Metodologia nauk społecznych z elementami logiki
21.02.2011
Bernard Lonerdżam / Lonerżą - Lonerjam(?) i jego praca - metoda w teologii -
Horyzonty pojęciowe
W sensie dosłownym horyzont - granica pola widzenia - różne punkty widzenia mają różne horyzonty. Poza horyzontem są przedmioty których w danej chwili nie da się zobaczyć. Ten sens dosłowny ma nas naprowadzić na sens metaforyczny - tak jak ograniczone jest pole widzenia tak ograniczony jest wiedzą naszą etc.
Poza horyzontem jest to co znajduje się poza zakresem naszej wiedzy i zainteresowań.
Horyzont pojęciowy - ujmujemy świat w pojęciach
Horyzont epistmemiczny
Dyskurs wspólnotowy ma za zadanie wytworzenie wspólnego horyzontu (horyzontów) w obrębie którego dana wspólnota się porusza.
Locus standi (gr. pustu?) - punkt widzenia
Horyzont pojęciowy wyraża się w jakimś języku. Horyzont tworzy obraz zakres świata - horyzont pojęciowy zatem tworzy językowy obraz świata
Ryszard Okarski - aspekt wspólnotowy
Pewni ludzie tworzą wspólnotę badawczą. Tę wspólność znaleźć możemy właśnie w języku - wspólności pojęć etc - wskaźnikami wspólnotowości najczęściej są słowa, zdania, fragmenty tekstu zapisane w języku.
Ta wspólnota jest tak naprawdę rodziną wspólnot - nie jest tak, że dokładnie mówimy wszyscy tym samym językiem.
Antropologia interpretatywa - geertzowska -
Feministki: dyskurs walczący o swoją niezależność od innych
Hermeneutyka - dla feminizmu hestianeumika - odpowiednik żeński hermeneutyki skupiający się na porównywaniu rzeczywistości z intuicyjnymi i wewnętrznymi obrazami
„antropolodzy jako naturyści nauki”
Jest bardzo wiele tekstów antropo gdzie owi przekształcają się w dzieci. Tomas Kun - nawrócenie naukowe jest podobne do nawrócenia religijnego.
Nawrócenie to coś więcej niż zmiana horyzontu - to też zmiana przynależności, grupy
Każda ze wspólnot określa moją badawczą tożsamość zatem zmiana takiej wspólnoty miałaby oznaczać zmianę tożsamości.
Dziś jednak modna jest idea nomadyzmu naukowego - badacze przenoszący się z paradygmatu do innego etc. i jest im wszystko jedno, nigdzie się nie zagnieżdżają. Nie identyfikuje się z żadną z nich. Cechuje to brak angażowania się we wspólnoty wszystko staje się instrumentem w moich rękach a ja jeden demiurgiem mojego sensu, podejści pragmatyczne.
Divided self, narrative partitioning - rozczłonkowanie narracyjne. Jestem jeden ale mogę opowiadać różne rzeczy o sobie nie tracąc tożsamościowego jądra - różne narracje to sposób opowiedzenia siebie w kontekście też sytuacji.
Wejl. Wydaje książkę na ten temat - publiczne niemówienie o sprawach prywatnych np.
Pismo internetowe anthropology matters
REFERAT 1
Tim Ingold? I jego antropologia
Biologiczność człowieka
Podkreślenie materialności świata i człowieka
Zniesienie podziału kultura - natura
Konstruktywizm człowieka ujawnia się bardzo wyraźnie - człowiek będący częścią środowiska sam nadaje środowisku znaczenie
Referat 2
Rene Girard
Koncepcja człowieka
Powiązanie z religią chrześcijańską
Człowiek pożąda by pożądać
Człowiek nie ma dokładnie sprecyzowanego obiektu pożądania ale jest to n pewno obiekt, którego czuje się pozbawiony wobec innej osoby
Nie wiemy czego pożądamy ale robimy to dla poądania samego, gdy pojawia się konkretny człowiek, sprawa - wtedy pożądamy tego, co ma ten drugi
B - obiekt pożądany
A pożądający C - pożądanie innego człowieka
Pożądanie wynika z naśladowania (tak w środku wykresu jest trójkąt)
Może to dotyczyć grup i społeczeństw
Zawsze jest potrzebny drugi pożądający człowiek, co powoduje rywalizację, wzbudza zazdrość podziw i agresję, obiekt pożądany traci na znaczenie, to że ktoś inny pożąda tego obiektu
Przemoc i gwałt rodzi przemoc i gwałt bo oddajemy to czego sami doświadczyliśmy
Mechanizm kozła ofiarnego - wybór na podstawie stygmatów ofiarniczych - inność, obcość, ułomność jednostki
G twierdzi że odkrył mechanizm założycielski instytucji kulturowych, podstawą jest mord i wszystko wynika z religii - wybór kozła ofiarnego, zabicie go etc tłumaczy powstanie mitów, instytucji kulturowych etc.
Naśladowanie to motor rozwoju i postępu
Dwa ważne pojęcia - pożądanie i naśladowanie
Mimesis - źródło rywalizacji z czego tworzą się konflikty mimesis przywłaszczenia
O jakim człowieku ja myślę kiedy mówię człowiek? Własne rozumienie człowieka - co mówimy kiedy mówimy, że antropologia zajmuje się człowiekiem w kulturze.
Refleksyjność
W samym dyskursie wiele poświęca się czasu na rozważania o własnym horyzoncie pojęciowym. Ów dyskurs rozwija się szczególnie gdy pojawi się krytyka.
Z namysłu nad własnym horyzontem wynikać mogą pewne diagnozy i pewne strategie konceptualizacji
Definiowanie i eksplikowanie - kocha walkę z wieloznacznościami, niedokładnością etc. na zamykanie sensów w jak najdokładniej zamykanych słowach. Ścisłość. Jest to dążenie do empirycznego sprawdzenia. Ważne, żeby przedmiot był uchwytny.
Szkicowość definicji i szkicowość eksplikacji
Pojęcia uwrażliwiające, uczulające - przeciwstawiane pojęciom rozstrzygającym (!) - jeśli sięgniemy do Hammersleya Atkinsona „metody badań terenowych” jest tam mowa ale nazwa została przetlumaczona nietrafnie jako pojęcia definicyjne.
Okrzański - czy ni ejest zbytnim utrudnieniem czy przejawem ekstrawagancji używanie pojęcia którego dokładnie się nie definiuje
(…)
Uwrażliwiające
Słowa jako reflektory - astrakcyjne słowa których nie można zdefiniować, pojęcia pierwotne
Chylimy się ku hermeneutyce - strategia hermeneutyczna
Słowo - reflektor, słowo „słowo”, albo „serce” dla poezji
Nie jest tak , że strategia ta musi być konkretnie związana z danym rodzajem uwrażliwienia
Szkoły integracjonizmu
Chicago - Blumer
Iowa - Kun
Czy w interakcjonizmie symbolicznym słowo symbol używane jest tak jak w antropologii kultury używa się go dziś?
