DIAGNOSTYKA KARDIOLOGICZNA
1.METODY NIEIWAZYJNE
(EKG-HOLTER, HR, BP)
2.METODY INWAZYJNE (KORONAROGRAFIA)
EKG - 12 ODPROWADZEŃ:
-3 KOŃCZYNOWYCH DWUBIEGUNOWYCH
-3 KOŃCZYNOWYCH JEDNOBIEGUNOWYCH
-6 PRZEDSERCOWYCH JEDNOBIEGUNOWYCH
SKŁADOWE ELEKTROKARDIOGRAMU
ODCHYLENIA OD LINII IZOELEKTRYCZNEJ
== ZAŁAMKI ( P, Q, R, S, T ) - OCENIAMY AMPLITUDĘ, WYSOKOŚĆ WYCHYLENIA, CZAS TRWANIA, CZĘSTOŚC WYSTĘPOWANIA, MORFOLOGIĘ
-ZAŁAMEK P - POBUDZENIA Z WĘZŁA ZATOKOWEGO
-ZAŁAMKI Q, R, S(ZESPÓŁ QRS)- DEPOLARYZACJA KOMÓR SERCA
-ZAŁAMEK T - REPOLARYZACJA KOMÓR SERCA
WSKAZANIA DO BADANIA ELEKROFIZJOLOGICZNEGO
-WERYFIKACJA OBJAWÓW MOGĄCYCH BYĆ SKUTKIEM ZABURZEŃ RYTMU ( OMDLENIA, KOŁATANIE SERCA)
-POSZERZENIA DIAGNOSTYKI ARYTMII SERCA
-OCENA RYZYKA NAGŁEGO ZGONU I ARYTMII W ROZNYCH CHOROBACH SERCA
-OCENA SKUTECZNOŚCI STOSOWANYCH LEKÓW PRZECIW ARYTMICZNYCH
ODCINKI- SĄ TO FRAGMENTY LINII IZOELEKTRYCZNEJ POMIĘDZY ZAŁAMKAMI (PQ, ST, TP)
-ODCINEK P-Q - REPOLARYZACJA PRZEDSIONKÓW
-ODCINEK S-T - FAZA REPOLARYZACJI KOMÓR, W PRZYPADKU NIEDOKRWIENIA SERCA PRZEMIESZCZA SIĘ W DÓŁ, UNIESIENIE OZNACZA ŚWIEŻY ZAWAŁ SERCA.
-ODCINEK T-P - POLARYZACJA MIĘSNIA SERCOWEGO ( ROZKURCZ SERCA)
GRANICZNE WARTOŚĆI HR PRZY WYSIŁKU SUBMAKSYMALNYM W DIAGNOSTYCE KARDIOLOGICZNEJ
( 85 % HR.max/min)
WIEK (lata )
30 35 40 45 50 55 60 65
M 164 162 161 159 156 155 153 151
K 162 157 154 150 146 143 139 135
Wskazania do badania metodą Holtera
kardiomiopatie
ocena zakresu niedokrwienia serca
weryfikacja dolegliwośći mogących wynikać z zaburzeń rytmu serca, kołatanie, omdlenia.
ocena ryzyka groźnych dla życia arytmii u osób ze zmianami w układzie krążenia- (zawały)
Diagnostyka inwazyjna serca
1. elektrogramy wewnątrzsercowe ( cewnikowanie serca specjalną elektrodą)
wprowadzanie cewnika do naczyń obwodowych - pomiar ciśnienia czujnikiem wewnątrznaczyniowym. Lewa komora -12-18.7 kPa lub 90 - 140mmHg zgodnie z jednostkami)
( 1 kPa=7.5006 mm Hg )
ocena skuteczności i objawów niepożądanych leczenia przeciwrytmiczne,
ocena czynności rozrusznika serca.
pomiary oksymetryczne (wysycenia krwi tlenem pO2)
badanie oporów obwodowych
metody angiograficzne (podanie środka cieniującego pochłania promienie rengenowskie -
i umożliwia ocenę morfologiczną poszczególnych części układu krążenia.
Badania czynnościowe ( hemodynamika krążenia)
Testy wysiłkowe obciążające ( dymaniczne, statyczne)
Testy stymulacyjne (elektryczna stymulacja funkcji krążenia)
Reakcje organiczne (zblednięcie, zaburzenia świadomości, pocenie)
DIAGNOSTYKA UKŁADU ODDECHOWEGO
POJEMNOŚĆ ŻYCIOWA PŁUC ZMNIEJSZA SIĘ:
CHOROBACH OGRANICZAJĄCYCH WDECH:
-ZWŁÓKNIENIE ŚRÓDMIĄŻSZOWE, UBYTKI PŁUCNE,
-RESEKCJE, GUZY, STANY ZAPALNE, OGRANICZENIA RUCHOMOŚĆI KLATKI PIERSIOWEJ,
-OSŁABIENIE MIĘŚNI WDECHOWYCH.
CHOROBACH OGRANICZAJĄCYCH WYDECH ( MUKOWISCYDOZIE)
-PRZEPUKLINIE PRZEPONOWEJ i BRZUSZNEJ
-CIĄŻY, OTYŁOŚCI,
-OSŁABIENIU MIĘŚNI WYDECHOWYCH,
-WZROŚCIE OBJĘTOŚCI ZALEGAJĄCEJ;
-ROZEDMIE LUB ROZDĘCIU PŁUC
WSKAŹNIKI FUNKCJI PŁUC
PULS TLENOWY V02 / HR ( ml tlenu/ jeden skurcz serca)
ZALEŻY OD: - SV, BP, AVD, FUNKCJI Układu Krążenia (x= 13-15 ml)
WENTYLACJIA PŁUC( VT)
zmiany na skutek narastania kwasicy metabolicznej czy oddechowej.
WENTYLACYJNY RÓWNOWAŻNIK ZUŻYCIA TLENU (VE / V02) ( 20 - 30 ) PONIŻEJ A.T.
-WENTYLACYJNY RÓWNOWAŻNIK WYDALENEGO CO2 (VE / CO2)
-WSKAŹNIK TEN JEST WYŻSZY OD VE / VO2
REZERWA ODDECHOWA ( MVV_/ VE. max. podczas wysiłku)
-Norma 38 litrów/min. POMIAR POŚREDNI (28 x FEV1+ 18)
-W NORMIE WSKAŹNIK „MVV / MAKSYMALNA VENTYLACJA WYSIŁEKOWA WYNOSI 70%
-MAŁA REZERWA ODDECHOWA < 10% WSKAZUJE NA OGRANICZENIA REZERW WENTYLACYJNYCH (OBTURACJA PŁUC), NATOMIAST DUŻA WARTOŚĆ REZERWY NA OGRANICZENIE WYDOLNOŚCI SERCA.
CIŚNIENIA PARCJALNE TLENU I CO2 (PaO2) I PaCO2)
PaO2 - KREW TĘTNICZA - 10-13kPa 80-100mmHg
PaCO2 -- KREW TĘTNICZA- 4,9 - 5,7 kPa 37-43mmHg