WSTRZĄS SEPTYCZNY

WSTRZĄS SEPTYCZNY

WSTRZĄS SEPTYCZNY ROZWIJA SIĘ W WYNIKU ZAKAŻENIA KRWI ZNACZNYMI ILOŚCIAMI BAKTERII, GRZYBÓW, WIRUSÓW LUB PASOŻYTÓW – jest ot wynik toksemii wywołanej ciężkimi zakażeniami.

WSTRZĄS SEPTYCZNY

POD WPŁYWEM TOKSYN BAKTERYJNYCH DOCHODZI DO NIEDOTLENIENIE KOMÓREK USTROJU Z POWODU:

• zwiększonego zapotrzebowania na tlen u chorych gorączkujących;

• obniżenie procesów utlenienia w mitochondriach komórkowych uszkodzonych toksyną;

• ucieczki płynów z krwi krążącej przez uszkodzony śródbłonek naczyń.

WSTRZĄS SEPTYCZNY

WYSTĘPOWANIE WSTRZĄSU SEPTYCZNEGO – u chorych którzy w wyniku zmniejszonej odporności stali się podatni na powstanie posocznicy:

• chorzy z cukrzycą

• chorzy z marskością wątroby

• chorzy z rozsianymi chorobami nowotworowymi

• po chemioterapii

• po leczeniu immunosupresyjnym

• chorzy leczeni chirurgicznie po dużych operacjach i operacjach połączonych z zakażeniem układu moczowego, dróg żółciowych i przewodu pokarmowego.

WSTRZĄS SEPTYCZNY

WSTRZĄS SEPTYCZNY PODEJRZEWAMY GDY U CHOREGO Z OGNISKAMI ZAKAŻENIA WYSTĘPUJĄ NASTĘPUJĄCE OBJAWY NIE WYJAŚNIONE INNYMI PRZYCZYNAMI:

• spadek ciśnienia i przyspieszenie tętna powyżej 100

• zaburzenia psychiczne

• wysoka leukocytoza(15000 – 30000)

• skaza krwotoczna

• niedrożność jelit

FAZY WSTRZĄSU SEPTYCZNEGO:

1.FAZA HIPERDYNAMICZNA (WSTRZĄS „CIEPŁY”) –

• przyspieszenie i pogłębienie oddechu,

• pobudzenie psychiczne,

• gorączka,

• obniżone ciśnienie tętnicze krwi,

• przyspieszenie tętna,

• skóra gorąca, czerwona, sucha- gorące i suche kończyny chorego.

FAZY WSTRZĄSU SEPTYCZNEGO:

2. FAZA HIPODYNAMICZNA (WSTRZĄS „ZIMNY”):

• obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,

• tachykardia,

• zmniejszenie rzutu serca

• skóra blada i chłodna- oziębienie dystalnych części ciała- zimne i wilgotne kończyny

• spadek wydzielania moczu,

• zaburzenia w krzepnięciu krwi,

OGÓLNE OBJAWY WSTRZĄSU SEPTYCZNEGO

• ↑ tętna

• ↓ ciśnienia

• ↑ temperatury

POWIKŁANIA WSTRZĄSU SEPTYCZNEGO:

• NIEPRAWIDŁOWOŚCI KRZEPNIĘCIA KRWI- obrazem klinicznym jest tu często rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe (DIC)

• NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA- w ostrej niewydolności oddechowej występuje;

• obrzęk i niedodma płuc

• krwawienie i drobne zakrzepy naczyniowe

• maleje krytyczna pojemność oddechowa

• NIEWYDOLNOŚĆ NEREK (OLIGURIA) – stały objaw wstrząsu w skutek zmniejszonego przepływu krwi.

• NIEWYDOLNOŚĆ MIĘŚNIA SERCOWEGO – najczęściej jest ot niewydolność lewokomorowa.

POSTĘPOWANIE PRZEDSZPITALNE W PRZYPADKU WSTRZĄSU:

• OCENA PRZYTOMNOŚCI I ABC

• UŁOŻENIE W POZYCJI PRZECIWSTRZĄSOWEJ – ułożenie nóg poszkodowanego na wysokość około 30 – 40 cm nad poziomem głowy.

• założenie kaniuli dożylnej

• PRZETACZNIE DOŻYLNE PŁYNÓW (0,9% NaCl, PWE)

• KOMFORT CIEPLNY – okrycie

• WSPARCIE PSYCHICZNE – stała obecność przy poszkodowanym, wsparcie psychiczne

• KONTROLA – tętno, ciśnienie tętnicze krwi, oddech, temperatura ciała, świadomości, drożności dróg oddechowych, saturacja, nawrót włośniczkowy, monitorowanie akcji serca

• NIE PODAJEMY NIC DROGĄ DOUSTNĄ

• UDROŻNIĆ DROGI ODDECHOWE A W RAZIE POTRZEBY PROWADZENIE RESUSCYTACJI KRĄŻENIOWO – ODDECHOWEJ

• TLENOTERAPIA- tlen przez maskę 10-15 l/min

POSTĘPOWANIE SZPITALNE WE WSTRZĄSIE SEPTYCZNYM

1.Leczenie chirurgiczne istniejących zakażeń jako leczenie przyczynowe np. w przypadku: ropnia, ropowicy, zgorzeli jelita, wodonercza – ich wycięcie i drenaż) – jak najwcześniej.

2.Założenie wkłuć dożylnych i przetaczanie płynów (nawet do 10 litrów) – elektrolity, glukoza pod kontrolą OCŻ.

3.Dożylnie antybiotyki o szerokim zakresie działania (posiew krwi).

4.Tlenoterapia.

5.Obniżenie temperatury ciała.

6.Jeśli jeszcze nie doszło do ciężkich zaburzeń krążenia i oddychania ułożyć w pozycji Trendelenburga

7.Badanie bakteriologiczne materiału (ropa, wysięk, krew) i wrażliwość na antybiotyki

8.Badania laboratoryjne: morfologia z rozmazem, elektrolity (sód, potas, chlorki ), mocznik, kreatynina, cukier, badanie ogólne moczu, układ krzepnięcia i fibrynolizy

POSTĘPOWANIE SZPITALNE WE WSTRZĄSIE SEPTYCZNYM

9. Monitorowanie chorego:

• czynność serca – EKG (kardiomonitor)

• temperatura ciała (zmierzyć różnicę temperatury obwodowej {na paluchu} i centralnej {w przełyku lub odbytnicy} różnica powyżej 4 stopni świadczy o zaburzeniach mikrokrążenia)

• ciśnienie tętnicze krwi

• tętno

• oddech

• saturacja

• diureza godzinowa (cewnik)

• gazometria

• stan psychiczny (świadomość)

• zabarwienie i wilgotność powłok skórnych

• ośrodkowe ciśnienie żylne

• napięcie powłok brzucha

10.Prowadzenie bilansu płynów (cewnik do pęcherza moczowego na stałe)

11.Uzupełnienie niedoborów krwi

12. Wyrównanie zaburzeń elektrolitowych i kwasowo-zasadowych.

13. Badanie RTG klatki piersiowej.

14. Oddech wspomagany – po intubacji.