1 (154) 3

308 Biogramy polskich prozaików

i Monachium, ukończył szkołę podchorążych zawodowych. Debiutował w 1923 roku na łamach „Polski Zbrojnej” jako prozaik. W 1928 roku wydał książkę Z ułanami Beliny. W latach 1934—1939 pracował jako dziennikarz w prasie wojskowej. Podczas wojny przebywał na terenie Rumunii, od 1945 roku — w Warszawie. Prozaik, tłumacz literatury rosyjskiej. Dla młodzieży wydał m. in. powieść historyczną pt. Rotmistrz Michalko (NK 1957) oraz szereg książek biograficznych, poświęconych wybitnym postaciom historycznym, a mianowicie opowieść o generale Sowińskim pt. Obrońca Woli (Iskry 1957, 1970), o Sułkowskim pt. Meteor (Iskry 1961), o generale Kniaziewiczu pt. Bez trwogi i zmazy (MON 1962), o generale Bosaku pt. Generał Bosak (MON 1962), o Józefie Wybickim pt. Józef Wybicki (NK 1963), o H. Kołłątaju pt. Hugo Kołłątaj (PZWS 1965), o S. Staszicu pt. Stanisław Staszic (NK 1965), o Pułaskim pt. Bohater dwóch kontynentów (Iskry 1968) i wiele innych.

KOŹNIEWSKI Kazimierz, ur. 26 VII 1919 w Warszawie. Ukończył filologię polską na UW. Debiutował w 1935 roku na łamach pism młodzieżowych. W latach wojny był założycielem i działaczem Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN). W latach 1941—1943 był więziony na Węgrzech. Przebywał we Francji i Wielkiej Brytanii. Po wyzwoleniu podjął pracę w „Przekroju”, od 1959 roku — w miesięczniku „Magazyn Polski” na stanowisku redaktora naczelnego. Współpracownik „Polityki”. W 1952 roku otrzymał nagrodę państwową III stopnia za powieść Piątka z ulicy Barskiej. Prozaik, reportażysta, publicysta, autor scenariuszy filmowych. Jest autorem powieści Piątka z ulicy Barskiej (PIW 1952, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1962, 1964, Cz 1968), która, adresowana do dorosłych i wychowawców, zdobyła dużą popularność także wśród młodzieży. Koźniewski wydał ponadto dwie powieści sensacyjno-kryminalne dla młodzieży, a mianowicie: Tydzień do siódmej potęgi (Cz 1964, 1966,1970) i Sztyletem w serce (Iskry 1968).

KROGER Maria, ur. 6IX 1911 w Warszawie. Ukończyła Wydział Humanistyczny UW oraz Akademię Nauk Politycznych w Warszawie. Z zawodu ekonomistka. Od 1928 roku drukowała opowiadania w „Płomyku” i „Płomyczku”. Po wyzwoleniu (w latach 1946—1950) była urzędniczką polskiego poselstwa w Bernie (Szwajcaria). Autorka książek dla dzieci i młodzieży, słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych. Wydała kilka zbiorów bajek i baśni (m. in. zbiór baśni ludów Azji, Afryki, wysp Madagaskaru, Samoa i Haiti pt. Dar rzeki Fly — NK 1957; Bajki — CPARA 1958), fantastyczne powieści dla dzieci: Karolcia (NK 1959. 1962, 1965. 1970),

Witaj, Karolciu (NK 1970) i Królewnę Śnieżkę (NK 1970), powieści dla dziewcząt: Szkoła narzeczonych (Kuthan 1945), Godzinę pąsowej róży (Iskry 1961, 1962, 1964, 1966, 1969) i Brygidę (Cz 1970) oraz powieści historyczne dla dzieci starszych: Klimka i Klementynkę (NK 1963,1964, 1969) oraz Petrę (Iskry 1957, 1959) — wspólnie z Hanną Bielińską.

KUCZYŃSKI Maciej, ur. 15IV 1929 w Warszawie. Ukończył Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. W latach 1952—1956 pracował jako architekt. Od 1956 r. zatrudniony w PAN na stanowisku kierownika organizacyjnego wypraw naukowo-badawczych. Debiutował w 1961 r. jako prozaik. Jest autorem książek dla młodzieży o tematyce prżygodowo-pod-różniczej (Alarm pod Andami — NK 1961, 1967, Do widzenia słońce — NK 1963, Białe palmy — NK 1963, Chłopiec z Gór Organowych — NK 1964, Gwiazdy suchego stepu — NK 1965, 1970), oraz fantastycznonaukowej (Babcia-robot przy kominku — Śląsk 1963, Atlantyda, wyspa ognia — NK 1967, Katastrofa — NK 1968).

Maciej Kuczyński