TEST Z WYKŁADÓW

z 117 pytań wybrać 27 (19)

GRUPA I

1. Charakterystyka maszyn: podział maszyn ze względu na ich działanie dynamiczne na fundament, w zależności od ruchu mas, w zależności od prędkości ruchu, ze względu na wielkość sił wzbudzających, w zależności od znaczenia gospodarczego (10 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście)

I/1. Maszyny o działaniu nieudarowym są to maszyny:

1. Maszyny o nieustalonym ruchu przekazujące na fundament siły w postaci serii impulsów

2. Maszyny o małej prędkości ruchu

3. Maszyny o dużej dynamiczności

4. Maszyny o ustalonym ruchu okresowo-zmiennym

I/1	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

I/2. Maszyny o działaniu udarowym są to maszyny:

1. Maszyny o małej prędkości ruchu

2. Maszyny o dużej dynamiczności

3. Maszyny o nieustalonym ruchu, przekazujące na fundament siły w postaci serii wstrząsów, uderzeń lub pojedynczych impulsów

4. Maszyny o ustalonym ruchu okresowo-zmiennym

I/2	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

I/3. W maszynach wirnikowych następuje ruch mas

1. Ruch postępowo-zwrotny

2. Ruch obrotowy

3. Ruch obrotowy wraz ze sprzężonym z nim ruchem posuwisto-zwrotnym

4. Ruch posuwisto-zwrotny

I/3	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

I/4. W mechanizmie korbowym maszyn następuje ruch mas

1. Ruch postępowo-zwrotny

2. Ruch obrotowy

3. Ruch obrotowy wraz ze sprzężonym z nim ruchem posuwisto-zwrotnym

4. Ruch posuwisto-zwrotny

I/4	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

I/5. Do maszyn o małej prędkości ruchu zaliczamy maszyny o prędkości obrotowej [obr/min]

1. Do 500

2. Powyżej 500 do 1500

3. Powyżej 1500 do 5000

4. Powyżej 5000

I/5	a)	b)	c)	d)		Czas
		x

I/6. Do maszyn o średniej prędkości ruchu zaliczamy maszyny o prędkości obrotowej [obr/min]

1. Do 500

2. Powyżej 500 do 1500

3. Powyżej 1500 do 5000

4. Powyżej 5000

I/6	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

I/7. Do maszyn o dużej prędkości ruchu zaliczamy maszyny o prędkości obrotowej [obr/min]

1. Do 500

2. Powyżej 500 do 1500

3. Powyżej 1500 do 5000

4. Powyżej 5000

I/7	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

I/8. Do maszyn o bardzo dużej prędkości ruchu zaliczamy maszyny o prędkości obrotowej [obr/min]

1. Do 500

2. Powyżej 500 do 1500

3. Powyżej 1500 do 5000

4. Powyżej 5000

I/8	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

I/9. Dynamiczność maszyn (mała, średnia, duża, bardzo duża) jest określana w zależności od:

1. Rodzaju ruchu mas

2. Wielkości charakterystycznych sił wzbudzających (maszyny o działaniu nieudarowym)

3. Sił w postaci serii wstrząsów, uderzeń lub pojedynczych impulsów

4. Wielkości charakterystycznej nagłego impulsu zastępczego (maszyny o działaniu udarowym)

I/9	a)	b)	c)	d)		Czas
			x		x

I/10. Współczynniki konsekwencji zniszczenia przyjmujemy w zależności od:

1. Rodzaju ruchu mas

2. Wielkości charakterystycznych sił wzbudzających (maszyny o działaniu nieudarowym)

3. W zależności od znaczenia maszyny dla gospodarki kraju

4. Wielkości charakterystycznej nagłego impulsu zastępczego (maszyny o działaniu udarowym)

I/10	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

GRUPA II

2. Współczynniki (obciążenia, zmęczenia materiału, konsekwencji zniszczenia) przyjmowane przy sprawdzaniu stanu granicznego nośności konstrukcji fundamentu (wyznaczenie zastępczej siły statycznej) - 9 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście

II/1. Współczynnik obciążenia α₁ =γ_f = 5 przyjmujemy dla:

1. Obciążenia zmiennego od termicznych odkształceń maszyny

2. Momentu zwarcia

3. Obciążenia dynamicznego maszyn obrotowych

4. Obciążenia dynamicznego maszyn korbowych

5. Obciążenia dynamicznego maszyn o działaniu udarowym

II/1	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
				x

II/2. Współczynnik obciążenia α₁ =γ_f = 2 przyjmujemy dla:

1. Obciążenia zmiennego od termicznych odkształceń maszyny

2. Momentu zwarcia

3. Obciążenia dynamicznego maszyn obrotowych

4. Obciążenia dynamicznego maszyn korbowych

5. Obciążenia dynamicznego maszyn o działaniu udarowym

II/2	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
					x

II/3. Współczynnik obciążenia α₁ =γ_f = 1,6 przyjmujemy dla:

1. Obciążenia zmiennego od termicznych odkształceń maszyny

2. Momentu zwarcia

3. Obciążenia dynamicznego maszyn obrotowych

4. Obciążenia dynamicznego maszyn korbowych

5. Obciążenia dynamicznego maszyn o działaniu udarowym

II/3	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
						x

II/4. Współczynnik zmęczenia materiału α₂ = 2 przyjmujemy dla:

1. Wszystkich maszyn

2. Dla maszyn o działaniu udarowym

3. Wszystkich maszyn od działaniu nieudarowym

4. Dla maszyn o działaniu udarowym, których fundamenty są posadowione na wibroizolacji

5. Dla maszyn o działaniu udarowym, których fundamenty są posadowione bez wibroizolacji

II/4	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
				x

II/5. Współczynnik zmęczenia materiału α₂ = 1,5 przyjmujemy dla:

1. Wszystkich maszyn

2. Dla maszyn o działaniu udarowym

3. Wszystkich maszyn od działaniu nieudarowym

4. Dla maszyn o działaniu udarowym, których fundamenty są posadowione na wibroizolacji

5. Dla maszyn o działaniu udarowym, których fundamenty są posadowione bez wibroizolacji

II/5	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
					x

II/6. Współczynnik zmęczenia materiału α₂ = 1,0 przyjmujemy dla:

1. Wszystkich maszyn

2. Dla maszyn o działaniu udarowym

3. Wszystkich maszyn od działaniu nieudarowym

4. Dla maszyn o działaniu udarowym, których fundamenty są posadowione na wibroizolacji

5. Dla maszyn o działaniu udarowym, których fundamenty są posadowione bez wibroizolacji

II/6	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
						x

II/7. Współczynnik konsekwencji zniszczenia α₃ =1,0 przyjmujemy dla zasięgu znaczenia pracy maszyny dla:

1. Całego kraju

2. Gałęzi przemysłu

3. Zakładu produkcyjnego

4. Wydziału zakładu

5. Wielu zakładów produkcyjnych

I/7	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
				x	x

II/8. Współczynnik konsekwencji zniszczenia α₃ =1,1 przyjmujemy dla zasięgu znaczenia pracy maszyny dla:

1. Całego kraju

2. Gałęzi przemysłu

3. Zakładu produkcyjnego

4. Wydziału zakładu

5. Wielu zakładów produkcyjnych

II/8	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
			x

II/9. Współczynnik konsekwencji zniszczenia α₃ =1,2 przyjmujemy dla zasięgu znaczenia pracy maszyny dla:

1. Całego kraju

2. Gałęzi przemysłu

3. Zakładu produkcyjnego

4. Wydziału zakładu

5. Wielu zakładów produkcyjnych

II/9	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
		x

GRUPA III

3. Zasady przyjmowania/wyznaczania sił wzbudzających dla maszyn o działaniu nieudarowym i udarowym - 9 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście

III/1. Jeśli mamy podane: liczbę obrotów maszyny i ciężar części wirującej to charakterystyczna siłę wzbudzającą możemy wyznaczyć z:

1. Dokumentacji techniczno-ruchowej (DTR),

2. Według teorii mechanizmów korzystając z wzoru: P_d = m * r * ²

3. Według PN-80/B-03040 w zależności od prędkości obrotowej

4. Według teorii mechanizmów korzystając z wzoru: S = m *  * (1+k)

III/1	a)	b)	c)	d)		Czas
				x			1 min

III/2. Zależność P_d = m * r * ² umożliwia obliczenie:

1. Charakterystycznej siły wzbudzającej dla maszyn o ruchu posuwisto-zwrotnym

2. Obliczeniowej siły wzbudzającej dla maszyn wirnikowych

3. Charakterystycznej siły wzbudzającej dla maszyn o ruchu posuwisto-zwrotnym

4. Charakterystycznej siły wzbudzającej dla maszyn wirnikowych

III/2	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

III/3. W zależności P_d = m * r * ² parametr „r” oznacza :

1. Współczynnik obciążenia

2. Mimośród działania siły wzbudzającej względem środka ciężkości układu fundament-maszyna

3. Mimośród wirującej masy

4. Mimośród działania siły wzbudzającej względem środka ciężkości maszyny

III/3	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

III/4. Wzór P_d = m * ( r + z_d) * ² stosujemy do wyznaczenia:

1. Siły wzbudzającej obliczeniowej dla maszyn o ruchu obrotowym

2. Siły wzbudzającej (impulsu) dla maszyn o działaniu udarowym

3. Siły wzbudzającej obliczeniowej dla maszyn o działaniu obrotowym z uwzględnieniem dynamicznego ugięcia wału

4. Siły wzbudzającej charakterystycznej dla maszyn o działaniu obrotowym z uwzględnieniem dynamicznego ugięcia wału

III/4	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

III/5. W zależności P_d = m * ( r + z_d) * ² parametr „z_d” oznacza:

1. Współczynnik obciążenia

2. Mimośród działania siły wzbudzającej względem środka ciężkości układu fundament-maszyna

3. Dynamiczne ugięcie wału (wirnika)

4. Mimośród działania siły wzbudzającej względem środka ciężkości maszyny

III/5	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

III/6. Impuls S = m *  * (1+k) jest obciążeniem działającym na przez krótki okres czasu  na:

1. Fundamenty pod maszyny wirnikowe

2. Fundamenty pod maszyny nieokresowe

3. Fundamenty pod młoty

4. Fundamenty pod prasy

III/6	a)	b)	c)	d)		Czas
				x	x		min

III/7. Co oznacza „v” we wzorze na obciążenie impulsowe S = m *  * (1+k):

1. Współczynnik dynamiczny

2. Prędkość bijaka w chwili uderzenia o kowadło

3. Prędkość jaką nadaje masie kowadła po uderzeniu przez bijak

4. Prędkość jaką nadaje masie kowadła i fundamentu po uderzeniu przez bijak

III/7	a)	b)	c)	d)		Czas
			x				min

III/8. Co oznacza „k” we wzorze na obciążenie impulsowe S = m *  * (1+k):

1. Współczynnik dynamiczny

2. Współczynnik zależny od rodzaju maszyny o działaniu nieudarowym

3. Współczynnik uderzenia (kucia) w zależności od rodzaju obróbki stali

4. Współczynnik zależny od znaczenia maszyny dla gospodarki kraju

III/8	a)	b)	c)	d)		Czas
				x			1 min

III/9. Prędkość „v” we wzorze na obciążenie impulsowe S = m *  *(1+k) możemy przyjąć:

1. W zależności od masy części spadających (bijaka)

2. Według wzorów empirycznych ustalonych dla typu młota

3. W zależności od rodzaju obróbki stali

4. W zależności od współczynnika uderzenia (kucia)

III/9	a)	b)	c)	d)		Czas
		x	x				1 min

GRUPA IV

4. Charakterystyka parametrów gruntu jednorodnego, jako podłoża fundamentów pod maszyny - współczynniki podłoża - 15 pytań testowych - z czego 3 pytania w teście

IV/1. Dynamiczny współczynnik podłoża gruntowego to jest:

1. Sprężyste odkształcenie podłoża przy nacisku od obciążenia statycznego

2. Sprężyste odkształcenie podłoża przy nacisku od obciążenia dynamicznego

3. Sprężyste odkształcenie podłoża przy nacisku od obciążenia statycznego i dynamicznego

4. Dynamiczne odkształcenie podłoża przy nacisku od obciążenia statycznego

IV/1	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

IV/2. Współczynnik sprężystego równomiernego nacisku jest wyznaczany przy obciążeniu:

1. Siłą skupioną pionową przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

2. Siłą skupioną poziomą przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

3. Momentem działającym w jednej z głównych płaszczyzn pionowych układu fundament-maszyna

4. Momentem działającym w poziomej głównej płaszczyźnie układu fundament-maszyna

IV/2	a)	b)	c)	d)		Czas
		x

IV/3. Współczynnik sprężystego równomiernego ścinania (przesuwu) jest wyznaczany przy obciążeniu:

1. Siłą skupioną pionową przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

2. Siłą skupioną poziomą przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

3. Momentem działającym w jednej z głównych płaszczyzn pionowych układu fundament-maszyna

4. Momentem działającym w poziomej głównej płaszczyźnie układu fundament-maszyna

IV/3	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

IV/4. Współczynnik sprężystego nierównomiernego nacisku jest wyznaczany przy obciążeniu:

1. Siłą skupioną pionową przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

2. Siłą skupioną poziomą przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

3. Momentem działającym w jednej z głównych płaszczyzn pionowych układu fundament-maszyna

4. Momentem działającym w poziomej głównej płaszczyźnie układu fundament-maszyna

IV/4	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

IV/5. Współczynnik sprężystego nierównomiernego ścinania (przesuwu) jest wyznaczany przy obciążeniu:

1. Siłą skupioną pionową przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

2. Siłą skupioną poziomą przyłożoną w środku ciężkości układu fundament-maszyna

3. Momentem działającym w jednej z głównych płaszczyzn pionowych układu fundament-maszyna

4. Momentem działającym w poziomej głównej płaszczyźnie układu fundament-maszyna

IV/5	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

IV/6. Współczynniki podłoża gruntowego zostały określone przez:

1. Kisiela

2. Barkana

3. Lipińskiego

4. Sawinowa

IV/6	a)	b)	c)	d)		Czas
			x		x

IV/7. Współczynniki podłoża gruntowego w metodzie Barkana są podane w zależności od:

1. Rodzaju gruntu

2. Obliczeniowej wytrzymałości gruntu

3. Nacisku jednostkowego fundamentu na podłoże gruntowe

4. Odkształcenia jednostkowego gruntu pod fundamentem

IV/7	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

IV/8. Współczynniki podłoża gruntowego w metodzie Sawinowa są określone w zależności od:

1. Rodzaju gruntu

2. Obliczeniowej wytrzymałości gruntu

3. Nacisku jednostkowego fundamentu na podłoże gruntowe

4. Geometrii podstawy fundamentu

IV/8	a)	b)	c)	d)		Czas
		x			x




IV/9. We wzorze Sawinowa

na współczynnik podłoża gruntowego przy nierównomiernym nacisku pionowym „b” oznacza:

1. Mniejszy wymiar podstawy fundamentu

2. Mniejszy wymiar powierzchni technologicznej fundamentu

3. Bok prostopadły do płaszczyzny rozpatrywanych drgań fundamentu

4. Bok równoległy do płaszczyzny rozpatrywanych drgań fundamentu

IV/9	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

IV/10. Współczynniki podłoża gruntowego w metodzie Barkana obowiązują dla fundamentów o powierzchni podstawy:

1. Dowolnej

2. Do 50 m²

3. Powyżej 50 m²

4. Tylko dla fundamentów o podstawie prostokątnej

IV/10	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

IV/11. Współczynniki podłoża gruntowego w metodzie Sawinowa obowiązują dla fundamentów o powierzchni podstawy:

1. Dowolnej

2. Do 50 m²

3. Powyżej 50 m²

4. Tylko dla fundamentów o podstawie prostokątnej

IV/11	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

IV/12. Współczynniki podłoża gruntowego dla fundamentów o podstawie z wycięciem w środku przyjmujemy:

1. Analogicznie jak dla fundamentów o podstawie prostokątnej

2. Od współczynników obliczonych jak w p. a) odejmujemy współczynnik obliczony dla fundamentu o wymiarach wycięcia w środku fundamentu

3. Współczynniki obliczone tak jak dla fundamentu o wymiarach zewnętrznych mnożymy przez współczynnik zależny od: stosunku powierzchni wycięcia do powierzchni wyznaczonej przez wymiary zewnętrzne fundamentu i średniej wymiarów zewnętrznych fundamentu

4. Nie ma możliwości wyznaczenia współczynników

IV/12	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

IV/13. Wartości współczynników podłoża C_o we wzorach Sawinowa są określone:

1. Teoretycznie dla rodzaju gruntu

2. Doświadczalnie dla gruntu jednorodnego przy nacisku p_o = 0,02 MPa

3. Doświadczalnie dla gruntu uwarstwionego przy nacisku p_o = 0,02 MPa

4. Doświadczalnie dla gruntu jednorodnego naprężeniach w gruncie od ciężaru fundamentu i maszyny

IV/13	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

IV/14. Wartości współczynników podłoża C_o dla nasypów zbudowanych z gruntów spoistych należy:

5. Przyjmować tak jak dla gruntu rodzimego

6. Przyjąć współczynnik tak jak dla gruntu rodzimego mniejszy o 10%

7. Przyjąć współczynnik tak jak dla gruntu rodzimego większy o 10%

IV/14	a)	b)	c)			Czas
			x

IV/15. Wartości dynamicznych współczynników podłoża Co dla nasypów zbudowanych z gruntów piaszczystych należy:

1. Przyjmować tak jak dla gruntu rodzimego

2. Przyjąć współczynnik tak jak dla gruntu rodzimego mniejszy o 10%

3. Przyjąć współczynnik tak jak dla gruntu rodzimego większy o 10%

IV/15	a)	b)	c)			Czas
		x

GRUPA V

• Charakterystyka parametrów gruntu uwarstwionego, jako podłoża fundamentów pod maszyny - współczynniki podłoża - 6 pytań testowych - z czego 1 pytanie w teście

V/1. Wzory na uśrednione współczynniki podłoża gruntowego uwarstwionego są wzorami:







; ; ;

1. Doświadczalnymi

2. Teoretyczno-doświadczalnymi

3. Teoretycznymi dokładnymi

4. Teoretycznymi z uproszczeniem polegającym na pominięciu w rozwiązaniu członów II rzędu

V/1	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

V/2. We wzorach parametr „b” oznacza:





1. Wymiar boku podstawy fundamentu prostopadłego do płaszczyzny drgań

2. Wymiar boku powierzchni technologicznej fundamentu prostopadłego do płaszczyzny drgań

3. Mniejszy wymiar podstawy fundamentu

4. Większy wymiar podstawy fundamentu

V/2	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

V/3. Uśredniony współczynnik podłoża przy równomiernym przesuwie poziomym wyznaczamy z wzoru:







1. (2) (3) (4)

1. (1)

2. (2)

3. (3)

4. (4)

V/3	a)	b)	c)	d)		Czas
		x

V/4. Uśredniony współczynnik podłoża przy nierównomiernym przesuwie poziomym wyznaczamy z wzoru:







1. (2) (3) (4)

1. (1)

2. (2)

3. (3)

4. (4)

V/4	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

V/5. Uśredniony współczynnik podłoża przy równomiernym nacisku pionowym wyznaczamy z wzoru:







1. (2) (3) (4)

1. (1)

2. (2)

3. (3)

4. (4)

V/5	a)	b)	c)	d)		Czas
				X			min

V/6. Uśredniony współczynnik podłoża przy nierównomiernym nacisku pionowym wyznaczamy z wzoru:







1. (2) (3) (4)

1. (1)

2. (2)

3. (3)

4. (4)

V/6	a)	b)	c)	d)		Czas
					x		1 min

GRUPA VI

6. Charakterystyka sztywności podłoża gruntowego fundamentów pod maszyny - 9 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście

VI/1. Sztywność podłoża K oznacza:

1. wielkość siły potrzebnej do wywołania przemieszczenia równego A_dop.

2. wielkość siły potrzebnej do wywołania przemieszczenia mniejszego od A_dop.

3. wielkość siły potrzebnej do wywołania przemieszczenia większego od A_dop.

4. wielkość siły potrzebnej do wywołania przemieszczenia całego fundamentu o jednostkę.

VI/1	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

VI/2. Sztywność podłoża gruntowego przy równomiernym przesuwie poziomym obliczamy z wzoru:

1. 
   







4. 
   

5. 
   

VI/2	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
					x

VI/3. Sztywność podłoża gruntowego przy nierównomiernym przesuwie poziomym obliczamy z wzoru:

1. 
   







4. 
   

5. 
   

VI/3	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
						x

VI/4. Sztywność podłoża gruntowego przy nierównomiernym nacisku pionowym obliczamy z wzoru:

1. 
   







4. 
   

5. 
   

VI/4	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
			x	x

VI/5. Sztywność podłoża gruntowego przy równomiernym nacisku pionowym obliczamy z wzoru:

1. 
   







4. 
   

5. 
   

VI/5	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
		x

VI/6. Sztywność podłoża przy równomiernym przesuwie poziomym, przy posadowieniu fundamentu na palach drewnianych, przyjmujemy:

1. 2 x mniejszą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

2. równą sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

3. 2 x większą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

VI/6	a)	b)	c)			Czas
			x

VI/7. Sztywność podłoża przy równomiernym przesuwie poziomym, przy posadowieniu fundamentu na palach żelbetowych, przyjmujemy:

1. 2 x mniejszą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

2. równą sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

3. 2 x większą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

VI/7	a)	b)	c)			Czas
				x

VI/8. Sztywność podłoża przy nierównomiernym przesuwie poziomym, przy posadowieniu fundamentu na palach drewnianych, przyjmujemy:

1. 2 x mniejszą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

2. równą sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

3. 2 x większą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

VI/8	a)	b)	c)			Czas
			x

VI/9. Sztywność podłoża przy nierównomiernym przesuwie poziomym, przy posadowieniu fundamentu na palach żelbetowych przyjmujemy:

1. 2 x mniejszą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

2. równą sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

3. 2 x większą od sztywności podłoża gruntowego przy posadowieniu bezpośrednim fundamentu

VI/9	a)	b)	c)			Czas
				x

GRUPA VII

7. Nacisk fundamentu na podłoże gruntowe - 4 pytań testowych - z czego 1 pytanie w teście

VII/1. Nacisk fundamentu na grunt od statycznych obciążeń charakterystycznych wg PN-80/B-03040 musi być:

1. Mniejszy od granicznego oporu jednostkowego q_f

2. Mniejszy od granicznego oporu jednostkowego q_f zmniejszonego przez współczynnik m_m warunków pracy maszyny

3. Mniejszy od granicznego oporu jednostkowego q_f zmniejszonego przez współczynnik m_m warunków pracy maszyny i współczynnik m_pg warunków pracy słabego podłoża gruntowego

4. Mniejszy od granicznego oporu jednostkowego q_f zmniejszonego przez współczynnik m_pg warunków pracy słabego podłoża gruntowego

VII/1	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

VII/2. Graniczny opór jednostkowy gruntu q_f ma być większy od:

1. Nacisku fundamentu na grunt od statycznych obciążeń charakterystycznych

2. Sprężystego odporu gruntu od obciążeń dynamicznych

3. Nacisku fundamentu na grunt od statycznych obciążeń charakterystycznych i sprężystego odporu gruntu od obciążeń dynamicznych

4. Wytrzymałości obliczeniowej gruntu

VII/2	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

VII/3. Wzór A_o * C_z = ? pozwala na obliczenie:

1. Amplitudy drgań wymuszonych pionowych

2. Nacisku od obciążeń statycznych na podłoże gruntowe

3. Sprężystego odporu gruntu od obciążeń dynamicznych

4. Nacisku od obciążeń statycznych na podłoże gruntowe i sprężystego odporu gruntu od obciążeń dynamicznych

VII/3	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

VII/4. Graniczny opór jednostkowy gruntu nasypowego przyjmujemy:

1. Tak jak dla gruntów w stanie naturalnego zalegania

2. Większy niż dla gruntów w stanie naturalnego zalegania

3. Mniejszy niż dla gruntów w stanie naturalnego zalegania w zależności od wieku nasypu

VII/4	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

GRUPA VIII

8. Rozchodzenie się i tłumienie drgań w gruncie - 6 pytań testowych - z czego 1 pytanie w teście

VIII/1. Zależność podana przez Golicyna na amplitudę A_r w odległości „r” od źródła drgań:

1. Uwzględnia geometrię podstawy fundamentu

2. Nie uwzględnia geometrii podstawy fundamentu

3. Uwzględnia rodzaj gruntu poprzez współczynnik absorpcji drgań

4. Nie uwzględnia rodzaju gruntu

VIII/1	a)	b)	c)	d)		Czas
		x		x

VIII/2. Zależność podana przez Sawinowa (oraz w PN-80/B-03040) na amplitudę A_r w odległości „r” od źródła drgań:

1. Uwzględnia geometrię podstawy fundamentu

2. Nie uwzględnia geometrii podstawy fundamentu

3. Uwzględnia rodzaj gruntu poprzez współczynnik absorpcji drgań

4. Nie uwzględnia rodzaju gruntu

VIII/2	a)	b)	c)	d)		Czas
		x			x

VIII/3. Zależności podane przez Golicyna i Sawinowa (oraz w PN-80/B-03040) na amplitudę A_r w odległości „r” od źródła drgań różnią się ponieważ:

1. Golicyn nie uwzględnia, a Sawinow uwzględnia geometrię podstawy fundamentu

2. Golicyn uwzględnia, a Sawinow nie uwzględnia geometrię podstawy fundamentu

3. Golicyn nie uwzględnia, a Sawinow uwzględnia rodzaj gruntu

4. Golicyn uwzględnia, a Sawinow nie uwzględnia rodzaj gruntu

VIII/3	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

VIII/4. Dla fundamentów pod maszyny o działaniu nieudarowym przyjmujemy współczynnik tłumienia drgań w gruncie γ =  * , gdzie parametr „” równa się:

1. Odpowiedniej częstości drgań własnych fundamentu λ _x , λ _z , λ _ , λ _ , z którą następuje stan rezonans (λ < ω, to η > 1)

2. Częstości drgań wzbudzających maszyny, jeśli częstości drgań własnych są większe od częstości drgań wzbudzających (λ > ω, to η < 1)

3. Częstości pionowych drgań własnych fundamentu λ _z

VIII/4	a)	b)	c)			Czas
		x	x

VIII/5. Dla fundamentów pod maszyny o działaniu udarowym przyjmujemy współczynnik tłumienia drgań w gruncie γ =  * , gdzie parametr „” równa się:

1. Odpowiedniej częstości drgań własnych λ _x , λ _z , λ _ , λ _ , z którą następuje stan rezonansu (λ < ω, to η > 1)

2. Częstości drgań wzbudzających, jeśli częstości drgań własnych są większe od częstości drgań wzbudzających (λ > ω, to η < 1)

3. Częstości pionowych drgań własnych fundamentu λ _z

VIII/5	a)	b)	c)			Czas
				x

VIII/6. We wzorze na współczynnik tłumienia drgań w gruncie γ =  *  , parametr „” przyjmujemy w zależności:

1. Od częstości drgań własnych fundamentu

2. Od częstości drgań wymuszonych maszyny

3. Od rodzaju gruntu i głębokości posadowienia

VIII/6	a)	b)	c)			Czas
				x

GRUPA IX

9. Skuteczność wibroizolacji - 6 pytań testowych - z czego 1 pytanie w teście

IX/1. Przepuszczalność wibroizolacji określa:

1. Stosunek częstości drgań własnych do częstości drgań wymuszonych

2. Stosunek amplitudy siły zakłócającej przekazywanej na podłoże do amplitudy siły wzbudzającej

3. Stosunek częstości drgań wymuszonych maszyny do częstości drgań własnych fundamentu

IX/1	a)	b)	c)			Czas
			x

IX/2. Skuteczność wibroizolacji określa:

4. Częstość drgań własnych fundamentu

5. Częstość drgań wymuszonych maszyny

6. Stosunek częstości drgań wymuszonych maszyny do częstości drgań własnych fundamentu

IX/3	a)	b)	c)			Czas
				x

IX/2. Wibroizolacja jest skuteczna, jeśli stosunek częstości drgań wymuszonych maszyny do częstości drgań własnych fundamentu  = /, jest:

1. mniejszy od
   

2. większy od
   

3. Dla każdego  =  /

IX/3	a)	b)	c)			Czas
			x

IX/4. Zalecana przez normę PN-80/B-03040 skuteczność wibroizolacji następuje gdy, stosunek częstości drgań wymuszonych maszyny do częstości drgań własnych fundamentu  = /, jest:

1.  <
   

2.  >
   

3.  > 4

IX/4	a)	b)	c)			Czas
				x

IX/5. Jeśli  = / 
to wibroizolacja jest:

1. Nieskuteczna - siła zakłócająca przekazywana na fundament jest większa od siły wzbudzającej

2. Skuteczna - siła zakłócająca przekazywana na fundament jest mniejsza od siły wzbudzającej

3. Siła zakłócająca przekazywana na fundament jest równa sile wzbudzającej

IX/5	a)	b)	c)			Czas
		x

IX/6. Jeśli  = / >
to wibroizolacja jest:

1. Nieskuteczna - siła zakłócająca przekazywana na fundament jest większa od siły wzbudzającej

2. Skuteczna - siła zakłócająca przekazywana na fundament jest mniejsza od siły wzbudzającej

3. Siła zakłócająca przekazywana na fundament jest równa sile wzbudzającej

IX/6	a)	b)	c)			Czas
			x

GRUPA X

10. Środki wibroizolacyjne - 6 pytań testowych - z czego 1 pytanie w teście

X/1. Wibroizolatory sprężynowe zaliczamy do wibroizolacji:

1. Czynnej

2. Biernej

3. Czynnej i biernej

X/1	a)	b)	c)			Czas
				x

X/2. Wibroizolatory materiałowe (guma, korek, filc, tworzywa sztuczne zaliczamy do wibroizolacji:

1. Czynnej

2. Biernej

3. Czynnej i biernej

X/2	a)	b)	c)			Czas
				x

X/3. Wibroizolacja jest skuteczna, jeśli:

1. Częstość drgań własnych jest większa od (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

2. Częstość drgań własnych jest równa (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

3. Częstość drgań własnych jest mniejsza od (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

X/3	a)	b)	c)			Czas
		x

X/4. Sztywność wibroizolacji wynosi K = m λ². Ile powinna wynosić częstość drgań własnych aby sztywność wibroizolacji była skuteczna dla układu o masie m ?

1. Częstość drgań własnych większa od (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

2. Częstość drgań własnych równa (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

3. Częstość drgań własnych mniejsza od (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

X/4	a)	b)	c)			Czas
		x

X/5. Potrzebną sztywność wibroizolacji obliczamy z zależności K = m [(0,20-0,25)ω]². Co oznacza czynnik (0,20-0,25)ω ?

1. Część częstości drgań wymuszonych w strefie przedrezonansowej

2. Częstość drgań własnych równą (1/4 - 1/5) częstości drgań wymuszonych

3. Część częstości drgań wymuszonych w strefie pozarezonansowej

X/5	a)	b)	c)			Czas
			x

X/6. Potrzebną sztywność wibroizolacji obliczamy:

1. Wg zależności podanych przez Sawinowa

2. Wg zależności podanych przez Barkana

3. Wg zależności K = m [(0,20-0,25)ω]²

X/6	a)	b)	c)			Czas
				x

GRUPA XI

11. Drgania pionowe układu o jednym stopniu swobody - 8 pytań testowych - z czego 2 pytanie w teście

XI/1. Częstość drgań własnych pionowych nietłumionych układu o jednym stopniu swobody możemy obliczyć z wzoru:

1. 
   




b)




c)




d)




e)

XI/1	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
			x		x

XI/2. Amplitudę drgań wymuszonych pionowych nietłumionych układu o jednym stopniu swobody można obliczyć z wzoru:




a)




b)




c)




d)







e)

XI/2	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
		x	x	x	x	x

XI/3. Wzór pozwala obliczyć:




1. Częstość drgań własnych pionowych nietłumionych

2. Częstość drgań własnych pionowych tłumionych

3. Częstość drgań własnych obrotowych nietłumionych

4. Częstość drgań własnych obrotowych tłumionych

XI/3	a)	b)	c)	d)		Czas
			x

XI/4. Częstość drgań własnych tłumionych jest od częstości drgań własnych nietłumionych:

1. Większa

2. Mniejsza

3. Równa

XI/4	a)	b)	c)			Czas
			x




XI/5. Co we wzorze na amplitudę drgań wymuszonych oznacza parametr:




1. siłę lepkiego oporu ruchu (siłę tłumienia)

2. współczynnik lepkiego oporu ruchu (stałą tłumienia)

3. współczynnik oporu ruchu

4. współczynnik tłumienia

XI/5	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

XI/6. Jaka jest różnica we wzorach na współczynnik dynamiczny:





1. : (2)

1. Wzór (2) otrzymujemy po przyjęciu współczynnika oporu ruchu C=0

2. Wzór (2) otrzymujemy po przyjęciu współczynnika oporu ruchu C=1

3. Wzór (2) otrzymujemy po przyjęciu współczynnika tłumienia równego 0

4. Wzór (2) otrzymujemy po przyjęciu współczynnika tłumienia równego 1

XI/6	a)	b)	c)	d)		Czas
		x		x

XI/7. Logarytmiczny dekrement tłumienia konstrukcji wyznaczamy:

1. Tylko na podstawie pomiarów amplitudy drgań w czasie

2. Aproksymacji wyników pomiarów amplitudy drgań w czasie funkcją i obliczenie różnicy z okresu drgań własnych

3. Na podstawie pomiarów amplitudy drgań w czasie i aproksymacji wyników pomiarów amplitudy drgań w czasie funkcją







a następnie obliczenie

4. Na podstawie analizy teoretycznej drgań konstrukcji

XI/7	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

XI/8. Współczynnik tłumienia (przy małym tłumieniu) można obliczyć z wzoru:


a)




b)




c)

XI/8	a)	b)	c)			Czas
			x

GRUPA XII

12. Drgania wahadłowe układu o jednym stopniu swobody - 4 pytania testowe - z czego 1 pytanie w teście

XII/1. Na czym polega różnica we wzorach na częstość kątową drgań własnych złożonych (wahadłowych):

1. 
   (2)
   

1. Nie ma różnicy, wzór (2) otrzymujemy po wstawieniu do wzoru (1) następujących zależności:







2. 
   Wzory (1) i (2) otrzymujemy po rozwiązaniu równania częstości drgań własnych złożonych:


Wzór (1) z uwzględnieniem momentu bezwładności masy układu maszyna-fundament względem osi przechodzącej przez środek ciężkości układu




Wzór (2) po założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu

oraz przyjęciu we wzorze

3. 
   Wzory (1) i (2) otrzymujemy po rozwiązaniu równania częstości drgań własnych złożonych:

Wzór (1) z uwzględnieniem momentu bezwładności masy układu maszyna-fundament względem osi przechodzącej przez środek podstawy fundamentu .

Wzór (2) po założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu.

