Wykonały :
Bieryło Iwona
Dembińska Agnieszka
Kucharczyk Gabriela
Julia

KREW

•Jest to ciecz krążąca w naczyniach
krwionośnych
•o kolorze czerwonym spowodowanym
wysyceniem hemoglobiną.
•Od niej zależy środowisko ustrojowe
•W ustroju człowieka krąży ok. 5 litrów
krwi
•Złożona z elementów morfotycznych
• (erytrocyty, leukocyty, trombocyty)
•zawieszonych w osoczu

Osocze
ma zabarwienie żółte, stanowi ok. 55%
objętości krwi i zawiera wiele białek pełniących
istotne funkcje w organizmie:
*albuminy-utrzymanie odpowiedniego ciśnienia
krwi (zatrzymywanie wody)
*immunoglobuliny- tworzą przeciwciała –
odporność organizmu
*Fibrynogen –bierze udział w
krzepnięciu krwi

•Lipoproteiny – kompleksy białek
i transportowanych lipidów

Krwinki czerwone- erytrocyty
–

są

najliczniejszymi

składnikami

spośród

elementów morfotycznych krwi.
-Krwinki czerwone stanowią ok. 40% objętości
całej krwi.
- Powstają w szpiku kostnym z komórek
macierzystych.
-Mają kształt dwuwkłęsłego dysku , pozbawionego
jądra kom. i mitochondriów.
-Są w pełni wysycone hemoglobiną, nadająca
czerwone zabarwienie i transportująca gazy.

-transportują tlen z płuc do komórek i dwutlenek
węgla, pochodzący z metabolizmu komórek, w
odwrotnym kierunku.

Krwinki białe- leukocyty
- 6-9 tys w 1 mm

3

krwi

– dzieli się na granulocyty z ziarnistością (neutrofile, eozynofile, bazofile)
i agranulocyty bez ziarnistości (monocyty i limfocyty).
-Mają zdolności żerne i poruszania się.
-Są jednym z elementów systemu obronnego skierowanego przeciwko
czynnikom powodującym choroby, chronią organizm przed infekcjami.

Płytki krwi– trombocyty
- są fragmentami dużych komórek - megakariocytów, powstających w
szpiku kostnym
– są zbudowane z lipidów i białek
-200-400 tys w 1 mm

3

-poruszają się biernie wraz z krążącą krwią.

-Maja zdolności adhezji, czyli przylegania do ścian uszkodzonego naczynia
krwionośnego

-agregacji, czyli wzajemnego przylegania do siebie i tworzenia większych
skupisk.
-odgrywają bardzo dużą rolę w hamowaniu krwawienia (w hemostazie)

-Przyczepiają się w miejscu uszkodzenia naczynia i tworzą czop zatykający
jak korek powstałą przerwę.

-z płytek uwalniają się substancje kurczące krwawiące naczynia, co
dodatkowo hamuje krwawienie

Znaczenie fizjologiczne krwi :

•Utrzymanie niezmiennego środowiska ustrojowego

•Dostarczanie do wszystkich zakątków ustroju ciał
odżywczych i tlenu

•Wyprowadzenie z tkanek produktów końcowych
przemian metabolicznych m.in. CO

2

•Obrona ustroju przed czynnikami chemicznymi i
biologicznymi,

•Wyrównywanie temperatur różnych okolic ciała, gdyż
krew mając wysoką pojemność cieplna chłodzi jedne a
ogrzewa inne narządy

•Utrzymanie stałego substancjonalnego kontaktu
między

wszystkimi

częściami

ciała

(umożliwia

humoralne

wzajemne

oddziaływanie

układów

ustrojowych)

•Krzepliwość-uszczelnianie

ściany

naczynia

krwionośnego w przypadku jego pęknięcia (zranienia) i
zahamowania krwawienia.

Grupy krwi

Błony komórkowe erytrocytów człowieka

zawierają trzy rodzaje glikoprotein o

właściwościach antygenowych: antygen A,

antygen B i antygen D. Antygeny A i B

warunkują występowanie czterech głównych

grup krwi: A, B, AB i 0. Jednocześnie w

surowicy

krwi

występują

naturalne

przeciwciała (aglutyniny) anty-A i anty-B

skierowane przeciwko obcym antygenom

krwinkowym (których pozbawione są własne

erytrocyty ustroju). W zależności od

obecności antygenu D na krwinkach,

podzielono ludzi na dwie grupy: Rh

dodatnich,

czyli

Rh(+),

posiadających

antygen D oraz Rh ujemnych, Rh(-), u

których nie stwierdza się antygenu D.

