Akty bezpośrednie-intencja mówiącego odczytywana jest niezależnie od sytuacji

Akty pośrednie- tekst aktu należy odczytywać kontekstowo, w różnych sytuacjach może mieć różne znaczenie

Dialekt- regionalna odmiana języka ogólnonarodowego, charakteryzująca się swoistymi cechami fonetycznymi i leksykalnymi, różne odmiany d. określa się jako gwarę lub narzecze

Fonem- najmniejsza jednostka mowy rozróżniana dla użytkowników danego jęz.,nie ma własnego znaczenia,służy do odróżniania morfemów.

Funkcje mowy-poznawcza, komunikacyjna,grupotwórcza

Interakcja- sposoby działań jednostki w konkretnych sytuacjach oraz stosowane zabiegi rozumienia i dostosowywania się do działań partnerów(dost.wypowiedzi do poziomu odbiorcy)

Kod- zespół znaków niezależny on nadawcy i odbiorcy,poznają go tylko wtedy gdy zaczynają się ze sobą komunikować.

Kompetencja językowa- wrodzona zdolność do generowania poprawnych zdań,rozróżniania prawidłowych od nieprawidłowych, wiedza na tem.zasad budowania zdań poprawnych gram.

Kompetencja językowa (Chomsky)- za każdą wypowiedzią jęz.stoi dana człowiekowi intuicyjnie,WRODZONA TEORIA GRAMAT.,która istnieje dzięki ludzkim właściwościom neurofizjologicznym.

Kompetencja komunikacyjna- wiedza na temat budowania zdan adekwatnych do sytuacji,społ.rang rozmówców i celów wypowiedzi.

Kompetencja kulturowa- wiedza na temat zjawisk otaczającej rzeczywistości

Komponenty kompetencji językowej-kreatywność, gramatyczność, akceptabilność, interroryzacja

Komunikacja- wiązka znaków przekazywanych od nadawcy do odbiorcy

Langue- język jako abstrakcyjny system znaków i reguł tworzenia, jest wspólny dla całej społ.jęz i niezależny od wypowiadania poszczególnych jednostek

Modalność wypowiedzi -stos. mówiącego do tresci wypowiedzi,wyrażany zwykle za pomocą odpowiedniego trybu czas.,także utartych zwrotów,intonacji

Morfem- najmniejsza gr.fonemów,elementarna jednostka jęz.pełniąca funkcję leksykalną lub gramatyczną,grupa dźwięków będących nośnikami znaczeń.

Morfem fleksyjny-najmniejsza cząstka za pomoc której tworzy się wyraz pochodne(pis-arz)

Morfem leksykalny-inoformuje o odmianie i funkcji w zdaniu

Morfem słowotwórczy-inaczej rdzeń(m.rdzenny) to m.który jest nośnikiem podst.znaczenia wyrazu i występuje we wszystkich wyrazach z danej rodziny wyrazowej.(czyt-ac,czyt-elnik)

Mowa- zespół czynności jakie przy udziale jęz. wykonuje człowiek poznając reczywistośc i przekazując jej interpretację innym ludziom.

Nowomowa-zbiór pewnych konwencji wypowiedzeniowych,utartych zwrotów,stereotypw,schematów typowych dla tekstów totalitarnych w wersji komunistycznej.

Funkcje:1perswazyjna 2zakłócająca 3f.manifestowania przez władzę wszechobecności i opieknunczosci,4f.rytualno-fatyczna

Parole-mowa jednostkowa, proce indywidualny, REALIZACJA języka

Podsystemy języka- sposoby łączenia znaków(normy,reguły gram) tworzą system złożniy z mniejszych jednostek czyli podsystemów. Podsystemy :1.fonologicny 2morfologiczny 3leksyklano-semantyczny 4składniowy

Psych.podstawy mowy(chomsky) sfera psych.zach.jęz.wiąże się z funkcjonowaniem w umyśle abstrakcyjnego systemu znaków i reguł gram.,pozwalających ze znaków prostych budować złożone.

Rozwój mowy(czynniki)-prawidłowy rozwó psychomotryczny,ogólny poziom intelektualny,

ogólne warunki społeczno-wychowawcze

Równoważnik zdania- wypowiedzenie pozbawione orzeczenia(formalnie nie tworzące zdania) wyrażające jednak te same tresci co zdanie

Socjalizacja- nabywanie języka w określone grupie społ. poprzez przyswajanie nawyków mownych grupy,w której się wychowujemy.

Socjolekt- odmiana języka powstała we wspólnotach ludzkich wyznaczonych pewnym rodzajem więzi społ.

Społeczne podstawy mowy- społ uwarunkowania jęz.da się opisac w kontekście komp.komunikacyjnej,na które skałdaja się:1językowe reguły społ, jęz.reguły sytuacyjne, jęz.reguły prgamatyczne

Style funkcjonalne- uformowane i skonwencjonalizowane w obrębie jęz.lit,sposoby kształtowania wypowiedzi związane z określonymi sytuacjami użytkowania jęz. I komunikowania się członków danej społeczności.

Subkod- jedna z form kodu różniąca się od pozostałych sposobem przekazywania znaków

Subkod kinetyczny-dot.ruchu, np.mimika,gesty

Subkod proksemiczny-oparty na odległości,możemy regulowac odległość kontaktu w zależności od rozmówcy

Subkod prozodyczny- linia informacyjna,akcent

Subkod sytuacyjno -kulturowy- sytuacja kulturowa współgra z komunikatem

System języka- uporządkowany zbiór znaków i norm językowych umożliwiający porozumiewanie się danej społeczności.

Typy sprawności komunikacyjnych- 1.sprawnosci percepcyjne(pozwalające na opanowanie kompetencji: słuch fizyczny,fonematyczny,muzyczny 2sprawnosci realizacyjne wykorzystujące( w procesie komuni.i poznania rzeczywistości) zdobyte komptenecje: a)gr. sprawnosci systemowych, b) gr. sprawności komunikacyjnych

Warunki kreowania zachowań- wypadkowa czynników: kulturowych kategorii interpretacyjnych, 2.wpływu innych grup społ, które w odmienny spoin interpretują rzeczywistość, 3.zachowaniem człowieka mogą sterowac grupy ktrych nigdy nie uczestniczył,ale ich wozry z jakis powodow akceptuje.

Warunki odbioru zachowań- 1docieranie do psych.stanów nadawcy.2orzekanie o spójności zachowania 3identyfikowanie się z postawą nadawcy

Zachowanie jako znak -zach.ludzkie są nośnikami znaczeń,dlatego mają status sygnałów. Dzielą się na: 1.ujawniające się bez woli nadawcy(indeksy)

2.znaki intencjonalne(symbole).

Znak-obserwowalny układ rzeczy lub zjawisk mający formę i treść

Znak arbitralny(konwencjonalny)- które nie przypominają tego co oznaczają,aby poznać ich znaczenie trzeba znać ich konwencję ,czyli sposób jaki przypisuje się im znaczenie.

Znak ikoniczny(naturalny)- ktore przypominają to co oznaczają.

Znaki językowe- fonemy, morfemy, wyrazy, zdania

---