94296501

FIZYOLOGIA PRZEWODU POKARMOWEGO 249

połknięciu. Po zaprzestaniu jedzenia wydziela się kroplami przez 5 minut, stopniowo się zmniejszając. Substancye obojętne nie wywoływały wydzielania, natomiast wydzielanie następowało, gdy badany prosił o jedzenie, lub gdy go nudziło. Najwięcej śliny wydzielało się przy żuciu pokarmów. Żucie obojętnych substancyi albo żucie z próżną jamą ust wywierało bardzo mały wpływ. Substan-cye gorzkie i sole dają słabe wydzielanie się rzadkiej śliny. Suche pokarmy — więcej niż płynne, i im większą ilość pokarmów pacy ent pobierał w tym samym czasie, tern większą wydzielał ilość śliny. Woń pewnych pokarmów powodowała, podobnie jak u zwierząt, wydzielanie się śliny. Że zaś wyobrażenie smacznych pokarmów może u każdego człowieka wywołać wydzielanie się śliny, jest faktem od dawna znanym.

Czynności gruczołów towarzyszą zmiany mikroskopowe w gruczole, lecz one są rozpatrywane zwykle w wykładach i podręcznikach histologii i z tego powodu bliżej się nad niemi nie zastanawiamy.