WPROWADZENIE DO PSYCHOTERAPII - WYKŁAD 6 (17.11.2008)
PODEJŒCIE POZNAWCZE
myœlenie jako punkt wyjœcia, bardziej pierwotne względem emocji (w przeciwieństwie do psychoanalizy)
symptomy w kontekœcie konkretnych objawów
pozn - behaw: uczymy się pewnego sposobu spostrzegania œwiata
zaburzenia jako defekt poznawczego systemu kontroli np. nie zwracanie uwagi na istotne sygnały, interpretacja na podstawie mniej istotnych bodŸców, mylna interpretacja bodŸców albo sprzeczna z normš społeczno-kulturowš
Aaron Beck - terapia poznawcza, zaburzenia depresyjne; pacjent dokonuje analizy tego, co i jak myœli, swoich myœli automatycznych
triada poznawcza: ja, œwiat, przyszłoœć (w depresji pesymistyczne myœlenie na temat tych trzech sfer)
Myœlenie (mechanizmy błędów interpretacyjnych w depresji):
- selektywna abstrakcja (koncentracja na wybranych elementach sytuacji)
- nadgeneralizacja
- przesadne znaczenie (wymagań) / minimalizowanie (możliwoœci)
- personalizacja (człowiek jako Ÿródło wydarzeń)
- myœlenie czarno - białe (wszystko albo nic)
- katastrofizacja
- arbitralne wnioskowanie
Myœlenie ma wpływ na emocje, fizjologię i zachowanie; w ten sposób powstajš rozbieżnoœci między œwiatem postrzeganym a jego interpretacjš
Zaburzenia jako wynik nieprawidłowych schematów poznawczych w postaci automatycznych myœli
Terapeuta aktywny, dyrektywny, ustrukturalizowana forma sesji terapeutycznych; dużo pytań ale też dużo informacji zwrotnych
Pacjenci motywowani do tworzenia dzienniczków jako formy analizy mechanizmów reakcji emocjonalnych i zachowania
Kontr myœl - jak inaczej można by interpretować wydarzenie
Terapia skoncentrowana na tym, co tu i teraz
Niespecyficzne elementy relacji terapeutycznej: emocjonalny, empatyczny kontakt, współpraca z pacjentem i jego motywacja
Dyskusja na temat tego, co wpłynęło na polepszenie lub pogorszenie się stanu pacjenta
Ważna u pacjenta umiejętnoœć autoeksploracji, poszukiwania nowych znaczeń
Kwestia przeniesienia i przeciwprzeniesienia - nie jest dla terapii poznawczej najbardziej istotna, choć może występować i wg nich utrudnia proces terapeutyczny; dopiero póŸniej stwierdzono, że zjawiska te mogš być przydatne
Techniki terapii poznawczej:
a) techniki wywołujšce automatyczne myœli, dla których terapeuta może mieć innš interpretację np. wykorzystuje się fluktuacje nastroju, techniki wyobrażeniowe (jakaœ sytuacja, która poprawiła lub pogorszyła nastrój)
b) techniki behawioralno - poznawcze np. terapia sukcesu (motywuje się pacjentów do osišgania małych, prawdopodobnych sukcesów - poziom zachowania), na poziomie automatycznych myœli np. rodzaj polemiki z myœlami automatycznymi, kontrmyœli, pacjent sam prowadzi ze sobš dyskusję
c) techniki identyfikacji założeń leżšcych u podstaw myœli automatycznych np. że do szczęœcia potrzebne sš same sukcesy, wszystko musi się udać itp.
