wymagania� bmp

2. Roztwory doskonale

Po podstawieniu do wzoru (2.51) obliczamy

P = 0,3618 • 0.8678 = 0,3 MO bar;

Odpowiedź: Prężność pary nasyconej nad badanym roztworem wynosi 0,3140 bar.

Uwagi: Zc wzoru (2.51) wynika, że wobec x\ < 1 mamy zawsze P < P(. Ponieważ składnik nielotny jest na ogól ciałem stałym, nazywamy go substancja rozpuszczona. Substancję ciekłą nazywamy rozpuszczalnikiem. Wnioskujemy, żc dodanie do rozpuszczalnika substancji nielotnej obniża prężność pary rozpuszczalnika. Stosunek

A P

(1 - xj) = a.‘2

(2.52)

nazywamy względnym obniżeniem prężności pary rozpuszczalnika. Jak wynika z równania (2.52), względne obniżenie prężności par rozpuszczalnika jest równe ułamkowi molowemu rozpuszczonej substancji nielotnej.

3. Roztwory rzeczywiste

3.1. Stosowalność prawa Raoulta

Doświadczenie pokazuje, że prężność pary roztworów rzeczywistych spełnia prawo Raoulta w całym zakresie stężeń tylko w rzadkich przypadkach, gdy oba składniki roztworu są związkami chemicznie bardzo zbliżonymi i ich objętości molowe są podobne. Oto kilka przykładów roztworów doskonałych: czterochlorek węgla i czterochlorek krzemu; bromobenzen i chlorobenzen; benzen i toluen; bro-moetan i bromopropan (rys. 3.la); benzen i bromobenzen. Większość układów dwóch cieczy wykazuje bądź odchylenia dodatnie od prawa Raoulta (rys. 3. Ib):

P > X\P( + 2₂P₂ , bądź odchylenia ujemne (rys. 3.1c):

P < i-rPj" + z₂P₂*.

Doświadczenie wskazuje więc, że dla większości roztworów nie są usprawiedliwione następujące założenia upraszczające konieczne do wyprowadzenia prawa Raoulta (2.44):

1) roztwór jest doskonały,

2) para nad roztworem jest doskonałą mieszaniną gazów doskonałych,

3) para nad czystymi cieczami jest gazem doskonałym,

4) potencjał chemiczny cieczy nie zależy od ciśnienia.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
HWScan00120 oraz po podstawieniu do wzoru (4.40) — <p=<p* r ~ r hs = dF = l Rt d<p; l = lr-
wymaganiay bmp )2 2. Roztwory doskonale oraz P2 = 0. 5599 ■ 0,4400 = 0,2463 bar. Sumaryczna prężność
Mechanika ogolna0024 48 więc po podstawieniu do wzoru (101) mamy: _
CCI20111111059 Wartość kąta a możemy wyrazić za pomocą prędkości kątowej a = co t. Po podstawieniu
368 (15) 368 10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznychSS*&n. y = y-r Po podstawieniu do wz
Mechanika ogolna0024 48 więc po podstawieniu do wzoru (101) mamy: __ n n ka =Z(vmi
Image0025 BMP wobec czego nu podstawie drugiego wzoru (2.51) otrzymujemy A2a,+ ;=o, a stąd A 2 — ~ A
IMG 00 — = P stąd V« ■ pVk; Vj • V Ostatecznie: Podstawiając do wzoru na łfi, obliczone Tj, T3, T4 i
IMG 01 (2) -W Podstawiając do wzoru na rji, obliczone Tj. Tj, Ta i 7j. po skróceniu ułamka przez Ti
wymagania4 bmp 42 Rys. 3. Urządzenie t irbidymetryczne do badanie procesu koagulacji roztworów kolo
518 VII. Zastosowania rachunku różniczkowego do geometrii Podstawiając do wzoru (lOa) otrzymujemy po
382 (18) 382Tranzystory jpolowe Po podstawieniu do togo wzoru (6.50) i (6.29) otrzymuje

więcej podobnych podstron