ęęłęó

Diagnoza indywidualnego przypadku - osoby niedostosowanej.

Plan Pracy:
1.Przedstawienie dziecka.
2. Opis metod badań.
3. Wnioski z przeprowadzonych badań.
4. Załączniki ( opinia wychowawczyni, test niedokończonych zdań, test rysunku rodziny, wywiad z matką dziecka, wywiad z dziecki

Akademia Pedagogiczna
im. Jana Długosza
Pedagogika opiekuńczo – resocjalizacyjna
Rok III gr. I
Aneta P.

PRZEDSTAWIENIE DZIECKKA


Osoba badana: Łukasz Borek
Wiek w dniu badania: 15 lat
Data badania: 20 kwietnia 2005r.
Miejsce badania: dom jednorodzinny


METODY BADAŃ:

W diagnozie dziecka posłużyłam się obserwacją uczestniczącą, wywiadem z rodzicami (matką) i wychowawczynią, testem rysunku rodziny, testem niedokończonych zdań.

Obserwacja – jest to celowa czynność polegająca na planowym
i systematycznym postrzeganiu zmysłowym faktów, zdarzeń, procesów, zjawisk, ich gromadzeniu i interpretowaniu. Umożliwia poznawanie zachowania dzieci, młodzieży, dorosłych w ich normalnych warunkach.

Obserwacja powinna posiadać następujące cechy:
- celowość ( obserwator posiada cel badaczy)
- planowość ( prowadzona jest w sposób zorganizowany)
- dokładność (wierna, wyczerpująca i wnikliwa)
- obiektywność (obserwator postrzega zjawiska takimi, jakie są naprawdę)

Kategorie obserwacji:
a) fotograficzna (dokładna)
b) dziennik obserwacji
c) próbki czasowe i próbki zdarzeń (np. co pół godziny)

Wywiad – uważa się go za wymianę myśli, ściśle ukierunkowaną przez osobę odpowiedzialną za jego przeprowadzenie. Metoda ta wymaga przede wszystkim umiejętności uważanego i cierpliwego słuchania. Stawiane pytania powinny być powiązane z podejmowanym problemem badawczym, nie powinny sugerować odpowiedzi, muszą być właściwie rozumiane przez osoby badane. Osobie badanej należy umożliwić swobodne i samorzutne wypowiadanie się na zadane pytanie.

Test rysunku rodziny – pokazuje badanego na tle rodziny i wśród relacji rodzinnych. Metodę tę stosuje wobec dzieci do 12r.ż. rysunek odzwierciedla poprzez formy i treści:
- potrzebę psychiczną dziecka ( bezpieczeństwa, uznania, akceptacji)
- wiedzę ( postawę wobec siebie, ustala dojrzałość szkolną)
- kształtowanie się pojęć( wytrwałość, koncentrację, samokontrolę)

Test niedokończonych zdań – polega na dokończeniu przez osobę urywanych zdań, zgodnie z myślą, która przyjdzie mu do głowy, po przeczytaniu zdania. Test ten pozwala się zorientować w relacjach badanego z rodziną, poznać jego zainteresowania.

INTERPRETACJA RYSUNKU:
Rysunek rodziny Łukasza znajduje się na dole kartki. Postacie są umieszczone w powietrzu. Rodzice i czwórka dzieci są umieszczone koło siebie, najpierw rysowana jest mama, co świadczy o tym że ma z nią dobry kontakt. Później tata, a na końcu rodzeństwo. Łukasz sam siebie narysował na końcu, w oddali, powietrzu. Można tu zauważyć znaczne relacje na dystans (izolacja dziecka od otoczenia i rówieśników). Łukasz ma silny nacisk kredki co świadczy
o napięciu, odwadze, czasem gwałtowności, przy nieproporcjonalnej sile może to być nawet agresja. Postacie narysowane są starannie, używa raczej ciemnych kolorów co może oznaczać zahamowanie i niepokój. Postacie mają usta oczy, nos, dłonie. Duża odległość Łukasza od rodziny świadczyć może o izolacji
i wyobcowaniu a także niechęci do bycia w grupie. Na rysunku można zauważyć duże białe przestrzenie, rysunek mało barwny, brak ruchu, małe postacie, przesunięcie rysunku w lewo, brak podstawy, brak elementów dodanych, treść wskazująca na lęk.
Podczas rysowania Łukasz opowiadał kogo rysuje. O każdej osobie miał coś dopowiedzenia, najczęściej opowiadał o sobie i swoim pokoju, a najmniej
o ojcu. Nastrój rysunku jest ponury.