Brak notatek
6.03.2012
Idea
koncepcja
teoria
(w tej kolejności. Wymienione poniżej to idea, koncepcja czy teoria?)
Idea - niefilozoficzna oraz nie pojęcie a „zalążkowy pomysł”, koncept, z którego ma się zrodzić coś więcej, mocniejszy rezultat poznawczy. Początkowo owoc luminacji badawczej, przekonanie wytworzone w zbiorowych dyskusjach, które uruchamia penetrację świata.
U kresu jest to pomysł na dalsze poszukiwanie.
Idee pojawiające się jako bricollage
Będą kartkówki na zajęciach. Z tego co dzieje się na tych zajęciach.
Referat II - etnometodologia
Nowatorskie podejście do badań - różni się od naturalizmu
Powstanie:
Co powinni badać socjologowie? (Turner)
Czy socjologia powinna przyjmować założenie że społeczeństwo w ogóle poddaje się badaniu.
Ludzie wysiłki wspólnego tworzenia rzeczywistości społecznej
Etnometodologia a interakcjonizm Blumera
Inter - natura interakcji -0 ludzie zdolni są do włączania nowych obiektów do sytuacji, uzgadniania ze sobą wspólnych działań.
Jednostki wchodzące w interakcje wytwarzają znaczenia i definicje.
Proces twrzenia znaczeń - e etnometodol, - istnieje czy nie zewnętrzy świat norm?
Etnometodologia a analiza Goffmana
Interpakcj - inspiracja dla etnomet
Goffman - interakcjonizm dramatyczny
Jak za pomocą gestów jednostki …
Fenomenologia i etnometodologia
Jak interakcja tworzy i utrzymuje nadrzędną rzeczywistość.
Samo przez się rozumiany świat jest ważny dla etnometodologów.
Jak tworzy się i utrzymuje
Garfinkel
Technika w której badać człamie regóły dzięki czemu ujawniają się oczekiwania ludzi uważane za oczywiste - eksperymenty przełamujące (oderwanie od rzeczywistości) - zaaranżowanie zwyczajnej rozmowy podczas której pośba o wyjaśnienie stwierdzeń rozmówcy. Na „co słychać” pytanie w jakiej dziedzinie, a mówi się normalnie o jest okej, i tak dalej.
Jego uczeń - Harvey Sax - metody za pomocą których uczestnicy życia społecznego … - ludzie aktywnie zjawisko tworzą, konstruują
Naturalistyczna - najlepsze badania społeczne mają polegać na tym, że obserwujemy rzeczywistość która jest na zewnątrz społeczeństwa, według tej metody badał Lorenz Wider, w ośrodku przystosowawczym dla zwalnianych więźniów, za zadanie postawił opisanie zycia w tym ośrodku takim jakie ono było dla nich samych.
Etnometodologowi e- my wciąż tworzymy z innymi przestrzeń wspólnego sensu.
Elias - codzienność należy do poziomu habitusu.
13.03.2012
Problemy - założenia - rozstrzygnięcia
Problemy - pytania badawcze
Założenia - założenia pytania
Rozstrzygnięcia - odpowiedzi
Gedymin
Dlaczego słuchającym świadectw nie przeszkadza i to już od wieków, że ciągle one mówią to samo.
Stawiamy problemy na gruncie pewnej wiedzy. Gotowi jesteśmy z owej wiedzy wyprowadzać zdania, które mogłyby je rozstrzygnąć. Nazywamy je hipotezami - to odpowiedź wyróżniona na podstawie naszej wiedzy spośród logicznie możliwych, wchodzących w grę, lub jedyna odpowiedź, którą właśnie jesteśmy w stanie sformułować, wypowiadana raczej jako przypuszczenie niż stwierdzenie.
Spośród tych wszystkich może odpowiedzi niektóre bardziej mnie przekonują, na jakiejś zasadzie - i to właśnie je wyróżniam jako hipotezy
Na podstawie naszej wiedzy więcej wyróżniamy odpowiedzi.
Hipotezy alternatywne i konkurencyjne -konkurencyjne nie są ze sobą sprzeczne logicznie. Logicznie sprzeczny - takie (sprzeczne logicznie) są alternatywne
Jan S. Bystroń i nie Jan S. Bystroń - alternatywne
Bo Czerwony i bo w paski - konkurencyjne
Hipoteza zerowa - tej zaprzecza wybrana przeze mnie ale ją biorę pod uwagę, ale czasem łatwiej ją sprawdzić w badaniu empirycznym - czasem łatwiej przeprowadzić badanie dla nie niż tak.
Hipotezy poddajemy sprawdzeniu, czyli testowi. Powinny uzyskać one większe niż na początku badania uzasadnienie.
Na początku badania hipoteza to przypuszczenie. Po badaniu może ona wciąż pozostać hi[potezą ale mocniejszą i dorodniejszą.
Szalejących po świecie hipotez jest wiele, a w humanistycznych szczególnie.
Hipoteza robocza - w ujęciu dynamicznym termin ten nie ma sensu, bo hipoteza zawsze jest robocza - używany wszak w przypadku, kiedy badacz chce podkreślić jej heurystyczny charakter, pracuje wciąż nad nią, może podkreśla ja pracuję - moja hipoteza robocza.
Teza, pogląd, mniemanie, przypuszczenie, inne - twierdzenie które zostanie zaliczone do hipotez, względnie słabo uzasadnione, pozostaje w nauce historyczne takim na długo. Najlepszy sposób by pozbyć się etykietki hipoteza - to znaleźć źródła rzucające nowe światło.
Niektóre hipotezy pozostają hipotezami choć zmieniły swój metodologiczny status. Czasem z przyzwyczajenia pewne hipotezy pozostają hipotezami a tezy tezami. Taka etykietka przylgnęła chyba na stałę do koncepcji języka i świata - hipoteza Sapira Worfa.
Jeszcze gorsza jest łatka hipoteza ad hoc - przyjęta tylko by uchronić teorię przed trudnością lub odrzuceniem a nie na podstawie
Evangelista Trodicelli potrzebna my była teoria flogistonu
Skąd biorą się problemy badawcze - Jack Katz (?)
Tym co napędza w naukach społecznych problemy badawcze jest zagadka - prowadzy od jak do dlaczego - od etnograficznego badania do etnologicznych (antropologicznych) rozważań.
