ARYSTOTELES - był uczniem Akademii Platońskiej przez dwadzieścia lat, stworzył profesjonalny język, którym nauka posługuje się do dzisiaj i jest to największy wkład do kultury europejskiej, był wielkim systematykiem, który uporządkował wszelkie pojęcia z różnych dziedzin wiedzy; twierdził, że w świadomości nie istnieje nic, czego przedtem nie doświadczyliśmy zmysłami; dzięki rozumowi posiadamy zdolność porządkowania wrażeń zmysłowych w rozmaite grupy i klasy, według Arystotelesa, każda zmiana w przyrodzie jest przekształceniem z "możliwości" w "rzeczywistość", w każdej rzeczy w przyrodzie istnieje możliwość realizacji, czy osiągnięcia określonej formy; w przyrodzie istnieje kilka przyczyn, wymienia je cztery np. dlaczego pada deszcz? Przyczyna materialna - para wodna znalazła się w tym miejscu, gdzie powietrze było chłodne, przyczyna sprawcza
para wodna ochładza się, przyczyna formalna - formą lub naturą wody jest spadanie na ziemię, przyczyna celowa - zwierzęta i rośliny potrzebują wody, aby rosnąć; dzięki swojemu zamiłowaniu do systematyki zrodziła się u niego umiejętność logicznego myślenia, porządkując świat wskazuje na fakt, że rzeczy w przyrodzie można podzielić na dwie grupy: rzeczy nieożywione i rzeczy ożywione, rzeczy ożywione można zaś podzielić: żywe rośliny oraz żywe istoty, wreszcie żywe istoty można podzielić na zwierzęta i ludzi, Arystoteles uważał, że istnieją trzy formy szczęścia, pierwszą formą szczęścia jest życie wśród namiętności i przyjemności, drugą życie wolnego, odpowiedzialnego obywatela, trzecią życie badacza i filozofa; aby człowiek był szczęśliwy, muszą być spełnione te trzy warunki jednocześnie.