page0134

124    LITERATURA I WIEDZA LUDÓW EUFRATEJSKICH

„Człecze! w ten sposób ty do nich się ozwiesz:

Zaprawdę Ellil na mnie się rozgniewał; dlatego nie chcę w waszem mieście zostać, na ziemię Ellila nie chcę ja spoglądać.

Chcę ku morzu zstąpić, by przy Ei, mym panu, zamieszkać.

Na was jednak Ellil wyleje strumienie, bogate łowy ptactwa, bogate ryb zastępy, gdy jednego wieczora Regenci ciemności na was wyleją straszną nawałnicę.“

Jakoż Utnapiśtim zabrał się zaraz do budowy arki i w pięciu dniach opracował plan okrętu.

Według planu ściany były 120 łokci wysokie;

120 łokci wynosił brzeg jego dachu; nakreśliłem jego przód i wykonałem go; podzieliłem go na 6 piąter, a zzewnątrz na 7 działów, wewnątrz zaś na 9 działów.

Pale wodne wbiłem w jego wnętrze; wyszukałem ster i przystosowałem.

Sześć sar¹) smoły ziemnej wrzuciłem w piec hutniczy;

trzy sary asfaltu wlałem w jego wnętrze;

trzy sary oliwy zanieśli majtkowie,

prócz jednego saru oliwy, który spłonął w ofierze,

i dwóch sar, które sternik ukrył dla siebie.

Dla ludzi na pokarm biłem bydło rogate, dzień po dniu zabijałem owce;

moszczem, winem sezamu, oliwą i sokiem winogron poiłem lud, jakby wodą rzeki.

Urządziłem święto, jak przy nowym roku; otworzyłem pudełko maści i włożyłem weń rękę.

Przed zachodem słońca okręt był gotowy.

Ponieważ jego spuszczanie na wodę robiło trudności, budowniczy z góry i z dołu kierowali mą drogą...

Całe moje mienie nań naładowałem,

wszystko moje srebro nań naładowałem,

wszystko moje złoto nań naładowałem,

wszystkie istoty żyjące nań naładowałem,

całej mej rodzinie i plemieniu kazałem wsiąść na okręt, *) Bliżej nieznana miara objętości.

http://rcin.org.pl