page0231

230 —

Elżbieta Drużbacka, sławna rymctwórczym, taki w dziełach swoich skreśliła obraz prawdziwe, matronyr Cnotliwa żona, matka, rządna gospodyni,

Męża, dzieci, domowych, szczęśliwymi czyni.

Pan Filip z Konopi, wsi w Sandomierskiem, bijąc-przez lat czterdzieści Turki, Tatary, Wołoszę, za trzech królów: Kazimierza, Olbrachta i Aleksandra, osiadł nareszcie w swoim majątku. Pojechał na sejmik; lecz schowany w obozach, wprawny bardziij do ścinania Się z pohańcem niz do rozpraw sejmowych, czyli lepszy do szabli niż do rady, niezważał. bynajmniej na przedmiot nad którym radzono, i zaczął wcale o czem innem rozprawiać. Śmiech powstał powszechny. Któż tam tak? wyrwał się? rzekł któryś z zicmianów. — „To Pan Filip z Konopi!” krzyknęli usłużni sąsiedzi. I odtąd weszło w zwyczaj, kiedy kto się z czem nicdorzecznem odezwie mawiać:    Wyrwał się jak Pan Filip z Konopi!

Gdy Jadwiga matka Henryka księcia wrocławskiego dowiedziała się, że Tatarzy Polskę niszczyli i palili i ku Szlązkowi zbliżali się, porwała miecz, podała go synowi i rzekła Kochany synu! chceszli abym się niewsiydzda żem jest twą matką, spieszże na ratunek ojczyzny. Gdy zaś dowiedziała się o jego śmierci, zgromiła synowę, że śmierć męża opłakiwała.

Do Janusza b>skupa wileńskiego przyjechał raz tatarski poseł na Wołyń Wprowadzony oddał biskupowi