028

28 Bezprzewodowe sieci komputerowe

W zależności od tego, który z parametrów przebiegu nośnego jest modyfikowany sygnałem informacyjnym, wyróżnia się modulację amplitudy (AM), częstotliwości (FM) lub fazy (PM). W cyfrowych systemach radiokomunikacyjnych występują dwa etapy modulacji. Pierwszy z nich to modulacja cyfrowa, w której modyfikowany parametr przybiera tylko pewne określone wartości. Proces ten wykonywany jest przez modem, na wyjściu którego pojawia się zmodulowana fala podnośna (ang. subcarrier freąuency), zwana też częstotliwością pośrednią (ang. intermediate freąuency). Drugi etap to modulacja analogowa przebiegu nośnego wielkiej częstotliwości falą podno-śną, odbywająca się w nadajniku. Należy zwrócić uwagę na fakt, że przed wykorzystaniem sygnału informacyjnego w procesie modulacji może on zostać poddany filtracji, korekcji lub innym przekształceniom w celu poprawy parametrów systemu, np. ograniczenia szerokości pasma.

W celu zwiększenia szybkości bitowej przy niezmienionej szybkości modulacji stosuje się modulacje wielowartościowe (np. 4-, 8- lub 16-wartościowe) zamiast binarnych (2-wartościowych). W metodach tych często stosowana jest także modulacja mieszana, będąca kombinacją dwóch podstawowych metod modulacji. Modulacja wielowartościowa, ze względu na większą liczbę rozróżnialnych stanów sygnału, a więc i mniejszą odporność na błędy, wymaga jednak lepszego toru transmisyjnego.

Wykorzystanie fal radiowych do transmisji danych

Do transmisji danych cyfrowych wykorzystuje się najczęściej fale radiowe z zakresów VHF (30 - 300 MHz) i UHF (300 - 3000 MHz), rzadziej wykorzystywane są fale z zakresu SHF (3 - 30 GHz).

Wykorzystanie fal z zakresów LF i MF (30 - 3000 kHz), jakkolwiek atrakcyjne ze względu na bardzo duże zasięgi, ograniczone jest szerokością pasma częstotliwości dostępnego do transmisji, a co za tym idzie, małą szybkością transmisji. Z kolei fale z zakresu HF (3 - 30 MHz) podlegają dużym i częstym zmianom propagacji, tak więc uzyskanie niezawodnej transmisji przy ich wykorzystaniu jest znacznie utrudnione. Również i w tym zakresie, acz w mniejszym niż dla fal LF i MF stopniu, ograniczone jest pasmo częstotliwości, tym niemniej fale tego zakresu są powszechnie wykorzystywane w transmisji amatorskiej z prędkościami rzędu 300 b/s.

Fale z zakresów VHF i UHF nie podlegają już tak wielkim ograniczeniom na szerokość pasma częstotliwości. W zakresie SHF wykorzystuje się najczęściej częstotliwości niższe, ze względu na znaczny wzrost tłumienia fal radiowych powyżej 10 GHz, tym niemniej częstotliwości wyższe, ze względu na korzystne właściwości, znajdują zastosowanie w urządzeniach do transmisji w bezprzewodowych sieciach lokalnych. Fale z zakresu UHF nadają się znacznie lepiej niż VHF do realizacji transmisji radiowej w budynkach fabrycznych, ponieważ zakłócenia elektromagnetyczne, charakterystyczne dla tego środowiska, o wiele bardziej wpływają na częstotliwości poniżej 1 GHz. W zależności od posiadanego sprzętu do transmisji radiowej, można uzyskać prędkości od kilku kb/s do kilkunastu Mb/s.