Zagadka ta występuje w 4 sytuacjach -
gdy pewne sprawy obecne w życiu społ. Łatwe do opisania nie dają się wyjaśnić ani przez badacza ani tubylców - nieczytelne osobliwości, niejasne ciemności występujące jako irytujące znaki zapytania.
Napięcia i paradoksy - frustrują - np. Eskimosi jako ludzie o etosie łagodności, ale wpadamy w kłopot kiedy obserwujemy zabawy dziecięce - udramatyzowany konflikt, w których występuje wielka przemoc.
Kiedy badacz obserwuje pewne działąnia wewnętrznie sprzeczne - jego zdaniem prowadzące (zdaniem badacza) prowadzące do społecznej schizofrenii, ale przez owych członków społeczeństwa są podtrzymywane. (podwójny nelson wzajemnie zakładany sobie).
Gdy ze „zwykłego” życia wyłania się absurdalność
Iv Vincin (Iw wękę)
Turystyka - literatura uboga
Zawsze musi być przewodnik
Informacje bierze od geografii i ekonomii
Antropologia i socjologia mają badać - wpływ turystyki na lokalne społeczności
Zachęcić badaczy do literatury anglosaskiej
Chce tworzenia prac etnograficznych - biografia i obserwacja uczestnicząca
Turyści a przewodnicy - przewodnicy kluczowe osoby na scenie
Nie interesują go książki, tylko ludzie - przewodnicy, turysta nigdy nie jest sam w kontakcie z tubylcami
Kiedy osoba jest sama - staje się podróżnikiem nie turystą. Bez przewodnika w sensie.
Opowieść o przewodniku po Fezie - Hassanie - hahahahahahaha
Pojęcia - euforia i oczarowanie (występuje gdy jednostka jest w dobrym nastroju) dysforia (uczestnik jest niezadowolony, ma zaburzoną równowagę,).
Euforia - to nie jest radość i szczęście
Do dysforii prowadzą - dzieci obcokrajowcy i osoby upośledzone
Są miejsa prowadzące do dysforii - winda, kostnica
Euforia - basen, restauracja, alkowa
Oczarowanie - pojęcie nieużywane w naukach społecznych - miejsca i wydoki mające wywołać u zwiedzających stan permanentnej euforii.
Przewodnik - cień turysty - zapośrednicza jego spojrzenie, umiejscawia się między nim a rzeczywistością. Mimo że chce podtrzymać wrażenie że nie jest turystą.
Antropologia turystyki
Co innego przedmiot badania - turystyka w Maroku - temat badawczy
A co innego problemy badawcze -
Przedmiot jest tematyzowany - kiedy go rozpisujemy na drobne tematy
REFERAT II
Socjologia codzienności - miłe spotkania przy stole
O posiłkach poza domem - pojęcia uważane przez respondentów były treściowo pute - miłe, przyjemne urocze, ograniczone, słownictwo - same wyjścia i jedzenie poza domem raczej związane z przyjemnymi wspomnieniami, odwoływali się od przyjemności cielesnych - pozytywne było wygodne siedzenie w fotelu czy krześle, tylko dwie osoby określiło odpowiedź w kategorii apetytu, tylko mężczyźni zwrócili uwagę na wielkość potraw.
Pierre Bordieau
Konsumpcja - aspekty hierarchicznych coś tam rywalizacji
Aspekt pieniężny
Z pojęciem jedzenia łączy się rozrywka
Jak wiele tu paradoksów
Jednym z syndromów upadku kultury brytyjskiej jest nie przywiązywanie uwagi do przygotowywania posiłków.
Gidens
Późna nowoczesność - termin odniesienie do Gidensa
Te czasy też sprawiają że ludzie tak się zachowują a nie inaczej
Anzelm Strauss
Światy społeczne
20.03.2012
Moc eksplanacyjna - lepiej jej tutaj używać, kiedy mówimy o teorii i wyjaśnianiu (nie definicja)
Czego się zatem oczekuje od zdań zwanych hipotezami lub twierdzeniami - oczekuje się, że np. na sposób psychoanalityczny coś wyjaśnią, albo że sięgną do teorii rytuału.
Simon Blackburn
Że stawia się przed teorią - póki nie zaspokoi wszystkich naszych oczekiwań
Teoria która zasypywana pytaniami dlaczego nie umie sobie z nimi poradzić jest teorią do wyrzucenia - takie były dawne kryterai oceniania teorii. Trudno jednak powiedzieć naprawdę czy wyjaśnienia są dobre czy złe.
Jakie wyjaśnienie czyli jaka odpowiedź może zostać uznana za dorbą - z logicznego pkt widzenia jest to pytanie otwarte. Można pokucić się o jego zamknięcie logiczne ale w ogólnym rozrachunku jest to wciąż pytanie otwarte, o przyczyny.
Jedyną cechą łączącą wszystkie dobre wyjaśniani jest to że udzielają zadowalająco na pytanie dlaczego przez wszystkie osoby w różnych warunkach
Wyjaśnienie składać się zatem musi z dwóch częśći a związek między nimi musi być związkiem logicznym (potrzebne lepsze notatki)
Wyjaśnienia dedukcyjne
Istotny jest też ten zasięg ogólności - zawsze między tobą a mną, zawsze w naszej kulturze, zawsze w człowieku…
Ogólne, uniwersalizujące wymagające obejmowania dużych przestrzeni, okresu - to właśnie są prawda.
No monologiczno - dedukcyjne, lub dedukcyjno - no monologiczne - wypracowany przez nauki przyrodnicze, częściowo przyjęty przez społeczne.
Referat I
Myślenie spontaniczne a myślenie kierowane zadaniami
Eksplanans - zdania ogólne, to co wyjasnia, zespół
<Poprzednik> : jeżeli ……. To <następnik> ……………….
Modus Popendo ponens
„Edypy szaleją!”
Model Karla Hempla i Oppenheima - nomologiczno dedukcyjny
Referat II
Rodzaje wyjaśniania
Konkretne - na konkretne, szczegółowe pytania
Ogólne - bardziej ogólne
Psychologizm - był rodzajem wyjaśniania do którego w pewnym momencie odwoływała się etnologia
Skłonność do psychologizowania nadal występuje u nas - często sięgamy do psychologii intuicyjnie ją rozumiejąc (kiedy mówimy np. o emocjach, przeżywaniu wartości, motywach moralnych lub religijnych, o doświadczeniu) - to terminy psychologii. Ta skłonność może być jednak źle widziana przez reprezentujących stanowisko antypsychologiczne, zachęcia do rezygnowania szczególnie z redukcji psychologistycznej, ale z rezygnowania wielu spraw psychologicznych - antropologicznie inaczej niż psychologicznie.
