page0140

130 LITERATURA I WIEDZA LUDÓW EUFRATEJSKIGH

Wszedł do wnętrza odźwierny i rzecze do Eriśkigal:

„Tamta, twoja siostra Iśtar, przyszła do ciebie; opuściła rozkosze salonów radości."

Gdy Eriśkigal zwiedziała się o tem, zadrżała niby gałąź tamaryszka, zachwiała się, by źdźbło trzcinowe:

„Do czegóż ją skłoniło serce? do czego pragnienie?!...

Wszak miasto strawy jem glinę,

Zamiast upajającego napoju piję brudną wodę.

Płakać będę nad mężami, co musieli opuścić swe żony,

nad żonami, które z objęć mężów poszły;

płakać będę nad dzieckiem, które przed czasem odeszło.

Idź, odźwierny, otwórz jej twą bramę; postąp z nią według starego prawa".

Odszedł tedy odźwierny i otworzył jej swą bramę:

„Wejdź, pani, niechaj Kuta z radością cię powita,

Pałac Kurnugei niech się raduje przed tobą."

W pierwszą bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął jej z głowy wielką „Dlaczego, odźwierny, zdjąłeś mi z głowy wielką tiarę?"    [tiarę.

„Wnijdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia."

W drugą bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął kolczyki z jej uszu. „Dlaczego, oddźwierny, zdjąłeś kolczyki z mych uszu?"

„Wnijdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia."

W trzecią bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął łańcuch z jej szyi. „Dlaczegóż, odźwierny, zdjąłeś łańcuch z mej szyi?"

„Wnijdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia."

W czwartą bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął ozdobę z jej piersi. „Dlaczego, odźwierny, zdjąłeś ozdoby z mych piersi?"

„Wejdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia.

W piątą bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął z jej bioder pas z dro-

[gich kamieni.

„Dlaczegóż to, odźwierny, zdjąłeś z mych bioder pas z drogich kamieni?" „Wnijdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia."

W szóstą bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął obręcze z jej rąk i nóg. „Dlaczegóż to, odźwierny, zdjąłeś obręcze z rąk i nóg moich?

„Wnijdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia."

W siódmą bramę ją wpuścił, rozwarł ją szeroko, i zdjął koszulę z jej ciała. „Dlaczegóż to, odźwierny, zdjąłeś koszulę z mego ciała?"

Wnijdź, moja pani; — takie są rozkazy władczyni podziemia."

Gdy obnażona ze wszystkiego Iśtar stanęła wreszcie przed Eriśkigal, rzuciła się na nią, ale ta kazała ją uwięzić i zesłała na nią 60 chorób, które

http://rcin.org.pl