PRAKTYKI
Hospitacje – 40 h:
3-latki – 10 h (2 scenariusze)
01.03.2013 r. – Każdy ma swój dom
04.03.2013 r. – Powrót ptaków
4- latki – 15 h (3 scenariusze)
06.03.2013 r. – Wiosna to, czy zima?
07.03. 2013 r. – To już marzec
08.03.2013 r. – Tu chmurka, a tam słoneczko
5-latki – 15 h (3 scenariusze)
11.03.2013 r. – Kwitnąca wierzba i leszczyna
12.03.2013 r. – Przebił ziemię – przebiśnieg
13.03.2013 r. – Bazie kotki
Prowadzenie – 10 h
3-latki – 3 h (3 scenariusze)
20.03.2013 r. – Wielkanocne cuda
27.03.2013 r. – Wielkanocne nastroje
03.04.2013 r. – Mały piesek
4- latki – 3 h (3 scenariusze)
19.03.2013 r. – Czy nadeszła wiosna?
26.03.2013 r. – Wielkanocny stół
02.04.2013 r. - Dżdżownice
5-latki – 4 h (4 scenariusze)
14.03.2013 r. – Szukamy wiosny
21.03.2013 r. – Zwiastuny wiosny
04.04.2013 r. – Kwiaty i motyle
11.04.2013 r. – Pasuje czy nie pasuje?
Hospitacje – 40 h:
3-latki – 10 h (2 scenariusze)
01.03.2013 r. – Każdy ma swój dom
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 3 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 01.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 (5 h)
Temat: Każdy ma swój dom – dopasowanie domu do zwierzęcia, który w nim mieszka.
Cel ogólny:
doskonalenie umiejętności marszu, biegu i podskoków
kształtowanie umiejętności poprawnego posługiwania się językiem polskim
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi:
zgodnie współpracować w grupie
poruszać się różnymi sposobami: marsz, bieg, podskoki
prawidłowo reagować ruchem na tempo utworu
rozpoznawać podstawowe figury geometryczne
wypowiadać się prostymi zdaniami: pojedynczymi i złożonymi
skupiać uwagę na tekście literackim
skupiać uwagę na informacjach uznanych przez nauczyciela za ważne
grupować przedmioty ze względu na ich przeznaczenie
Środki dydaktyczne:
fragment wiersza H. Bechlerowej: „Pokaż mi swój domek”, opowiadanie na podstawie inscenizacji Barbary Tuszyńskiej – Chechłacz „Historia jednego dachu”, karta pracy „Zwierzęta i ich domy”, CD- piosenka „Wesoła zabawa” (sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak), odtwarzacz kompaktowy, tamburyn, grzechotka, szarfy, klocki Dienesa
Przebieg zajęć:
Słuchanie fragmentu wiersza H. Bechlerowej: „Pokaż mi swój domek”
A na strychu koło worka
jest dom myszki – mała norka.
Niech no przyjdzie kot polować,
już się myszka w norce schowa…
Zabawa ruchowa do popularnej piosenki „Do dziury myszko”
Dwoje dzieci zakłada szarfy w dwóch kolorach - jedno jest myszką, która ucieka, a drugie jest kotem – goni myszkę. Podczas, gdy nauczyciel śpiewa piosenkę, pozostałe dzieci, ustawione są w kole. Unoszą ręce, robiąc wejście lub wyjście z koła, gdy opuszczają ręce, zamykają przejście.
Uciekaj myszko do dziury,
bo cię tu złapie kot bury.
A jak cię złapie kot bury,
to cię obedrze ze skóry.
Nieładny kotek, nieładny!
Nie złapał myszki niezgrabny.
A myszka siedzi w stodole,
Wygląda dziurką na pole.
Słuchanie opowiadania „Historia jednego dachu” (wg. B. Tuszyńskiej – Chechłacz)
Nauczyciel pokazuje pluszowego króliczka i opowiada jego historię:
Zabawa ruchowa „Ptaszki i pieski”
Dzieci poruszają się po sali zgodnie z akompaniamentem : marsz, bieg, podskoki. Na przerwę w muzyce nauczyciel prezentuje dwa sygnały: tamburyn, który zaprasza dzieci, by naśladowały lot ptaków oraz grzechotka – dzieci na czworaka udają pieski.
„Zwierzęta i ich domy” – karta pracy
Dzieci nazywają domki: buda, akwarium, gniazdo i określają, jakie zwierzątko tam mieszka. Naklejają obrazki zwierząt w odpowiednich domkach. Wskazują, które zwierzątko lata, które pływa, a które biega.
Zabawa ruchowa z elementem czworakowania „ Pieski na spacerze”
Dzieci dobierają się w pary. Jedno z dzieci przyjmuje rolę psa – chodzi na czworaka. Nauczyciel pomaga założyć mu szarfę imitującą smycz w pasie, którą chwyta drugie dziecko i wyprowadza psa na spacer.
Zabawa geometryczna „Buda z figur geometrycznych”
Nauczyciel demonstruje jak zrobić budę dla psa: wykorzystując klocki Dienesa, kwadrat, koło, trójkąt. Dzieci wykonują kolejne czynności zgodnie ze wskazówkami nauczyciela.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 3 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 04.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 (5 h)
Temat: Wiosenne kotki.
Cel ogólny:
rozwijanie mowy
wdrażanie do uważnego słuchania utworów literackich
usprawnianie małej motoryki
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi :
rozpoznać zwiastuny wiosny
wzbogacać swój zasób słów
wchodzić w zadaną rolę i odgrywa ją
usprawniać narządy mowy
odpowiadać na pytania dotyczące utworu
Środki dydaktyczne:
pocztówki z wiosennymi motywami, nożyczki, opowiadanie B. Szelągowskiej „Czary wiosennej wróżki – wiosenni detektywi”, obrazki do opowiadania, gałązki bazi, karta pracy „Bazie”, plastelina, CD – do piosenki „Wesoła Wróżka” (sł. B. Szurowska, muz. J. Pietrzak), odtwarzacz kompaktowy
Przebieg zajęć:
Wprowadzenie do tematu trzecią zwrotką piosenki „Wesoła Wróżka”
Zabawa integracyjna „Na powitanie wszyscy razem” (wg. M. Bogdanowicz)
Nauczyciel: Na powitanie wszyscy razem:
Dzieci, podskakując, śpiewają: Hip, hip, hura! / x3
Nauczyciel: Z całego serca, pełnym gazem:
Wszyscy, machając, śpiewają: Witamy was ! /x3
Układanie puzzli
Dzieci układają puzzle z pociętych przez nauczyciela pocztówek z wiosennymi ilustracjami.
Słuchanie opowiadania B. Szelągowskiej „Czary wiosennej wróżki – wiosenni detektywi”
Rozmowa na temat treści opowiadania
Nauczyciel zadaje dzieciom pytania, na które one próbują odpowiedzieć:
Dlaczego Wróżka zabrała dzieci do parku?
Co zobaczyły dzieci w parku?
Jakie kotki kazała szukać dzieciom Wróżka?
Dzieci odpowiadają na pytanie i spośród leżących różnych obrazków wybierają właściwe.
Zabawa badawcza „Jakie są baziowe kotki?”
Dzieci dotykają je, przyglądają się im i próbują odpowiedzieć na pytanie: „Jakie są baziowe kotki?”
