WP 160314  Pro

pozytywnie na nasz nastrój, likwidujących stres, a zawarty w niej magnez stanowi główną rolę w profilaktyce i leczeniu chorób na tle nerwowym.

Krótka historia Napoju Bogów

Kakao od dawna uważane było za ambrozję. Pierwotnie drzewo kakaowca uprawiano w Mezoameryce, a pierwsze przesłanki dotyczące spożycia nasion z jego owoców datuje się na 2500 lat temu. W 1519 roku Cortes - hiszpański konkwistador, znany przede wszystkim jako zdobywca Meksyku, był świadkiem jak lud Azteków spożywa gorzki napój zrobiony z ziarna kakaowca. Napój ten zafascynował podróżnika, który postanowił zabrać go ze sobą do Europy. Zarówno Aztekowie jak i Majowie wierzyli, że drzewo kakaowca to dar od bogów z tego względu szwedzki przyrodnik - Carolus Linneaus w XVIII wieku nazwał to drzewo Theobroma, co po grecku oznacza „pokarm bogów”.

Pierwsza, stała, ciemna czekolada powstała w połowic XIX wieku, a kilka lat później poprzez dodanie do niej mleka stworzono czekoladę mleczną. Początkowo czekoladzie przypisywano niewiarygodne zdolności lecznicze, wykorzystując ją m.in. u osób chorych na serce. Z czasem uznano, że spożywanie kakao nie niesie ze sobą żadnych korzyści zdrowotnych i stanowi jedynie zły zwyczaj (Vlachopoulos, 2006).

Źródło boskofci czekolady

W ostatnich latach ponownie zaczęto zastanawiać się nad korzyściami płynącymi ze spożycia ciemnej czekolady. Czekolada zawiera bowiem duże ilości flawonoidów oraz magnezu odpowiedzialnych za zmniejszenie ryzyka wystąpienia raka i chorób sercowo-naczyniowych, a także podatności na stres. Choroby te stanowią obecnie jeden z najważniejszych problemów krajów rozwiniętych.

Flawonoidy (związki flawinowe) (Ryc. 2a) obecne w ziarnach kakaowca stanowią grupę oligomerycznycb związków organicznych zwanych często skondensowanymi taninami. flawonoidy w dużych stężeniach występują w czekoladzie gorzkiej, w mniejszym stopniu w czekoladzie mlecznej (około 50% zawartości dla ciemnej czekolady), brak ich jest natomiast w czekoladzie białej. Związki te obecne są również w wielu owocach i warzywach, w herbacie oraz czerwonym winie (Vlachopoulos, 2006).

Za najbardziej pożądany składnik czekolady uważa się magnez. Rola tego pierwiastka w organizmie sprowadza się m.in. do: regulacji rekcji enzymatycznych, gospodarki lipidowej i syntezy DNA oraz regulacji ciśnienia i krzepnięcia krwi. Ponadto, magnez doprowadza niekorzystny - dystrcs do poziomu eustresu (Ryc.l), pozytywnie mobilizując nasz organizm do działania. Wśród naukowców istnieją poglądy, że prawidłowo zbilansowana dieta magnezowa w większości przypadków zastąpiłaby stosowanie lekarstw w chorobach związanych ze stresem. Dzienne zapotrzebowanie organizmu na magnez wynosi około 300-400 mg/dobę. Niska przyswajalność tego pierwiastka (poniżej 40%) często prowadzi do jego niedoborów, które w dużych ilościach mogą być przyczyną m.in. chorób nowotworowych (Kabata-Pendias, Pendias, 1993; Dojlido, 1995).

Kolejną interesującą substancją czynną zawartą w czekoladzie jest teobromina (Ryc. 2b). Związek ten jest alkaloidem purynowym o działaniu miorelaksacyjnym, diuretycznym i spazmolitycznym, dzięki czemu może być stosowany jako lek obniżający ciśnienie tętnicze. Teobromina stanowi około 1,7 % masowych czekolady i wspaniale współdziała z zawartymi w niej flawonidatni.