DIAGNOZA PEDAGOGICZNA

DIAGNOZA IDENTYFIKACYJNA
Łukasz B. uczeń pierwszej klasy gimnazjum w Łodzi, 15 lat. Zmienił gimnazjum, ponieważ nie otrzymał promocji do klasy drugiej. Powodem braku zaliczenia trzech przedmiotów było niesklasyfikowanie z powodu nieobecności na lekcjach. Jest inteligentny, interesuje się sztuką, potrafi operować nazwiskami poetów, ma swoich ulubionych plakacistów, rzeźbiarzy, lubi teatr
i tzw. „trudne filmy”. Pisze wiersze, trochę rysuje, chce studiować historię sztuki lub uczyć się fotografii.
W nowej szkole uczeń osiąga bardzo dobre i dobre wyniki, jednak ponownie pojawiają się problemy z obecnością na zajęciach. Trudności sprawiają mu zajęcia z wychowania fizycznego. Łukasz po pierwszym semestrze nauki w nowej klasie zna pełne imiona i nazwiska 5 osób, 12 osób rozpoznaje. Z pozostałymi osobami nie utrzymuje żadnego kontaktu, nie ma problemu z zapamiętaniem nazwisk i twarzy nauczycieli.
Po przeprowadzonych badaniach przez pedagoga szkolnego, stwierdzono, ze Łukasz jest nieprzystosowany do życia w grupie rówieśniczej; próba kontaktów wiąże się z niechęcią, niejednokrotnie z agresją lub wycofaniem. Występują również problemy somatyczne, m.in. bóle jamy brzusznej oraz bóle migrenowe głowy.

DIAGNOZA GENETYCZNA
Łukasz pochodzi z rodziny wielodzietnej, ma pięcioro rodzeństwa. Obydwoje rodzice posiadają wykształcenie zawodowe, pracują. Najstarszy brat, żonaty, nie mieszka już we wspólnym gospodarstwie. Najmłodsza siostra Łukasz ma 5 lat, a jeden z młodszych braci cierpi na mózgowe porażenie dziecięce (chodzi do ośrodka, w którym pracuje matka dzieci). Dzieci nie mają kontaktu emocjonalnego z ojcem, nie rozmawiają z nim. W domu często wybuchają różnego rodzaju kłótnie, ale wszyscy domownicy zgodnie twierdzą, że w razie jakiegoś zagrożenia z zewnątrz potrafią stworzyć zwartą grupę.
Trudno określić atmosferę w domu, każdy ma swoje własne zajęcia, własne, odległe od innych członków rodziny zainteresowania. Nikt nikomu nie narzuca swojego zdania ( np. matka jest praktykującą katoliczką ale nie namawia dzieci do chodzenia do kościoła) Matka mimo pracy zawodowej, opieki nad niepełnosprawnym synem i zajmowania się domem nie odmawia pomocy i rozmowy pozostałym dzieciom. Ojciec rzadko pomaga
w obowiązkach domowych, po przyjściu z pracy zasiada z piwem przed telewizorem.
Mieszkanie jest 3-pokojowe, jednak Łukasz posiada swój samodzielny „pokój” wydzielony szafą z pokoju rodziców, bez dostępu do okna. Ma trójkę młodszego rodzeństwa, jest przyzwyczajony do pomocy w domu, często gotuje obiady, lubi robić pranie, okurzać. (twierdzi, że wcale nie pomaga, tylko robi to co mu sprawia przyjemność) Nie znosi bałaganu oraz jak ktoś przestawia jego rzeczy. W ogóle nie toleruje obecności niezaproszonych osób w swoim pokoju.
W szkole podstawowej chłopiec miał jednego kolegę, z resztą klasy utrzymywał minimalne kontakty lub żadnych. W badaniu socjometrycznym klasy gimnazjum po pierwszym semestrze (32 osoby) pytanie dotyczące wspólnego rozwiązywania zadania podczas lekcji otrzymał 11 wyborów pozytywnych, 14 negatywnych; a na pytanie dotyczące wspólnych rozrywek po za szkołą 3 pozytywne, 22 negatywne.