Antypsychologizm odrzuca redukcjonizm psychologiczny ale i łagodniejsze próby spsychologizowania naszych rozważań ale i badań.
Antypsychologiczne wyjaśnianie - przez logikę sytacji, charakterystyczny wariant przedstawił tego rozumowania, Karl Popper mówiąc że jest to wyjaśnianie przez logikę sytuacji. Swoje stanowisko sformułował jako sprzeciw wobec Johna Stewarda Milla - stanowisko psychologiczne. Sens - nie odwołujmy się do psychologizmu bo to jest bardzo zawodne. Nie wychodzi za najpierwsze znane od starożytności motywy ludzkie, intuicje działania etc.
Naszą uwagę zwrócic powinno przede wszystkim, mówł o tym sam Popper, że ludzie zachowują się, że działają opierając się, odwołując isę do pewnych społecznych standardów zachowania. Na gruncie polskim idee Poppera rozwijał Jerzy Giedymin, kiedy mówił o wiarygodności lub niewiarygodności informatora. Mówił, że wystarczy wskazać jaki miał cel informator, jakie w danym okresie istniały sposoby komunikowania, zrozumie, e wtedy on sięgał do pewnego zasobu dostępnych sobie środków pisarskich i zrozumiemy, że zachował się jako wiarygodny lub nie informator gdyż sięgną do tych a nie innych środków. Niewiarygodny informator byłby to taki informator, który zachowywał by się tk, że wprowadzałby fikcję zamiast wiarygodnego źródła.
Autor taki odwołuje się do poziaanych przez siebie celów i środków.
(…)
Motywy świadome i nieświadome (w sensie nieuświadomione)
Procedura wyjaśniania polega na tym, że motyw ujmowany jest jako stan psychiczny czyli dyspozycja do działania. Między nim a działaniem powinna istnieć znana badaczowi zależność warunkówa motyw ów musi wpłynąć na podjęcie zadania.
Powody a przyczyny działania (powody wewnętrzne, przyczyny zewnętrzne raczej ale my tak mówimy, może chcąc podciągnąć pod model nomologiczno dedukcyjny).
Wyjaśnianie przez motywy - wyjaśnianie przez motywy kulturowe ale psychologiczne - obyczaj albo zwyczaj warunkuje dane zachowanie, podporządkowanie danym standardom zachowania.
Wyjaśnianie zachowań kierowanych motywami nieświadomymi - motywy świadome i nieświadome to pojęcia stosowane przez psychologów. Od jakiegoś czasu stało się dla nas ważne pojęcie habitusu - pojęcie z pogranicza tego co nieuświadomione a uświadomione. Z tego punktu widzenia to rozróżnienie staje się nietrafne habitus nęci nas bo jest konstrukcją pomiędzy - jeśli ktoś nie uświadamia sobie pewnych motywów działania ale jest je w stanie uświadomić je sobie przyzwyczajeniem lub nawykiem to działa zgodnie z jakimś habitusem - Elias, Pierre Bourdieau, Piątkowska, habitus - strefa pośrednia między psychologią jednostki a tym co spływa jako kulturowe oświecenie wspólnoty.
Temat: Motywy zachowań ludzkich - pielgrzymowanie
Fiona Bowie
Przed 86 - czary i szamanizm bardziej zajmowały antropologów niż pielgrzymowanie
Historia świętego miejsca
Osobiste doświadczenia pielgrzyma lub duchownego który podróżuje
Czynniki polityczne, ekonomiczne
Interakcje zachodzące między domem a pielgrzymami którzy podróżują
Kulturowe i religijne znaczenie miejsca
Teoretyczne uzasadnienie jego świętości
Jest obecne w większości religijnych tradycji, przekształcają ekonomię.
Pielgrzymki na śwecie:
Hadżż do mekki - 2 mln pielgrzymów
Kum hamela w alahbadzie - pielgrzymka w Indiach - 10 mln ludzi
Pielgrzymki jednoczą różne społeczności w warstwy.
Marksizm również opisywał wędrówki w sposób funkcjonalistyczny - aele by badać ogólną ideologię - jak to działa że one przeyciągają ludzi, nie społeczne konotacje, jak działa cała ideologia pielgrzymek, że ludzie chcą na nie uczęszczać.
Sposób na legitymizację dominacji.
Wiktor Turner - pielgrzymowanie proces społeczny o charakterze dośrodkowego, liminalne, gdzie granice komunista i egalitaryzmu są odsunięte - faza liminalna - odłączenia i pielgrzymi są wyłączeni z normalnego społeczeństwa, są poza, żyją w grupie, ale poza społeczeństwem, obowiązują ich inne prawa, inne zwyczaje ich obowiązują
Miejsca do których się pielgrzymuje mogą być miejscami sporu frakcji które rywalizują o to miejsce
By przezwyciężyć ograniczenia wyjaśnienia funkcjonalistycznego pojawiło się pojęcie:
Adaj Saru????????
Stworzyli pojęcie rywalizującego dyskursu, skoncentrowali się na wielkości znaczeń i motywacji - to niekoniecznie świadoma i otwarta walka między frakcjami
Loudres - typowy przykład rywalizującego dyskursu - Bernardetta doznała 18 ktotnego bobjawienia - przez to wskazała miejsce gdzie ma wykopać jezioro czy strumień, które ma moc uzdrawiającą, pielgrzymki zaczęły tam przychodzić, ale było to miejsce w ogóle dla kościoła Katolickiego, bo był tam kult męczeństwa Chrystusa. Ale były tu rozbieżne cele.
Eliade - święte centrum - święte miejsce ma siłę przyciągania.
Pojęcie stworzenie przez Prestona - duchowy magnetyzm - świętość wielu sanktuariów - Kościół świętego Piotra i Pawła, które przyciąga ludzi
Pojęcie było błędnie zrozumiane, dlatego Morini spróbował je skrytykować - sanktuarium uosabia rytuały miejsce jest podkreślane przez architekturę etc. przychodzenie dla samej sławy miejsca i mocy którą mogli zostać obdarzeni,
Kto miał podobne opinie na temat pielgrzymowania? Durkheim - koncepcja jego to sanktuarium jako ucieleśnienie najważniejszych celów i ideałów społeczeństwa.
