Wydział Technologii Chemicznej Kierunek: Technologia Chemiczna |
Elżbieta Bednarek | 18.03.2010r. |
|---|---|---|
Grupa: 3 Zespół: 4 |
Nr ćw.: 4 | dr inż. Agnieszka Świderska-Mocek |
Temat: Galwanotechnika.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest pokrycie stalowych podkładek pod śruby warstwą miedzi, warstwą niklu oraz warstwą nikiel – miedź.
Opracowanie
| Sposób nałożenia warstwy | Obserwacje | Wygląd podkładki |
|---|---|---|
| bezprądowe niklowanie | ||
| bezprądowe miedziowanie | ||
| prądowe miedziowanie 0,1A | ||
| prądowe miedziowanie 0,01A | ||
| prądowe nikiel-miedź 0,1A | ||
| prądowe nikiel-miedź 0,01A |
3. Wnioski
Otrzymane powłoki różnią się znacznie wyglądem, odpornością na zarysowanie, jednolitością, grubością itp. W przypadku powłok pokrywanych tym samym metalem lecz za pomocą różnych metod (bezprądowo, prądowo przy natężeniu 0,1A i 0,01A) widać wyraźne różnice, co świadczy o wpływie natężenia prądu na jakość powłoki.
W wyniku osadzania bezprądowego otrzymujemy powłoki cienkie, średnio odporne na zarysowanie.
Stosując osadzanie prądowe dostrzegamy wyraźne różnice w grubości powłoki - jest ona grubsza na krawędziach, zwłaszcza przy zastosowaniu prądu o dużym natężeniu.
Przy zastosowaniu małego natężenia otrzymujemy powłoki, które dość łatwo się łuszczą, zwłaszcza przy zarysowaniu.
Osadzanie prądowe niklu, a następnie miedzi jest najlepszym rozwiązaniem. Najtrwalszą otrzymaną powłoką jest powłoka nikiel-miedź nałożona przy natężeniu 0,1A - jest trwała, najbardziej odporna na zarysowania i nie łuszczy się.
Optymalne warunki miedziowania to zastosowanie prądu o natężeniu 0,1A i wcześniejsze nałożenie powłoki niklowej.