Karta pracy „Bazie”
Przyklej do gałązki kulki plasteliny tak, żeby przypominały bazie.
Zabawa naśladowcza „Kotki”
Dzieci leżą zwinięte w kłębek – kotki śpią, powoli budzą się, przeciągają, robią koci grzbiet. Kotki wyruszają na spacer – dzieci poruszają się na czworaka. Kotki zgłodniały, piją mleczko z miseczki , najedzone bawią się wesoło. Zmęczone zabawą kotki myją łapki i kładą się spać.
Zabawa w echo
Nauczyciel wydaje kocie odgłosy, dzieci jak echo powtarzają po nim.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 4 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 06.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 (5 h)
Temat: Wiosna to, czy zima?
Cel ogólny:
rozwijanie mowy
rozwijanie sprawności manualnej
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi :
określać zmiany jakie zaszły w przyrodzie
wskazywać cechy ptasie
ćwiczyć pamięć wzrokową na podstawie obrazka ukazującego przedwiośnie
wyjaśnić przysłowie „W marcu jak w garncu”
mówić rymowankę z wodzeniem palcem po odpowiednich liniach
malować na zadany temat
Środki dydaktyczne:
Obrazek przedstawiający przedwiośnie, wiersz I. Suchorzewskiej „ W marcu”, ilustracje do wiersza, kartki, pędzle, farby plakatowe, kawałki gąbki, Karta pracy indywidualnej nr 18
Przebieg zajęć:
Ćwiczenia pamięci wzrokowej.
Nauczyciel pokazuje obrazek przedstawiający przedwiośnie. Dzieci przyglądają się mu przez chwilę. Potem nauczyciel odwraca obrazek, a dzieci mówią, co na nim widziały.
Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Przyleciały skowronki”.
Dzieci są „skowronkami”, które powróciły do nas i fruwają nad jeszcze zamarzniętymi polami. Dzieci, naśladując ich lot, poruszają się po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i naśladują głos skowronka, mówiąc „dzeń, dzeń, dzeń!” (nauczyciel wyjaśnia, że skowronek, ze względu na jego głos, nazywany jest często wiosennym dzwonkiem).
Słuchanie wiersza I. Suchorzewskiej „W marcu”.
Raz śnieg pada,
a raz deszczyk.
Na jeziorze
lód już trzeszczy.
Błękit nieba
lśni w kałuży,
bałwan w słońcu
oczy mruży.
- Koniec zimy.
Przerwa.
Dzwonek.
- To nie dzwonek,
to skowronek!
Rozmowa na temat wiersza.
Czy pogoda jest teraz taka jak ta, o której mówi wiersz?
Wymieńcie, na podstawie wiersza, elementy związane z zimą (bałwan, padający śnieg, lód).
Wymieńcie te elementy wiersza , które mówią o tym, że kończy się zima (pada deszcz, trzeszczy lód na jeziorze, kałuża, słońce).
Jak nazywa się ptak, który występuje w wierszu?
Zabawa ze zdaniem „Skowronek – wiosenny dzwonek”.
Dzieci wypowiadają zdanie z różnymi emocjami, np. ze złością, radością, smutkiem i strachem.
Oglądanie zdjęć skowronka.
Wymienianie charakterystycznych cech ptaka (dziób, pióra, skrzydła, kończyny dolne zakończone szponami).
Malowanie na temat „Wiosna to, czy zima?”
Dzieci dostają kartki formatu A-4, farby plakatowe, pędzle, kawałki gąbki. Próbują zilustrować wiersz „W marcu”, dodając własne elementy wynikające z obserwacji przyrody.
Porządkowanie miejsc pracy.
Wspólne oglądanie wykonanych prac. Wskazywanie najciekawszych.
Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Próby wyjaśniania przysłowia „W marcu jak w garncu”.
Co robimy korzystając z garnków?
Jak jest w garnku, gdy gotujemy w nim zupę?
A jak jest, gdy stoi pusty?
Nauczyciel wyjaśnia, że teraz mamy właśnie taką pogodę – raz przypomina zimę, raz wiosnę.
Ćwiczenia indywidualne – mówienie rymowanki z wodzeniem palcem po odpowiednich liniach – a potem samodzielne rysowanie linii - Karta pracy indywidualnej nr 18.
Zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Przyleciały skowronki”.
Dzieci są „skowronkami”, które powróciły do nas i fruwają nad jeszcze zamarzniętymi polami. Dzieci, naśladując ich lot, poruszają się po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i naśladują głos skowronka, mówiąc „dzeń, dzeń, dzeń!” (nauczyciel wyjaśnia, że skowronek, ze względu na jego głos, nazywany jest często wiosennym dzwonkiem).
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 4 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 07.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 (5 h)
Temat: To już marzec.
Cele główne:
umuzykalnianie dzieci
rozwijanie mowy
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi:
zaśpiewać piosenkę,
prawidłowo rozróżniać głoski s, sz
Środki dydaktyczne:
karta pracy cz.2, nr 8, piosenka „Marzec”, płyta CD, odtwarzacz kompaktowy, wiersz E.M. Skorek „Wiatr i wąż”.
Przebieg zajęć:
Rysowanie na przemian raz prawą, raz lewą ręką kreseczek – kropel deszczu (Karta pracy cz.2, nr 8).
Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Przyleciały skowronki”.
Dzieci są „skowronkami”, które powróciły do nas i fruwają nad jeszcze zamarzniętymi polami. Dzieci, naśladując ich lot, poruszają się po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i naśladują głos skowronka, mówiąc „dzeń, dzeń, dzeń!” (nauczyciel wyjaśnia, że skowronek, ze względu na jego głos, nazywany jest często wiosennym dzwonkiem).
Zabawa rozwijająca umiejętność reagowania na sygnał.
Dzieci biegają po sali. Na pierwszy głośny sygnał, ustawiają się w dużym kole, na drugi – w rzędzie, na trzeci – w parach.
Słuchanie piosenki „Marzec” (sł. L. Wiszniewski, muz. A. Markiewicz).
Wybiegł zając z lasu,
szukał oziminy,
spotkał się ze sroczką:
„Jakie masz nowiny?”
- „Przyszedł dzisiaj marzec
w białych chmurach tłumie,
chce pogodą rządzić,
lecz rządzić nie umie!”
Pomaga mu zima
i wiosenka młoda.
Rano deszcz ze śniegiem,
w południe pogoda.
Nocą szczypie mrozik,
że trudno wytrzymać,
sama teraz nie wiem,
wiosna to czy zima?
Rozmowa na temat piosenki.
Czy podobała Wam się piosenka?
Czego szukał zająć?
(Nauczyciel wyjaśnia, że „ozimina” to zboże posiane jesienią).
Co powiedziała mu sroczka?
Jaka jest pogoda w marcu?
Taniec w parach przy piosence.
Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
Zabawa w malowanki.
Dzieci „malują” na niby na podłodze., ściankach. Mogą to być kółka, spirale, kreski, itp. Przy cichym akompaniamencie, ich ruchy są małe, jak przy malowaniu pędzelkiem; wraz z nasileniem dźwięków rosną, dochodząc do bardzo dużych, angażując całe ciało.
Wspólny śpiew piosenki ( I zwrotki).