Motywacje pielgrzymów, motywy:
Wyuczenie przez społeczeństwo, narzucenie przez nie,że należy odbyć pielgrzymkę choć raz w życiu np. w przypadku Mekki
Wewnętrzne potrzeby ludzi by się zmienić, odruchowa potrzeba że należy wybrać się w podróż by
Chęć zadośćuczynienia
Przymus
Nawyk
Nadzieja zostania obdarowanym mocą sanktuarium
Zwykła ciekawość
Alan Morinis - skrzyżowanie podróżowania z ucieleśnieniem…
Ścisły związek pielgrzymowania z turystyką
Coraz łatwiej odróżnić pielgrzyma od turysty gdyż pielgrzymi starają się odróżnić od turysty
Szersze znaczenie pielgrzymowania:
Pielgrzymowanie nie tylko religijne - np. po śmierci Elvisa Presleya - niereligijne pielgrzymki do jego mieszkania, Księżna Diana - też była prawie do rangi boskiej wyniesiona, aż musieli ją pochować na cmentarzu na wyspie bo „ludzie nie dawali żyć jej zwłokom”
Kategorie pielgrzymek:
Do miejsca świętego - grób pański w jerozolimie
Do świętej osoby - ojciec Pio, Wojciech
Do świętego przedmiotu - relikwie - paznokieć, włos
Pielgrzymka jako święty tekst - w tekście jest świętym zapisana pielgrzymka -
Jako alegoryczna podróż - nie musi być materialną, rzeczywistą pielgrzymką, życie jest pielgrzymką, albo pielgrzymka
Typy łączą się `
Synkretyzm religijny - mieszanie się religii ze sobą
Polityka religii - czy religia odchodzi, czy próbuje udowodnić swoją czystość, odmienność, odrębność wobec innych. Sam termin synkretyzm ma negatywne konotacje w antropologii
Pielgrzymowanie zależy od związków z obrębu określonej religijnej tradycji.
Referat II
O ogłoszeniach matrymonialnych
Ołoszenia matrymonialne - charakteryzuje je - konwencjonalna forma schematycznie konstruowana treść. Nadawca - typ…
Rzadko rozbudowane teksty - krótki wycinek życiorysu autora
Autorzy - kulturowo utrwalone wzorce kobiecości i męskości wykorzystują
Klasyczny zabieg autorprezentacji - daje otoczeniu do zrozumienia że jest taką a nie inną osobą prezentuje takie a nie inne cechy.
Płeć -jedna z podstawowych kategorii rozumienia świata społecznego
Wpływa na sfery kulturowych zachowań - mimikę gesty wykonywane przez nas zajęcia, zawody, na sposób mówienia
Role przyznawane każdej z płci - utrwalane kulturowo wzorce kobiecości i męskości
Kobiecość kojarzy się z wrażliwością, słabością, troską o życie rodzinne.; jednak w latach 60 - 70 XX wieku wiele się zmieniło - wiąże się to z uchem feministycznym, w związku ze zmianami jakie zachodzą możemy wyróżnić paradygmat tradycyjny i nowoczesny - odwołanie do atrybutów idealnej żony i gospodyni - umiejętność dbania o dom, zachwalanie wykonywanych przez siebie własnoręcznie pierogów, ciast - nie profesja czy uroda, raczej sumienność w wykonywaniu obowiązków domowych.
II typ - bardziej nowoczesny - kobiety niezależne, aktywne, przedsiębiorcze, przebojowe - częściej mówią wtedy o swoim wyglądzie, że są piękne, zadbane, szczupła sylwetka - jeśli kobieta jest szczupła i zadbana to będzie umiała zadbać o niego i o dom i wiaże się to też z seksualnością. Mówią one też o swojej niezależności - samochód, mieszkanie, preferują nowoczesny tryb życia. Mówią o wykształceniu - lekarki, farmaceutki,prawniczki bizneswoman - oczekują wykształcenia, niezależności elegancji czułości i romatyzmu
Wzorzec III - współwystępowanie typu tradycyjnego i nowoczesnego - dbanie o dom a jednocześnie dbanie o rozwijanie własnych pasji zainteresowań i realizację na tle zawodowym
Mężczyźni - nie da się tak jak u kobiet rozdzielić na tradycyjny i nowoczesny model - mężczyźni raczej typ oziębłego emocjonalnie maczo, co wiaże się z rzebyuwaniem poza domem i byciem żywicielem rodziny, zaradni i odpowiedzialni ich wartość określona przez dobra materialne.
Współcześnie pojawiają się nie tylko tacy mężczyźni ale piszą , że są zadbani, wykształceni czy mają prywatne przedsiębiorstwa, piszą żę szukają więzi emocjonalnej, że będą chętnie gotować i uczestniczyć w obowiązkach domowych, ale zawsze zaznaczali że są niezależni finansowo i że nie szukają sponsoringu i tu ważna szczupła sylwetka.
Przyczyny osamotnienia nadawców ofert - nie spotkał na swojej drodze osoby, z którą chciałby spędzić resztę życia i związać się na zawsze - może to być wynik wcześniejszego nieudanego związku zakończonego rozwodem, separacją, śmiercią współmałżonka - poszukiwanie partnera, drugiej osoby wiąże się często z tym że nie chcą samotnie wychowywać niepełnoletnich dzieci, przełamanie uciążliwego stanu samotności jest ważne.
Małżeństwo jako gwarant spokoju, bezpieczeństwa, satysfakcji życiowej.
„bądź kwiatem do mojego kożucha”
Kulturowy wzór (chronotop) swatania
Każdy formułując swoją wypowiedź uwzględnia cudze wypowiedzi na ten temat.
Dialektyka horyzontów - dla… to przede wszystkim zajmowanie się ich ograniczeniami. Tego rodzaju konflikt zachodzi miedzy dwoma horyzontami poprzedzonymi nawróceniem w biografii - chodzi o to ogólne znaczenie terminu cofnąć się każe mu wstecz (czytanie siebie samego ) - czyli z perspektywy horyzontu H2 czytać swój horyzont H1. Jesteśmy tym samym ale innym - to czytanie to zabieg hermeneutyczny - horyzonty h1 i h2 należą do tej samej osoby ale nie jest to jednak ta sama osoba przez konwersję.
Czytanie siebie nie jest możliwe bez czytania innych - czytanie siebie jako innego.
Gadamer - rozumienie możliwe tylko w ten sposób, że rozumiejący wnosi swoje rozumienie do sensu
Ostateczną instancją interpretacji jest interpretujący.
Nasz dziejowy horyzont rozumienia
Dziejowość to własne pochodzenie ale i sytuacja wspólnoty dyskursu.
Charakteryzuje całą społeczność - to wspólnota rozumienia wspólnoty - przedzałożeń i założeń
Jeśli przystępujemy do czytania jakiegoś tekstu kulturowego w ten sposób, to z punktu widzenia hermeneutyki zawsze wpadamy w koło hermeneutyczne. Nasze przedrozumienie wnosi szczególne piętno do przedrozumienia, w efekcie wracamy do naszego horyzontu z tym co udało nam się zrozumieć na podstawie naszego przedrozumienia.
