4. Przepis na ciekawą fabułę

Przy tworzeniu odpowiedniej akcji, najważniejsze jest znalezienie równowagi. Musimy dbać o dużą ilość dynamicznych scen, żeby nie zanudzić czytelnika i jednocześnie regularnie opisywać zdarzenia zwykłe, niewyróżniające się, aby dobrze przytoczyć treść całej historii. Gdy mowa o scenach dynamicznych, nie chodzi oczywiście o sceny, w których czytelnik biegnie, skacze lub wykonuje jakieś inne, wyczerpujące czynności ale o sceny zaskakujące, wywołujące u czytelnika grad uczuć. Taką scenę najlepiej jeszcze poprzedzić zwyczajną sceną
stworzy to dla czytelnika wrażenie, że nadeszła tak nagle... w momencie, kiedy była zupełnie nie spodziewana. I o to chodzi!
Jest takie stare, pisarskie powiedzenie, które mówi, że strzelba zawieszona w pierwszym akcie, ma wystrzelić w następnym. Pisząc książkę przekonamy się, że stosowanie tej zasady to najlepszy
sposób na zaskoczenie czytelnika. Chodzi w niej oczywiście nie o samą strzelbę, której ktoś ma później użyć, ale o wydarzenie (najczęściej na samym końcu powieści) i poprzedzające je przygotowania, które autor stosuje aby sprawić by było bardziej niewiarygodne i zaskakujące. Na przykład taką "strzelbą" może być jakaś osoba, pozornie lubiąca głównego bohatera i charakteryzująca się sympatycznym zachowaniem, a "wystrzałem strzelby" zdrada tej osoby.
Podobnie jak główny bohater, fabuła nie może być idealizowana. Niemożliwe jest aby w jakiejkolwiek książce znajdowały się wydarzenia, które cały czas sprzyjają bohaterom. Wypada więc by od czasu do czasu postarać się o jakąś zdradę, spotkanie kogoś nieprzyjemnego lub czyjąś osobistą klęskę. Nie należy jednak z tym przesadzać, chyba że chcemy opisać jakiś dramatyczny okres w życiu głównego bohatera. Tworzenie fabuły można porównać do gotowania zupy: jak dorzucisz przypraw, będzie bardziej smaczna, lecz jeśli z nimi przesadzisz, nikt jej nie zje.
Trzeba też pamiętać o rzeczywistej części powieści. Cokolwiek piszemy, musimy pamiętać, że w świecie, w którym żyją nasi bohaterowie obowiązują liczne prawa (mówię tutaj zarówno o prawach fizyki, jak i prawach cywilizacji, stworzonej przez ludzi). Nie należy na przykład pisać o jakiś urzędach wyssanych z palca lub wydarzeniach, które byłyby po prostu niemożliwe. Wyjątkiem są powieści science-ficktion i fantasy. Wtedy takie "zmyślanie" nie tylko nie jest zabronione. Jest nawet wskazane. Jednak nawet w świecie całkowicie stworzonym przez czytelnika obowiązują pewne prawa i należy je ustalić, zanim rozpocznie się pisanie książki.