I. Wybiegł zając z lasu,
szukał oziminy,
spotkał się ze sroczką:
„Jakie masz nowiny?”
- „Przyszedł dzisiaj marzec
w białych chmurach tłumie,
chce pogodą rządzić,
lecz rządzić nie umie!”
Zabawa ruchowa z elementem dramy „Wspólne zjawisko atmosferyczne”.
Ćwiczenia oddechowe i słuchowe – różnicowanie dźwięków „s” i „sz” na podstawie wiersza E.M. Skorek „Wiatr i wąż”.
( W miejscach oznaczonych cyframni dzieci, powtarzając za nauczycielem, naśladują szum wiatru (1) - szszsz… lub syk węża (2) – sss.)
Szumi wiatr, szumi wciąż:
-szszsz…,szszsz…(1)
A tu głośno syczy wąż:
- sss…, sss…(2)
Wiatr piosenkę nową szumi:
-szszsz……, szszsz…..(1)
Lecz syk węża szum ten tłumi:
-sss…, sss…(2)
Zdenerwował się aż wąż:
-Czy mam szumu słuchać wciąż?!
-Sss…, sss…(2)
Przecież pięknie syczę sam,
Teraz ja tu koncert dam!
-Sss…, sss…(2)
Węża syk i wiatru szum
Naśladuje dzieci tłum:
-Szszsz…, szszsz…(1)
-Sss…, sss…(2)
9. Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Zabawa „Miś”
Nauczyciel umawia się z dziećmi, że będzie mówił różne słowa, a one, gdy usłyszą słowo „miś” – będą klaskać.
Przykładowe słowa:
Lalka, wózek, miś, dom, kot, miś, waga, okno, dywan, biurko, korale , miś, lustro, las, piłka, sok, książka, skakanka, miś, buty, auto, telefon, żaba, miś itd.
Ćwiczenia indywidualne – porównywanie słyszanych dźwięków.
Gdy dziecko usłyszy dźwięk krótki, przerywany – podskakuje w miejscu, a gdy dźwięk ciągły, długi – stoi miejscu.
Przy dźwiękach wysokich, dziecko staje na palcach, a gdy usłyszy dźwięki niskie 0 wykonuje przysiad. Gdy usłyszy dźwięki głośne – klaszcze, a przy cichych kładzie palec na ustach.
Zabawy swobodne wybranych kącikach.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Przyleciały skowronki”.
Dzieci są „skowronkami”, które powróciły do nas i fruwają nad jeszcze zamarzniętymi polami. Dzieci, naśladując ich lot, poruszają się po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i naśladują głos skowronka, mówiąc „dzeń, dzeń, dzeń!” (nauczyciel wyjaśnia, że skowronek, ze względu na jego głos, nazywany jest często wiosennym dzwonkiem).
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 4 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 08.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 (5 h)
Temat: Tu chmurka, a tam słoneczko.
Cele główne:
rozwijanie umiejętności klasyfikowania
kształtowanie postawy ciała
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi :
segregować obrazki według rodzaju przedmiotów na nich przedstawionych
porównywać zasłyszane dźwięki
klasyfikować przedmioty wg podanej cechy
rysować wg zasłyszanej historyjki
Środki dydaktyczne:
wiersz A. Frączek „A – a – a kotki dwa”, trzy obręcze: żółta, biała, niebieska, obrazki słoneczek, kropel deszczu, gwiazdek śniegowych, szablony do obrysowywania.
Przebieg zajęć:
Zabawy z tekstem wiersza A. Frączek „A – a – a kotki dwa”.
Dzieci uczą się wiersza, a następnie mówią go – głośno i cicho.
A – a – a, pieski dwa,
szarobure obydwa,
na kanapie smacznie chrapią,
a przez sen kiełbaski łapią.
A – a – a, misie dwa,
rozbrykane obydwa,
po cichutku, na paluszkach,
włażą do mojego łóżka.
Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Zabawa orientacyjno – porządkowo „Gdy na świecie niepogoda”.
Dzieci spacerują po sali. Na hasło: „Pada deszcz” – naśladują otwieranie parasoli i spacerują, „trzymając nad sobą parasole”.
Segregowanie słoneczek, gwiazdek śniegowych i papierowych kropel deszczu.
Nauczyciel przygotowuje trzy obręcze: żółtą, białą i niebieską. Dzieci siedzą w kole, a w jego środku nauczyciel rozkłada obrazki słoneczek, kropel deszczu i gwiazdek śniegowych. Są one pomieszane. Zadaniem dzieci jest umieszczenie obrazków słoneczek w żółtej pętli, gwiazdek śniegowych – w białej, a kropel deszczu – w niebieskiej.
Porównywanie liczby słoneczek, kropel deszczu i gwiazdek śniegowych.
Dzieci liczą elementy w poszczególnych pętlach i porównują ich liczebność (słoneczek – 6, gwiazdek śniegowych – 5, a kropel deszczu – 6).
Których obrazków jest najwięcej?
Których najmniej?
O ile więcej jest słoneczek niż gwiazdek śniegowych?
O ile mniej jest gwiazdek śniegowych niż kropel deszczu?
Po ile jest słoneczek i kropel deszczu?
Zabawa orientacyjno – porządkowo „Gdy na świecie niepogoda”.
Dzieci spacerują po sali. Na hasło: „Pada deszcz” – naśladują otwieranie parasoli i spacerują, „trzymając nad sobą parasole”.
Rysowany wierszyk.
Dzieci rysują słoneczko według słów rymowanki.
Dzieci:
Najpierw rysuję kółeczko, rysują koło,
A potem promyków sześć. rysują sześć kresek od koła,
Żółtą kredką pokoloruję sam
- i już słoneczko mam! kolorują na żółto rysunek słońca.
Zabawy ruchowe – zestaw XXI.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Świeci słońce – pada deszcz”.
Dzieci na hasło: „Świeci słońce”, spacerują po sali. Gdy usłyszą hasło: „Pada deszcz”, zbierają się w wyznaczonym miejscu sali.
Ćwiczenia kształtujące postawę ciała „Słońce wschodzi i zachodzi”
Dzieci w przysiadzie, z opuszczoną głową i rękami powoli podnoszą się do wyprostu z podniesionymi rękami, mówiąc słowa: „Słoń – ce wscho – dzi”. Potem powoli powracają do pozycji wyjściowe, mówiąc: „ i zacho – dzi”.
Zabawa na reagowanie na przerwę w grze.
Nauczyciel rozkłada kolorowe krążki – kałuże w całej sali. Dzieci przy dźwiękach tamburynu poruszają się pomiędzy kałużami. Naprzerwę w grze zatrzymują się przed wybraną kałużą i ją przeskakują. Pojawiające się dźwięki tamburynu są sygnałem do dalszego poruszania się pomiędzy krążkami – kałużami.
Chód na palcach i piętach.
Dzieci chodzą w rytmie muzyki po całej sali. W rejestrze wiolinowym – idą na palcach, podnosząc przy tym ręce w górze. W rejestrze basowym – chodzą na piętach, unosząc palce stóp jak najwyżej. Ręce mają opuszczone w dół.
Unoszenie w przód nogi zgiętej w kolanie.
Dzieci ustawiają się w kilku szeregach. Unoszą na zmianę raz prawą ( pokazuje nauczyciel ), raz lew ą nogę w przód – kolano zgięte pod kątem prostym, palce stopy ściągnięte w dół.
