D L A P O S Z K O D O WA N Y C H O C Z E K U J Ą C Y C H

N A P O M O C , U W I Ę Z I O N Y C H W M I E J S C A C H

T R U D N O D O S T Ę P N Y C H

Pierwsza pomoc

psychologiczna

Ogólne zasady działania:



Rozejrzyj się w sytuacji. Zachowaj spokój

i opanowanie.



Pamiętaj o zapewnieniu sobie bezpieczeństwa. Pomyśl od czego zaczniesz.



Podejdź do poszkodowanego. Powiedz kim jesteś

i co się wydarzyło.



Powiedz mu, że będziesz z nim do czasu przyjazdu pogotowia.



Zasłoń poszkodowanego przed widzami, spokojnie i stanowczo poproś ich, aby nie

przeszkadzali, albo daj im jakieś zadanie. Nie twórz zbiegowiska.



Przyjmij pozycję na tej samej wysokości co poszkodowany - uklęknij lub kucnij przy nim.



Delikatnie połóż swoją rękę na ramieniu lub na głowie, co podziała uspokajająco. Okryj go np.

kocem.



Przeprowadź czynności ratujące płynnie

i sprawnie.



Informuj poszkodowanego o podejmowanych czynnościach i efektach z tym związanych.



Mów spokojnym tonem i cierpliwie go wysłuchaj. Nie krytykuj, nie wypowiadaj

pesymistycznych opinii.



Zapytaj, czy kogoś powiadomić o wypadku.



Jeśli musisz opuścić poszkodowanego poinformuj go o tym. Poproś kogoś, aby przy nim

pozostał.



Szybka akcja wydobycia górników z kopalni

zasypanej po wybuchu i pożarze.

Wypadek autobusu szkolnego. Strażacy wyciągają nieprzytomnego kierowcę

z przewróconego pojazdu. Aby akcja przebiegała sprawnie potrzebna jest

dobrze zgrana grupa ludzi.

Ratowanie ponad 100 osób

uwięzionych na wyciągu

krzesełkowym w górach

(Beskidy). Temperatura

wynosiła ok. -15 °C.

Potrzebne było

zorganizowanie ciepłych

koców, gorących napoi, ale

przede wszystkim rozmowa

z uwięzionymi, zapewniając

ich o nadchodzącej pomocy.

Wypadek drogowy. Na zdjęciu widać, że co najmniej jeden z poszkodowanych jest przytomny.

Wokół zebrała się spora grupa gapiów. Najlepszym rozwiązaniem byłoby zasłonięcie miejsca

zdarzenia. Najpierw jednak należy podejść do przytomnej osoby i rozpocząć rozmowę,

w której upewnimy ją bezpieczeństwie, o naszych kwalifikacjach… Towarzyszymy jej cały czas.

Dzieci często ulegają

dziwnym wypadkom.

Najczęściej z ciekawości,

co się stanie, gdy wejdę tu

albo włożę głowę tam…

Kiedy zauważą, że wejście

jest zdecydowanie

łatwiejsze niż wyjście,

wpadają

w panikę, szarpią się,

mogąc przy tym narobić

sobie więcej szkody niż

pożytku.

Do dziecka trzeba mówić

spokojnym tonem. Można

dać ulubioną zabawkę, w

celu poczucia komfortu oraz

odwrócenia uwagi.

Po traumatycznym

wydarzeniu, jakim jest np.

widok cierpiących,

bądź umierających

rodziców, dziecko powinno

zostać jak najszybciej

zabrane z miejsca

zdarzenia! Rozmowa musi

być prowadzona tak,

aby omijać tematy związane

z wypadkiem, czyli tzw.

„rozmowa o niczym” byle

zagadać, odwracając

uwagę. Takie dziecko

potrzebuje również

kontaktu cielesnego –

obejmowanie, przytulanie.

Osoby pod wpływem środków

odurzających mogą sprawiać

problemy, być zagrożeniem dla

otoczenia. W takich sytuacjach

trzeba pominąć wsparcie psychiczne

i zadbać o bezpieczeństwo swoje

oraz otoczenia.