309
|
Data: 6.11.98 |
Michał Marczak |
Wydział Elektryczny |
Semestr I |
Grupa T-3 |
|
|
|
Prowadzący: H. Manikowski |
Przygotowanie: |
Wykonanie: |
Ocena: |
TEMAT: WYZNACZANIE SPRAWNOŚCI ŚWIETLNEJ ŻARÓWKI ZA POMOCĄ FOTOMETRU LUMMERA - BRODHUNA.
1.Wiadomości wstępne:
Strumień świetlny jest to ilość energii, jaką przenoszą fale świetlne przez dowolną powierzchnię w jednostce czasu.
Natężeniem światła wysyłanego przez źródło w danym kierunku nazywamy stosunek strumienia zawartego w granicach kąta bryłowego do wartości tego kąta.
Oświetlenie dowolnej powierzchni, znajdującej się w odległości r od źródła punktowego o światłości I oraz nachylonej pod kątem do kierunku padania światła, wyraża się wzorem:
I
E = cos
r2
Jest to tzw. prawo Lamberta.
Zasada pomiaru polega na takim dobraniu odległości źródła badanego I wzorcowego od fotometru, aby oświetlenie pewnej powierzchni przez oba źródła było jednakowe. Oznaczając światłość źródła wzorcowego indeksem w, a mierzonego indeksem x, możemy zapisać oświetlenia:
Iw Ix
Ew = cos Ex = cos .
rw2 rx2
Przy stwierdzonej doświadczalnie równości oświetleń Ew = Ex oraz przy równych kątach otrzymamy proporcję:
Ix rx2
= ,
Iw rw2
która pozwala wyznaczyć, na podstawie pomiarów odległości, bezwzględną wartość światłości źródła, gdy znana jest światłość źródła wzorcowego. Najczęściej jednak wyznaczamy światłość względną, która wyraża się wzorem:
Ix
Ir = .
Iw
Sprawnością świetlną źródła nazywamy stosunek jego światłości I do pobieranej mocy P:
I
η = .
P
2. Wyniki pomiarów:
Lp |
rw [cm] |
rx [cm] |
U [V] |
I [mA] |
1 |
123 |
16 |
30 |
27,5 |
2 |
113,6 |
25,4 |
36,5 |
32 |
3 |
112 |
27 |
38 |
33 |
4 |
107 |
32 |
41,5 |
35 |
5 |
103 |
36 |
44,5 |
37 |
6 |
99 |
40 |
48 |
39 |
7 |
96 |
43 |
50 |
40,5 |
8 |
92 |
47 |
52,8 |
42 |
9 |
90 |
49 |
55 |
43,5 |
Tabela 1.
3. Obliczenia
W obliczeniach światłości względnej korzystam ze wzoru:
r2x
Ir = .
r2w
Lp |
rw [cm] |
rx [cm] |
Ir |
1 |
123 |
16 |
0,016921 |
2 |
113,6 |
25,4 |
0,049993 |
3 |
112 |
27 |
0,058115 |
4 |
107 |
32 |
0,08944 |
5 |
103 |
36 |
0,12216 |
6 |
99 |
40 |
0,163249 |
7 |
96 |
43 |
0,200629 |
8 |
92 |
47 |
0,260988 |
9 |
90 |
49 |
0,29642 |
Do obliczenia sprawności świetlnej żarówki korzystam ze wzoru:
I
= .
P
Gdzie: I - to światłość względna
P - to pobierana moc
Lp |
U [V] |
I [mA] |
P [W] |
|
1 |
30 |
27,5 |
825 |
0,033333 |
2 |
36,5 |
32 |
1168 |
0,027397 |
3 |
38 |
33 |
1254 |
0,026316 |
4 |
41,5 |
35 |
1452,5 |
0,024096 |
5 |
44,5 |
37 |
1646,5 |
0,022472 |
6 |
48 |
39 |
1872 |
0,020833 |
7 |
50 |
40,5 |
2025 |
0,02 |
8 |
52,8 |
42 |
2217,6 |
0,018939 |
9 |
55 |
43,5 |
2392,5 |
0,018182 |
4. Wnioski
Wydajność świetlna żarówki jest określona zależnością paraboliczną (p. wykres dołączony do sprawozdania), co wynika ze wzoru na moc prądu: P = U * I, gdzie zmieniają się obie warto*ci, zarówno napięcie prądu jak i jego natężenie. Jak wiadomo sprawność urządzenia zawiera się w przedziale [ 0 ; 1 ]. Im większa jest pobierana moc przez żarówkę, tym jej sprawność jest większa.