Ćwiczenia chodu (legato, marcato, stacatto).
Chód legato: dzieci miękko i wolno prowadzą nogi w przód (palce zamiatają podłogę) z jednoczesnym postawieniem drugiej nogi, prowadzonej do przodu bez żadnego akcentu.
Akompaniament – całe nuty w takcie na 4/4 nieakcentowane.
Chód marcato: dzieci idą z muzyką w rytmie akcentowanych ćwierćnut, podnosząc nogi do przodu pod kątem prostym, akcentując wyraźnie każdy krok. Ręce mają opuszczone w dół, pięści zaciśnięte.
Chód stacatto: dzieci wyciągają ręce w bok i biegną w rytmie granych ósemek, nogi wyrzucają ostro przed siebie pod kątem prostym, starając się jak najkrócej dotykać nimi podłogi.
Zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Obrysowywanie przygotowanych przez nauczyciela szablonów, np. różnych zwierząt, kwiatów.
Ćwiczenia indywidualne – reagowanie na różne dźwięki.
Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Przyleciały skowronki”.
Dzieci są „skowronkami”, które powróciły do nas i fruwają nad jeszcze zamarzniętymi polami. Dzieci, naśladując ich lot, poruszają się po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i naśladują głos skowronka, mówiąc „dzeń, dzeń, dzeń!” (nauczyciel wyjaśnia, że skowronek, ze względu na jego głos, nazywany jest często wiosennym dzwonkiem).
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 5 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 11.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 (5 h)
Temat: Kwitnąca wierzba i leszczyna.
Cele ogólne :
rozwijanie umiejętności wokalnych
rozwijanie mowy
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi:
kontynuować dialog
śpiewać piosenkę
rozróżniać dwa sposoby kwitnienia drzew
porównywać dwa różne przedmioty
Środki dydaktyczne:
„Dialogi”, s. 21 – 22, sylwety do dialogu, Tablica III/II, odtwarzacz kompaktowy, płyta CD, gałązka wierzbowa i leszczynowa, instrumenty perkusyjne, „Zabawy na każdy dzień” cz.2, s. 24 - 25
Przebieg zajęć:
Oglądanie bazi wierzbowych i leszczynowych, dotykanie ich, wąchanie. Wyjaśnianie, że tak kwitnie drzewo – wierzba i krzew – leszczyna.
Wymienianie różnic pomiędzy drzewem a krzewem (obrazki).
Jak zbudowane jest drzewo?
Jak zbudowany jest krzew?
Dzieci wskazują części drzewa i krzewu na obrazkach, przypominają różnice pomiędzy nimi.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIII
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Ptaki”.
Dzieci biegają swobodnie po sali zręcznie się wymijając. Na hasło: „Ptaki w gniazdach” – zatrzymują się i siadają w siadzie skrzyżnym, przyjmując postawę nieruchomą. Na hasło: „Ptaki fruwają” – znów swobodnie biegają po sali.
Ćwiczenia wieloznaczne „Jedziemy pociągiem nad morze”.
Dzieci w jednym rzędzie wykonują posuwisty ruch z jednoczesnymi ruchami rąk zgiętych w łokciach.
Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Morskie fale”.
Dzieci wykonują podskoki obunóż w miejscu ( naśladując skoki przez fale ).
Ćwiczenia wieloznaczne „Pływanie”.
Dzieci w leżeniu na brzuchu wykonują wymachy ramion, tak jak przy płyaniu żabką. Po około jednej minucie odpoczywają.
Ćwiczenia wieloznaczne „Na wodnym rowerze”
Dzieci w rozsypce leżą na plecach, na hasło: „Pływamy rowerkami” – unoszą nogi do góry i naśladują pedałowanie.
Ćwiczenia uspokajające.
Dzieci naśladują jazdę pociągiem z jednoczesnym mówieniem wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”.
Oglądanie tablicy ( III/II ). Słuchanie i kontynuacja dialogu pomiędzy gałązką wierzby a gałązką leszczyny.
O czym rozmawiały gałązki leszczyny i wierzby?
Jaki kwiatek prosił, żeby uważały?
Od czego pochodzi nazwa „przebiśnieg”?
Czy gałązki pogodziły się?
Jak gałązki wierzby i leszczyny odniosły się do przebiśniegu?
Zabawy z rymowanką:
Gdy przedwiośnie nadchodzi,
Przebiśnieg ze śniegu wychodzi.
Wypowiadanie tekstu rymowanki legato i stacatto ( płynnie i punktowo ).
Wyjaśnianie znaczenia słowa „przedwiośnie” ( czas pomiędzy kończącą się zimą a rozpoczynającą się wiosną ).
Ilustracja ruchowa piosenki „Przyszedł nocą miś” ( według U. Smoczyńskiej – Nachtman ).
Dzieci dobierają się w trójki i ustawiają w rzędach, zajmując całą przestrzeń sali.
Chętne dziecko – „miś” – stoi pod ścianą z daleka od innych.
I zwrotka:
Dzieci w trzyosobowych rzędach chodzą po sali w różnych kierunkach.
II zwrotka:
Dzieci z każdego rzędu tworzą małe kółeczka. „Bałwanki” zwracają się przodem do środka koła, kiwają głowami, zrezygnowane machają ręką i w momencie zakończenia zwrotki – przykucają.
III zwrotka:
Dzieci stukają palcami o podłogę w rytmie piosenki, z rogu sali wychodzi wolno „miś” i dotknięciem zaprasza „bałwanki” do drogi. Dzieci z dotkniętego przez „misia” kółka wstają i ustawiają się w „zaprzęgi” – dwoje staje z przodu, jedno z tyłu, wszyscy trzymają się za ręce.
IV zwrotka:
„Zaprzęgi” biegną w rytmie ósemek za „misiem”, który prowadzi je w różnych kierunkach.
Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
Śpiewanie piosenki – zbiorowe i indywidualne.
Zabawa rozwijająca szybkość reakcji na sygnał.
Nauczyciel śpiewa piosenkę „Przyszedł nocą miś”. Na pierwszą przerwę w śpiewie, dzieci szybko muszą ustawiać się w kole, na drugą przerwę – ustawiają się w rzędzie, a na trzecią – w szeregu. Nauczyciel przed piosenką przypomina ustawienia.
Śpiewanie piosenki na przemian: jedno słowo głośniej, drugie ciszej.
Instrumentacja piosenki.
Dzieci dzielą się na trzy grupy. Każda grupa wybiera jeden rodzaj instrumentu perkusyjnego, np. kołatki, grzechotki, tamburyny.
Dzieci śpiewają piosenkę. Przy I zwrotce akompaniują kołatki, przy II zwrotce – grzechotki, a przy III zwrotce – tamburyny. Przy IV zwrotce akompaniują wszystkie instrumenty.
Spacer – obserwacja zmian w przyrodzie.
Indywidualny i zbiorowy śpiew piosenki „Przyszedł nocą miś”.
• Ilustracja ruchowa piosenki „Przyszedł nocą miś” ( według U. Smoczyńskiej – Nachtman ).
Dzieci dobierają się w trójki i ustawiają w rzędach, zajmując całą przestrzeń sali.
Chętne dziecko – „miś” – stoi pod ścianą z daleka od innych.