DIAGNOZA ZNACZENIA
Łukasz odczuwa silną potrzebę indywidualności, nie znosi być do kogoś porównywany, nie lubi być częścią grupy. Wykazuje dużą wrażliwość, łatwo można go zranić, jego zachowanie odbiega w znacznym stopniu od zachowania rówieśników. Jest drobnej budowy, najniższy w klasie. Nie lubi sportu, jego koledzy w czasie przerw często grają w piłkę. W obecnym gimnazjum taką wspólną „rozrywką” stało się palenie na przerwach, jednak Łukasz po miesiącu stara się wychodzić tylko z jednym kolegą.
Uważa, że nie potrzebuje mieć kontaktu z ojcem, ważne jest tylko, że pracuje. Nie chce mieć żadnych wspólnych cech z nim, (chociaż przyznaje się do palenia papierosów, co w jego rodzinie robi tylko ojciec.) Jeżeli potrzebuje, może porozmawiać z mamą lub ze starszym bratem. Stara się jednak nie wplątywać ich we własne kłopoty za wszelką cenę. Nie wiele opowiada o sobie w domu, matka o problemach w pierwszym gimnazjum syna dowiedziała się
w czerwcu, kiedy był potrzebny jej podpis podczas zmiany szkoły ( na wywiadówkach wychowawca podawał kartki z ocenami i frekwencją, a Łukasz potrafił wytłumaczyć matce, że poradzi sobie z nieobecnościami, że jest dużo czasu). Z pewnością na poczucie osamotnienia chłopca wpłynął fakt posiadania , młodszego rodzeństwa. ( brat młodszy 3 lata, 5 lat brat z porażeniem, 10 lat – siostra) i spadek zainteresowania nim rodziny.

DIAGNOZA FAZY
Fazę niedostosowania Łukasza do życia w grupie rówieśniczej można określić jako zaawansowaną. Już jako pięciolatek nie ma zdjęć z rodziną, ewentualnie stoi daleko z boku grupy. Matka chłopca opowiada, że Łukasz chciał mieć zdjęcie sam albo wcale.
Łukasz jest przekonany, że nie odczuwa najmniejszej potrzeby towarzystwa ludzi. Ma co prawda kilka koleżanek, jednak są one 3-5 lat starsze od niego. Osoby w swoim wieku uważa za nudne, nieciekawe, grubiańskie. Często przeżywa stany depresyjne.

DIAGNOZA PROGNOSTYCZNA
Łukasz kategorycznie odmawia wszelkiej formy socjoterapii, wszystkiego co wiązałoby się z uczestnictwem w grupie.
Uważam, że aby temu zjawisku zapobiec należy zastosować pewne metody, które mogłyby pomóc chłopcu i jego rodzinie.
Dla rodziców:
• Terapia rodzinna w Centrum Pomocy Rodzinie, ze szczególnym zwróceniem uwagi na ojca chłopca
• Rozmowy pedagoga szkolnego bądź to wychowawcy z rodzicami – uświadamianie popełnianych przez nich błędów wychowawczych – pedagogizacja rodziców,
Dla Łukasza:
• Zachęcenie go do wzięcia udziału w zajęciach dodatkowych, np. teatralnych, poetyckich.
• Uczestnictwo w akcjach charytatywnych, np. pomoc schroniskom dla zwierząt, pomoc
w zbiórce zabawek dla Domów Dziecka itp.
• Zachęcenie do pomocy koleżeńskiej (indywidualnej) w lekcjach, z którymi nie ma kłopotu.
• Bardzo dobrym wyjściem byłoby przeniesienie Łukasza do małej szkoły, jest to jednak niemożliwe ze względu na stan materialny rodziny.


WYWIAD Z MATKĄ DZIECKA


Miejsce rozmowy: dom rodzinny
Data: 20 kwietnia 2005r
Osoba prowadząca: Aneta Pawlik
Osoba odpowiadająca: Katarzyna Borek


