page0220

2J0 ona początek z kompozycyą (educitur de poten-tialitate materiae) i z nią kończy. Zatem właściwie nie może być mowy ani o stworzeniu, ani o nieśmiertelności, ani o unicestwieniu duszy zwierzęcej; bo wszystkie te kwestye opierają się na błędnem pojęciu, jakoby dusza zwierzęca była zdolną istnieć i działać sama przez się bez wnętrznego zjednoczenia z materyą.^x)

Organizm zwierzęcy jest jeden, ale nie jest niepodzielny. W rzeczy samej dusza zwierzęca, jako taka, nie jest ani podzielną, ani niepodzielną, bo nie ma samoistności odłącznie od organizmu, który informuje i w którym cała jest jakby pogrążona penitus immersa, jak mówi św. Tomasz. Może być zatem kwestya wprost (directe) tylko o podzielności lub niepodzielności zwierzęcia, nie zaś samej duszy zwierzęcej, która odddzielnie od ciała nie istnieje.

Na tych wyjaśnieniach możemy poprzestać i uważać kwestyę, dotyczącą istoty człowieka, za rozwiązaną. Na podstawie niniejszych badań możemy z całą stanowczością powiedzieć, że czło-

^x) Quidam posuerunt animas sensitlyas a Deo creari. Quae ąuidem positio conveniens esset, si anima seasitiva esset res subsistens, habens per se esse et operationem. Et ideo, cum non sit forma subsistens, habet se in essendo ad modum aliarum formarum ęorporalium, ąuibus per se non debetur esse, sed esse diountur, in ąuantum composita sub-stantia per eas sunt.^u S. Th. Ip 118. a 1.

http://rcin.org.pl