I zwrotka:
Dzieci w trzyosobowych rzędach chodzą po sali w różnych kierunkach.
II zwrotka:
Dzieci z każdego rzędu tworzą małe kółeczka. „Bałwanki” zwracają się przodem do środka koła, kiwają głowami, zrezygnowane machają ręką i w momencie zakończenia zwrotki – przykucają.
III zwrotka:
Dzieci stukają palcami o podłogę w rytmie piosenki, z rogu sali wychodzi wolno „miś” i dotknięciem zaprasza „bałwanki” do drogi. Dzieci z dotkniętego przez „misia” kółka wstają i ustawiają się w „zaprzęgi” – dwoje staje z przodu, jedno z tyłu, wszyscy trzymają się za ręce.
IV zwrotka:
„Zaprzęgi” biegną w rytmie ósemek za „misiem”, który prowadzi je w różnych kierunkach.
Rysowanie na dowolny temat.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 5 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 12.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30
Temat: Przebił ziemię – przebiśnieg.
Cele główne:
kształtowanie postawy ciała
rozwijanie mowy
rozwijanie sprawności manualnej
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi:
rozpoznawać i nazywać przebiśniegi i krokusy
wykonywać pracę plastyczną na zadany temat
kształtować prawidłową postawę ciała
rysować bez odrywania kredki od kartki
wyjaśnić powody ochrony kwiatów
wycinać
podawać słowa bez usłyszenia pierwszej głoski
Środki dydaktyczne:
karta pracy cz. 3, nr 25, „Zabawy na każdy dzień” cz. 2, s. 24-25, 58 – 61, 79, Wycinanka nr 22, nożyczki, klej, biały papier toaletowy, obrazki krokusów, przebiśniegów, tamburyn.
Przebieg zajęć:
Rysowanie po śladach krokusów – bez odrywania kredki od kartki (Karta pracy cz. 3, nr 25 ).
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIII
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Ptaki”.
Dzieci biegają swobodnie po sali zręcznie się wymijając. Na hasło: „Ptaki w gniazdach” – zatrzymują się i siadają w siadzie skrzyżnym, przyjmując postawę nieruchomą. Na hasło: „Ptaki fruwają” – znów swobodnie biegają po sali.
Ćwiczenia wieloznaczne „Jedziemy pociągiem nad morze”.
Dzieci w jednym rzędzie wykonują posuwisty ruch z jednoczesnymi ruchami rąk zgiętych w łokciach.
Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Morskie fale”.
Dzieci wykonują podskoki obunóż w miejscu ( naśladując skoki przez fale ).
Ćwiczenia wieloznaczne „Pływanie”.
Dzieci w leżeniu na brzuchu wykonują wymachy ramion, tak jak przy płyaniu żabką. Po około jednej minucie odpoczywają.
Ćwiczenia wieloznaczne „Na wodnym rowerze”
Dzieci w rozsypce leżą na plecach, na hasło: „Pływamy rowerkami” – unoszą nogi do góry i naśladują pedałowanie.
Ćwiczenia uspokajające.
Dzieci naśladują jazdę pociągiem z jednoczesnym mówieniem wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”.
Słuchanie wierszy W. Chotomskiej: „Przebiśnieg”, „Krokusy”.
„Przebiśnieg”
Przebija się przez śnieg.
Przebiśnieg,
przebija,
wyciąga zieloną szyję
milimetr po milimetrze.
A gdy się już przebija,
woła:
- Nareszcie żyję !
I bardzo cieszy się z tego,
że wyszedł na świeże powietrze.
„Krokusy”
Cóż to za tort śniegowy
pełen liliowych
świeczek?
To krokusy zakwitły
na urodziny
owieczek.
Rozmowa na temat wierszy.
Co robi przebiśnieg?
Gdzie w stanie naturalnym rosną krokusy?
Wyjaśnianie przyczyn ochrony przebiśniegów, krokusów i innych roślin.
Ochrona roślin
Oglądanie obrazków przebiśniegów i krokusów, wskazywanie różnic i podobieństw między nimi.
Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała „Kwiatek rośnie”.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, z głowami nisko pochylonymi do kolan – jak wychodzące z ziemi rośliny. Powoli prostują tułów, podnoszą następnie głowę i wyciągają ręce w górę w skos – pokazują, jak wyrastają kwiaty, jak wyciągają do słońca listki.
Zabawy z rymowanką:
Gdy poczuł, że zbliża się wiosna,
przebił śnieg i na świat się wydostał.
Wypowiadanie rymowanki ze zwiększającym się natężeniem głosu, a następnie z malejącym.
Układanie przez nauczyciela, a potem chętne dzieci, zdań o przebiśniegu. Liczenie słów w poszczególnych zdaniach przez pozostałe dzieci.
Na przykład:
Przebiśnieg przebija śnieg.
Przebiśniegi są kwiatkami objętymi ochroną.
Wykonanie „Przebiśniegu” ( Wycinanka nr 22 ).
Wycinanie paska. Wyklejanie go z jednej strony pomarszczonym, białym papierem toaletowym. Smarowanie paska klejem w wyznaczonym miejscu i sklejanie go z początkiem.
Wycinanie przebiśniegów i naklejanie ich od środka paska.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw VIII
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Kto umie słuchać”.
Dzieci biegają swobodnie i bawią się piłeczkami. Na sygnał nauczyciela zatrzymują się. Jeżeli ktoś nie zdąży złapać piłki i upadnie ona na podłogę, nie szuka jej i nie podnosi, dopiero na drugi sygnał nauczyciela podnosi ją i bawi się dalej.
Zabawa uruchamiająca duże grupy mięśniowe „Patrzy tam, gdzie jest piłka”.
Dzieci w rozsypce siedzą w siadzie prostym podpartym. Na hasło: „Góra” – podnoszą piłkę wysoko i patrzą na nią, na hasło: „Lewa” – podnoszą piłkę w górę skręcając tułów w lewą stronę i patrzą na piłkę, następnie na hasło: „Powrót” wracają do pozycji wyjściowej. To samo robią wykonując skręt tułowia w prawo. Ćwiczenia powtarzają kilka razy.
Ćwiczenia kształtujące mięśnie tułowia w płaszczyźnie strzałkowej – skłony do przodu i do tyłu.
Dzieci ustawione w rozsypce stają w lekkim rozkroku. Na hasło: „Skłon” – wykonują skłon do przodu i toczą piłkę z ręki do ręki po podłodze, po kilku ruchach wracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.
Dzieci leżą przodem, piłeczkę mają pod brodą. Na sygnał unoszą piłeczki, opierając łokcie na podłodze, liczą do trzech i wracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzają 4 – 5 razy.
Ćwiczenia kształtujące mięśnie tułowia w płaszczyźnie czołowej – skłony boczne.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, piłkę mają w prawej ręce, lewą rękę opierają na kolanie. Akcentują piłką o podłogę z jednoczesnym wykonywaniem coraz głębszego skłonu w prawo. Powracają do pozycji wyjściowej i to samo ćwiczenie wykonują lewą ręką. Powtarzają to ćwiczenie kilka razy ćwicząc prawą i lewą ręką na zmianę.
Zabawa z elementem równowagi „ Przejście po ławeczce”.
