Strumienica jest jednym z rodzajów pomp ze względu na liczne swoje zalety ma szerokie zastosowanie np. do zasysania i przenoszenia różnego rodzaju płynów lub ich mieszania z ciałami stałymi do jej zalet zalicza się między innymi: brak części ruchomych, niezawodność pracy czy prosta budowa. Ich podstawową wadą jest mała sprawność. Zasada jej działania opiera się na zjawisku Venturiego.
Na rys. 2.1 i rys. 2.2 pokazano schemat urządzenia strumienicowego. Ciecz robocza w iloś
ci Qz dopływa przewodem o średnicy dz do dyszy zasilającej A. Przy przepływie cieczy przez dyszę A następuje wzrost prędkości. Wypływający strumień wywołuje więc podciśnienie w dyszy podchwytującej B. Różnica ciśnień pomiędzy ciśnieniem atmosferycznym, a ciśnieniem w dyszy B powoduje zasysanie cieczy Rys. 2.1 ze zbiornika dolnego S
przewodem o średnicy ds na wysokość hs w ilości Qs. Następnie w komorze mieszania C strumień zasilający miesza się ze strumieniem zasysanym. W dyfuzorze D energia kinetyczna cieczy zamienia się częściowo w energię potencjalną, która powoduje przepływ Qc (Qc = Qz + Qs) przewodem Rys. 2.2 tłocznym o średnicy dt.
Schemat stanowiska do badań strumienicy przedstawiony jest na rys. 3.1. Przewodem o średnicy d doprowdzona jest woda w ilości Qz. Natężenie strumienia zasilającego Qz, które reguluje się zaworem Z1 , mierzy się za pomcą wmontowanej w przewód kryzy z podłączonym manometrem różnicowym. Ponadto na przewodzie zasilającym zainstalowany jest manometr tarczowy do pomiaru ciśnienia strumienia zasilającego pz. Strumień zasilający, dopływający do dyszy o średnicy wylotu d0, zasysa wodę ze zbiornika dolnego S przewodem ssącym w ilości Qs na wysokość hs. W zbiorniku S zamontoano przelew w celu utrzymania stałego poziomu wody. Następnie woda w ilości Qc (Qc = Qz + Qs) przepływa do zbiornika d. Wartość wysokości ciśnienia tłoczenia ht odczytuje się na pionowej rurze R.