Podziału stali dokonuje się na podstawie kilku cech. W zależności od składu chemicznego stale dzieli się na:

• stale węglowe  ‐  ich głównym składnikiem decydującym o właściwościach jest węgiel, oprócz niego mogą występować również domieszki manganu, krzemu, siarki i fosforu.

• stale stopowe  ‐  oprócz węgla zawierają  również  inne składniki, wprowadzone w celu uzyskania określonych właściwości.

Innym kryterium podziału stali jest ich zastosowanie.

Wyróżniamy:

• stale konstrukcyjne  ‐ stosuje się je do wyrobu części urządzeń, maszyn, elementów konstrukcyjnych (np. w budownictwie);

• stale narzędziowe  ‐  wykorzystywane są  do wyrobu narzędzi pracujących na zimno i na gorąco. Wykonuje się z nich klucze, noże, wiertła, piły, pilniki itp.;

• stale specjalne  ‐  w zależności od przeznaczenia zawierają  różne ilości dodatków, ich właściwości uzależnione są także od sposobu obróbki cieplnej, najważniejszymi grupami są:

• nierdzewne (chromowe)  ‐ odporne na działanie czynników atmosferycznych, roztworów alkalicznych, rozcieńczonych kwasów organicznych i słabych roztworów kwasu azotowego, jak również  na utlenianie w podwyższonych temperaturach,

• kwasoodporne (chromowo‐niklowe)  ‐  odporne na działanie kwasów organicznych i większości nieorganicznych, z wyjątkiem kwasu solnego i siarkowego, mało odporne na działanie zasad i chloru, • żaroodporne (chromowo‐niklowe)  ‐  o dużej zawartości chromu i niklu, mogą  być  użytkowane w temperaturach do 1100°C, nie tracąc swoich właściwości fizycznych; posiadają wysoką odporność na korozję.