Dzieci ustawiają się w kolejce przed ławeczką. Kolejno przechodzą po ławeczce z ramionami wyciągniętymi w bok, na jednej dłoni trzymają piłeczkę. Przy końcu ławeczki wykonują zeskok do przysiadu i przechodzą na koniec kolejki. Ćwiczenie powtarzają co najmniej dwa razy, trzymając piłkę raz na prawej, raz na lewej ręce.
Zabawa bieżna ( o charakterze wytrzymałościowym) „Nawlekanie koralików”.
Dzieci stoją w dwóch rzędach. Przed każdym rzędem w odległości 3 – 4 metrów prostopadle do rzędu leży linka – „sznur do nawlekania koralików”. Na sygnał nauczyciela pierwsze dziecko z każdego rzędu biegnie do swojej „nitki”, kładzie na niej piłeczkę i wraca na koniec kolejki. Wówczas swój wyścig zaczyna następne dziecko z rzędu. Zwyciężą ten zespół, który szybciej ułoży „korale”.
Zabawa na czworakach „Toczenie piłki”.
Dzieci chodzą na czworakach i toczą przed sobą piłeczkę raz prawą, raz lewą ręką na zmianę.
Zabawa rzutna „ Celuj do kosza”.
Dzieci stoją w kole, na środku stoi kosz. Na hasło nauczyciela wszystkie dzieci wykonują rzut piłką, starając się trafić nią do kosza. Zabawę powtarzają kilka razy.
Ćwiczenia o małym charakterze ruchu.
Dzieci maszerują wokół sali i wkładają piłki do kosza.
Podawanie pełnego brzmienia słów usłyszanych bez pierwszej głoski, np. parat (aparat), ale (bale), ko (oko), cho (ucho), górek (ogórek), gła (igła).
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Odszukaj swoją parę”.
Dzieci chodzą parami po sali. Na dźwięki tamburynu rozchodzą się po sali. Powtórne dźwięki tamburynu są sygnałem do odnalezienia swojej pary i maszerowania parami po sali.
Zabawy zgodne z zainteresowaniami dzieci.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE DZIECI 5 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 13.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 13:30 ( 5 godzin )
Temat: Bazie kotki.
Cele główne:
rozwijanie koordynacji wzrokowo – ruchowej
rozwijanie słuchu fonematycznego
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi :
układać puzzle
określać pierwszą głoskę (samogłoskę) w nazwach obrazków
wymienić nazwy miesięcy z zaznaczeniem, jaki jest przed marcem, a jaki będzie po nim
Środki dydaktyczne:
Karta pracy, cz. 2, nr 26, 27, 28, nożyczki, klej, obrazki, których nazwy rozpoczynają się samogłoskami, „Zabawy na każdy dzień”, cz. 2, s.24 – 25, bazie wierzbowe, obręcze
Przebieg dnia :
Rozwiązywanie zagadek związanych z przedwiośniem.
Gonię po niebie chmury,
latawce odrywam do góry.
Schylam w sadzie drzewa,
Czasem gwiżdżę, czasem śpiewa.
(wiatr)
Co tak o szyby dzwoni,
Kiedy chmura lży roni?
(deszcz)
Nie widać nic
Od samego rana,
Ziemia jest jakby
mlekiem oblana.
(mgła)
Jakie białe piórka,
Gubi czasem
Chmurka?
(śnieg)
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIII
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Ptaki”.
Dzieci biegają swobodnie po sali zręcznie się wymijając. Na hasło: „Ptaki w gniazdach” – zatrzymują się i siadają w siadzie skrzyżnym, przyjmując postawę nieruchomą. Na hasło: „Ptaki fruwają” – znów swobodnie biegają po sali.
Ćwiczenia wieloznaczne „Jedziemy pociągiem nad morze”.
Dzieci w jednym rzędzie wykonują posuwisty ruch z jednoczesnymi ruchami rąk zgiętych w łokciach.
Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Morskie fale”.
Dzieci wykonują podskoki obunóż w miejscu ( naśladując skoki przez fale ).
Ćwiczenia wieloznaczne „Pływanie”.
Dzieci w leżeniu na brzuchu wykonują wymachy ramion, tak jak przy pływaniu żabką. Po około jednej minucie odpoczywają.
Ćwiczenia wieloznaczne „Na wodnym rowerze”
Dzieci w rozsypce leżą na plecach, na hasło: „Pływamy rowerkami” – unoszą nogi do góry i naśladują pedałowanie.
Ćwiczenia uspokajające.
Dzieci naśladują jazdę pociągiem z jednoczesnym mówieniem wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”.
Oglądanie bazi wierzbowych, dotykanie.
Jakie w dotyku są bazie wierzbowe?
Dlaczego mówimy na nie kotki?
Składanie w całość wyciętych części obrazka bazi wierzbowych i wklejanie ich do ramki (Karta pracy, cz. 2, nr 26, 27).
Wspólne oglądanie prac, zwracanie uwagi na staranność wykonania.
Ilustracja ruchowa piosenki „Przyszedł nocą miś” ( według U. Smoczyńskiej – Nachtman ).
Dzieci dobierają się w trójki i ustawiają w rzędach, zajmując całą przestrzeń sali.
Chętne dziecko – „miś” – stoi pod ścianą z daleka od innych.
I zwrotka:
Dzieci w trzyosobowych rzędach chodzą po sali w różnych kierunkach.
II zwrotka:
Dzieci z każdego rzędu tworzą małe kółeczka. „Bałwanki” zwracają się przodem do środka koła, kiwają głowami, zrezygnowane machają ręką i w momencie zakończenia zwrotki – przykucają.
III zwrotka:
Dzieci stukają palcami o podłogę w rytmie piosenki, z rogu sali wychodzi wolno „miś” i dotknięciem zaprasza „bałwanki” do drogi. Dzieci z dotkniętego przez „misia” kółka wstają i ustawiają się w „zaprzęgi” – dwoje staje z przodu, jedno z tyłu, wszyscy trzymają się za ręce.
IV zwrotka:
„Zaprzęgi” biegną w rytmie ósemek za „misiem”, który prowadzi je w różnych kierunkach.
Ćwiczenia słuchowe: określanie pierwszej głoski ( samogłoski ) w nazwach obrazków.
Zabawa „Jaką głoską rozpoczyna się nazwa obrazka?”.
Dzieci dostają obrazki, których nazwy rozpoczynają się samogłoskami (np. okna, ogórek, ekran, okulary, aparat fotograficzny, ule, ulica, ucho, album, igła, igloo, arbuzy, uchwyt, irys, astry, osa, obraz, olej, oko, osioł, owoce, agrest, ubrania, umywalka, akordeon, ameba, aktor, ekierka).
Nauczyciel pokazuje obrazek, a dzieci mówią, co słyszą na początku jego nazwy. Następnie nauczyciel prosi, żeby utworzyły wokół niego koło te dzieci, których nazwy obrazków rozpoczynają się tak samo, jak nazwa jego obrazka.
Segregowanie obrazków według pierwszej głoski w ich nazwach.
Nauczyciel przygotowuje pięć obręczy. Do każdej wkłada jeden obrazek, którego nazwa rozpoczyna się samogłoską. Np. w pierwszej obręczy obrazek osła, w drugiej – agrestu, w trzeciej – uchwytu, w czwartej – ekranu, w piątej – igły.
