1. Wyznaczenie stałej d siatki dyfrakcyjnej

W celu wyznaczenia stałej siatki po odpowiednim ustawieniu spektrometru oświetliliśmy szczelinę kolimatora światłem lampy sodowej o długości fali 589,3 nm . Odczytaliśmy kąt ugięcia pierwszego i drugiego rzędu widma.

Z poniższego wzoru obliczyliśmy d.

2. Wyznaczenie rozdzielczości siatki

Dzięki istnieniu dubletu sodowego (dwa prążki widma emisyjnego sodu o długościach fali odpowiednio 589,6 oraz 589,0 nm) mogliśmy ustalić rozdzielczość siatki. Dublet sodowy dał się zauważyć dla trzeciego rzędu widma.

3. Wyznaczenie długości fali świetlnej dla kolejnych prążków widma neonu.

4. Porównanie wartości otrzymanych z tabelarycznymi i ocena błędów

(Df jest to wielkość jednej działki kątomierza przeliczona na radiany)

Zmierzone przez nas kąty odchylenia dla prążków widma neonu a następnie obliczone na tej podstawie długości fal zawierają się w dopuszczalnych granicach błędu.

---