Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych z mikrobiologii nr 6
Temat : Metody posiewu i hodowli drobnoustrojów
Zad.1 Posiew izolacyjny na podłoże stałe (agar odżywczy)
Celem tego posiewu jest wyizolowanie szczepów drobnoustrojów w postaci kolonii
Opis: Wyżarzoną i schłodzoną ezą pobraliśmy Serratię Marcescens i rozprowadzić ją po powierzchni. Posiane hodowle inkubowaliśmy w temperaturze pokojowej przez kilka dni
Obserwacje: Na posiewach powierzchniowym i głębinowym kolonie bakterii były czerwone. Bardzo często łączyły się w obszerne kolonie, które przybierały kształt kałuży, dlatego nie można było dokładnie policzyć ilości wyrosłych bakterii. Nie udało Nam się policzyć żadnej z wyhodowanych kolonii. Te bakterie, które nie łączyły się w kolonie przybierały postacie rozgałęzione. Bakterie rosły raczej w sposób płaski lub lekko wzniesiony
Zad.2 Posiew ezą na skos agarowy
Celem posiewu na skosie agarowym jest głównie przechowywanie szczepów.
Opis: Wyżarzoną i schłodzoną ezą pobraliśmy zawiesinę Serratia Marcescens i rozprowadzić ją po powierzchni skosu agarowego zaczynając od dołu i prowadząc ezę zygzakiem ku górze skosu. Posianą hodowlę inkubowaliśmy w temperaturze pokojowej przez kilka dni.
Obserwacje: Kolonie bakterii, które wyrosły na skosie agarowym miały barwę czerwoną. Zajęły one prawie cały skos, z czego można wywnioskować, że podłoże agarowe bardzo sprzyjało ich rozwojowi. Posiew był zjeżony
Zad.3 Posiew na podłoże płynne (bulion odżywczy)
Celem posiewu jest określenie stosunku do tlenu danej bakterii, w naszym przypadku szcze[u E.Coli
Opis: Wyżarzoną i schłodzoną ezą pobraliśmy zawiesinę Serratia Marcescens i przenieśliśmy do probówki z bulionem odżywczym lekko wstrząsając ezą po włożeniu do bulionu. Posianą hodowlę inkubowaliśmy w temperaturze pokojowej przez kilka dni.
Obserwacje: Szczep okazał się tlenowcem, ponieważ u góry mieszaniny osadził się niewielki osad, uwidaczniający się lekko czerwonym pierścieniem. Posiew był zmętniony
Zad.4 Posiew na podłoże fermentacyjne
Celem posiewu jest zbadanie zdolności danego szczepu do fermentacji określonego cukru (w naszym przypadku laktozy).
Opis: Pobraliśmy ezą zawiesinę Serratia Marcescens i przenieśliśmy do probówki z pożywką. Posianą hodowlę inkubowaliśmy w odpowiedniej temperaturze.
Obserwacje: Badana próbka nabrała koloru fioletowego, co świadczy o tym, że próba nie przeszła fermentacji laktozy.
Zad5. Posiew metodą kłutą na słupek agarowy z TTC
Celem posiewu jest zbadanie zdolności bakterii do ruchu
Opis: Pobraliśmy igłą mikrobiologiczną zawiesinę Serratia Mercescens poprzez zwykłe zanurzenie jej w zawiesinie. Zaszczepiliśmy słupek agarowy przez wkłucie igły aż do dna słupka i inkubowaliśmy w odpowiedniej temperaturze.
Obserwacje: Stwierdziliśmy zaczerwienienie poza miejscem wkłucia, znajdujące się w wgłębieniu po wkłuciu oraz w niewielkiej odległości od niego.
Zad6. Posiew metodą kłutą na słupek żelatynowy
Celem posiewu jest zbadania zdolności Serratia Marcescens do hydrolizy białka, co przejawia się upłynnieniem żelatyny
Opis: jw.
Obserwacje: W badanej próbie zaobserwowaliśmy czerwony pierścień. Bakterie wytwarzające enzym żelatynazę hydrolizują żelatynę z wytworzeniem rozpuszczalnych w wodzie peptydów. Obserwujemy zdolność szczepu do upłynniania żelatyny. Serratia Marcescens potrafi rozkładać żelatynę
Zad7,8. Posiew metodą wgłębną na szalki Petriego, posiew głaszczką na podłoże stałe.
Wyniki:
| 10-3 | 10-4 | 10-5 | |
|---|---|---|---|
| Posiew powierzchniowy | NP. | NP. | NP. |
| Posiew głębinowy | NP. | 553 | NP. |
| 1552 | 432 | NP. |
Posiew powierzchniowy:
Kolonie bakterii rozrosły się w taki sposób, że nie było w stanie ich policzyć.
Posiew głębinowy:
553 + 432 = 985 / 2 = 492,5
492 * 10-4 JTK / ml = 4,9 * 106 JTK / ml
Na posiewach 10-3 wyrosłe bakterie miały mniejsze wielkości od tych wyrosłych na posiewach 10-5, co spowodowane było mniejszym obszarem, na którym jedna bakteria mogła się rozwijać i rosnąć
WNIOSKI:
Niedokładność obliczeń spowodował zły rozwój bakterii, które łącząc się w kolonie nie dawały się policzyć. I tak na dziewięć posiewów tylko trzy udało Nam się odszyfrować. Łączenie się bakterii w kolonie spowodowane było złym posiewaniem. Bakterie posiewane nie były należycie rozprowadzone po podłożu, co spowodowało, że zaczęły rosnąć i rozwijać się w jednym miejscu, uniemożliwiając w ten sposób ich dokładne policzenie. Nasze obliczenia nie są dokładne. Spowodowane jest to małą wielkością niektórych wyrosłych bakterii, których siłą rzeczy nie udało się policzyć, gdyż były zbyt małe i często stawały się niewidoczne w złym oświetleniu.