B574 885

CHOROBY ZAKAŹNE OCZU 267

drobnoustrojów, które pod względem morfologji i hodowli dały się ściśle wyodrębnić od innych zarazków chorobotwórczych.

Dalsze badania wykazały, że nieżyty spojówkowe, wywołane tym zarazkiem, są bardzo rozpowszechnione na całej kuli ziemskiej Niejedna epidemja „zapalenia egipskiego" okazała się wskutek odpowiedn.o przeprowadzonego badania bakteriologicznego jako nieżyt zakaźny Kocha-Weeksa.

Baaania statystyczne potwierdziły fakt, że prątek Kocha-Weeksa jest najczęstszą przyczyną ostrych nieżytów spojówkowych. Pojawienie się tych nieżytów zależne jest częstokroć od po-y roku: zwykle pojawiają się na wiosnę i w jesieni. MEYF.RHOF opracował dla Egiptu statystykę nieżytu spojówki w postaci krzywej, z której przekonać się można, ie największe nasilenie nieżytu przypada na lipiec i październik. USHER i FkASER przeprowadzili w roku 1905 rozbiór przypadków nieżytów spojówki, spostrzeganych w Aberdeenie. Autorowie ci zwracają również uwagę na wpływ pory roku na powstanie nieżytów i stwierdzają wzrost nieżytu wiosenny i jesienny. Również i opady atmosferyczne wpływają na częstość pojawienia się nieżytów: im obfitsze opady tern mniej było nieżytów, i odwrotnie.

Prątek ostrego zapalenia spojówki, zwany prątkiem Kocha Weeksa, przedstawia się w wydzielinie spojówkowej w postać, bardzo cienkiego wydłużonego lasecznika o długości 0,5—1 p.. Spotyka go się w wydzielinie pojedynczo lub zbitego w grupki, albo też śródkomórkowo um ńscowionego. Barwi się zasadowemi barwikami anilinowem., w szczególności fuksyną karbolową i ciepłym błękitem metylenowym Lófflera; odbarwia się Gramem. W wyborze podłoża jest prątek Kocha-Weeksa bardzo wybredny. Rośnie tylko na pożywkach, zawierających domieszkę krwi lub surowicy ludzkiej. RYMOWICZ dodawał do agaru wyciąg z łożyska ludzkiego, otrzymany przez zalanie łożyska jałową wodą przekroploną, w celu rozpuszczenia hemoglobiny czerwonych ciałek krwi. Na takiem podłożu tworzy prątek Kocha-Weeksa kolonje w postaci nadzwyczaj drobnych okrągłych, przezroczystych, niezlewa-jących się punkcików lub kropelek. W słabem powiększeniu wyglądają owe kolonje jak drobne pęcherzyki powietrzne, w silniejszem (około 80 razy) daje się spostrzec delikatne kropkowanie, sięgające aż do obwodu. Czyste kolonje prątka Kocha-Weeksa dają się hodować wyłącznie na podłożach, zawierających hemoglobinę.

Znamienny jest fakt, stwierdzony przez RYMOWICZA, że niektóre drobnoustroje, jak prątek rzekomo-błoniczy i gronkowiec z worka spojówkowego, współdziałają znakomicie wzrostowi prątka Ko cha-W eeks a. Drobnoustroje te towarzyszą prawie zawsze prątkowi Kocha-Weeksa w ostrem zaDa-leniu spojówki tak, że możnaby mówić o symbiozie tych drobnoustroiow w zakażeniu worka spojówkowego. Obecność tych drobnoustrojów wpływa również dodatnio na wzrost prątka Kocha-Weeksa in vitro: prątek Kocha-W e e k s a, zasiany na mięsno-peptonowym agarze, zmieszanym z zabitą przez