Habermas postęp techniczny i społeczny świat życia.

Stosunek nauki do literatury.

Literatura wypowiada się o doświadczeniach mających raczej prywatny charakter, nauka o doświadczeniach które sa intersubiektywnie dostępne. Doświadczenia przetwarzane przez nauke daja się wyrazić w sformalizowanym języku, który za pomocą ogolnych definicji można ucyznic powszechnie obowiazujacym. Notomiast jezyk literatury musi werbalizować to, co niepowatzralne i od przypadku do przypadku ustanawiać intersubiektywność porozumienia.

Huxley: społeczny świat życia VS bezświatowe uniwersum faktów.Huxley postuluje związek bezpośredni literatura powinna asymilować twierdzenia naukowe jako takie żeby nauka mogła przyjąć postać krwi i kości.

Informacje ścisłych nauk empirycznych mogą stać się częścią społecznego świata życia jedynie przez techniczne wykorzystanie, a wiec jako wiedza technologiczna w tej funkcji służą one powiększeniu naszych możliwości technicznego rozporządzania.

W XIX w można było żywic przekonanie, ze nauki przenikają do praktyki życiowej dwoma odrębnymi kanałami- przez techniczne wykorzystywanie informacji naukowych oraz przez procesy kształcenia jednostek trakcie studiów naukowych.

Wszędzie odpowiednia praktyka musi przyjąć formę technicznego rozporządzania urzeczowionymi procesami.

Stosowanie nauki w technice oraz zwrotne stosowanie wynalazków technicznych w procesie badan naukowych stało się podstawowym elementem świata pracy.

Nad każdym dającym się wyodrębnić systemem społecznym, kazda usamodzielniona dziedzina kultury, której relacje można analizować immanentnie, jeśli założy się cel systemu, niejako nadbudowuje się nowa dyscyplina nauk społecznych.

Technologie nie zwalniają ludzi z działania, nadal musimy rozstrzygać konflikty, realizować interesy i szukać interpretacji.

Technika- naukowo zracjonalizowane rozporządzanie uprzedmiotowionymi procesami, a wiec system w którym badania naukowe i technika sprzężone są zwrotnie z ekonomia i zarzadzaniem, freyer i schelsky- usamodzielnienie się techniki. Dokonujący się dziś w sposób automatyczny postęp techniczny sprawia, ze ciągle wzrasta abstrakcyjna możność rozporządzania która dopiero później zawładnąć musza życiowe interesy i konstytuująca sens fantazja, aby wykorzystać ja dla konkretnych celów. Postęp techniczny wraz z nieprzewidzianymi metodami produkuje również niezaplanowane cele użycia: techniczne możliwości automatycznie pociągają za sobą swoje praktyczne wykorzystanie

Nowe umiejętności techniczne niespodzianie wnikają w istniejące formy praktyki życiowej, nowe potencjały powiększonej władzy technicznego rozporządzania jeszcze wyraźniej ujawniają dysproporcje miedzy wynikami ekstremalnej racjonalności a nie poddanymi refleksji celami, skostniałymi systemami wartości i zmurszałymi ideologiami.