Longerjean (?) też jest hermeneutyczny
Rekonstruować horyzonty - w którym powstało dzieło literacki lub sztuki - rozumienie jest dla Gadamera wejście w wydarzenie przekazu - to wyraża Gadamer pojęciem zlanie się horyzontu (fuzja horyzontów) (niem. Takie zeszmelcowanie)
Bliskość lub oddalenie horyzontu - o ile każdy z nas jako interpretator kultury jest w stanie dany tekst zrozumieć.
Znana jest teza, że tylko człowiek religijny może zrozumieć innego człowieka religijnego (homo religiosus)
Człowiekowi wierzącemu łatwiej zrozumieć człowieka wierzącego. Łatwiej wyczytuje się religijne sensu, można pozostawać w tym samym horyzoncie poznawczym.
Czy jest to teza słuszna? Czy stoją za nią jakieś racje?
Ci którzy tak twierdzą uważają że doświadczeni transcendencji jest nieprzekazywalne, zatem zrozumieć może je tylko ktoś kto wie jak wygląda smak pocałunku danej doktryny.
Dwie postawy - albo z góry traktowanie innych ludzi, albo branie pod uwagę egzegezy tubylca.
„Maszyny dialogowe” - Wincenty Grajewski - tłumaczy dlaczego samo rozumienie nie wystarcza, dlaczego nie chcę po prostu nawrócić się na hermeneutyczną wiarę.
Nie wystarczy ot po prostu rozumienie, bo rozumienie jest zawsze w imieniu czegoś - za próbą rozumienia kryje się zawsze jakiś horyzont nie czysto poznawczy alei ideologiczny.
Przygotujcie się do badania - przygotowujemy nasze przedrozumienie tak, że staje się ono naszym narzędziem przedrozumiejącym.
Referat 1
„Interpretacja jest potrzebna wszędzie, gdzie nie chce się zaufać temu, czy dane zjawisko bezpośrednio jest” Gadamer
Takim zjawiskiem może być na przykład magia
Definicje:
Magia -
Doroszewski - rzekoma umiejętność wywoływania zdarzeń niezgodnych z siłami przyrody
Skorupka - ogół wierzeń i praktyk…
Szymczak - oparty o przekonaniu istnienia sił nadprzyrodzonych, których opanowanie jest rzekomo możliwe
Rzekoma umiejętność, rzekoma władza, rzekome opanowanie sił nadprzyrodzonych - z tych definicji wynika, że magia nie istnieje
Dawne definicje lepiej sobie z tym radziły
Bystroń - magia polega na założeniu istotnego związku między człowiekiem a ….
Większość z tych definicji nie dostarcza informacji o definiendum a raczej o światopoglądzie definiującego badacza, czyli są definicjami interpretacji.
Dwie perspektywy do ujęcia
Definicja magii musi zawierać w sobie to, że jest to zjawisko nieznane, tajemnicze.
Słowianie nie mieli magii - mieli czarowanie, zamawianie, przeklinanie,
Perspektywa - z pułapu jako naukowiec - wyższość i potępienie dla magii
Druga postawa - nie rozumiem, zatem wchodzę w głąb
Referat II
Rzeczywistość światopoglądu w badaniu społecznym - etnologiczne Adanie światopoglądu… etnologia wobec współczesności
Światopogląd jako immanentny składnik życia społecznego
Całokształt działań podejmowanych jako grupę definiujemy jako praktykę społeczną - ogół czynności subiektywno racjonalnych utrzymujący stan globalny…
Def. Jerzego Kmity
Wartości ostateczne - niepodporządkowanie żadnym innym wartościom
Talkot Parsons - nauczyciel Clifforda Geertza
Praktyka społeczna jest zależna od wspólnej świadomości społecznej
Sądy normatywne - szanować starszych
Sądy dyrektywalne - sama czynność - ustąpienie starszym miejsca
Wartości ostateczne nadają ludziom sens życia co prowadzi do petryfikacji społecznego światopoglądu.
Praktyka społeczna i kultura komunikuje nam o światopoglądzie
Dwa rodzaje wartości światopoglądowych zaprojektowanych w sposób idealizacyjny
- postępować należy tak i tak, naśladować się powinno takie wzorce osobowe
- wartości respektowane - rzeczywiście dominujące - np. dążenie do zbawienia duszy podczas gdy światopoglądowe wartości są realizowane inaczej - dążenie do wygodnego życia (?)
Wartości postulowane - ideały akceptowane w obrębie danej grupy, mogą trwać w postaci zredukowanej do sądów normatywnych
Wartości akceptowane i realizowane, które są rzeczywiście uznawane przez daną grupę i są wrażane w normach i dyrektywach
W każdym systemie wartości światopoglądowym występują wartości pozytywne i negatywnie oceniane
Pozytywnie - dobre zachowanie może być realizowane moralnie negatywnie np. kosztem innych ludzi.
Niezgodność lub zgodność uczestniczenia w danej praktyce z rzeczywiście wyznawanymi wartościami światpoglądowymi
Czym innym są normy a czym innym działania, nie istnieje nigdy całkowite podporządkowanie się normie.
Zawsze się trzeba zastanowić czy konstruujemy swój model rzeczywistego, obserwowalnego działania społecznego, naszej opinii na temat społeczeństwa, czy norm uznawanych w sposób ideały przez społeczeństwo
Wartości niefunkcjonalne nie znajdują odzwierciedlenia w praktyce społecznej
Światopogląd w badaniach etnograficznych
Sposoby rekonstrukcji tradycyjnej kultury ludowej i światopoglądu ich przedstawicieli.
Obraz tradycyjnej kultury ludowej jest mocno zmitologizowany, mieszający czasy historyczne i miejsca.
Obraz interpretowany jest z punkty widzenia badacza, w oparciu o jego założenia
Podział między desireable i desired values - godne pożądania i rzeczywiście pożądane.
Niewspółmierne skale wartości - to włąśnie wartości godne pożądania a pożądane
Konflikt niwspółmiernych skal wartości - np. gdy popalamy i wkładamy sobie do głowy „nie powinieneś palić, nie powinieneś palić”.
Gerhard Kloska - problematyka wartości jako osobą a odrobinę zaniedbaną
To właśnie częste zarzuty wobec etnologii - że mityzowała swoje przedmioty badań zarówno owych obcych jak i chłopów
17.04.2012
Argumentowanie i perswazja - retoryka w logice
Czasem jest potrzeba porzucenia starego horyzontu poznawczego. Nowy wabi nas językiem, pięknymi metaforami, nowymi ideami. Przekonuje nas ów horyzont słowami, które są argumentami - argumentuje za nowy, przeciw - stary horyzont.
