Układ chłonny. Około 1,5 l limfy krąży w organizmie. Składa się z naczyń i węzłów chłonnych oraz pni limfatycznych. Limfa posiada wszystko to samo co krew prócz czerwonych krwinek. Pod przeponą znajduje się zbiornik mleczu skąd zaczyna się limfatyczny zbiornik piersiowy zawierający ¾ limfy w organizmie. Przewód limfatyczny prawy powstaje z pnia podobojczykowego oskrzelowo-śródpiersiowego. Węzły to skupiska tkanki limfatycznej, która filtruje chłonkę. Tu też powstają krwinki białe. Węzły są wielkości fasoli, wchodzi do nich kilka naczyń doprowadzających. Najważniejsze węzły to: pachowe i pachwinowe.

Śledziona (lien) – największy narząd limfatyczny. Produkuje limfocyty i przeciwciała, niszczy zużyte krwinki i magazynuje krew. Znajduje się pod przeponą w lewym podżebrzu. Wyróżniamy tu: powierzchnie przeponową, żołądkową. Styka się z okrężnicą, lewą nerką, nadnerczami i ogonem trzustki. Do wnęki śledziony wnikają naczynia.

Układ moczowy.

Celem tego układu jest usuwanie na zewnątrz składników przemiany materii. Wyróżniamy tu część odpowiedzialną za produkcję moczu i narządy wyprowadzające. Najistotniejszym elementem jest nerka (ren). Jest narządem parzystym, nerki znajdują się poza otrzewną na tylnej ścianie jamy brzusznej, pod przeponą, pomiędzy 11k piersiowym a III lędźwiowym. Nerka prawa leży nieco niżej przylega do wątroby i dwunastnicy, lewa zaś leży przy śledzionie w tylnej ścianie żołądka. W nerce wyróżniamy koniec górny i dolny, ścianę przednią i tylną oraz brzeg dolny i przyśrodkowy, znajduje się też tam wnęka nerki prowadząca do miedniczki nerkowej. Nerka otoczona jest torebką włóknistą i tłuszczową. Wyróżniamy w niej część rdzenną i korową. Część rdzenna zbudowana z trójkątnych piramid zakończonych brodawka nerkową, gdzie mocz ścieka do miedniczki. Przez kłębuszki nerkowe odbywa się filtracja. Kłębuszek otacza torebka do której filtrowany jest mocz pierwotny, torebka przedłuża się w kanalik nerkowy i następuje dalsza filtracja. Woda przenika do krwi i następuje zagęszczenie moczu. Potem mocz spływa do miedniczki nerkowej. Drogi odprowadzające mocz składają się z odcinków: miedniczka nerkowa, moczowód, pęcherz moczowy, cewka moczowa. Miedniczka nerkowa powstaje z połączenia kielichów nerkowych, ściana zbudowana jest z 3warstw: bł. Śluzowa , mięśniowa, włóknista. Moczowód łącz miedniczkę nerkową z pęcherzem. Pęcherz leży w przedniej części miednicy mniejszej. Wyróżniamy tu szczyt, trzon pęcherza, dno i szyjkę. W miejscu gdzie pęcherz łączy się z cewką znajduje się zwieracz. Od zwieracza zależy trzymanie moczu. Regulacją tych zwieraczy zajmuje się ukł nerwowy.

Narządy zmysłów.

Narząd wzroku – składa się z gałki ocznej i narządów dodatkowych. Gałka zbudowana jest z 3 błon: zewnętrznej, środkowej i wewnętrznej. Błona zewnętrzna zapobiega odkształcaniu oka. Ma funkcję ochronną. Bł. środkowa – funkcja odżywcza Bł. wew. odbiera obrazy.

Bł zewnętrzna ma 2cz: twardówka (zbudowana z tkanki łącznej zbitej) rogówka (przezroczysta wilgotna, wilgotność zapewnia ciecz łzowa z przodu, z tyłu ciecz wodnista. Błona środkowa ma liczne naczynia krwionośne. Zakończeniem jej jest ciało rzęskowe i tęczówka, przylega do twardówki. Ciało rzęskowe składa się z: ciała rzęskowego, fałdów i wyrostków. Dalej znajduje się tęczówka, w jej środku znajduje się otwór zwany źrenicą. W tęczówce znajdują się 2m gładkie: zwieracz unerwiony przez układ przywspółczulny, rozwieracz oraz 2 koła tętnicze produkujące ciecz wodnistą. W gałce ocznej znajdują się dwie komory: przednia (pomiędzy rogówką i tęczówką) tylna (pomiędzy tęczówką i soczewką). Błona wewnętrzna ściśle przylega do naczyniowej. Dzieli się na części: widząca (pręciki i czopki. Pręciki odbierają światło a czopki barwy) i niewidzącą.

Soczewka znajduje się między tęczówką a ciałem szklistym. Jest dwuwypukła, przezroczysta, umocowana włókienkami w obrębie ciała rzęskowatego, może ulegać zmętnieniu. Całe wnętrze gałki ocznej pomiędzy siatkówką a soczewką wypełnia ciało szkliste. Dodatkowe części oka: powieki (chronią przed wysuszeniem, urazami, światłem), drogi łzowe, m oka. Powieka składa się ze skóry, tarczki, m okrężnego i spojówki. Ciecz łzowa jest produkowana przez gruczoł łzowy przez górno boczny kąt. Wśród mięśni oka wyróżniamy: m poprzecznie prążkowane służą do poruszania gałką oczną, m gładkie – akomodacja oka, zwężanie źrenicy, m prosty górny, m prosty dolny, m prosty boczny, m prosty przyśrodkowy, m skośny górny, m skośny dolny.

Narząd statyczno słuchowy – wyróżniamy w nim cz. słuchową i równoważną. Pod względem morfologicznym wyróżniamy 3cz: zewnętrzną (składającą się z małżowiny usznej, przewodu słuchowego i błony bębenkowej) środkową (w piramidzie k skroniowej gdzie jest jama bębenkowa a w niej 3 kosteczki: strzemiączko, kowadełko i młoteczek służą do przenoszenia i wzmacniania fal głosowych. Jama bębenkowa łączy się z gardłową za pomocą trąbki Eustachiusza, która wyrównuje ciśnienie wewnętrzne. Część wewnętrzna – w przyśrodkowej części piramidy k skroniowej. Jego zadaniem jest rejestrowanie i przekazywanie bodźców do ośrodków. Ucho środkowe zbudowane jest z błędnika gdzie znajduje się: ślimak, przedsionek, 3przewody półkoliste. W błędniku kostnym znajduje się błędnik błoniasty gdzie znajdują się receptory. Błędnik błoniasty wypełniony jest płynem – śródchłonką. Ślimak uformowany jest na kształt wrzecionka wokół którego jest kanał kostny. Od wrzecionka podchodzi spiralna blaszka kostna. Przedsionek kostny zawiera woreczek i łagiewkę. W kanałach półkolistych są przewody półkoliste, a w nich zanurzone w śródchłonce komórki zmysłu równowagi.