1. Jaka jest struktura państwa rodziny?
- Pełna
2. Jaki jest skład rodziny?
- Osiem osób
3. Wiek pani i wykształcenie?
- 47 lat, wykształcenie zawodowe – szwaczka
4. Wiek pani męża i wykształcenie?
- 49 lat, wykształcenie zawodowe – murarz
5. Jakie są państwa warunki materialne?
- niezbyt dobre
6. Pani wiek w momencie urodzenia pierwszego dziecka?
- 21 lat
7. Pani wiek w momencie urodzenia Łukasza?
- 32 lata.
8. Przebieg ciąży i porodu?
- ciąża przebiegła prawidłowo
9. Jak Łukasz zachowuje się w domu?
- Jest dobrym dzieckiem, jak ma ochotę porozmawiać to przyjdzie do mnie, lubi sprzątać, gotować, jako jedyne dziecko ma swój osobny pokój w którym często przebywa sam.
10. Na co syn poświęca wolny czas?
- sprząta bo nie lubi bałaganu oraz gotuje
11. Jakie s zainteresowania Łukasza?
- jako takich specjalnych zainteresowań to syn nie ma, robi to co mu sprawia przyjemność
12. Z kim syn ma najbliższy kontakt z panią czy z pani mężem?
- Większość czasu spędza ze mną, do mnie przychodzi się wyżalić, mężem nie ma bliskiego kontaktu, mąż po przyjściu z pracy jest zmęczony zawsze siada przed telewizorem i pije piwo.
13. Jakie Łukasz ma obowiązki w domu?
- Musi dbać w swoim pokoju o porządek i pod naszą nieobecność opiekować się młodszym rodzeństwem
14. Czy dziecko jest karane? Za co i w jaki sposób?
- Tak. Rzadko, z reguły za nieposłuszeństwo. Karą jest upomnienie, zakaz oglądania telewizji.
15. Czy Łukasz lubi chodzić do szkoły?
- Tak, ale nie lubi wychowania fizycznego
16. Dlaczego nie lubi tych zajęć?
- jest najniższy w klasie i ma niepowodzenia z tego tytułu, więc nie lubi sportu
17. Czy chętnie bierze udział w zajęciach?
- Tak
18. Jaką zajęcia w szkole syn najlepiej lubi?
- polski, plastyka i historia chce studiować historię sztuki


TEST NIEDOKOŃCZONYCH ZDAŃ


1. Moja mama i ja często rozmawiamy.
2. Mój tata i ja prawie wcale nie rozmawiamy.
3. Moje rodzeństwo jest fajne.
4.Boję się gdy jest za dużo osób.
5. Lubię gdy jestem sam w domu.
6. Mój najlepszy kolega to nie mam takiego.
7. Smutno mi gdy rodzice się kłócą.
8. W szkole jest fajnie.
9. Chciałbym psa
10. Nie lubię zajęć z wychowania fizycznego i sportu.
11. Kiedy coś zbroję mam karę.
12. Z rówieśnikami rzadko rozmawiam.
13. kiedy chce to mogę pogadać z starszym bratem i mamą.
14. W przyszłości chciałbym być historykiem.
15. Najbardziej lubię spędzać czas w swoim pokoju.
16.


OPINIA WYCHOWAWCY KLASY

Łukasz Borek chodzi do pierwszej klasy gimnazjum
w Łodzi, 15 lat. Zmienił gimnazjum, ponieważ nie otrzymał promocji do klasy drugiej.
W szkole uczeń osiąga bardzo dobre i dobre wyniki, ale pojawiają się problemy z obecnością na zajęciach. Trudności sprawiają mu zajęcia z wychowania fizycznego. Jest drobnej budowy, najniższy w klasie. Łukasz po pierwszym semestrze nauki w nowej klasie zna pełne imiona i nazwiska 5 osób, 12 osób rozpoznaje.
Z pozostałymi osobami nie utrzymuje żadnego kontaktu, nie ma problemu z zapamiętaniem nazwisk i twarzy nauczycieli.
Łukasz odczuwa silną potrzebę indywidualności, nie znosi być do kogoś porównywany, nie lubi być częścią grupy. Wykazuje dużą wrażliwość, łatwo można go zranić, jego zachowanie odbiega
w znacznym stopniu od zachowania rówieśników.
Jest inteligentny, interesuje się sztuką, potrafi operować nazwiskami poetów, ma swoich ulubionych plakacistów, rzeźbiarzy, lubi teatr i tzw. „trudne filmy”. Pisze wiersze, trochę rysuje, chce studiować historię sztuki lub uczyć się fotografii. Jego ulubione przedmioty to: polski, historia i plastyka. Prace wykonuje staranie. Czyta dość płynnie. Ma bogate słownictwo.
Łukasz często odczuwa bóle jamy brzusznej oraz bóle migrenowe głowy. Występują również problemy somatyczne. Pyzatym jest osobą spokojną, grzeczną, nie sprawia większych problemów wychowawczych