Dzieci umieszczają swoje obrazki ( z poprzedniego ćwiczenia ) w odpowiednich pętlach, tłumacząc, dlaczego kładą je właśnie w tym miejscu. Na przykład: „Nazwa mojego obrazka rozpoczyna się na e (ekierka), tak samo jak nazwa ekran”.
Wprowadzenie pojęcia „głoska”.
Nauczyciel wyjaśnia, że takie małe cząstki słów, jak, np. te, które słyszymy na początku nazw obrazków nazywamy głoskami.
Mówienia podanych głosek (samogłosek) krótko: „a, a, a, a, …, i długo: aaaa….
Swobodne zabawy zgodne z zainteresowaniami dzieci.
Wymienianie nazw miesięcy z zaznaczeniem, jaki jest przed marcem, a jaki będzie po nim.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Odszukaj swoją parę”.
Dzieci chodzą parami po sali. Na dźwięki tamburynu rozchodzą się po sali. Powtórne dźwięki tamburynu są sygnałem do odnalezienia swojej pary i maszerowania parami po sali.
Określanie pierwszej głoski w nazwach rysunków. Kolorowanie wybranych (Karta pracy, cz. 2, nr 28).
SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH
W GRUPIE DZIECI 3 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 20.03.2013 r.
Godziny: 09:00 – 10:00 (1 h)
Temat: Wiosenna pogoda.
Cele ogólne:
rozwijanie współpracy w zespole
zapoznanie z charakterystycznymi zmianami w przyrodzie związanymi z nadejściem wiosny
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi:
rozpoznawać symbole graficzne oznaczające pogodę
prawidłowo reagować na umówione sygnały muzyczne
wyrażać ruchem muzykę instrumentalną
nazywać aktualną pogodę
Środki dydaktyczne:
wiosenne ilustracje ze zmienną pogodą (śnieżna, deszczowa, zachmurzenie, słonecznie, tęcza), tablice ze znakami pogody (śnieżynki, krople deszczu, chmura, słońce, wiejący wiatr), symbole graficzne: śnieg, deszcz i wiatr, chusta animacyjna lub duży materiał, instrumenty: grzechotka, trójkąt, tamburyn, krążki.
Przebieg zajęć:
1. Wiosenny spacer „Obserwatorzy pogody” – spacer po okolicy, obserwacja pogody.
2. Wprowadzenie symbolicznych znaków – elementów pogody
Wróżka rozmawia z dziećmi na temat wiosennej pogody, dzieci oglądają wiosenne ilustracje ze zmienną pogodą (śnieżna, deszczowa, zachmurzenie, słonecznie, tęcza). Do każdej ilustracji dzieci dopasowują odpowiedni symbol graficzny: śnieżynka, krople deszczu, chmura, słońce, wiejący wiatr.
3. Zabawa ruchowa „Pogodowa muzyka” (CD – piosenka „Bociek”)
Wróżka rozwiesza w różnych miejscach sali symbole pogody (śnieg, deszcz, wiatr). W trakcie piosenki, czyli podczas słonecznej pogody dzieci swobodnie poruszają się po sali, podskakując z nogi na nogę. Zatrzymanie nagrania i zagranie przez nauczyciela na którymś z instrumentów perkusyjnych jest sygnałem do ustawienia się pod odpowiednim symbolem pogody: grzechotka – śnieg, trójkąt – deszcz, tamburyn – wiatr.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH
W GRUPIE DZIECI 3 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 27.03.2013 r.
Godziny: 08:30 – 10:30 (5h)
Temat: Wiosenna Wróżko, pobaw się z nami!
Cele ogólny:
odkrywanie znaczenia komunikowania się w sposób niewerbalny
rozwijanie zainteresowań muzycznych
rozwijanie słuchu muzycznego
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi:
zaśpiewać piosenkę
tańczyć do akompaniamentu perkusyjnego piosenki
rozpoznawać znak graficzny liter – i, I
Środki dydaktyczne:
„ściana pełna liter”, wizytówki dzieci, plastelina, kredki, korony z literami, odtwarzacz kompaktowy, CD – „Wesoła Wróżka” – akompaniament (sł. B. Szurowska, muz. J.Pietrzak), grzechotki, janczary, drewienka, karta laminowana „Wiosenna łąka”, pluszowe zabawki.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie zabawą integracyjną
Dzieci, trzymając w ręku kwiatek z papieru, poruszają się po sali zgodnie z akompaniamentem i śpiewają znaną wszystkim piosenkę. Zatrzymanie muzyki jest sygnałem do powitania – pomachanie kwiatkiem i przesłania uśmiechu w stronę witanej osoby.
2. Wprowadzenie dzieci w świat liter – i, I (według I. Majchrzak)
Dzieci odnajdują wśród porozkładanych na dywanie wizytówek swoją. Nauczyciel przy „ścianie liter” pokazuje dzieciom wygląd litery „i”, „I” (małej, wielkiej, drukowanej i pisanej), nazywając je. Czy mała i wielka litera brzmią tak samo? Kto ją ma, niech podniesie rękę. Dzieci przyklejają kropkę z plasteliny przy każdej literze „i”, „I” w swoim imieniu. Wybór króla i królowej (dzieci, których imiona rozpoczynają się literą „I”, oraz księcia, księżniczki, dzieci, w których imieniu występuje litera „i”. Nauczyciel wkłada dzieci korony z przyklejoną literą „I” lub „i”, które to korony dzieci później ozdabiają wg własnej inwencji twórczej. Dzieci próbują przeliczyć, ile razy w ich imieniu powtórzyła się poznana litera.
3. Nauka 3 zwrotki piosenki „Wesoła Wróźka” – CD.
4. Zabawa taneczna do piosenki „Wesoła Wrózka” (CD)
Ustawienie – pary na obwodzie koła.
Zwrotka 1 – marsz po obwodzie dużego koła, trzymając się za ręce.
Refreny – obroty w małych kółeczkach (w parach).
Zwrotka 2 – obroty naokoło własnej osi, ręce wyprostowane i złączone nad głową.
Zwrotka 3 – chłopiec stoi i klaszcze, dziewczynka chodzi naokoło chłopca, trzymając ręce na biodrach.
Zwrotka 4 – marsz parami po obwodzie koła.
5. Improwizacje na instrumentach perkusyjnych do piosenki „Wesoła Wróżka” (CD) Wykorzystanie: grzechotek, janczarów, drewienek (klawesów).
6. Laminowana karta pracy „Wiosenna łąka”
Dzieci dowolnie przyklejają na karcie naklejki, nazywając przy tym zwiastuny wiosny.
7. Zagadki muzyczne
8. Dzieci rozpoznają po fragmencie melodii lub melodii ze słowami, jaką piosenkę śpiewa nauczyciel (przy powtórzeniu także chętne dziecko). Potem wszyscy śpiewają piosenkę (nauczyciel zachęca do śpiewu solowego).
SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH
W GRUPIE DZIECI 4 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 19.03.2013 r.
Godziny: 09:00 – 11:00 (2 h)
Temat: Czy nadeszła wiosna?