Wg Judith Beck: przekonania kluczowe ? przekonania poœredniczšce ? myœli automatyczne (w danej sytuacji)
terapia postępuje w odwrotnym kierunku, od myœli do przekonań
przekonania kluczowe sš bardzo głębokie, podstawowe, sztywne, ogólne i trudne do werbalizacji
przekonania poœredniczšce - uczymy się ich w życiu, np. dotyczšce innych ludzi, można je przeformułować na drodze terapii
myœli automatyczne - niedostępne œwiadomoœci, rozpoznawalne np. po emocjach i zachowaniach)
Oprócz zachowania w danej sytuacji występuje także ocena nas samych w tej sytuacji
Relacja terapeutyczna - ważna, ale niewystarczajšca w procesie terapeutycznym; bieżšce problemy, zachowania, procesy poznawcze
PODEJŒCIE HUMANISTYCZNO - EGZYSTENCJALNE
Reakcja na nadmierny redukcjonizm psychoanalizy i behawioryzmu
powrót do filozoficznych Ÿródeł psychologii
akcent na kwestię doœwiadczeń i przeżyć wewnętrznych
indywidualnoœć człowieka, jego unikalnoœć, człowiek jako całoœć, a nie tylko suma elementów
Relacje interpersonalne
Samotnoœć człowieka, jego samoœwiadomoœć: poznanie i samopoznanie umożliwia dokonanie zmiany
Negatywne konsekwencje pewnych przyzwyczajeń
Samorealizacja jako jedna z podstawowych potrzeb
Człowiek może dokonywać œwiadomych wyborów
Oprócz terapii powstał pewien ruch obejmujšcy też inne nauki m.in. podważajšcy sens diagnozy jako etykiety ograniczajšcej człowieka
hierarchia potrzeb - Maslow
Odwołanie się do filozofii, w tym do:
a) egzystencjalizmu
- egzystencja ludzka jako pierwotna, ludzie sš œwiadomi swojego istnienia
- troska i trwoga zwišzana ze œmierciš jako główne doœwiadczenia
- w psych: silna koncentracja na poczuciu codziennoœci
- rzeczy, które uważamy za trwałe mogš takie nie być
b) fenomenologii
- sposób poznawania pacjenta bez założeń; tylko to, co dane w bezpoœrednim doœwiadczeniu
- poznanie przez intuicję, bierny akt umysłu
c) personalizmu
- wyjštkowe traktowanie jednostki
- człowiek w trakcie stawania się, w procesie samorealizacji, doskonalenia; ma swojš wartoœć
W psychopatologii stały rozpad struktury JA, wynikajšcy z wplštania człowieka w pewne struktury społeczne, które narzucajš mu rolę; stšd wynikajš sprzecznoœci, niemożnoœć bycia sobš
Zmiana przez powiększenie swojej œwiadomoœci i doœwiadczenie, przeżywanie emocji
Kwestia lęku przed samotnoœciš, poczucie skończonoœci, odpowiedzialnoœci za siebie, brak sensu życia
Pacjenci niemogšcy zmierzyć się z problemem dokonujš zaprzeczenia np. poprzez utożsamianie się z pewnš rolš społecznš, ucieczkę przed samotnoœciš, przerzucanie odpowiedzialnoœci na zewnštrz siebie
Zadanie terapeuty to likwidacja zaprzeczenia, uwolnienie pewnych doœwiadczeń i pomoc pacjentowi w œwiadomym nadawaniu sensu wydarzeniom i jego doœwiadczeniom
Relacja terapeutyczna konstruowana poprzez poznanie fenomenologiczne, egzystencjalne wyjaœnianie sytuacji przy personalistycznym traktowaniu; bardziej partnerska relacja; nie pacjent, a klient - osoba
Korektywne doœwiadczenia emocjonalne
Skoncentrowanie na teraŸniejszoœci, wręcz na danej chwili w gabinecie terapeutycznym
Jaki powinien być terapeuta?
szerokie horyzonty
bez wartoœciowania i przesšdów - akceptacja
empatia
ALE: frustracja może być rozwojowa, więc nie zawsze empatia okazywana
akceptacja człowieka, a nie jego zachowań
autentycznoœć, spójnoœć, naturalnoœć terapeuty, JEGO samoakceptacja
Nie zawsze zadowolenie klienta = zmiana
Sceptyczne nastawienie do technik terapeutycznych; technika jako ucieczka od naturalnego kontaktu
Ewentualnie np. odzwierciedlanie, techniki zwišzane z wyrażaniem uczuć np. technika pustego krzesła
Konfrontacja z silnymi emocjami
Koncentracja klienta na jego przeżywaniu
Konfrontacja i interpretacja tego, co tu i teraz
czasem analiza przekonań
Terapeuci egzystencjalni - zamiast technik, samo bycie z klientem
Terapeuci humanistyczni (np. Rogers)
potrzeba samoakceptacjii samorealizacji
zniekształcenie doœwiadczenia
zachowania majšce wzbudzić warunkowš akceptację otoczenia
w terapii doœwiadczenie przeżyć zagrażajšcych
tutaj też Gestalt
„bezpieczna katastrofa”
Terapeuci egzystencjalni (np. Frankl - logoterapia)
brak technik
analiza życia, refleksja
nawišzania do religii
derefleksja jako odwrócenie myœli od problemu
np. Larring - krytyka diagnozy
cišgły kontakt terapeuta - klient
Gestalt - człowiek tworzy pewne całoœci, figury; jeœli jest zdrowy - jest gotowy na ich zmianę, na tworzenie nowych; terapia grupowa, niedyrektywna, brak pytania „dlaczego?”
PODSUMOWANIE: teraŸniejszoœć, etyka w terapii, relacja terapeutyczna