atlas rehabilitacji ruchowej (348)

Rozdział 8/2.1 Rehabilitacja po operacyjnym leczeniu łąkotki stawu kolanowego

, 5

fJŚfe ***rV5. ■ •%

Strona 2

Badanie kliniczne

Rozpoznanie uszkodzenia łąkotki, mimo - wydawałoby się -łatwego zadania, nadal nastręcza dużych trudności. Standardowo badanie stawu kolanowego powinno obejmować: starannie zebrany wywiad, ortopedyczne badanie kliniczne obejmujące specyficzne testy łąkotkowe oraz badania dodatkowe.

Spośród testów na badanie łąkotki najczęściej stosowany jest dystrakcyjno-kompresyjny test Apley'a polegający na rotacji podudzia przy zgiętym kolanie u pacjenta leżącego na brzuchu w dwóch wariantach - z dociskiem, a następnie odciągnięciem powierzchni stawowych przez badającego. Ból podczas rotacji zewnętrznej świadczy o uszkodzeniu łąkotki przyśrodkowej, a w rotacji wewnętrznej o uszkodzeniu łąkotki bocznej.

Test Payra to „siad turecki" pacjenta z dociskaniem dłonią od góry na kolano, pojawienie się bólu po przyśrodkowej stronie kolana¹ świadczy ó^:”ttśfkó(32IirrttFfąłcotkr prf^ihWkólyęj^tó^^ft^ —tea-

Test „kaczego chodu" polega na spacerze w głębokim przysiadzie, gdzie pięty prawie dotykają z tyłu pośladków. W sytuacji uszkodzenia łąkotek już samo przyjęcie pozycji bywa bolesne (chrupnięcie wywołane zakleszczeniem uszkodzonej łąkotki). Ból pojawia się w końcowej fazie przysiadu lub podczas prostowania nóg (wstawanie z przysiadu).

Spośród badań dodatkowych (obrazowych) najbardziej przydatna jest artroskopia stawu kolanowego. Artroskopia stała się obecnie podstawową metodą rozpoznawania wewnątrzstawowych uszkodzeń stawu kolanowego. Badanie to dzięki specjalnym przyrządom optycznym (mikroskopijna kamera) wprowadzanym do środka stawu umożliwia bezpośrednie oglądanie elementów anatomicznych wewnątrz stawu.

Operacje łąkotek

Kolejnym po diagnostyce etapem leczenia uszkodzonych łąkotek jest wybór przez lekarza ortopedę odpowiedniej metody leczenia.

Wyróżniamy dwa sposoby leczenia: zachowawcze, tzw. nieoperacyj-ne, stosowane w sytuacji gdy istnieje możliwość wygojenia się łąkotki, oraz leczenie operacyjne. Niestety większość rodzajów uszkodzeń łąkotki wyklucza możliwości jej naturalnego wygojenia się, w takich sytuacjach pozostaje leczenie operacyjne (chirurgiczne).

Wybór metody leczenia chirurgicznego uszkodzonych łąkotek uzależniony jest od wielu czynników:

■ typu i lokalizacji uszkodzenia,

■ rozmiaru (stopnia) urazu,