XII/1	a)	b)	c)			Czas
			x

XII/2. Przy jakich założeniach wyprowadzono wzór na częstość drgań własnych:




1. Dla drgań obrotowych przy uwzględnieniu momentów bezwładności masy układu maszyna fundament

2. Dla drgań obrotowych przy założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu maszyna fundament

3. Dla drgań złożonych (wahadłowych) przy uwzględnieniu momentów bezwładności masy układu maszyna fundament

1. 
   Dla drgań złożonych (wahadłowych) przy założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu maszyna fundament oraz przyjęciu

XII/2	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

XII/3. Przy jakich założeniach wyprowadzono wzór na częstość drgań własnych:




2. Dla drgań obrotowych przy uwzględnieniu momentów bezwładności masy układu maszyna fundament

3. Dla drgań obrotowych przy założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu maszyna fundament

4. Dla drgań złożonych (wahadłowych) przy uwzględnieniu momentów bezwładności masy układu maszyna fundament

5. 
   Dla drgań złożonych (wahadłowych) przy założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu maszyna fundament oraz przyjęciu

XII/3	a)	b)	c)	d)		Czas
					x

XII/4. We wzorze na prędkość kątową drgań własnych złożonych


parametr „ ” oznacza:




1. Moment bezwładności masy względem środka ciężkości układu maszyna-fundament

2. Moment bezwładności masy układu maszyna-fundament względem środka ciężkości podstawy fundamentu

3. Stosunek momentu bezwładności masy względem środka ciężkości układu maszyna-fundament do momentu bezwładności masy względem środka podstawy fundamentu

4. Stosunek momentu bezwładności masy układu fundament-maszyna względem środka podstawy fundamentu do momentu bezwładności masy względem środka ciężkości układu maszyna-fundament

XII/4	a)	b)	c)	d)		Czas
				x

GRUPA XIII

13. Amplitudy drgań złożonych - 5 pytań testowych - z czego 1 pytanie w teście

XIII/1. Na czym polega różnica we wzorach na amplitudę drgań wymuszonych poziomych








1. (2)

1. Nie ma różnicy

2. Wzór (1) otrzymujemy po uwzględnieni momentu bezwładności masy układu względem osi prostopadłej do płaszczyzny drgań, a wzór (2) przy założeniu skupienia masy w środku ciężkości układu fundament-maszyna.

3. Wzór (2) otrzymujemy po przekształceniu wzoru (1) przez wyłączenie przed nawias P_yo/K_y

XIII/1	a)	b)	c)			Czas
		x		x

XIII/2. Wzór na amplitudę drgań wymuszonych pionowych pozwala na wyliczenie amplitudy dla:




1. Dowolnego punktu fundamentu

2. Górnego naroża fundamentu

3. Dolnego naroża fundamentu

XIII/2	a)	b)	c)			Czas
			x

XIII/3. Fundament jest o podstawie prostokątnej. Siła wzbudzająca pionowa znajduje się na mimośrodach x_p i y_p. Przy obliczeniu amplitudy drgań wymuszonych pionowej w płaszczyznach XZ i YZ według wzorów





to współczynnik dynamiczny ν_z:

1. Zmienia się, bo obliczamy amplitudy oddzielnie dla płaszczyzn XZ i YZ

2. Nie zmienia się, bowiem współczynnik ten jest funkcją częstości drgań własnych pionowych zależnej tylko od masy i sztywności K_z.

3. Zmienia się, bo sztywności K_φxz i K_φyz są różne.

XIII/3	a)	b)	c)			Czas
			x

XIII/4. Fundament jest o podstawie prostokątnej. Siła wzbudzająca pionowa znajduje się na mimośrodach x_p i y_p. Przy obliczeniu amplitudy drgań wymuszonych pionowej w płaszczyznach XZ i YZ według wzorów





to współczynnik dynamiczny ν₁:

1. Nie zmienia się

2. Zmienia się, bowiem współczynnik ten jest funkcją częstości drgań własnych złożonych zależnej od sztywności K_φxz i K_φyz , które są różne dla fundamentu o prostokątnej podstawie.

3. Zmienia się, bo obliczamy amplitudy oddzielnie dla płaszczyzn XZ i YZ

XIII/4	a)	b)	c)			Czas
			x

XIII/5. Wzór na amplitudę drgań wymuszonych pionowych pozwala na wyliczenie amplitudy dla:




1. Dowolnego punktu fundamentu

2. Górnego naroża fundamentu

3. Dolnego naroża fundamentu

XIII/5	a)	b)	c)			Czas
			x

GRUPA XIV

14. Amplitudy dopuszczalne (fundamenty pod maszyny o działaniu nieudarowym i udarowym) - 6 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście

XIV/1. Amplitudę dopuszczalną ze względu na użytkowanie maszyny o działaniu nieudarowym przyjmujemy:

1. Albo z DTR

2. Albo wg PN-80/B-3040 w zależności od częstości drgań wzbudzających

3. Albo ze względu na inne maszyny wrażliwe na drgania

4. Albo ze względu na skalę odczuwalności drgań przez człowieka

XIV/1	a)	b)	c)	d)		Czas
		x	x

XIV/2. Amplitudę drgań dopuszczalnych dla fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu nieudarowym, przyjmujemy uwzględniając:

1. Częstość drgań wymuszonych maszyny,

2. Rodzaj podłoża gruntowego

3. Częstość drgań własnych maszyny,

4. Ciężar bijaka

XIV/2	a)	b)	c)			Czas
		x

XIV/3. Amplitudę dopuszczalną ze względu na wpływ drgań na człowieka wywołanych pracą maszyn przyjmujemy ze względu na kategorie wpływów:

1. W budynkach mieszkalnych niskich

2. W budynkach mieszkalnych niezależnie od wysokości

3. W budynkach mieszkalnych wysokich

4. W zakładach pracy umysłowej

5. W zakładach przemysłowych

XIV/3	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
			x		x	x

XIV/4. Amplitudę dopuszczalną ze względu na wpływ drgań na konstrukcje budynków wywołanych pracą maszyn przyjmujemy ze względu:

1. Rodzaje i skalę uszkodzeń niekonstrukcyjnych

2. Skalę odczuwalności drgań przez człowieka

3. Na rodzaj i skalę uszkodzeń maszyny

4. Rodzaje i skalę uszkodzeń konstrukcyjnych

XIV/4	a)	b)	c)	d)		Czas
		x			x

XIV/5. Amplitudę drgań dopuszczalnych dla fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym, przyjmujemy uwzględniając:

1. Częstość drgań wymuszonych maszyny,

2. Rodzaj podłoża gruntowego

3. Ciężar bijaka

XIV/5	a)	b)	c)			Czas
			x				min

XIV/6. Amplitudę drgań dopuszczalnych dla kowadła przyjmujemy uwzględniając:

1. Częstość drgań wymuszonych maszyny,

2. Rodzaj podłoża gruntowego

3. Ciężar bijaka

XIV/6	a)	b)	c)			Czas
				x			min

GRUPA XV

15. Fundamenty pod maszyny udarowe - schematy obliczeniowe (równanie częstości drgań własnych, amplitudy fundamentu, kowada) - 6 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście

XV/1. Amplitudę drgań wymuszonych fundamentu i kowadła wyznaczamy stosując:

1. jeden układ dynamiczny o dwóch stopniach swobody

2. albo dwa układy dynamiczne o jednym stopniu swobody

3. równocześnie układ dynamiczny o dwóch stopniach swobody i dwa układy dynamiczne o jednym stopniu swobody

4. jeden układ o jednym stopniu swobody

XV/1	a)	b)	c)	d)		Czas
		x	x


XV/2. Częstość drgań własnych układu (o dwóch stopniach swobody) maszyna o działaniu udarowym-fundament wyznaczamy z równania:







XV/2	a)	b)	c)			Czas
		x

XV/3. Amplitudę drgań wymuszonych fundamentu pod maszynę o działaniu udarowym (układ o dwóch stopniach swobody) wyznaczamy z wzoru:










XV/3	a)	b)	c)			Czas
			x

XV/4. Amplitudę drgań kowadła (układ o dwóch stopniach swobody) wyznaczamy z wzoru:










XV/4	a)	b)	c)			Czas
		x

XV/5. Amplitudę drgań fundamentu (układ o jednym stopniu swobody) wyznaczamy z wzoru:










XV/5	a)	b)	c)			Czas
				x

XV/6. Amplitudę drgań kowadła (układ o jednym stopniu swobody) wyznaczamy z wzoru:










XV/6	a)	b)	c)			Czas
			x

GRUPA XVI

16. Fundamenty pod maszyny udarowe (amplitudy fundamentu, nacisk dynamiczny kowadła - jeden stopień swobody) - 5 pytań testowych - z czego 2 pytania w teście

XVI/1. Czy wzory (1) i (2) na amplitudę drgań wymuszonych fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym (młot) są tożsame ?





(1) (2)

1. Tak

2. Nie

XVI/1	a)	b)				Czas
		x

XVI/2. Czy wzór na amplitudę drgań wymuszonych fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym (młot) jest dokładny ?




1. Tak, jest to ścisłe rozwiązanie teoretyczne.

2. Nie, bowiem zastosowano korektę sztywności podłoża przez wprowadzenie współczynnika liczbowego 0,185.

3. Nie, bowiem w ścisłym rozwiązaniu teoretycznym przyjęto masę bijaka m₁ = 0.

XVI/2	a)	b)	c)			Czas
				x

XVI/3. Jaką wartość „” (współczynnik korygujący sztywność podłoża) przyjęto we wzorze na amplitudę drgań wymuszonych fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym (młot) ?




1. 0,185

2. 1/185

3. 2,5

4. 3,0

5. 4,5

XVI/3	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
					x

XVI/4. Według podanego wzoru obliczamy:




1. Amplitudę drgań wymuszonych kowadła

2. Nacisk dynamiczny kowadła na podkładkę podkowadłową

3. Nacisk dynamiczny kowadła na fundament

4. Naciski dynamiczny fundamentu na podłoże

XVI/4	a)	b)	c)	d)		Czas
			x	x

XVI/5. Nacisk dynamiczny kowadła konieczny jest dla sprawdzenia:




1. Amplitudy drgań wymuszonych kowadła

2. Naprężeń ściskających w podkładce podkowadłowej

3. Naprężeń na docisk w fundamencie

4. Fundamentu na przebicie

5. Naprężeń w podłożu gruntowym

XVI/5	a)	b)	c)	d)	e)	Czas
			x	x	x		1 min

GRUPA XVII

17. Zbrojenie fundamentów - 3 pytania testowe - z czego 1 pytanie w teście

XVII/1. Zbrojenie fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym przyjmujemy według:

1. Konstrukcyjnie w zależności od objętości fundamentu i wielkości siły wzbudzającej (analogicznie jak dla fundamentów pod maszyny o działaniu nieudarowym).

2. Obliczeniowo z uwzględnieniem obciążeń statycznych (ciężar fundamentu i maszyny) oraz obciążeń dynamicznych (nacisk dynamiczny kowadła)

3. Obliczeniowo z uwzględnieniem tylko obciążeń dynamicznych (nacisk dynamiczny kowadła)

XVII/1	a)	b)	c)			Czas
				x

XVII/2. Minimalny stopień zbrojenia części podkowadłowej fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym przyjmujemy:

1. Analogicznie jak w konstrukcjach żelbetowych dla przekrojów zginanych

2. W postaci siatki powierzchniowej z prętów Ф 10-12 mm i oczkach 10 x 10 cm

3. W postaci siatek z prętów Ф 10-12 mm i oczkach 10 x 10 cm w liczbie zależnej od masy spadającej (bijaka)

XVII/2	a)	b)	c)			Czas
				x

XVII/3. Minimalną grubość (wysokość) fundamentu blokowego pod maszynę o działaniu udarowym przyjmujemy ze względu na:

1. Długość śrub kotwiących

2. Strefę zamarzania gruntu

3. Wielkość masy części spadających (bijaka) na kowadło

XVII/3	a)	b)	c)			Czas
				x





































































































































































































































































































































---