25. Krawczak Daniel I B RM

Patch Adams

Historia człowieka, który przezwyciężył własne słabości pomagając innym. Samobójcza próba, a potem pobyt w szpitalu psychiatrycznym pomagają mu zrozumieć problemy innych ludzi. Dzieląc się pomocą i radością odnajduje ją w sobie. Postanawia skończyć studia medyczne i zawodowo zająć się leczeniem ludzi. W trakcie nauki szybko dostrzega niedoskonałości zarówno systemu szkolnictwa, który przedstawia pacjentów jako interesujące przypadki chorób, oraz służby zdrowia, która kompletnie nie liczy się z... uczuciami pacjentów i ich bliskich. Doświadczenia ze szpitala psychiatrycznego uświadomiły mu niezwykłą rolę śmiechu i miłości w leczeniu oraz przezwyciężaniu nawet poważnych zaburzeń psychicznych. Mimo trudności stwarzanych ze strony władz uczelni i szpitala Patch, pełen niegasnącego entuzjazmu i radości życia, odwiedza szpital by zabawiać pacjentów, kontynuuje swoje dzieło i znajduje coraz szersze grono popleczników. Patch Adams jest postacią autentyczną. Film pokazuje opartą na faktach historię lekarza, który stosując niekonwencjonalne zachowania w kontaktach z pacjentami staje się prekursorem śmiechoterapii.

Ten film, jak wiele innych z Robinem Williamsem na długo został mi w pamięci. Dlaczego akurat ten? Jest ku temu wiele powodów. Po pierwsze, film jest jakby przedstawieniem sztywnego środowiska lekarzy i studentów. Nie ma tu czasu na żarty czy jakiś śmiech. Po drugie, sama historia wydarzyła się naprawdę.

Film na początku przedstawia osobę głównego bohatera, który sam ze sobą nie może sobie poradzić. Jest on wrażliwym człowiekiem, o głębokich przemyśleniach, stojący na krawędzi życia i śmierci. Daje to do myślenia szczególnie tym, którzy twierdzą, że słaba jednostka nie jest w stanie się utrzymać przy życiu, a co dopiero stworzyć coś twórczego i pięknego. Jak to możliwe, że człowiek o tak wyczulonej wrażliwości jest w stanie studiować medycynę i jest osobą, która nie robi tego z przymusu, ale z pasji i miłości do ludzi? Inspirujące jest to, że bohater odkrywa w sobie dar. To najpotężniejszy argument, aby zostać lekarzem. Przepięknie oddana jest tu specyfika odkrywania wnętrza i motywacji bohatera. Jego sposobu myślenia i działania, w którym widoczna jest miłość. Miłość ta uwalnia też spod pokrywki kamiennego wyrazu twarzy i zachowania, miękkie i wrażliwe serce pewnej studentki.

Patch Adams jest inspirujący nie dlatego, że gra aktorów jest bardzo autentyczna, ale dlatego, że odkrywamy pewną głęboką prawdę. Inspirować ludzi to nie tylko mówić do nich, ale pokazać to naszym życiem. Często możemy również się zastanowić, czym tak naprawdę jest powołanie. Dlaczego jedni są świetnymi fachowcami o wiedzy intelektualnej, a inni potrafią swój zawód wykonywać z wielkim poświęceniem i pasją.