JEREMIASZ - był prorokiem, żył w VII/VI w. p.n.e. w Judzie. Przemawiał do narodu w imieniu Boga. Przekaz ten był w formie ustnej, pisemnej oraz za pośrednictwem czynności symbolicznych.

Jego księga jest drugą wielką księgą prorocką. Księgę można podzielić na trzy części:

• pierwsza to zapowiedź nieszczęść mających spotkać tych, który odstąpią od Przymierza

• druga to proroctwa zbawienia narodu i proroctwa dotyczące Nowego przymierza

• trzecia to groźby przeciw Babilonii, Egiptowi, Moabowi, Edomowi, Filistynom oraz innym wrogom Judy.

Księga zakończona jest opisem oblężenia Jerozolimy i jej ostatecznego upadku.

(587r. p.n.e.)

Rozdział 41.

Izmael wraz z dziesięcioma ludźmi przybył do Godoliasza i zamordował go. Następnego dnia, kiedy nikt jeszcze nie wiedział o śmierci Godoliasza, przybyli ludzie z Szilo, Samarii oraz Sychem. Przynieśli ze sobą ofiary z pokarmów i kadzidło. Izmael wyszedł im naprzeciw, a następnie zamordował wszystkich, a ich ciała wrzucił do cysterny. O tym wszystkim dowiedział się Jochanan i wyruszył, aby walczyć z Izmaelem, którego spotkał koło wielkiego stawu w Gibeonie. Izmael uprowadził z Mispy ludzi, który posiadali ukryte zapasy. Gdy doszło do spotkania Izmaela z Jochananem, lud będący z Izmaelem przyłaczył się do Jochanana. Izmael zbiegł do Ammonitów. Jochanan nie chciał go gonić, więc udał się wraz z ludźmi do Egiptu.

Rozdział 42.

Do Jeremiasza udał się Jochanan, Jezaniasz oraz cały lud. Poprosili, aby ten zapytał Pana, co powinni teraz zrobić. Po dziesięciu dniach Jeremiasz dostał odpowiedź od Pana. Pan nakazał ludowu pozostać w miejscu , w którym są. Jeżeli udadzą się do Egiptu, umrą tam od głodu, miecza i zarazy. Niestety oni nie usłuchali.

Rozdział 43.

Jeremiasz wraz z nimi udał się do Egiptu do Tachpanaches. Przemówił tam Pan do Jeremiasza, aby ten włożył kamienie w zaprawę murarską, tak jak cegłę przy wejściu do domu faraona. Pan sprowadzi Nabuchodonozora i właśnie na tych kamieniach będzie miał on swój tron. Nabuchodonozor będzie karał na śmierć, palił domy bóstw egipskich oraz zabierał do niewoli.

Rozdział 44.

Izraelici w Egipcie za swoje złe uczynki, zostaną zgładzeni przez Pana. Ocaleje tylko mała część, aby reszta Judy przekonała się, że słowo Pana się spełniło.

Rozdział 45.

Pan oznajmia Baruchowi, że da mu życie jako zdobycz, dokądkolwiek pójdzie.

Rozdział 46.

Jeremiasz zapowiada zniszczenie Egiptu

Rozdział 47.

Pan zapowiada zagładę Filistynom.

Rozdział 48.

Pan zapowiada zniszczenie Moabu.

Rozdział 49.

Ammonici zostaną zniszczeni przez Pana, ale ich los po tym zniszczeniu się odmieni. Pan zapowiada także zniszczenie Damaszku, Edomitów, plemion arabskich oraz Elam, którego los także zostanie później odmieniony.

Rozdział 50.

Jest to zapowiedz upadku Babilonu oraz wyzwolenia Izraela.

Rozdział 51.

Pan przepowiada upadek Babilonu, który okazał się narzędziem wojny. Jeremiasz wysłał brata Barucha, Serajasza, który udał się wraz z Sedecjaszem (królem Judzkim) do Babilonu. Brat Barucha powtórzył przepowiednie zagłady babilonu, a list, na którym była ona zapisana wrzucił (symbolicznie) do Eufratu.

Rozdział 52. DODATEK HISTORYCZNY

Sedecjasz panował w Jerozolimie przez 11 lat. Niestety postępował on źle wobec Pana, podobnie jak Jojakim. Nabuchodonozor obległ Jerozolimę w 9 roku,

10 miesiącu, 10 dniu, aż do 11 roku panowania Sedecjasza. Sedecjasz w końcu uciekł z Jerozolimy wraz z wojskiem. Został złapany i zaprowadzony do Ribla, króla babilońskiego. Jego wojsko zgładzono, a samego Sedecjasza uwięziono w Babilonie aż do śmierci, oraz wyłupano mu oczy. W 19 roku rządów Nabuchodonozora wojsko babilońskie wkroczyło do Jerozolimy. Miasto oraz świątynia zostały spalone. W niewoli babilońskiej było 4600 osób.

W 37 roku Ewil Merodak, król babiloński, ułaskawił Jechoniasza, którego uprowadzono wcześniej do niewoli.

BARUCH - syn Neriasza, w roku 605, spisuje pod dyktando Jeremiasza wszelkie wypowiedziane przez niego wyrocznie "przeciw Izraelowi, Juzie i przeciw wszystkim narodom".

BABILON - pierwotna nazwa miasta to Babilla, dla pierwotnej dynastii słowo to oznacza: "Brama Boga". Największym krolem Babilonu był Hammurabi. Zasłyną przede wszystkim przez swój kodeks, spisany na bloku bazaltu. Zawiera on 282 prawa, a wiele z nich odnajdziemy później także w Prawie Mojżeszowym.

Bibliografia:

1. Świderkówna Anna, Rozmowy o Biblii, Warszawa 2000.

46. Księga Jeremiasza, rozdz. 41-52, oprac. Karolina Sulkowska

---