CCF20110103028

Bfc. 6.40. Badanie deficytu biernego odwiedzenia w stawie ra-Mermym w fazie powolnej ruchu (a) i w fazie szybkiej (b).

Badanie ruchowych sprawności mięśni

EM

i

to*.

b

Ryc. 6.41. Badanie deficytu biernej rotacji zewnętrznej w stawie ramiennym w fazie powolnej ruchu (a) i w fazie szybkiej (b).

iość kąta odwiedzenia określamy w sposób klasyczny dla badania ortopedycznego.

Deficyt biernej rotacji zewnętrznej. Z pozycji opisanej wyżej w sposób powolny i szybki wykonujemy ruch rotacji zewnętrznej ramienia (ryc. 6.41), zaczynając od jej ustawienia w rotacji zerowej. Wywołany w ten sposób odruch na rozciąganie mięśni rotatorów wewnętrznych ramienia (m. pectoralis major, m. tereus major, m. subscapularis), w przypadku ich spa-styczności, ogranicza zakres rotacji zewnętrznej ramienia.

Wartość kąta rotacji zewnętrznej, względnie jego deficytu, określamy jak w klasycznym badaniu ortopedycznym (ryc. 6.19).

Deficyt biernego wyprostu. Oceniamy przez wykonanie biernego ruchu w fazie powoi-nej i szybkiej wyprostu ramienia. Badający stoi z boku chorego, stabilizując jedną kończyną łopatkę, drugą ujmując przedramię, zgięte w łokciu. Ograniczenie wyprostu ramienia ku tyłowi świadczy o dynamicznej przewadze mm. zginaczy ramienia ku przodowi. Wartość kątową oceniamy jak w badaniu zakresu ruchów ramienia (ryc. 6.18).

6.7.2.2.2 Staw łokciowy

Deficyt biernego wyprostu. Z pozycji zgięcia stawu łokciowego i pośredniego ustawienia przedramienia, trzymając jedną ręką ramię, a drugą nadgarstek, badający wykonuje najpierw powolne, a następnie szybkie ruchy wyprostne. Wartość kąta zgięcia stawu łokciowego odpowiada skróceniu dynamicznemu mięśni zginaczy przedramienia (ruch szybki) lub utrwalonemu przykurczowi zgięciowemu stawu (ruch powolny). Poza opisaną oceną ruchów biernych badamy ruch czynnego wyprostu stawu, określając wartość jego ewentualnego deficytu.

6.7.2.2.3 Przedramię

Badamy w sposób bierny, ruchem powolnym i szybkim, wartość supinacji przedramienia. Do-

ł*,

io;

i