21 marca nie ma wykładu
Co do zasady pierwszeństwo ma ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, ale czasami pojawia się regulacja z Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 80 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
Można się spotkać z poglądem, że osoba upoważniona (także w art. 79 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) to nie jest ta sama osoba co pełnomocnik;
Ust. 2 – przepisu tego nie stosuje się, gdy bada się, czy doszło do przestępstwa;
Celnicy nie muszą stosować się do standardów określonych w tej ustawie, np. mogą też kontrolować automaty do gry.
Art. 80a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
Ust. 1 – kontrolę przeprowadza się w godzinach wykonywania działalności gospodarczej – a co np. z dyskoteką? Jak to pogodzić ze standardami godzin pracy urzędu państwowego, czyli 7 -7.30 do 15 – 15.30? Kontrola w urzędzie – tylko za zgodą (na piśmie albo w protokole) kontrolowanego (ust. 2);
„miejsce wykonywania działalności gospodarczej” a „siedziba” – a jeśli to jest właściwość dwóch różnych organów? Może się okazać , że czynności podejmuje organ niewłaściwy;
Ust. 2 – nie można przymusić przedsiębiorcy do wyrażenia zgody.
Przy kontroli należy spisać, ile czego daliśmy (np. ilość segregatorów); „pół biedy, jeśli to będzie UKS albo US, ale CBA, ABW itp. to dzicz”.
Art. 81 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
Zupełna nowość – książka kontroli – jest to dobra instytucja, także dla przedsiębiorcy, który może wykazać, kto , kiedy i ile czasu przeprowadzał kontrolę;
Zdanie 2 – książka kontroli służy przede wszystkim przedsiębiorcy, bo organy bez niej sobie poradzą;
Forma elektroniczna jest dopuszczalna;
Wpisów dokonują odpowiednie organy wraz z pieczątkami, choć książka jest przedsiębiorcy, on sam jej nie wypełnia. Powinna się znajdować w miejscu wykonywania kontroli.
Art. 82 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – standardy
Równocześnie tylko jedna kontrola działalności przedsiębiorcy;
Istnieją kontrole: podatkowa, skarbowa (pośrednio), ZUS, Inspekcji Pracy, Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Farmaceutycznej, Inspekcji Handlowej itp., więc było tak, że kontrole pochłaniały przedsiębiorcę;
Ale oczywiście można prowadzić klika, gdy jest podejrzenie przestępstwa – czyli tak naprawę zawsze;
Ust. 1 pkt 7 – można prowadzić więcej niż jedną kontrolę jednocześnie, gdy kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku od towarów i usług na podstawie przepisów o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (na marginesie – jeśli wykaże się zwrot VAT, to ma się kontrolę).
Art. 83 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
Budzi wiele kontrowersji – czy chodzi o wszystkie kontrole czy tylko wykonywane przez jeden podmiot? Interpretacja zależy od tego, kto czyta – ale orzecznictwo i doktryna zakładają, że chodzi o kontrole każdego organu z osobna;
„Dni robocze” – ciekawa konstrukcja; jak je liczyć, jeśli pani sprzedaje na straganie od 6 do 9 albo pan dyskotekę ma otwartą od 20 do 3? „I co? Kilka godzin i dzień roboczy zleciał?”
Przepis który miał pomóc, tylko wprowadza wątpliwości. Czasami nie zdarza nawet ogarnąć „burdelu” w księgach, wiec przychodzą na 3 dni – ogarniają, wracają po 2 tygodniach znów na 3 dni – bo nie ma zapisu, że mają być to kolejne dni.
Ust. 2 – oczywiście można przedłużyć czas trwania kontroli.
Art. 83a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
Wyjątkowa sytuacja w zakresie przeprowadzania kontroli;
Najczęściej w zakresie ropy naftowej i jej pochodnych, ale nie jest to standardem.
Art. 84 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
Cały katalog wyłączeń;
Poczytać samemu, bo to nie są klimaty dra Stanisławiszyna.