Gdy ja sam waham się między jednym a drugim dokonuje się swego rodzaju dyskusja dwóch we mnie, oparta na działaniu słowami, choć niekonieczine wypowiedzianymi. Jeśi słowa rzeczywiście pojawiają się w takiej argumentacji, to wg. Czarneckiej Biały można używać zabiegów retorycznych:
Retoryki chłodne (rozumem szukające prawdy)
Gorące - emocjonalne i energiczne
I takie trochę chłodne a trochę gorące
Argumentacja jest tu rozumiana jako używanie retoryki - zabiegów retorycznych, które nastawione są na przekonywanie, czyli wysuwanie racji
Jeśli w grę wchodzą chłodne i oparta na nich sztuka argumentacji, choćby ta argumentacja była gorąca, to argumentacja staje się przedmiotem logiki, która poszukuje błędów w argumentacji, wytyka je./
Ponieważ argumentacja podpada pod logikę formalną (używa jej praw) różni się tym samym od perswazji - nie chodzi o używanie środków retorycznych tylko po to żeby wyszło na jego - rozum decyduje, nie zaś emocje, nie powinno być podstępów, trików, chwytów. Sztuka perswazji, przekonywania, to sztuka inna niż sztuka przekonywania. Tu angażuje się emocje pokazuje wszystko w pięknych barwach lub tylko w czerni i bieli. Perswazja udająca logikę, ale jest nią tylko z wierzchu to tak zwana erystyka - sztuka toczenia sporu, takiego przekonywania, żeby wyszło na nasze. Żebyśmy przekonali albo przynajmniej ośmieszyli przeciwnika. Tutaj rozmaite stosowane były triki, zabiegi, taktyki, chwyty retoryczne.
Argument z autorytetu na przykład. Argumetny ad verrecundia
Przykład jako środek retoryczny - często mówimy dla przykładu, czy też teraz na przykład podam taki przykład :
Typy przykładów:
Przypadki - pojedynczy, szczegółowy fakt, na podstawie którego można dokonać pewnej generalizacji. - to nie taki sobie pierwszy lepszy, to przypadek reprezentatywny - od przypadku do generalizacji
Ilustracje - droga odwrotna - tu zaczynamy od przyjętego i uznanego uogólnienia, natomiast ilustrujemy, podajemy przykład, który by ogólne twierdzenie zilustrował.
Arystoteles - wystarczy tylko jeden przykład w 2 przypadku. W pierwszym lepiej więcej.
Niektórzy uważają, że podział ten jest nieco upraszczający.
Od dobrego przykładu - ilustracji oczekuje się, że poruszy obrazem, dobrze zilustruje, odda ideę.
Tu włąśie słowo anegdota jest trafme, dobre. Mówi się że może nią być tzw. Reprezentatywna anegdota. Umożliwia skonstruowanie słownictwa odzwierciedlającego rzeczywistość, to sposób na przekazanie języka, idei, barwności życia, kóra powinna wejść w treść konotacyjną jakiegoś prawa, twierdzenia. Jeśli będziemy mówić o demonach władzy i wspomnimy Rasputina pojawi się on jako barwny, reprezentatywny przykład.
Przedstawianie zamiaru retorycznego - a skąd mamy wiedzieć, że ten ktoś używa ilustracji a przypadku?
Bywa, że zamiar ten jest wyrażany wprost (to właśnie jest pewien przykład).
Przypadek paradygmatyczny - to jest właśnie taka instancja paradygmatyczna coś bardzo nieprzypadkowo wybranego - fakt potwierdzający jakąś zasadę wzorzec wzór - innych już w zasadzie nie trzeba czytać.
W drugim wypadku - autor przekonuje, że stosuje lustrację najlepszą z możliwych.
Nie zawsze jednak tak jest, a język i syt. Językowe niewielu podpowiedzi nam dają. Pomóc może nam własna kompetencja komunikacyjna / komunikatywna - zdolność odczytywania sensu pragmatycznego wyrażeń. Jeśli ktoś tego nie ma nie będzie wiedział co słyszy i pomylić może intencje komunikacyjne, tu jeśli o przekonywanie chodzi może to być niebezpieczne, jeśli nie odkryje się co ktoś chce nam do głowy włożyć i do czego przekonać.
Grzeczność - konstrukcja kulturowa pozwalająca wyjaśnić społeczne motywy zachowania i jego społeczne reperkusje.
Wynika ze zróżnicowanych uwarunkowań kontekstowych i kulturowych, to celowe, strategiczne zachowania jednostki mające na celu przestrzeganie zasad i zachowanie twarzy swojej i innych.
Jest twarz pozytywna i twarz negatywna - pozyt. - pragnienie by być dobrze postrzeganym przez innych i zyskać potwierdzenie swojego udziału w społeczeństwie, negatywna - siłowe zachowanie siebie w społeczności, swojego indywidualnego charakteru.
Nasze kontakty społeczne to poszukiwanie równowagi między twarzą pozytywną a negatywną
Strategie - skala uprzejmości:
Komunikowanie wprost (nauczyciel - uczniowe - otwórzcie książki, proszę wypełnić formularz)
Grzeczność pozytywna - w sytuacji poleceń ma załagościć formułę, zaskarbić przychylność - np. mama pyta jak się pani miewa i chciała prosić o pożyczenie cukru
Grzeczność negatywna - eksponuje negatywną twarz i pozwala zachować niezależność, zachęcanie rozmówcy do współpracy a nie podawanie jej jako oczywistość (czy mógłbyś, pomyślałem, że, zechciałbyś, zastanamiawiałam się czy - zostawiają możliwość odmowy)
Komunikacja pośrednia - zostawienie otwartego pola do rozmowy - przez pośredniość rozmówcy nie ponoszą odpowiedzialności za wypowiadane intencje „ale gorąco” jest to być może prośba o potwarcie okna
Wycofanie się -w góle ni epodjęci interakcji - gdy uznajemy że niebezpieczeństwo jest zbyt duże i możemy stracić dobre stosunki z kimś na przykład.
Jan Weber - audycje o muzyce poważnej!!!
Wybór jednej sz pięciu metod zależy od społecznego kontekstu, stopnia zażyłości, stosunków władzy i określania przymusów obowiązujących w danej kulturze. Im mniej wypowiedź jest bezpośrednia tym bardziej wydaje się być bezpośrednia i taki sposób bydowania komunikatu wydaje się najłatwiejsza w unikaniu konfliktu, najłagodniejsza.
Logika jest bardzo idealizującym narzędziem.
