TERRORYZM (łac. terror -strach)

Postawa i zjawisko społeczne, polegające na zastosowaniu przemocy i zastraszenia w celu osiągnięcia określonych celów, najczęściej politycznych. Współcześnie, zwłaszcza od końca lat sześćdziesiątych, terroryzm przybrał znaczne rozmiary, ponieważ upowszechnił się nie tylko w poszczególnych krajach (grupy mniejszościowe, które dążą do wyzwolenia i samostanowienia), ale także w płaszczyźnie międzynarodowej (różne formy współdziałania grup terrorystycznych, choćby w zakresie porywania samolotów).

Celem terroryzmu jest zniszczenie za pomocą różnych środków zastanego porządku politycznego, szerzenie anarchistycznych idei, realizacja utopijnych modeli ustrojowych. Najczęściej wiąże się to z ekstremizmem i fanatyzmem. Cele i środki terroryzmu nie mieszczą się w żadnym uporządkowanym systemie politycznym. Jest on jednak związany raczej z pluralistycznymi demokracjami aniżeli z państwami totalitarnymi i autorytarnymi.

Terroryzm jest zwalczany zarówno w skali krajowej, jak i międzynarodowej. Najlepsze efekty daje tu międzynarodowa współpraca, opierająca się na zasadzie bądź natychmiastowego karania, bądź ekstradycji zgodnie z Europejską Konwencją Zwalczania Terroryzmu z 27 I 1977 r.

Zwalczanie terroryzmu jest jednak trudne niezależnie od podejmowanych środków zaradczych w poszczególnych krajach i w świecie. Nauczanie społeczne Kościoła, poza wypowiedziami czy reakcjami na poszczególne akty terrorystyczne, nie wypowiada się szerzej na temat tego groźnego zjawiska społecznego. Niemniej Kościół wzywa do zwalczania terroryzmu, potępia jego stosowanie oraz ostrzega przed złem, jakie może wyniknąć z nieudolnych akcji antyterrorystycznych (SRS, 24).

---