola wydzielania żółci:

• Sekretyna

– zwiększa wydzielanie

żółci,

• Cholecystokinina

–powoduje

równoczesne obkurczanie
pęcherzyka żółciowego i
rozluźnienie zwieracza bańki co
powoduje wyciśnięcie żółci do
dwunastnicy.

Rola

żółci

w procesach trawienia

•

Aktywowanie enzymów

trzustkowych, przede wszystkim

lipazy,

•

Emulgowanie tłuszczów – kwasy

żółciowe zmniejszają napięcie

powierzchniowe tłuszczów, wskutek

czego rozbijają się one na drobne

kuleczki, co ułatwia działanie lipazy,

Rola

żółci

w procesach trawienia

•

Rozpuszczanie kwasów
tłuszczowych,

•

Wzmaganie perystaltyki jelit.

Najważniejsze zadanie to:

udział w trawieniu
tłuszczów!

Schemat budowy jelita
grubego

Rola jelita grubego

•

Woda zawarta w treści jelita jest zwrotnie

wchłaniana,

•

Wchłaniane są : elektrolity, witaminy, sole

mineralne,

•

Niestrawione pokarmy są w nim czasowo

magazynowane i formowany jest kał,

•

Drobnoustroje stale się mnożą,

wytwarzając związki niezbędne (witaminy),

jak i toksyczne (tyraminę, amoniak)

Jelito grube

Gruczoły błony śluzowej

jelita grubego nie

wytwarzają enzymów

trawiennych.

Jedyną ich wydzieliną jest

śluz!

Treść jelita cienkiego
przedostaje się do

jelita ślepego w momencie

otwierania się zastawki krętniczo -
kątniczej.

Zastawka otwiera się gdy

przechodzi przez nią fala
perystaltyczna
(odruch żołądkowo-krętniczy) w
czasie opróżniania żołądka.

Motoryka jelita grubego:

•

Błona mięśniowa jelita grubego wykazuje

okresowe zmiany napięcia, skurcze

odcinkowe i skurcze perystaltyczne.

•

2-3 razy na dobę, na skutek rozciągnięcia

się jelita przez treść dochodzi do silnych

skurczów perystaltycznych-ruchów

masowych, które pojawiają się w

pierwszej godzinie po spożyciu pokarmów

na drodze odruchu żołądkowo-

okrężniczego.

Jelito grube:

kał- skład:

•

Woda i chlesterol,

•

nie strawione i nie dające się strawić resztki

pokarmów,

•

barwniki pochodzące z nie strawionego

pokarmu oraz barwniki żółciowe,

•

duże ilości drobnoustrojów(E.coli),

•

Produkty fermentacji bakterii (kw.

mlekowy, octowy, alkohol, CO2, indol,

skatol)

•

Sole mineralne Na, K, Ca, Mg, Fe.

defekacja

•

Rozpoczyna się parciem na

stolec wywołanym przez

rozciągnięcie ścian odbytnicy

masami kałowymi.

•

Do wydalania kału przyczynia

się tłocznia brzuszna tj. wzrost

RR w jamie brzusznej.

defekacja

Ośrodki nerwowe, kierujące

odruchem defekacji, mieszczą się
w w odcinku krzyżowym rdzenia
kręgowego.

Zniszczenie tego ośrodka prowadzi

do rozluźnienia mięśni zwieraczy
odbytu i nie trzymania kału.

UKŁAD TRAWIENNY

BUDOWA WĄTROBY

•

Wątroba

ŻOŁĄDEK:

•

Żołądek - gaster sive ventriculus.

Stanowi poszerzoną część

przewodu pokarmowego między

przełykiem a dwunastnicą. Spełnia

dwa zadania :

1.Stanowi zbiornik

pokarmu 2. Jest narządem

wydzielniczym wytwarzającym

kwas solny i enzymy.

Pod wpływem

tych enzymów pokarm zostaje

zmieniony na płynną miazgę.

ŻOŁĄDEK

•

W żołądku wyróżniamy:

wpust

(cardia) stanowiący połączenie

z częścią brzuszna przełyku.

•

Dno

( fundus)-zaokrąglona,

obszerna część żołądka

położona na lewo i ku górze od

wpustu

ŻOŁĄDEK

•

W żołądku rozróżnia się dwie

ściany- przednią i tylną. Ściany

te łączą się ze sobą u góry

wzdłuż tzw.

krzywizny

mniejszej

i u dołu wzdłuż

krzywizny większej

W górnej

części krzywizny mniejszej

żołądek łączy się z przełykiem.

ŻOŁĄDEK

•

Ujście żołądka do dwunastnicy

nazywa się

odźwiernikiem

(pylorus). Odźwiernik zaopatrzony

jest w gruby pierścień błony

mięśniowej okrężnej, tworzący

mięsień zwieracz odźwiernika ,

którego skurcz oddziela światło

żołądka od dalszej części przewodu

pokarmowego.

ŻOŁĄDEK

•

Żołądek cd

•

Część żołądka sąsiadująca z
odźwiernikiem nosi nazwę części
odźwiernikowej. Pomiędzy częścią
odźwiernikową a dnem znajduje
się trzon żołądka ( corpus
ventriculi).

ŚCIANA ŻOŁĄDKA

•

Ściana żołądka składa się z

czterech warstw:

•

1/. Błona surowicza

•

2/. Błona mięśniowa

•

3/. Tkanka podśluzowa

•

4/. Błona śluzowa.

BUDOWA ŚCIANY
ŻOŁĄDKA

•

Ad 1-

(surowicza)

jest częścią

otrzewnej, która pokrywa cały

żołądek z wyjątkiem wąskiego

paska wzdłuż obu krzywizn.

•

Ad 2

-(mięśniowa)

zbudowana z

pęczków mięśni gładkich

składa się z trzech warstw.

BŁONA MIĘŚNIOWA

•

Błona mięśniowa żołądka

składa się z warstwy

zewnętrznej podłużnej,

środkowej okrężnej i

wewnętrznej skośnej

BUDOWA ŚCIANY
ŻOŁĄDKA

•

Ad 3

(podśluzowa)

jest dość grubą

warstwą tkanki łącznej wiotkiej,

zawierającej liczne naczynia i nerwy.

•

Ad4

(śluzowa)

stanowi wewnętrzną

warstwę żołądka. W pustym żołądku

jest błona śluzowa jest mocno

pofałdowana.

Gruczoły żołądkowe

•

Gruczoły żołądkowe właściwe
występują w wielkiej ilości ( ok. 100 na 1
mm kwadratowy) w okolicy dna i trzonu
żołądka. Są to gruczoły cewkowe proste,
zawierające dwa rodzaje komórek
nabłonkowych: komórki główne
wyścielające światło gruczołu, oraz
komórki okładzinowe.