8. substancje krystaliczne, sieć krystaliczna, komórka elementarna, substancje bezpostaciowe, alotropia (np. odmiany alotropowe węgla), polimorfizm (np. ZnS, CaCO3 ), izomorfizm (np. ałuny)
substancje krystaliczne - to ciała stałe, których cząsteczki są poukładane w idealnym porządku - każda z cząsteczek zajmuje określoną pozycję w sieci krystalicznej. Kryształy w stałej, określonej dla danej substancji temperaturze topią się, a więc substancja przechodzi ze stałego stanu skupienia, w stan ciekły. Przykładami ciał krystalicznych są: sól kuchenna, cukier, kwasek cytrynowy.
Sieć krystaliczna - sposób wypełnienia atomami przestrzeni tak, że pewna konfiguracja atomów zwana komórką elementarną jest wielokrotnie powtarzana.
Komórka elementarna - w krystalografii - najmniejsza, powtarzalna część struktury kryształu, zawierająca wszystkie rodzaje cząsteczek, jonów i atomów, które tworzą określoną sieć krystaliczną. Komórka elementarna powtarza się we wszystkich trzech kierunkach, tworząc zamknięta sieć przestrzenną, której główną cechą jest symetria. Komórka elementarna ma zawsze kształt równoległościanu.
Ciało amorficzne, ciało bezpostaciowe - stan skupienia materii charakteryzujący się własnościami reologicznymi zbliżonymi do ciała krystalicznego, w którym nie występuje uporządkowanie dalekiego zasięgu. Ciało będące w stanie amorficznym jest ciałem stałym (tzn. nie może płynąć), ale tworzące je cząsteczki są ułożone w sposób dość chaotyczny, bardziej zbliżony do spotykanego w cieczach. Z tego powodu ciało takie dość często nazywa się stałą cieczą przechłodzoną, choć takie sformułowanie jest nieprawidłowe - ciecz może płynąć, a ciało stałe utrzymuje swój kształt.
Alotropia - zjawisko występowania różnych odmian tego samego pierwiastka chemicznego różniących się właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Odmiany alotropowe pierwiastka mogą różnić się między sobą budową kryształów lub liczbą atomów w cząsteczce.
Polimorfizm (różnopostaciowość) - zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych.
Izomorfizm (równopostaciowość) w sensie ogólnym - zdolność do przyjmowania takich samych form krystalograficznych przez substancje o odmiennym, bądź tylko częściowo podobnym, składzie chemicznym, przy jednoczesnej zdolności tych substancji do tworzenia roztworów stałych.