rozdzia 25252525B3 6 strona0 141

i',

mi

6.6 Rodzaje stratcjjii

Zróżnicowanie pojęciowe terminu strategia przekłada się także mnogość jej rodzajów i kryteriów wyodrębnienia. Jednym z przykładów ramowego podziału strategii jest typologia strategii zarządzania, którą zaproponowali H. Sle-inmann i G. Schrcyógg (tabela 16).

Tabela 17. Ramowy podział strategii zarządzania

Kryterium różnicowa-nia/przcdmiol	Określenie
Organizacyjny zakres ważności (kryterium strukturalne)	Strategie na poziomie przedsiębiorstwa (corporatc strategy) Strategie obszarów działalności (business strategies) Strategie obszarów funkcjonalnych (functional strategies)
Funkcja	Strategie zbytu Strategie produkcji Strategie badań naukowych i rozwojowych Strategie inwestycyjne Strategie finansowania Strategie personalne
Kierunki rozwoju	Strategie wzrostu Strategie stabilizacji Strategie kurczenia produkcji
Zachowanie się na rynku	Strategie ataku Strategie obrony
Produkt/rynki	Strategie penetracji rynku Strategie rozwoju rynku Strategie rozwoju produktu Strategie dywersyfikacji
Przewaga konkurencyjna	Strategie przywództwa w zakresie kosztów Strategie wyróżniania produktu Strategie koncentracji

Źródło Staninami H i Schreyógg G, Zanudzanie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998, s. 59

Spośród wielu różnych ujęć wyróżnia się trzy poziomy formułowania strategii rozwoju organizacji:

I. Strategie korporacji, gdzie formułuje się wizję strategicznego rozwoju dla

całej firmy;

HO

2.    Strategie określonego rodzaju działalności. Strategie na tym poziomie powinny dać odpowiedź na pytanie: jak firma zamierza konkurować na rynku

(rynkach) i z jakim produktem.

3.    Strategie Funkcjonalne, utożsamiane z funkcjami realizowanymi przez jednostki stanowiące składowe danej organizacji, do których najczęściej zalicza się:

•    strategię rozwoju marketingu,

•    strategię finansową,

•    strategię produkcji,

•    strategię badań i rozwoju,

•    strategię rozwoju potencjału ludzkiego.

Najpopularniejsze ujęcie strategii konkurencji zostało zawarte w teorii M. E. Portcra. Uważa on, że istnieją trzy potencjalne strategie, za pomocą których można uzyskać lepszy wynik od innych firm w danym sektorze. Są to strategie:¹⁷³

1.    wiodącej pozycji pod względem kosztów całkowitych,

2.    zróżnicowania (dyfercncjacji),

3.    koncentracji.

Niekiedy firma potrafi skutecznie stosować więcej niż jedną z tych strategii, chociaż, rzadko kiedy jest to możliwie. Skutecznie wdrożenie którejkolwiek z tych strategii zazwyczaj wymaga całkowitego zaangażowania się i przyjęcia wspomagających rozwiązań organizacyjnych, które ulegną rozproszeniu, jeśli istnieje więcej niż jeden podstawowy cel. Podstawowe rodzaje strategii są sposobami osiągania lepszych wyników od tych, które osiągają konkurenci w sektorze; struktura niektórych sektorów umożliwia wszystkim należącym do nich firmom uzyskiwanie wysokich zysków, podczas gdy w innych powodzenie w stosowaniu jednego z podstawowych rodzajów strategii może zapewnić osiągnięcie zaledwie zadowalających zysków w pojęciu absolutnym.¹⁷⁴

Skuteczne wdrożenia tych strategii wymaga odmiennych zasobów i umiejętności, a także odmiennych układów organizacyjnych, procedur kontrolnych i systemów zachęt. Niektóre z powszechnie występujących zależności przedstawia tabela 17.

^I7' Porter M E., Strategia konkurencji., PWE, Warszawa 1996, s. 50 ¹⁷⁴ Porter M. E., Strategia konkurencji, op. cii., s. 50-51

-141-