Art. 84b ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – nie stosuje się przepisów, jeśli kontrola jest na wniosek przedsiębiorcy
Art. 84c ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – tu jest wszystko; pomieszanie procedur, pomieszanie pojęć w imię, oczywiście, lepszego rozumienia przepisów
Ust. 1 – sprzeciw (uprawnienie, nie obowiązek);
Sprzeciw jest niestandardowym środkiem odwoławczym;
Termin – 3 dni od wszczęcia kontroli, dlatego m.in. jest tak ważne ustalenie daty wszczęcia kontroli;
Ust. 4 – bardzo istotny przepis w zakresie trwania kontroli;
Skutek wniesienia sprzeciwu – ust. 5 – wstrzymanie? Co to jest w ogóle za instytucja? Melezini sugeruje, że chodzi o czynności faktyczne; ale np. zabrane dokumenty są dalej analizowane;
Ust. 6 – także wstrzymanie czasu kontroli;
Ust. 8 – postanowienie organu kontroli o zabezpieczeniu dowodów (quasi-postępowanie zabezpieczające);
Ust. 9 – 3 dni od otrzymania sprzeciwu (postepowanie wpadkowe, uboczne) na rozpatrzenie sprzeciwu i wydanie postanowienia; albo się odstępuje od czynności kontrolnych albo kontynuuje się je – czyli bardzo wąski zakres sprzeciwu;
Na to postanowienie przysługuje zażalenie w ciągu 3 dni, ale już nie roboczych („takie czary-mary”);
Rozstrzygnięcie w ciągu 7 dni od dnia wniesienia zażalenia na postanowienie (coś na kształt postępowania dwuinstancyjnego; quasi-postępowanie odwoławcze); organ rozstrzyga o czym – nie bardzo wiadomo;
Ust. 16 – stosuje się Kodeks postępowania administracyjnego; „to szalony pomysł”, biorąc pod uwagę, że stosuje to inspekcja sanitarna czy handlowa; i na Ordynację podatkową nakłada się Kodeks postępowania administracyjnego, ale tylko w zakresie ust. 10; ale nie wiadomo dokładnie, do czego to ma się odnosić – czy do rozstrzygnięcia czy do postanowienia;
Ust. 11 – nie mówi się o odwołaniu;
Ust. 12 – znane nam już – nierozpatrzenie sprzeciwu w terminie jest równoznaczne w skutkach z wydaniem przez organ właściwy postanowienia o odstąpieniu od czynności kontrolnych.
Tej procedury z art. 84c ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w powiązaniu z art. 84d ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w ogóle nie ma w Ordynacji podatkowej ani tym bardziej np. w ustawie o kontroli skarbowej.
Art. 84d ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – oczywiście magiczny punkt 2: „Wniesienie sprzeciwu nie jest dopuszczalne, gdy organ przeprowadza kontrolę, powołując się na przepisy art. 79 ust. 2 pkt 2, art. 80 ust. 2 pkt 2, art. 82 ust. 1 pkt 2, art. 83 ust. 2 pkt 2 i art. 84a”.
Rozdział 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej pomija zupełnie (oprócz art. 77 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) postępowanie dowodowe i kwestię gromadzenia materiału dowodowego.
ORDYNACJA PODATKOWA
Art. 195 Ordynacji podatkowej – określa, kto nie może być świadkiem.
Art. 196 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – a co z konkubinatem? W procedurze karnej jest to chronione, a Ordynacja podatkowa zupełnie ignoruje fakt, że żyjemy w XXI w.
Dział VI Ordynacji podatkowej – kontrola
Od końca – art. 291c Ordynacji podatkowej – od tego wychodzimy i wchodzimy w dział 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
Art. 292 Ordynacji podatkowej – bardzo ciekawy przepis odsyłający, „są one szalenie niebezpieczne”;
Nie stosuje się całego działu IV, tylko odpowiednie przepisy i to odpowiednio (dwa filtry); często nadchodzi tu do nadinterpretacji poszczególnych przepisów;
Art. 282a i 282b Ordynacji podatkowej – dodane do Ordynacji podatkowej; zostały dodane wskutek patologicznych sytuacji zachodzących po stronie organów; 75 % kontroli podejmowanych jest wskutek donosów; największym świństwem jest, że można się podpisać pod nim dowolnym nazwiskiem, a później kontrolowany ma wgląd do akt; każdy donos musi zostać zanalizowany;
Art. 282a § 1 Ordynacji podatkowej – dlatego ważne jest, żeby było określone, po co byli wcześniej i co kontrolowali. Nie może być wszczęta, a tym bardziej prowadzona kolejna kontrola w zakresie spraw rozstrzygniętych ostateczną decyzją;
Art. 306 Ordynacji podatkowej – jedyny przepis karny; jaki jest sens utrzymania tego przepisu?
Następne zajęcia: ustawa o kontroli skarbowej; tajemnica skarbowa; podobieństwa i różnice pomiędzy kontrolą podatkową i skarbową.