Laboratorium Podstaw Fizyki
Sprawozdanie z æw. 8
Temat æwiczenia: WYZNACZANIE WSPÓ£CZYNNIKA LEPKOŒCI CIECZY METOD¥ STOKESA.
Nazwisko i Imiê prowadz¹cego kurs: Dr in¿. ….
Imiê i Nazwisko
nr indeksu, wydzia³
Termin zajêæ: dzieñ tygodnia, godzina
Numer grupy æwiczeniowej
Data oddania poprawy sprawozdania:
Ocena koñcowa
Zatwierdzam wyniki pomiarów.
Data i podpis prowadz¹cego zajêcia ............................................................
Adnotacje dotycz¹ce wymaganych poprawek oraz daty otrzymania poprawionego sprawozdania.
1. OPIS TEORETYCZNY.
Lepkoœci¹ lub tarciem wewnêtrznym nazywamy zjawisko wystêpowania si³ stycznych przeciwstawiaj¹cych siê przemieszczeniu jednych czêœci cia³a wzglêdem innych jego czêœci. Wskutek tarcia wystêpuj¹cego miêdzy cz¹steczkami cieczy lub gazu, poruszaj¹ca siê cz¹stka poci¹ga za sob¹ cz¹steczki s¹siaduj¹ce z ni¹ z prêdkoœci¹ tym bardziej zbli¿on¹ do prêdkoœci w³asnej, im ciecz lub gaz s¹ bardziej lepkie. Analogicznie cz¹steczka spoczywaj¹ca hamuje poruszaj¹ce siê cz¹steczki s¹siednie. Ze wzglêdu na to, ¿e wszystkie rzeczywiste ciecze i gazy s¹ lepkie zjawisko lepkoœci odgrywa istotn¹ rolê podczas przep³ywu cieczy oraz podczas ruchu cia³a sta³ego w oœrodku ciek³ym.
Cia³o sta³e, poruszaj¹ce siê w oœrodku ciek³ym, napotyka na opór. W otoczeniu cia³a obserwujemy wtedy ruch cieczy. Mechanizm tego zjawiska jest nastêpuj¹cy : warstwa cieczy, przylegaj¹ca do powierzchni poruszaj¹cego siê cia³a, wprawia w ruch pozosta³e warstwy cieczy. Tak wiêc istotn¹ rolê odgrywa tu lepkoœæ cieczy. Dla cia³ o symetrii osiowej poruszaj¹cego siê w kierunku osi, wypadkowa si³a oporu dzia³a przeciwstawnie do kierunku ruchu. Doœwiadczalnie stwierdza siê, ¿e dla ma³ych prêdkoœci si³a tarcia wewnêtrznego R jest wprost proporcjonalna do prêdkoœci v. Poza tym zale¿y ona od charakterystycznego wymiaru liniowego cia³a l oraz od wspó³czynnika lepkoœci cieczy h.
Równanie okreœlaj¹ce si³ê oporu (tarcia wewnêtrznego ma postaæ:
R= - K l h v
gdzie K jest to sta³a zale¿na od kszta³tu cia³a. Dla kuli o promieniu r (l = r) mamy K= 6p i równanie przechodzi w tzw. prawo Stokesa:
R = - 6p r h v
2. ZESTAW PRZYRZ¥DÓW.
1. Naczynie z badan¹ ciecz¹.
2. Areometr.
3. Zestaw kulek.
4. Waga (model - WPS 72)
5. Œruba mikrometryczna.
6. Stoper.
7. Wiskozymetr Hopplera.
3. PRZEBIEG ÆWICZENIA.
1. Wyznaczanie wspó³czynnika lepkoœci cieczy metod¹ Stokesa.
2. Wyznaczanie wspó³czynnika lepkoœci cieczy metod¹ Stokesa wykorzystuj¹c wiskozymetr Hopplera.
3. WYZNACZANIE WSPÓ£CZYNNIKA LEPKOŒCI CIECZY METOD¥ STOKESA.
1. Wyznaczenie œrednich wartoœci wykonanych pomiarów
m-masa kulki
d(2r)-œrednica kulki
t-czas spadania kulki
KULKA A
KULKA B
ma
da
ta
mb
db
tb
jednostka
[g]
[mm]
[s]
[g]
[mm]
[s]
1
0,695
8,04
8,74
0,229
6,43
23,81
2
0,683
8,21
8,92
0,227
6,45
23,62
3
0,710
8,13
8,94
0,242
5,91
22,52
4
0,704
8,10
8,91
0,235
5,93
22,82
5
0,695
8,45
8,92
0,241
5,89
22,51
6
0,705
8,46
9,00
0,242
5,90
23,76
7
0,711
8,43
8,89
0,232
6,45
22,16
8
0,695
8,10
8,87
0,241
6,44
22,96
9
0,694
8,44
9,03
0,234
5,91
22,29
10
0,710
8,03
8,80
0,241
5,85
22,35
œrednia
0,700
8,24
8,90
0,236
6,13
22,88
2r=d
Przyk³adowe obliczenia wartoœci œredniej dla ma:
2.Obliczenie niepewnoœci pomiarowych mierzonych wielkoœci
KULKA A
KULKA B
ma
ra
ta
mb
rb
tb
jednostka
[g]
[mm]
[s]
[g]
[mm]
[s]
sx
0,003
0,3
0,03
0,002
0,4
0,20
Äx
0,003
0,12
0,12
0,002
0,12
0,23
Przyk³adowe obliczenia sx i delta x dla tb:
Promieñ kulki A:
Masa kulki A:
Czas spadania kulki A:
Ra=(4,12±0,12)
ma=(0,700±0,003)
ta=(8,90±0,12)
Promieñ kulki B:
Masa kulki B:
Czas spadania kulki B:
Rb=(3,06±0,12)
mb=(0,236±0,002)
tb=(22,88±0,23)
3. Pomiar odleg³oœci pomiêdzy pierœcieniami.
h = (32,5 ± 0,1) cm
4. Gêstoœci cieczy.
Rc= 1,26 g/ml
5. Gêstoœæ kulek
6. Wyznaczenie wspó³czynnika lepkoœci.
0085+0,118
Kulka A
Kulka B
rka
??ka
?a
??a
rkb
??kb
?b
??b
g/ml
g/ml
g/ml
g/ml
2,39
0,31
1,96
0,25
hsr= 0,0555±0,004
Przyk³adowe obliczenia dla kulki A
4. WYZNACZANIE WSPÓ£CZYNNIKA LEPKOŒCI CIECZY METOD¥ STOKESA WYKORZYSTUJ¥C WISKOZYMETR HOPPLERA.
1. Pomiar czasu opadania kulki metalowej w cieczy wiskozymetru
jednostka
t1
t2
t3
t4
t5
tœr
Ät