Przebieg i opracowanie pomiarów.

W pierwszej części ćwiczenia zamienialiśmy kod dziesiętny na wybrany przez prowadzącego kod BCD. Układ może służyć zarówno przy kodowaniu cyfr z układu dziesiętnego na podany, jak również jako dekoder działając na odwrót. Schemat zamieszczam na końcu sprawozdania. Układ został przez nas zlutowany i sprawdzony w działaniu w obecności prowadzącego. Poniżej umieszczam tabelę kodowania.

kod dziesiętny	kod BCD
0	0000
1	0001
2	0010
3	0011
4	0100
5	0101
6	0110
7	0111
8	1000
9	1001

W drugiej części ćwiczenia korzystając z zestawu UNILOG mięliśmy zbudować układ kontroli parzystości z bramek EXOR. Schemat dołączam na końcu sprawozdania. Układ kombinacyjny daje mi stan wysoki lub niski w zależności od stanów na wejściu. Po zmontowaniu układu sprawdziliśmy go w obecności prowadzącego. Otrzymaną tabelę prawdy zamieszczam poniżej.

W ostatniej części ćwiczenia mierzyliśmy czas propagacji przez bramkę NOT. Pomiary dokonywane były przy pomocy oscyloskopu. Bramki połączyliśmy według wskazań i podłączyliśmy układ do pomiarów. W oscyloskopie przebiegi pokazywane są bezpośrednio, w czasie rzeczywistym w sposób uzależniony od jego konfiguracji. Posiada on dwa kanały, z których każdy można osobno kalibrować. Na ekranie, po odpowiednim dobraniu wyświetlanych parametrów otrzymaliśmy przebieg dwóch sygnałów różniących się nieco w fazie. Z otrzymanego obrazu można było obliczyć czas propagacji dla podłączonego układu.

2.1 cm ∗ 0.02 μs = 42 ∗ 10^-9 s = 42 ns.

Dla jednej bramki otrzymujemy:

42 ns / 6 bramek = 7 ns.

Wnioski i ocena błędów.

W ćwiczeniu zapoznałem się z problematyką istnienia różnych możliwości kodowania liczb. Zbudowaliśmy układ koder-dekoder do przechodzenia między dwoma przykładowymi kodami. Fragment ten sprawia dużą satysfakcję, gdyż pozwala on na praktyczne zastosowanie ustawicznie przerabianego w metodach komputerowych elementu.

W części związanej z zestawem UNILOG ćwiczyliśmy montowanie układów logicznych. Otrzymane wyniki były weryfikowane przez samo doświadczenie, trudno więc w taj części mówić o jakiejś możliwości błędu.

Po podłączeniu oscyloskopu mięliśmy możliwość przyjrzeniu się metodzie badania układów elektronicznych w której można wyizolować i powiększyć bezpośrednio interesujący nas efekt. Oscyloskop ma wejście DC które pozwala obserwować składowe stałą i zmienną sygnału z wejścia.

Błąd pomiarów mierzenia czasu propagacji obliczam przy pomocy różniczki zupełnej:

dl = 0.1 cm;

dt =
; dt =
= 0.16 ns;

---