BANDAŻOWANIE, Ratownictwo Medyczne


0x01 graphic
DESMURGIA

DESMURGIA- nauka o opatrunkach i materiałach opatrunkowych

oraz sposobach ich zakładania

Opatrunek- oznacza

I. metody leczenia zewnętrznego w obrażeniach ciał albo schorzeniach.

II. czynności polegające na nałożeniu na ranę lub na uszkodzoną w inny sposób część ciała właściwego opatrunku i owinięciu go opaską( bandażem) w celu umocowania.

Opatrunek powinien osłaniać ranę i przyspieszać gojenie.

Funkcje opatrunku

  1. Ochrona rany

  • Unieruchomienie( bezruch poprawia ukrwienie okolicy rany, zmniejsza

  • drażnienie mechaniczne).

    1. Odciążenie ( opatrunek powodując unieruchomienie pełni funkcje

    obarczające aż zostanie przywrócona prawidłowa wytrzymałość

    uszkodzonej tkanki na obciążenie.

    1. Uciskanie rany.

    2. Wchłanianie wydzieliny.

    3. Nośnik leku.

    4. Tamowanie krwotoków.

    Cele bandażowania:

    1. Przytrzymanie opatrunku.

    2. Unieruchomienie.

    3. Uszczelnienie, przytrzymanie kompresu.

    4. Wzmocnienie i unieruchomienie powłok( po zabiegach operacyjnych).

    5. Podtrzymanie uszkodzonej kończyny lub stawu.

    6. Zapobieganie zastojowi żylnemu( w żylakach kończyn dolnych.)

    Zasady zakładania bandaży:

    1. Zakładaj bandaż siedzącemu lub leżącemu rannemu/ choremu.

    2. Siedź lub stój przed rannym/chorym i opatruj go z jego zranionej strony.

    3. Podtrzymaj zranioną część ciała w położeniu, w jakim ma być zabandażowana.

    4. Jeśli ranny leży, przekładaj bandaż pod naturalnymi wgłębieniami kostek, kolan, pleców, i szyi i przesuń go delikatnie we właściwe położenie.

    5. Jeśli bandaż ma unieruchomić złamanie, zawiąż go po nie uszkodzonej stronie ciała lub kończyny. Jeśli obie strony ciała są zranione, zawiąż bandaż na środku.

    6. Opaska musi być zwinięta w rolkę równo i ciasno, główką do góry.

    7. Bandaż trzymaj w prawej ręce, bandażuj od strony lewej ku prawej

    ( wyjątek osoby leworęczne)

    1. Rozwijaj opaskę w miarę bandażowania.

    2. Rozpoczynaj obwojem kolistym nad ( pod) miejscem zranienia.

    3. Bandażując uważaj ,by nie przesunąć opatrunku.

    4. Obwoje nakładaj tak, by ściśle przylegały do opatrunku i ciała chorego. Zbyt ciasne założenie powoduje zastój w krążeniu, zbyt luźne- przesunięcie opatrunku.

    5. Szerokość opaski dobieraj do bandażowanej części ciała( od 2-15 cm).

    6. Zdejmując bandaż, przekładaj opaskę z jednej ręki do drugiej; ranny pozostaje bez ruchu.

    Rodzaje opasek:

    1. Opaski z gazy mają osnowę wiskozową. Nie mają elastyczności, źle się modelują, łatwo może dojść do zadzierzgnięcia bądź do zaciśnięcia. Wymagają starannej techniki bandażowania.

    2. Elastyczne opaski z gazy- pozwalają one na nałożenie sprężystych opatrunków dostosowujących się do zarysów ciała, stawów. Nie wymagają skomplikowanej techniki bandażowania.

    3. Opaski elastyczne ( bandaż elastyczny). Dostępny w szerokości 4-30 cm. Dzięki wytrzymałości tworzywa są stosowane jako opatrunki podporowe, opatrunki stawów oraz opatrunki uciskowe.

    Technika bandażowania

    1.Obwoje wstępujące i zstępujące

    Gdy opatrunek jest zakładany w kierunku serca (np. od palca u nogi do kolana) , nazywa się go wstępującym(ascendens), natomiast w kierunku od serca- zstępującym( descendens).

    2. Obwój śrubowy( spiralny) wstępujący albo zstępujący

    Stosuje się przy bandażowaniu dużych powierzchni ciała. Poszczególne obwoje powinny być przez następne zakryte co najmniej w połowie.

    1. Opatrunek wężowy

    Opaska przebiega skośnie do długiej osi zaopatrywanej okolicy ciała, a poszczególne obwoje nie nachodzą na siebie.

    5.Opatrunek ósemkowy( żółwiowy)

    Jest on stosowany przede wszystkim na okolicę stawu. Rozróżnia się dwa rodzaje opatrunku: opatrunek żółwiowy rozbieżny i opatrunek żółwiowy zbieżny. Obwoje ósemkowe krzyżują się zawsze w tym samym miejscu.

    Jeżeli obwoje nakłada się gęsto w pobliżu stawu, a następnie prowadzi się je coraz dalej od stawu, i jeżeli są coraz rzadsze jest to opatrunek żółwiowy rozbieżny.

    Gdy natomiast rozpoczyna się nakładanie opatrunku od rzadkich obwojów, z dala od stawu, a następnie coraz bliżej stawu, i gdy obwoje są coraz gęstsze , jest opatrunek żółwiowy zbieżny.

    6.Opatrunek kłosowy

    Obwoje ósemkowe krzyżują się w różnych miejscach i są mniej więcej podobnie gęste. Punkt skrzyżowania wędruje wstępująco lub zstępująco.

    1



    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    leki ratownik medyczny
    ZINTEGROWANY SYSTEM RATOWNICTWA MEDYCZNEGO(1)
    Zagadnienia z Ratownictwa Medycznego
    ZAGROŻENIA W PRACY RATOWNIKA MEDYCZNEGO
    II wiczenie ratownictwo medyczne chirurgia
    Ratownictwo medyczne zycia Wyklad
    2010 03 Ratownictwo medyczne Podlasin
    Funkcjonowanie w systemie ratownictwa medycznego
    47. Algorytm ABC w pomocy przedszpitalnej, Ratownictwo Medyczne
    CP3 Profilaktyka przeciwzakrzepowa. Wstrząs, Medycyna Ratunkowa - Ratownictwo Medyczne
    uposażeni polisa 28 - oświadczenie wzór, Ratownictwo medyczne, Ratownictwo
    Ostre schorzenia chirurgiczne jamy brzusznej, Ratownictwo Medyczne, dużo mega różności od starszyzny
    Gram plus, Ratownicto Medyczne, MIKROBIOLOGIA
    OCENA FORMY KSZTAŁCENIA, Ratownicto Medyczne, Metodyka nauczania pierwszej pomocy, Ocena formy kszta
    Okulistyka giełda 2 opracowana, Ratownictwo Medyczne UMED - II rok, okulistyka
    Urazy u kobiet w ciąży, MEDYCYNA, RATOWNICTWO MEDYCZNE, BTLS+chirurgia

    więcej podobnych podstron