Połączenie antygenu krwinkowego ze

skierowaną

przeciwko

niemu

aglutyniną prowadzi do aglutynacji
erytrocytów, czyli ich zlepienia się, co
w konsekwencji może być przyczyną
śmierci organizmu. Dlatego też
znajomość grup krwi stanowi główny
warunek przeprowadzania między
innymi przeszczepów i transfuzji krwi.

Grupa

krwi

Antygen

Przeciwciał
a

(aglutyniny
)

Może być
dawcą dla
grup

Może być
biorcą
grup

A

A

anty-B

A, AB

A, 0

B

B

anty-A

B, AB

B, 0

AB

A i B

brak

AB

A, B, AB, 0

(uniwersaln
y biorca)

0

brak

anty-A i anty-
B

A, B, AB, 0

(uniwersaln
y dawca)

0

Układ limfatyczny lub inaczej układ chłonny (

łac.

systema lymphaticum) – otwarty układ naczyń i
przewodów, którymi płynie jeden z płynów ustrojowych
– limfa, która bierze swój początek ze śródmiąższowego
przesączu znajdującego się w tkankach. Układ naczyń
chłonnych połączony jest z układem krążenia krwi.
Oprócz układu naczyń chłonnych w skład układu
limfatycznego wchodzą także narządy i tkanki
limfatyczne.
Najważniejszą funkcją układu chłonnego jest obrona
przed zakażeniami oraz cyrkulacja płynów ustrojowych.
Limfa porusza się w naczyniach limfatycznych za
pomocą mięśni.

Zadania i funkcjonowanie układu chłonnego:

•odpornościowa – w węzłach limfatycznych
powstają niektóre białe ciałka krwi

•neutralizująca – zwalczanie ciał oraz substancji
obcych i szkodliwych dla organizmu

•odprowadzająca – odprowadzenie limfy z
powrotem do krwi

•Układ limfatyczny można podzielić na
cztery części:
1.Naczynia chłonne szyi.
2.Naczynia chłonne klatki piersiowej.
3.Naczynia chłonne jamy brzusznej.
4.Naczynia chłonne miednicy

Budowa układu:
Zbudowany jest ze ślepo zakończonych
naczyń limfatycznych oraz z tkanki
limfatycznej z której zbudowane są węzły
chłonne, grudki chłonne i grasica. W jego
skład wchodzą także śledziona, migdałki i
szpik kostny. W układzie tym płynie
żółtawy płyn ustrojowy - limfa, która jest
cieczą o składzie zbliżonym do osocza,
zawierającym dużą liczbę limfocytów. Z
dużych naczyń limfatycznych limfa wlewa
się do układu krążenia.

Przepływająca po organizmie limfa zbiera
substancje toksyczne i odprowadza je do
węzłów chłonnych, skąd są transportowane do
nerek i usuwane z organizmu. To, czy układ
limfatyczny dobrze funkcjonuje, zależy w dużej
mierze od sprawności i elastyczności tkanki
łącznej. Jeśli jest zbyt miękka i przepuszczalna,
toksyny, zamiast wędrować do węzłów
chłonnych, wnikają w inne tkanki, np.
gromadzą się w komórkach tłuszczowych. Tak
więc sprawny układ limfatyczny pomaga w
usuwaniu toksyn z komórek tłuszczowych, a
wtedy pośrednio zapobiega powiększaniu się
cellulitu

Układ odpornościowy człowieka buduje,
magazynuje

oraz

przekazuje

do

krwi

człowieka następujące rodzaje limfocytów:
a)monocyty - ich wydzielina neutralizuje
szkodliwe wydzieliny bakterii i wirusów oraz
uczestniczą w procesie zjadania bakterii i
wirusów
b) limfocyty typu B - posiadają pamięć
immunologiczną

dzięki

której

mogą

natychmiast zniszczyć antygeny poprzez
produkcje

przeciwciał

c) limfocyty typu T - niszczą wszystkie
komórki w organizmie człowieka, które
odbiegają

od

normy

d) komórki NK - wspierają działanie limfocytów
typu T oraz przyspieszają ich powstawanie

Rodzaje

odporności

:

a)odporność nieswoista (wrodzona) - otrzymuje
ją każdy człowiek dzięki wydzieliną skór
zawierającym kwas mlekowy mający zdolność
niszczenia

antygenu.Podobne

właściwości

niszczące mają enzymy trawienne niszczące
wszystkie antygeny które dostaną się do
organizmu

razem

z

pokarmem.

b)odporność swoista (nabyta) - zdobywamy ją
podczas

kontaktu

w

określonym

antygenie,którego nasze limfocyty zniszczą
jednocześnie

zapamiętując

jego

budowę

chemiczną

odporność

nabytą

możemy

przyspieszyć poprzez stosowanie szczepionek i
surowic.