1. Styl przywództwa

Styl przewodzenia - powtarzające się sposoby wykonywania zadań obejmujących budowanie relacji z otoczeniem, gromadzenia informacji i podejmowania decyzji.

Style przewodzenia:

• Zakres zainteresowań politycznych - czy przywódca czuje się uczestnikiem działań czy jako obserwator - ponad wydarzeniami

• poziom tolerancji konfliktów w ramach grupy - uczestnictwo różnego typu doradców

• dominująca motywacja - przykładowo: przywódca głosi ideologie, jej popularyzację i rozwiązywanie problemów ( ZNANIECKI: „człowiek zabawy” - liczy się gra i jej wynik - zdobycie popularności)

• zainteresowanie na rozwiązywanie zadań - orientacja zadaniowa

• orientacja na stosunki interpersonalne

• strategia gromadzenia informacji - źródła informacji (jakie dopuszcza, a jakie nie)

• stopień syntezy - informacja rozproszona (zbyt szczegółowa) jest Malo przydatna

• sposób rozwiązywania konfliktów - 1) narzucenie swojej woli (zamrożenie konfliktu) 2) próba przekonania do swoich racji 3) budowanie porozumienia

2 zasadnicze typy przywództwa:

• przywódca autokratyczny - samodzielnie ustala kierunki polityki, próbuje zdobyć pełną kontrolę działaniami i jej duży zakres, dąży do podporządkowania zwolenników i swojej ideologii

• przywódca demokratyczny - godzenie sprzecznych interesów (integracja), środki: negocjacje, kompromis, porozumienia

O efektywności stylu nie da się rozstrzygnąć - są zależne od sytuacji. Styl autokratyczny będzie bardziej efektywny tam, gdzie cel jest jasno określony (bezdyskusyjny) lub słabo zarysowany (narzucenie celu). Styl demokratyczny -umiarkowana jasność celu, słaby przywódca.

2. Funkcje przywództwa: (efekty jakie daje przywództwo)

1. Koordynacja działań

2. Ustalenie celu i polityki grupy

3. Planowanie sposobów i środków osiągnięcia celu

4. Wykonywanie ekspertyz (bycie ekspertem)

5. Reprezentacja na zewnątrz

6. Kontrola stosunków w grupie

7. Karanie i nagradzanie

8. Arbitraż i mediacja

9. Wzór zachowania

10. Symbol grupy

11. Jest tym, który zwalnia od odpowiedzialności za podejmowanie decyzji

12. Ideolog grupy

13. Jest tym z którym zwolennicy wiążą się uczuciowo (bycie ojcem)

14. Kozioł ofiarny (zwolennicy mogą na niego zrzucać winę za niepowodzenie)

Zalety przywództwa:

• Mobilizacja i inspiracja ludzi do działań, których w innym wypadku by się nie podjęli

• Sprzyja spójności grupy (zachęca do jedności)

• Wzmocnienie organizacyjne grupy (nawet poprzez samo pojawienie się przywódcy)

Wady przywództwa:

• Koncentracja władzy (może prowadzić do tyranii; wywoływać korupcję - silnie legitymizowany przywódca wzmacnia przymus; może użyć legitym. przemocy)

• Podporządkowanie , uległość (może wywoływać bierność, zniechęcenie ludzi do brania odpowiedzialności)

• Ograniczenie debaty publicznej (może ograniczać spory, przepływ idei - jednokierunkowy - z góry na dół)

3. Determinanty przywództwa w państwie demokratycznym:

1. Model systemu wyborczego - system proporcjonalny nie jest funkcjonalny w wyborze przywództwa (podkreśla partie); system większościowy - osoby

2. Typy partii i model systemu partyjnego - przywódca musi być odpowiednie dla wielu środowisk (uniwersalny)

3. Nurty ideologiczne i program polityczny - np. pragmatyzacja moralności (dobre jest to co nam się przydaje - może oznaczać odchodzenie od ideologii, od religii jako pewnego rodzaju legitymizacji przywództwa)

4. Model systemu polityczno - prawnego - uprawnienia łączące się z poszczególnymi pozycjami i ich możliwości

5. Zakres decentralizacji pastwa - w państwie bardziej zdecentralizowanym są lepsze warunki dla wyłaniania przywódców lokalnych, regionalnych

6. Stopień instytucjonalizacji - stopień indywidualizacji przywództwa

7. Znaczenie marketingu politycznego w procesie wyłaniania przywództwa (1) wybory zdominowane przez media; nagminna rola Internetu, 2) dawniej wybory: polityk z programem -> jego wybór; dziś: wyborcy-> zapotrzebowanie na polityka-> program (demokracja sondażowa)

8. Poziom praworządności - na ile przywództwo dotyczy intencji egoistycznych(bogacenie, zwiększ. władzy), a na ile społecznych

9. Cechy kultury politycznej - jakie zachowania są lub nie są akceptowalne przez przywódców - dominuje nieufność)

10. Rodzaj i siła konfliktów społecznych - przywódca może skupić się na kwestiach bieżących lub na realizacji programu naprawczego - wizja zapobiegająca powstawaniu konfliktów)

11. Ocena ze strony przywódców innych państw - element wzmacniający lub osłabiający przywództwo

12. Nowe wyzwania i umiejętność odpowiedzi na owe wyzwania

• Internet

• Techniki pozwalające na stałą kontrole (TV, reporterzy, prowokacje)

---