NIDZICA
ETYKA MYŚLIWSKA A PRAWO
Grzegorz.W
2012-10-11
Etyka myśliwska a prawo
Od prawa do etyki
Rozpoczynając przygodę z myślistwem początkujący adept sztuki łowieckiej musi mieć
świadomość głębokiego uetycznienia tej dziedziny ludzkiego życia. Dla myśliwego etyka jest
punktem wyjścia, ale powinna również być punktem dojścia w jego wielkiej przygodzie z
łowiectwem. Warto również zdać sobie sprawę z niezwykle ciekawych związków pomiędzy
etyką łowiecką, a normami prawa stanowionego.
Etyka myśliwska wykazuje szereg specyficznych cech, których świadomość –
szczególnie początkującym oraz noszącym się z zamiarem rozpoczęcia łowieckiej
przygody – powinna ułatwiać poruszanie się w trudnym obszarze powinności i praw
myśliwego. Pierwszym co zwraca uwagę, jest przenikanie i wzajemne oddziaływanie
norm etycznych i prawnych, regulujących zagadnienia związane z łowiectwem.
Wątpliwości nie pozostawia już art. 1 Prawa łowieckiego, który określa łowiectwo
jako element ochrony środowiska przyrodniczego, co w rozumieniu ustawy oznacza
ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z
zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej. W
art. 2 ustawy z kolei podkreśla się, że zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro
ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa.
Z punktu widzenia wzajemnych związków między prawem a etyką łowiecką
najważniejszy jest jednak art. 3 Prawa łowieckiego, który wskazuje cele łowiectwa. I
tak należą do nich:
1) ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt
łownych;
2) ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków
bytowania zwierzyny;
3) uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz
właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy
zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego;
4) spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania
tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.
Pojęcia użyte przez ustawodawcę, nawet jeżeli bezpośrednio nie mają znaczenia
ocennego, posiadają bez wątpienia pozytywną konotację wartościującą – zadaniem
łowców-myśliwych jest ochronna, poprawa i – co niezwykle ważne – zachowanie
różnorodności.
Ust. 4 przywołanego artykułu odsyła już całkowicie bezpośrednio do wypracowanych
przez wieki zasad etyki, których krzewienie jest celem łowiectwa i jego miłośników.
Również art. 34 ust. 5 ustawy jako jedno z zadań Polskiego Związku Łowieckiego
wskazuje czuwanie nad przestrzeganiem przez członków Polskiego Związku
Łowieckiego prawa, zasad etyki, obyczajów i tradycji łowieckich
Bezpośrednie odwołania do etyki łowieckiej, a także zasad o charakterze
pragmatycznym zawierają również liczne akty wykonawcze do ustawy na czele z
Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 roku w sprawie
szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz, nakierowane
na możliwie jak najdalej idące wyrównywanie szans myśliwego i zwierzęcia oraz
oszczędzania temu ostatniemu zbędnych cierpień.
Od etyki do prawa
Opisana wyżej sytuacja odsyłania przez ustawodawcę do norm etycznych czy prawa
zwyczajowego myśliwych, zachodzi również w drugą stronę. Przyjęty przez Naczelną
Radę Łowiecką w dniu 6 czerwca 1992 roku Zbiór zasad etyki, tradycji i zwyczajów
łowieckich już kilkakrotnie nakazuje przestrzeganie przepisów prawnych. Z tej
perspektywy najważniejsza jest preambuła Zbioru zasad mówiąca o przestrzeganiu
przez „współczesnych myśliwych” przepisów prawa oraz regulaminów i statutów oraz
art. 2, który warto przytoczyć w tym miejscu w całości: „Myśliwy za swój
podstawowy obowiązek uważa rzetelne przestrzeganie norm prawa łowieckiego oraz
pełne podporządkowanie się wymogom dyscypliny organizacyjnej”.
Oczywiście tego typu przypadki wzajemnych odesłań między aktem prawa
stanowionego, a etyką określonej grupy społecznej czy zawodowej nie są czymś
całkowicie wyjątkowym, tym niemniej chyba w żadnym innym przypadku nie są one
tak klarowne i bezpośrednie.
Podsumowanie
Dla doświadczonych myśliwych przywołane powyżej związki między prawem
stanowionym a etyką łowiecką nie są rzeczą nową. Warto jednak pamiętać o nich,
szczególnie w kontekście przekazywania tradycji, zasad i umiejętności łowieckich
początkującym adeptom myślistwa, ze szczególnym naciskiem na osoby młode. Nie
bez znaczenia jest przecież fakt, iż nieetyczne postępowanie myśliwego może
skutkować nie tylko ostracyzmem w gronie kolegów, ale również odpowiedzialnością
karną i administracyjną. Warto również zauważyć, iż stanowczo zbyt mało mówi się o
etycznych i ustawowych zadaniach myśliwych, co powoduje wiele nieporozumień i
często kształtuje nieprawdziwy obraz tak myśliwych jak i łowiectwa.