Cel ogólny:
rozwijanie mowy i myślenia,
rozwijanie sprawności manualnej,
poznawanie oznak wiosny,
rozwijanie umiejętności wycinania
Cele szczegółowe:
Dziecko potrafi:
rozwiązywać zagadki związane tematycznie z wiosną
nazywać podane zwierzęta
wycinać proste kształty
opisać wygląd krokusów
samodzielnie składać prostą wycinankę
Środki dydaktyczne:
karta pracy cz. 2, nr 11, obrazki: żaby, ptaków, przebiśniegu, gałązki bazi wierzbowych, nożyczki, Wycinanka nr. 17.
Przebieg zajęć:
1. Nazywanie zwierzątek. Łączenie kropek i kolorowanie ramek - Karta pracy cz. 2, nr 11.
2. Zabawy swobodne w wybranych kącikach.
• Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Kałuże”
Nauczyciel rozkłada krążki – kałuże. Dzieci spacerują między nimi. Na hasło: „Kałuża” przeskakują przez najbliższy krążek – kałużę.
3. Zabawa dydaktyczna „Nadeszła wiosna, bo…”
Nauczyciel przygotowuje obrazki: słońca, żaby, ptaków - bociana, wróbla, skowronka, przebiśniegu oraz gałązki bazi wierzbowych.
Mówi zagadki, poprzedzając je zwrotem: „Nadeszła wiosna, bo…” Dzieci rozwiązują zagadki i podają rozwiązania, też rozpoczynać odpowiedź od zwrotu „Nadeszła wiosna, bo…” Podpowiedzią są umieszczone na tablicy obrazki i gałązki bazi wierzbowych.
„Nadeszła wiosna, bo…”
Mleka nie jedzą,
Myszek nie jedzą
Te szare kotki,
Co na wierzbie siedzą. (bazie wierzbowe)
(Odpowiedź dzieci: „Nadeszła wiosna, bo pojawiły się bazie wierzbowe).
Za oknem klekocą,
Ćwierkają, śpiewają
- wiosnę tak witają, (ptaki)
Świeci coraz mocniej
Na niebieskim niebie.
Ogrzewa nam ziemię
No i … ciebie (słońce).
Z mułu się wygrzebała zaspana,
A teraz patrzy, czy nie ma bociana. (żaba)
Jeszcze śnieg na polu,
A gdy słońce błyśnie,
to przez śnieg przebija się … (przebiśnieg).
• Zabawa kształtująca postawę ciała „Krokus rośnie”.
Nauczyciel pokazuje zdjęcie (obrazek) krokusa, mówi, że to jeszcze jedna oznaka wiosny. Dzieci naśladują ciałem rozkwitanie krokusa. Wychodząc z siadu skulnego powoli prostują się, wstają i wyciągają ręce.
4. Oglądanie zdjęć krokusów (lub obrazków) w kolorze biały, fioletowym, żółtym.
• Omówienie ich wyglądu.
Nauczyciel przypomina, że krokusy rosną w warunkach naturalnych na górskich halach (łąkach). Zakwitają wczesną wiosną, barwiąc hale.
5. Wykonanie pracy plastycznej „Krokusy” (Wycinanka nr 17).
- Wycinanie kartki z obrazkami.
- Zaginanie jej wzdłuż przerywanej linii.
- Porządkowanie miejsc pracy.
6. Oglądanie wykonanych prac. Wskazywanie wykonanych najstaranniej.
7. Umieszczenie prac na wystawce.
• Spacer – obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH
W GRUPIE DZIECI 5 – LETNICH
PRZEPROWADZONYCH W DNIU 14.03.2013 r.
Godziny: 8:30 – 11:10 (2 h)
Temat: Szukamy wiosny.
Cel ogólny:
Cele szczegółowe:
Środki dydaktyczne:
klocki, kostki do gry, „Zabawy na każdy dzień”, cz. 2, s. 24-25, obrazki do ćwiczeń słuchowych
Przebieg zajęć:
Zabawa ”Co słyszysz na początku nazwy?”
Nauczyciel przygotowuje obrazki. Dzieci określają pierwsze głoski w ich nazwach. Nauczyciel dobiera obrazki indywidualnie, w zależności od umiejętności dzieci. Te, które nie miały problemu, z określaniem samogłosek w nagłosie, dostają obrazki, których nazwy rozpoczynają się spółgłoskami. Dzieci, którym to zadanie sprawiało trudność, ćwiczą dalej, korzystając z obrazków z poprzedniego dnia.
Przygotowane obrazki: ser, kasa, cebula, foka, gazeta, hamak, jeleń, las, mata, noga, pole, ryba, tama itp.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIII
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Ptaki”.
Dzieci biegają swobodnie po sali zręcznie się wymijając. Na hasło: „Ptaki w gniazdach” – zatrzymują się i siadają w siadzie skrzyżnym, przyjmując postawę nieruchomą. Na hasło: „Ptaki fruwają” – znów swobodnie biegają po sali.
Ćwiczenia wieloznaczne „Jedziemy pociągiem nad morze”.
Dzieci w jednym rzędzie wykonują posuwisty ruch z jednoczesnymi ruchami rąk zgiętych w łokciach.
Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Morskie fale”.
Dzieci wykonują podskoki obunóż w miejscu ( naśladując skoki przez fale ).
Ćwiczenia wieloznaczne „Pływanie”.
Dzieci w leżeniu na brzuchu wykonują wymachy ramion, tak jak przy płyaniu żabką. Po około jednej minucie odpoczywają.
Ćwiczenia wieloznaczne „Na wodnym rowerze”
Dzieci w rozsypce leżą na plecach, na hasło: „Pływamy rowerkami” – unoszą nogi do góry i naśladują pedałowanie.
Ćwiczenia uspokajające.
Dzieci naśladują jazdę pociągiem z jednoczesnym mówieniem wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”.
Dodawanie i odejmowanie na palcach.
Pokażcie trzy palce prawej ręki i dwa palce lewej ręki. Ile macie razem palców?
Pokażcie cztery palce prawej ręki i cztery palce lewej ręki. Ile macie razem palców?
Itd.
Pokażcie osiem palców korzystając z obu rąk. Schowajcie trzy palce dowolnej ręki. Ile wam pozostało palców?
Pokażcie dziewięć palców korzystając z obu rąk. Schowajcie sześć palców. Ile wam pozostało palców?
Itd.
Dodawanie i odejmowanie z użyciem klocków.
Weźcie dziesięć klocków, odsuńcie pięć. Ile wam pozostało klocków?
Weźcie osiem klocków, odsuńcie sześć. Ile wam pozostało klocków?
Weźcie trzy klocki. Potem weźcie jeszcze siedem klocków. Ile macie razem klocków?
Weźcie dwa klocki. Potem weźcie jeszcze osiem klocków. Ile macie razem klocków?
Dodawanie i odejmowanie z wykorzystaniem kostki do gry.
Dzieci kolejno rzucają kostką i biorą tyle klocków, ile oczek wykazała kostka. Potem rzucają jeszcze raz kostką i dobierają odpowiednią liczbę klocków. Jeżeli wypadnie sześć oczek ( lub pięć ), a wcześniej było też sześć, dziecko może rzucać jeszcze raz. Analogicznie przy odejmowaniu, z tym, że dzieci odkładają wskazaną liczbę klocków.
Zabawa orientacyjno – porządkowa „Policz”.
Dzieci spacerują po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i liczą przedmioty, których nazwę podał nauczyciel.