Antropologiczny sos BBQ :D:D:D
24.04.2012
Definicje
Tropienie perswazyjności w tekstach
Jeśli definiujesz coś to się trzymaj dalej definicji. Czasem autorzy definiując coś na początku odbiegają od tej definicji. Na definicję jako akt mowy genre mowy można spojrzeć od drugiej strony. Akt ten jest sierowany także na osobę do której czy wobec której definicję się formułuje. Może to być zatem propozycja składana innym, akt perswazji czy może nawet przymusu. Możę to być zatem akt perswazji o charakterze przymusu a może być łagodniejsze zaproszenie do świata, oglądanego z horyzontu autora - dzięki temu można patrzeć okularami autora.
Blackburn - pewnych przypadkach wystpuje błąd koniecznej definicji - uoarte narzucanie własnej definicji jakiegoś terminu tyklko dlatego, że daje to przewagę w dyskusji. Tak właśnie libertarianą zdarza się uporczywie nazywać podatki państwową kradzieżą, a obrońcy życia nazywać będą płód nienarodzonym dzieckiem - to wynika (ten „błąd” z zaangażowania światopoglądowego.
Redefinicja zawężająca zacieśnia kryteria, poszerzająca - rozluźnia kryteria.
Blackburn bierze przykłady z Edwardsa
Sensiu lationi - w sensie szerszym, largissimo - najszerszym
Niepostrzeżenie przedstawiane nam definicje - jeśli ktoś wobec nas stosuje takie wyrażenie to prawdopodobnie czyni to perswazyjnie. Czyni to dla definicyjnej perswazji redefiniując jakieś wprowadzoną wcześniej definicję. Redefinicja zazwyczaj unieważnia - jest zatem zabiegiem dyskursywnym nazywanym sepizacją- wcześniej wprowadzoną definicję. Sepizacja - termin wzięty od Lema wymyślony przez nich (Cudze problemy - książka) to praktyka, w której ogólnie unieważnia się coś w dyskursie, np. traktuje się sprawę tak, że uznaje się ją za nieważną z własnego punktu widzenia. Zaprzeczenie ważności w dyskursie cudzych, ale i kiedyś dawniej własnych idei, problemów badawczych czy nawet pytań badawczych. Epizacja prowadzi do niewidzenia, niesłyszenia, zamknięcia oczu, uszu i innych zmysłów. Towarzyszy jej kontrsepizacja - nadanie wartości sprawom innym, własnym lub teraz za własne uznanych - towarzyszy temu kontrsepizujący proces redefiniowania
Pojęcie wskaźnika - Nowak - nie zauważył że przyjąwszy na początku restrykcyjną definicję wskaźnika potem poluzowywał
Cicha redefinicja
Referat 2
To przyjaciele mają określoną wiedzę jak powinien wyglądać wróg i kto jest wrogiem.
Przyjaciele to pragmatyka współpracy
Wrogowie to pragmatyka walki - brak odpowiedzialności, nieodwzajemnienie pomocy, nastawienie na własną korzyść. Konieczne jest przewidywanie rzeczywistości.
Wartości przyjaźń - wrogość kreują wartości w życiu społecznym
Obcy - niszczy ten podział na wrogów i przyjaciół - sprawia że ów nie jest jedynym właściwym, chwieje społeczeństwem.
Obcy niezaplanowany, nieprzewidziany trzeci - wiemy o nim niewiele. Może stać się przyjacielem albo wrogiem.
Nieokreśloność obcego jest siłą, może być zarówno niczym jak i wszystkim
Jasność i pewność są potrzebne do rozumowego konstruowania rzeczywistości - problemy hermeneutyczne napotkane w obcych krajach. Nie wiemy jak w obcym kraju się zachować co ściąga niebezpieczeństwo albo chociaż wstyd.
To nie tylk oputrzymywanie problemów hermeneutycznych - one się mogą same odtwarzać one będą istniały zawsze gdzieś na granicach
Te mgliste tereny są zamieszkane przez nieznajomych
Często miejsca turystyczne czy telewizja nie niweluje problemów hermeneutycznych a je umacnia.
Często wiele wynika z braku wiedzy, można zmienić metody klasyfikacyjne, układ opozycji. To pozwoli kreować ład poznawczy. O ile jest to chwilowe obcy mogą być fascynujący. A jeśli przyjmie się, że ten obcy świat jest podobny do naszego - dzieje się nieźle (tak jak ja zakładam, że to wszystko są ludzie :P)
Trzeci element - obcy element - najniebezpieczniejszy bo nieklasyfikowany obcy
Obcy to nieproszony gość który przychodzi ale nie chce odejść
Obcy stanowi dysonans między postawami jakie reprezentuje a postawami jakie reprezentuje w ładzie uporządkowania świata. obcy burzy, jest jak substancja oślizła, niemożna chaosu wpleść w ramy sztucznego porządku. Obcy wycieka.
08.05.2012
Narracja - opowieść, opowiadanie
Monologiczny przebieg wypowiedzi
Dialogowi może towarzyszyć akompaniament narracyjny
Narracja z różnych perspektyw metodologicznych
Czy istnieje struktura podstawowa charakterystyczna wszystkim narodom
Narracje konwersacyjne
Narracje literackie - Roland Barthes i analiza tekstualna
Prawda narracji to prawda opowieści
Prawda logiczna - prawda historii tego co się stało
Jak się ma moje życie do mojej narracji - Paul Ricoeur - moje życie jest w stosunku mojej opowieści jest przed narracją - jest prenarracyjne. Opowieść moja zatem jest odrobinkę spóźniona w stosunku do życia. Coś się zdarzyło i trzeba tej drobnej umysłowej chwili bym w tym życiu coś rozpoznał. W samm życiu dzięki symbolicznemu zapośrednicz emu rozpoznajemy pewne narracje, pewne fabuły.
Rozpoznaję rzeczywistość mając pewien wzór rozpoznawania jej dany przez kulturę.
Prawda narracji jest prawdą samej opowieści. Filip Leżen - wg niego autobiografia opowiada pewną historyczną prawdę” autora - ale zarazem autobiograf nie jest kimś kto mówi prawdę o sobie, ale kimś kto mówi, że to mówi - Ti jest ta różnica między prawdą liguczną, zdarzenia, faktu - a prawdą opowiadanego faktum,opowiedzianego zdarzenia, story.
Ruhnini Bajanair - naukowe teorie zawsze są też opowieściami - teorie to znaczy opowiadania tworzeone przez pewne wspólnoty naukowe (gdzie wspólnota tam opowieść - czasem sąto dakty świadomie tworzone) Foucault miał świadomość że sam stosuje pewne chwyty retoryczne, dyskursywne.