1. Wymień elementy napędzające, napędzane i mechanizmu sterowania sprzęgłem.

2. Narysuj schemat kinematyczny czterobiegowej skrzyni biegów. Zaznacz przebieg momentu na biegu drugim.

3. 
   Zidentyfikuj typ synchronizatora i opisz jego działanie korzystając z odnośników.

4. Narysuj układy szczęk hamulcowych bębnowych i podaj ich cechy (zgodność z kierunkiem obrotu bębna, liczbę rozpieraczy i ich typ. Porównaj skuteczność hamowania tych rozwiązań.

5. Zidentyfikuj mechanizm kierowniczy, podaj znaczenie odnośników i opisz ich działanie.

Odpowiedzi:

1. Elementy napędzające: Wielowypust, piasta sprzęgła, tarcza sprzęgła, okładziny cierne…

Elementy napędzane: pierścień docisku, koło zamachowe?…

Mechanizm sterowania: pedał sprzęgła, cięgno/układ hydrauliczny, dźwignia wyciskowa sprzęgła, łożysko wyciskowe, sprężyna talerzowa.

2. Hamulce bębnowe typu Simplex mają jeden rozpieracz u góry szczęk, u dołu każda jest zamocowana do talerza na stałe. Charakteryzuje się skuteczniejszą szczęką współbieżną i mniej skuteczną przeciwbieżną (działającą przeciwnie do kierunku ruchu). Siła hamowania 100%.

Typ Duplex - 2 rozpieracze ustawione po przeciwległych stronach tak, że obie szczęki są współbieżne, co zwiększa ich skuteczność. Druga strona każdej szczęki zamocowana jest na stałe do bębna. Skuteczność 140%.

Typ Serwo - pojedynczy rozpieracz przymocowany do jednej strony szczęk, drugie są połączone ze sobą na sztywno, bądź też samo-napinaczem. W tym wypadku obie szczęki działają jako współbieżne, co zwiększa skuteczność układu.200%

DuoDuplex - jak w Duplexie, lecz obie strony rozpieraczy są połączone ze szczękami.

Skuteczność zbliżona ok. 200%

DuoSerwo - Układ podobny do typu Serwo, ale po obu stronach szczęk znajdują się rozpieracze, skuteczność ok.. 200%

3. Jest to synchronizator bezwładnościowy blokujący.

Załączają IV Bieg, przesuwamy widelcem tuleję sprzęgającą [16] w lewo,

tuleja pociąga za sobą wkładki [5] do chwili, gdy oprą się o powierzchnie czołowe wycięć [12] w pierścieniu blokującym [17]. Zostanie on z niewielką siłą dociśnięty do pierścienia stożkowego [18] koła zębatego [1]. W wyniku tarcia pierścień blokujący [17], pociągany przez stożkową powierzchnię [18] związaną z wieńcem zębatym [3] i kołem zębatym [1] obróci się w stronę obrotu wałka sprzęgłowego. Zęby pierścienia [17] ustawią się naprzeciw zębów tulei sprzęgającej [16], uniemożliwiając ich przesunięcie w kierunku wieńca zębatego [3]. Przy nacisku tulei [16] na pierścień [17] pod działaniem siły osiowej zwiększa się siła tarcia między powierzchniami, co pozwala wyrównać prędkości kątowe kół (włączanej przekładni i tulei synchronizatora). Z chwilą gdy prędkości obrotowe wałka sprzęgłowego i pierścienia blokującego wyrównają się, działające siły są dostateczne do obrócenia go przeciwnie do kierunku obrotu wałka sprzęgłowego. Przy obrocie pierścienia [17] zęby tulei sprzęgającej [16] wchodzą w zazębienie z zębami wieńca pierścienia blokującego [17], w wyniku czego ustaje tarcie między stożkowymi powierzchniami. Dzięki temu tuleję [16] można przesunąć w lewo i zazębi się ona z wieńcem zębatym 3 należącym do koła zębatego [1] - co załącza bieg.

4) Schemat kinematyczny załączonego 2-go biegu <jest narysowane w cadzie, poniżej>

5) (1):zębnik - przenosi moment skrętny z kierownicy

(2):łożysko wałkowe - zapewnia odpowiednie ułożyskowanie wału i osiowe usytuowanie skojarzonych elementów

(3):tuleja dociskowa - potocznie zwana kamieniem, umożliwia zachowanie odpowiednich odległości w połączeniu ślimakowym

(4):przegub kulowy - zapewnia trwałe połączenie pracujących względem siebie elementów

(których osie się względem siebie zmieniają)

(5):gumowa osłona - zapobiega przed dostawaniem się do układu przekładni zanieczyszczeń, które przyśpieszały by zużycie jej elementów

(6):uszczelniacz - usuwa zanieczyszczenia z drążków skrętnych, żeby uniemożliwić ich przedostawanie się do przekładni.

---